Gazetemiz muharriri Barış Terkoğlu, geçen hafta görülen Adnan Oktar davasında 68 tutuklu sanık hakkında verilen cezaların temelden bozulup tahliye sonucu verilmesinin perde ardını yazdı.
“Bütün zalim olanları sen affetsen ben affetmem” başlıklı yazısında Terkoğlu, sonucun aslında yargı içerisindeki savaşın yansıması olduğuna işaret etti. sonucun akabinde yargı kulislerinden edindiğini belirttiği değerlendirmeleri aktaran Terkoğlu “Mahkemenin vermiş olduğu bu radikal karar, “fazlaca yukarıdan” gelen bir tesire bağlanıyor. Çünkü son periyodun yargı pratikleri ortasında, bu biçimde radikal bir atılımın, diğer türlü olması pek de mümkün görünmüyor” dedi.
Oktarcıların Türkiye’deki İslamcı yapılar ortasında İsrail’le tahminen de en sıcak bağa sahip küme olduğuna da dikkat çeken Terkoğlu, “Oktar, İsrail’deki Sanhedrin hahamlarıyla kamuoyu önünde de yakın diyalog kuruyor. Karşılıklı ziyaretler gerçekleştiriliyor. Bu sayede Oktar’ın tutukluluğu İsrail parlamentosunda bile gündeme geldi. İşte bilinen tüm bu niçinler, İsrail Cumhurbaşkanı Isaac Herzog ile Oktar sonucunın eşzamanlılığını daha da şaşırtan hale getiriyor. “Acaba Oktar sonucu, İsrail-Türkiye ilgilerinde bir düzelmenin kararında mı alındı” fikri her insanın aklında” sözlerini kullandı.
Terkoğlu’nun yazısı şu biçimde:
“Affetmek, menekşenin kendisini ezen topuğa bıraktığı kokusudur”. Çoğunlukla Mark Twain’e atfedilen kelam, ezen ile ezilen içindeki çarpık öyküyü anlatıyor.
Bu aslında yargı ortasında bir savaş. Adnan Oktar kümesiyle ilgili verilen bozma sonucundan kelam ediyorum. Oktar’a yapılan operasyon, aslında devlet ortasında bir ayrışmanın görünür haliydi. Oktar kümesi, ortalarında Süleyman Soylu’nun da olduğu devletin tepesindeki isimlerle samimi bağlara sahipti. Buna rağmen Oktarcıları bir kabahat örgütü olarak bakılırsan, hatta casusluk faaliyetiyle suçlayanlar da vardı. 2018 yılında İstanbul Emniyeti düğmeye bastı. O periyot, Soylu ile arbedeli Mustafa Çalışkan’ın başında olduğu polis teşkilatı, operasyonu Ankara’ya haber vermeden yaptı. Endişe, “sızma”sı ihtimaliydi.
Soruşturma davaya dönüştü. İstanbul 30. Ağır Ceza Mahkemesi, yargılamaların kararında toplamda 152 bin yıla varan ceza verdi. Derken, geçen hafta, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesi, davada verilen cezaları temelden bozdu. Mahkemeye nazaran yetişkin ve çocuk yaşlarındaki isimlerle toplu cinsellik istek eseriydi. İstek olmasa, bu beşerler şantaj emelli manzaralara bakmadan, çabucak o gün şikâyetçi olurlardı. İstinaf mahkemesi, 68 sanığı tahliye ederken, mallarındaki önlemleri kaldırırken, “örgüt yok” diyerek Adnan Oktar dahil kalanların da özgür bırakılmasının önünü açtı.
sonucun akabinde yargı kulislerinde dolaştım. Çeşitli notlar aldım.
En ilginci en sona saklayarak başlayayım…
KARARI OKTARCILAR YAZMIŞ ÜZERE
Öncelikle mahkemenin vermiş olduğu bu radikal karar, “oldukça yukarıdan” gelen bir tesire bağlanıyor. Çünkü son devrin yargı pratikleri ortasında, bu biçimde radikal bir atağın, öteki türlü olması pek de mümkün görünmüyor.
