Dünya Savaşı ve Nazi tiranlığının sorumluluğuyla sarsılan Almanya, barış arayışını bir mühtedi şevkiyle kucakladı. Ancak Çarşamba günü hükümet, savaş Avrupa kıtasını yeniden şekillendirirken bu mirası atmak için önemli bir adım attı.
Hükümet, II. Dünya Savaşı’nın sona ermesinden bu yana ilk kez, Almanya’nın iklim değişikliği de dahil olmak üzere yeni askeri, ekonomik ve jeopolitik tehditlere karşı savunmasızlığını gidermek için kapsamlı bir ulusal güvenlik stratejisi açıkladı.
Ukrayna’daki savaş 16. ayındayken, Şansölye Olaf Scholz güvenlik planını “güvenlik meselelerini ele alma biçimimizde büyük, büyük bir değişiklik” olarak nitelendirdi. Hedef, dış, iç ve ekonomik öncelikleri uyumlu hale getirmek ve askeri harcamaları artırmak” dedi.
Strateji, Aralık 2021’de göreve başladığında hükümetin koalisyon anlaşmasının önemli bir parçası olarak duyurulmuştu. Ancak Scholz’un üç partili koalisyonu, hem yeni planı geciktiren hem de planı aşırı derecede sulandırdığı yönündeki eleştirilere maruz bırakan artan halk iç çatışmasıyla engellendi.
Alman hükümetinin iktidara gelmesinden aylar sonra Rusya’nın Ukrayna’yı işgal etmesi, ülkenin askeri sorumluluklarını Sovyetler Birliği’nin dağılmasından bu yana kaçındığı şekillerde yerine getirmesi gerektiği konusundaki aciliyet duygusunu artırdı.
Belge, Almanya’nın işgalden bu yana stratejik kültürünü değiştirmede ne kadar ilerlediğini yansıttığı için analistlerden görece olumlu eleştiriler alırken, analistler, rakip bir koalisyon hükümetindeki departmanların belgenin emellerini yerine getirip getirmediğini veya kullanacağı finansmanı sorguladılar.
Bay Scholz’un Şubat ayında NATO’nun GSYİH’nın yüzde 2’si olan harcama hedefini karşılama ve bu harcamaları çok yıllı bir süre boyunca ortalama olarak bu hedefi karşılama sözüyle desteklendiğini sürdürme taahhüdü.
Aynı zamanda koalisyon, Savunma Bakanı Boris Pistorius’un Almanya ordusunun yeniden inşasına iyi bir başlangıç yapmak için kendi bütçesini 10 milyar avro (yaklaşık 10,8 milyar dolar) artırma yönündeki talebini de reddetti. Bunun yerine, bütçesinin kesilmeyeceğine söz verdi – bu, bütçenin enflasyon tarafından aşındırılacağı anlamına geliyor.
Çin o kadar çekişmeli bir konu oldu ki koalisyon onu başlattı. Gelecek ay çıkması nedeniyle ayrı bir gazetede ele alınacaktır.
Ve bir Alman Ulusal Güvenlik Konseyi’nin kurulması konusunda hararetli bir tartışmanın ardından taraflar bu fikirden vazgeçti.
Bir Alman analist olan Ulrich Speck, “Bu kadar çok şefle iddialı olmak zor,” dedi. Almanya’nın emellerine nasıl ulaşmayı planladığına ilişkin belgedeki belirsizliğin farkında olarak, bir Sosyal Demokrat olan Bay Scholz’a, Başbakanlık içinde dış politikanın büyük sorularında hareket özgürlüğünü elinde tutması ve vermemesi için bir yol önerdi. Dışişleri Bakanlığı ve bir Yeşil olan Almanya Dışişleri Bakanı Annalena Baerbock’a kadar.
Genel olarak, strateji Alman güvenliğinin üç ayağına odaklanır. Birincisi, yeni bir stratejik kültür, en azından çok yıllı bir ortalama içinde NATO harcama hedefine ulaşmak da dahil olmak üzere yüksek askeri harcama taahhüdü ve silahsızlanmaya değil caydırıcılık dahil olmak üzere aktif, “sağlam” savunma.
İkincisi, dayanıklılık – Almanya ve müttefiklerinin varlıklarını koruma, rakiplerine ekonomik bağımlılığı azaltma, siber saldırıları caydırma ve savuşturma ve Birleşmiş Milletler Şartı’nı ve hukukun üstünlüğünü savunma becerisi.
Üçüncüsü, iklim değişikliği ile enerji ve gıda krizleri gibi konuları içeren bir sütun olan sürdürülebilirliktir.
Almanya Uluslararası Güvenlik Departmanı Direktörü Claudia Major, “Buna statüko belgesi demek haksızlık gibi geliyor, ancak şu anda nerede olduğumuzu değerlendirmeye çalışıyor ve Almanya’nın ne kadar yol kat ettiğini anladığınızda bu zaten bir başarı” dedi. Uluslararası Politika ve Güvenlik Enstitüsü.
Stratejiler, araçları ve amaçları birleştirerek ileriye dönük olmalıdır, dedi. “Ancak belli bir dereceye kadar, bu strateji bunu yapamaz çünkü net bütçe sonuçları getirmez” dedi. “Hırs güzeldir, ancak araçlar olmadan yargılamak zordur.”
Ülkenin maliye bakanı ve Hür Demokratların lideri Christian Lindner Çarşamba günü, stratejide önerilen yeni taahhütlerin — özellikle yüzde 2’lik savunma harcamasının — yeni fonlar gerektireceğini, ancak maliyetlerin devredileceğini tahmin edemediğini kabul etti.
Almanya, ulusal çıkarlarını her zaman NATO ittifakı, Avrupa Birliği ve Washington ile ilişkisi içinde korunan olarak gördü. Bu nedenle, daha önce kendi güvenlik stratejisini tasarlama ihtiyacı duymamıştı.
Ancak bu durum, çeşitli noktalarda NATO’dan ayrıldığını söyleyen ve Almanya’yı beleşçi olmakla ve kendi savunması için yeterince harcama yapmamakla suçlayan Donald J. Trump’ın karmaşık ABD başkanlığıyla değişti.
Bir strateji geliştirmek, Bay Scholz’un Sosyal Demokratları ile iki koalisyon ortağı Yeşiller ve Hür Demokratlar arasındaki anlaşmanın önemli bir parçasıydı. Ancak koalisyonun göreve