Bunu destekleyen bir olay ise yandaş medyanın hali. Oktar operasyonu, hükümet medyasının dayanağıyla yapılmıştı. Lakin dikkat cazibeli biçimde, bozma sonucunın akabinde yandaşlar sessizliğe büründü. Bu da bir cins “onay” demekti.
İkincisi, mahkemenin sonucundaki ayrıntılar. İstinaf mahkemesinin bozma sonucu, yer yer Oktarcıların savunma dilekçesi üzere. Mahkeme güya bir karar vermemiş bir kanaat oluşturmuş. Bunu yaparken birtakım kimi tabirleri sanıkların lehine olacak biçimde cımbızlamış. Örneğin bir mağdurun, “cinsel istismara uğruyordum” dediği kısmı çıkarmış. Lokal mahkemenin verdiği 152 bin yıllık cezayı sıfıra indirmiş. Haliyle sıkıntıyı bir tarz tartışmasından çıkarmış. İşin aslını tartışmış.
MAHKEMEYE UZANAN İRTİBAT
Konuştuğum bir hukukçu, bozma sonucunın akabinde, tıpkı istinaf mahkemesinin verdiği evvelki kararları incelemişti. Oktarcıların 400 sayfalık bozma sonucuyla karşılaştırmıştı. Anlattığına nazaran, mahkemenin hiç bir sonucu, bu derece ayrıntılı, bu biçimde taraflı, bu kadar uzun değildi.
Bir öbür hukukçu ise daha enteresan bir noktaya dikkat çekti. O da sanıklardan biriyle istinaf mahkemesi içindeki dolaylı bağlantıya. Sanıklar içinde İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi eski Cumhuriyet Başsavcısı Haydi Salihoğlu’nun muhafazası da vardı. İşin ilginci, soruşturma belgesinden, Salihoğlu ile Oktarcıların vakit zaman görüştüğü anlaşılıyordu. Müdafaa da bu alakanın ortasındaydı. Salihoğlu, bu tuhaf alakanın açığa çıkmasının akabinde istifa etmişti. Ancak, cezaların temyizi Salihoğlu’nun bir devir yönettiği adliyeye gelmişti. Salihoğlu’nun ortak kitap yazdığı isimlere bakınca bile mahkemenin yargıçlarıyla tanışıklığı görülüyordu. Mahkeme muhakkak ki bu belgeye “özel önem” göstermişti.
Gelelim son ve değişik detaya…
İSRAİL BAĞLANTISINDA OKTARCILAR
Oktarcılar, Türkiye’deki İslamcı yapılar ortasında İsrail’le tahminen de en sıcak münasebete sahip küme. Oktar, İsrail’deki Sanhedrin hahamlarıyla kamuoyu önünde de yakın diyalog kuruyor. Karşılıklı ziyaretler gerçekleştiriliyor. Bu sayede Oktar’ın tutukluluğu İsrail parlamentosunda bile gündeme geldi. İşte bilinen tüm bu niçinler, İsrail Cumhurbaşkanı Isaac Herzog ile Oktar sonucunın eşzamanlılığını daha da şaşırtan hale getiriyor. “Acaba Oktar sonucu, İsrail-Türkiye münasebetlerinde bir düzelmenin kararında mı alındı” fikri her insanın aklında.
Burada somut bir ayrıntı da var…
Oktarcılara yıllardır dayanak veren ailelerden biri, Gökçaylar. Davanın sanığı Ayça Gökçaylar, Oktar’ın önde gelen kedicikleri içinde yer alıyor. Abla Tuğba Gökçaylar ve annesi de kümenin açık destekçileri içinde bulunuyor.
İsrail Cumhurbaşkanı Herzog, geçen gün Türkiye’ye geldiğinde, anne şu fotoğraflı iletisi paylaştı: “Kızım İsrail Cumhurbaşkanı Isaac Herzog’u İstanbul’da karşıladı ve kısa ziyaretinde ona eşlik etti.”
Sahiden de Tuğba Gökçaylar, Herzog’un yanındaydı. Ayrıyeten Cumhurbaşkanlığı’nda da görülüyordu. Sebepsiz değil, bir vakit içinder hosteslik yapan Tuğba Gökçaylar, İsrail konsolosluk çalışanı olmuş, İsrail-Türkiye görüşmelerinin ortasına düşmüştü.
Ayça Gökçaylar’ın davanın sanığı olması bir yana, Ayça-Tuğba kardeşlerin hayatı Oktar’ın kedicikler topluluğunun ortasındaydı.
Daha da ilginci, bu İsrail sıkıntısı davada da gündeme gelmiş, Gökçaylar’ın İstanbul Konsolosluğu kartviziti dava belgesine girmişti.
özetlemek gerekirsesı Herzog’u karşılayıp Erdoğan’la buluşturan isim Oktarcı olmasının yanında, şahsen davanın da tarafıydı.
DEVLET ‘AFFET’ Mİ DİYOR?
Buradan daha sonra…
Devletlerin hesaplaşmalarının isminin karıştığı hikayelerin gölgesi, mahkeme kararlarının üstüne düşmeye devam edecek. Muhtemelen şahsen Adnan Oktar’ın tahliyesinin de konuşulacağı önümüzdeki günler, devlet ortasındaki kümelerin itişmesine de sahne olacak. elbette filler tepişirken çimenler ezilecek.
Nereden mi biliyorum?
sonucun akabinde yansısını gördüğüm, dava sürecinde yaşadığı cinsel atakları anlatan bir mağdur tam da şunu söylüyordu: “Çocuk yaşta başıma hayal edemeyeceğim şeyler geldi. Devlete inandım, güvendim. İsimli Tıp’a, karakola, mahkemeye gittim. Yüzlerce kişinin ortasında ağlayarak başımdan geçen iğrenç olayları anlattım. Rezil olayım diye alıp bunları toplumsal medyada yayımladılar. senelerca sabrettim. Nefes alamadığım günlerin sonunda her şey bitti, yeni bir hayat kuruyorum derken, devlet ‘pardon’ dedi. Bana da ‘Affet’ mi diyor? Ben artık tekrar bu ülkeye, bu yargıya, bu devlete nasıl güveneyim.”
Menekşeler ezildi. Kokularını devlerin topuğuna bıraktılar. Devlet; devlerin mi, yalnız mevsiminde açan çiçeklerin mi? Yakında hepimiz daha net bakılırsaceğiz”
NE OLMUŞTU?
15 Mar Cuma günü İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesi (istinaf mahkemesi), Adnan Oktar ve kümesi hakkında verilen kararla ilgili itirazı sonuçlandırdı. İstinaf mahkemesi, 215 sanıklı davada ortalarında Adnan Oktar’ın da bulunduğu 14 sanık hakkında örgüt yöneticiliği hatasından verilen 9 bin 803 yıl 6’şar aylık cezaları eksik soruşturma ve iddianamede olmayan kabahatlerden karar kurulması, bozma sonucu verilen hareketlerle ilgili bütünsel bir bir daha yargılama yapılması gerekmesi üzere münasebetlerle bozdu. Mahkeme, Oktar hakkındaki cinsel atak ve çocuğa karşı cinsel istismar suçlamaları için de mağdurların isteği bulunduğu ya da şikayete bağlı cürümlerde vaktinde şikayette bulunulmaması üzere münasebetlerle bozma sonucu verdi. Ortalarında Oktar Babuna’nın da olduğu 68 sanık için tahliye sonucu veren istinaf mahkemesi, Oktar ve sanıkların şirketlerinin müsaderesine yönelik sonucu da kaldırdı.
“Bütün zalim olanları sen affetsen ben affetmem” başlıklı yazısında Terkoğlu, sonucun aslında yargı içerisindeki savaşın yansıması olduğuna işaret etti. sonucun akabinde yargı kulislerinden edindiğini belirttiği değerlendirmeleri aktaran Terkoğlu “Mahkemenin vermiş olduğu bu radikal karar, “fazlaca yukarıdan” gelen bir tesire bağlanıyor. Çünkü son periyodun yargı pratikleri ortasında, bu biçimde radikal bir atılımın, diğer türlü olması pek de mümkün görünmüyor” dedi.
Oktarcıların Türkiye’deki İslamcı yapılar ortasında İsrail’le tahminen de en sıcak bağa sahip küme olduğuna da dikkat çeken Terkoğlu, “Oktar, İsrail’deki Sanhedrin hahamlarıyla kamuoyu önünde de yakın diyalog kuruyor. Karşılıklı ziyaretler gerçekleştiriliyor. Bu sayede Oktar’ın tutukluluğu İsrail parlamentosunda bile gündeme geldi. İşte bilinen tüm bu niçinler, İsrail Cumhurbaşkanı Isaac Herzog ile Oktar sonucunın eşzamanlılığını daha da şaşırtan hale getiriyor. “Acaba Oktar sonucu, İsrail-Türkiye ilgilerinde bir düzelmenin kararında mı alındı” fikri her insanın aklında” sözlerini kullandı.
Terkoğlu’nun yazısı şu biçimde:
“Affetmek, menekşenin kendisini ezen topuğa bıraktığı kokusudur”. Çoğunlukla Mark Twain’e atfedilen kelam, ezen ile ezilen içindeki çarpık öyküyü anlatıyor.
Bu aslında yargı ortasında bir savaş. Adnan Oktar kümesiyle ilgili verilen bozma sonucundan kelam ediyorum. Oktar’a yapılan operasyon, aslında devlet ortasında bir ayrışmanın görünür haliydi. Oktar kümesi, ortalarında Süleyman Soylu’nun da olduğu devletin tepesindeki isimlerle samimi bağlara sahipti. Buna rağmen Oktarcıları bir kabahat örgütü olarak bakılırsan, hatta casusluk faaliyetiyle suçlayanlar da vardı. 2018 yılında İstanbul Emniyeti düğmeye bastı. O periyot, Soylu ile arbedeli Mustafa Çalışkan’ın başında olduğu polis teşkilatı, operasyonu Ankara’ya haber vermeden yaptı. Endişe, “sızma”sı ihtimaliydi.
Soruşturma davaya dönüştü. İstanbul 30. Ağır Ceza Mahkemesi, yargılamaların kararında toplamda 152 bin yıla varan ceza verdi. Derken, geçen hafta, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesi, davada verilen cezaları temelden bozdu. Mahkemeye nazaran yetişkin ve çocuk yaşlarındaki isimlerle toplu cinsellik istek eseriydi. İstek olmasa, bu beşerler şantaj emelli manzaralara bakmadan, çabucak o gün şikâyetçi olurlardı. İstinaf mahkemesi, 68 sanığı tahliye ederken, mallarındaki önlemleri kaldırırken, “örgüt yok” diyerek Adnan Oktar dahil kalanların da özgür bırakılmasının önünü açtı.
sonucun akabinde yargı kulislerinde dolaştım. Çeşitli notlar aldım.
En ilginci en sona saklayarak başlayayım…
KARARI OKTARCILAR YAZMIŞ ÜZERE
Öncelikle mahkemenin vermiş olduğu bu radikal karar, “oldukça yukarıdan” gelen bir tesire bağlanıyor. Çünkü son devrin yargı pratikleri ortasında, bu biçimde radikal bir atağın, öteki türlü olması pek de mümkün görünmüyor.
Bunu destekleyen bir olay ise yandaş medyanın hali. Oktar operasyonu, hükümet medyasının dayanağıyla yapılmıştı. Lakin dikkat cazibeli biçimde, bozma sonucunın akabinde yandaşlar sessizliğe büründü. Bu da bir cins “onay” demekti.
İkincisi, mahkemenin sonucundaki ayrıntılar. İstinaf mahkemesinin bozma sonucu, yer yer Oktarcıların savunma dilekçesi üzere. Mahkeme güya bir karar vermemiş bir kanaat oluşturmuş. Bunu yaparken birtakım kimi tabirleri sanıkların lehine olacak biçimde cımbızlamış. Örneğin bir mağdurun, “cinsel istismara uğruyordum” dediği kısmı çıkarmış. Lokal mahkemenin verdiği 152 bin yıllık cezayı sıfıra indirmiş. Haliyle sıkıntıyı bir tarz tartışmasından çıkarmış. İşin aslını tartışmış.
MAHKEMEYE UZANAN İRTİBAT
Konuştuğum bir hukukçu, bozma sonucunın akabinde, tıpkı istinaf mahkemesinin verdiği evvelki kararları incelemişti. Oktarcıların 400 sayfalık bozma sonucuyla karşılaştırmıştı. Anlattığına nazaran, mahkemenin hiç bir sonucu, bu derece ayrıntılı, bu biçimde taraflı, bu kadar uzun değildi.
Bir öbür hukukçu ise daha enteresan bir noktaya dikkat çekti. O da sanıklardan biriyle istinaf mahkemesi içindeki dolaylı bağlantıya. Sanıklar içinde İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi eski Cumhuriyet Başsavcısı Haydi Salihoğlu’nun muhafazası da vardı. İşin ilginci, soruşturma belgesinden, Salihoğlu ile Oktarcıların vakit zaman görüştüğü anlaşılıyordu. Müdafaa da bu alakanın ortasındaydı. Salihoğlu, bu tuhaf alakanın açığa çıkmasının akabinde istifa etmişti. Ancak, cezaların temyizi Salihoğlu’nun bir devir yönettiği adliyeye gelmişti. Salihoğlu’nun ortak kitap yazdığı isimlere bakınca bile mahkemenin yargıçlarıyla tanışıklığı görülüyordu. Mahkeme muhakkak ki bu belgeye “özel önem” göstermişti.
Gelelim son ve değişik detaya…
İSRAİL BAĞLANTISINDA OKTARCILAR
Oktarcılar, Türkiye’deki İslamcı yapılar ortasında İsrail’le tahminen de en sıcak münasebete sahip küme. Oktar, İsrail’deki Sanhedrin hahamlarıyla kamuoyu önünde de yakın diyalog kuruyor. Karşılıklı ziyaretler gerçekleştiriliyor. Bu sayede Oktar’ın tutukluluğu İsrail parlamentosunda bile gündeme geldi. İşte bilinen tüm bu niçinler, İsrail Cumhurbaşkanı Isaac Herzog ile Oktar sonucunın eşzamanlılığını daha da şaşırtan hale getiriyor. “Acaba Oktar sonucu, İsrail-Türkiye münasebetlerinde bir düzelmenin kararında mı alındı” fikri her insanın aklında.
Burada somut bir ayrıntı da var…
Oktarcılara yıllardır dayanak veren ailelerden biri, Gökçaylar. Davanın sanığı Ayça Gökçaylar, Oktar’ın önde gelen kedicikleri içinde yer alıyor. Abla Tuğba Gökçaylar ve annesi de kümenin açık destekçileri içinde bulunuyor.
İsrail Cumhurbaşkanı Herzog, geçen gün Türkiye’ye geldiğinde, anne şu fotoğraflı iletisi paylaştı: “Kızım İsrail Cumhurbaşkanı Isaac Herzog’u İstanbul’da karşıladı ve kısa ziyaretinde ona eşlik etti.”
Sahiden de Tuğba Gökçaylar, Herzog’un yanındaydı. Ayrıyeten Cumhurbaşkanlığı’nda da görülüyordu. Sebepsiz değil, bir vakit içinder hosteslik yapan Tuğba Gökçaylar, İsrail konsolosluk çalışanı olmuş, İsrail-Türkiye görüşmelerinin ortasına düşmüştü.
Ayça Gökçaylar’ın davanın sanığı olması bir yana, Ayça-Tuğba kardeşlerin hayatı Oktar’ın kedicikler topluluğunun ortasındaydı.
Daha da ilginci, bu İsrail sıkıntısı davada da gündeme gelmiş, Gökçaylar’ın İstanbul Konsolosluğu kartviziti dava belgesine girmişti.
özetlemek gerekirsesı Herzog’u karşılayıp Erdoğan’la buluşturan isim Oktarcı olmasının yanında, şahsen davanın da tarafıydı.
DEVLET ‘AFFET’ Mİ DİYOR?
Buradan daha sonra…
Devletlerin hesaplaşmalarının isminin karıştığı hikayelerin gölgesi, mahkeme kararlarının üstüne düşmeye devam edecek. Muhtemelen şahsen Adnan Oktar’ın tahliyesinin de konuşulacağı önümüzdeki günler, devlet ortasındaki kümelerin itişmesine de sahne olacak. elbette filler tepişirken çimenler ezilecek.
Nereden mi biliyorum?
sonucun akabinde yansısını gördüğüm, dava sürecinde yaşadığı cinsel atakları anlatan bir mağdur tam da şunu söylüyordu: “Çocuk yaşta başıma hayal edemeyeceğim şeyler geldi. Devlete inandım, güvendim. İsimli Tıp’a, karakola, mahkemeye gittim. Yüzlerce kişinin ortasında ağlayarak başımdan geçen iğrenç olayları anlattım. Rezil olayım diye alıp bunları toplumsal medyada yayımladılar. senelerca sabrettim. Nefes alamadığım günlerin sonunda her şey bitti, yeni bir hayat kuruyorum derken, devlet ‘pardon’ dedi. Bana da ‘Affet’ mi diyor? Ben artık tekrar bu ülkeye, bu yargıya, bu devlete nasıl güveneyim.”
Menekşeler ezildi. Kokularını devlerin topuğuna bıraktılar. Devlet; devlerin mi, yalnız mevsiminde açan çiçeklerin mi? Yakında hepimiz daha net bakılırsaceğiz”
NE OLMUŞTU?
15 Mar Cuma günü İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesi (istinaf mahkemesi), Adnan Oktar ve kümesi hakkında verilen kararla ilgili itirazı sonuçlandırdı. İstinaf mahkemesi, 215 sanıklı davada ortalarında Adnan Oktar’ın da bulunduğu 14 sanık hakkında örgüt yöneticiliği hatasından verilen 9 bin 803 yıl 6’şar aylık cezaları eksik soruşturma ve iddianamede olmayan kabahatlerden karar kurulması, bozma sonucu verilen hareketlerle ilgili bütünsel bir bir daha yargılama yapılması gerekmesi üzere münasebetlerle bozdu. Mahkeme, Oktar hakkındaki cinsel atak ve çocuğa karşı cinsel istismar suçlamaları için de mağdurların isteği bulunduğu ya da şikayete bağlı cürümlerde vaktinde şikayette bulunulmaması üzere münasebetlerle bozma sonucu verdi. Ortalarında Oktar Babuna’nın da olduğu 68 sanık için tahliye sonucu veren istinaf mahkemesi, Oktar ve sanıkların şirketlerinin müsaderesine yönelik sonucu da kaldırdı.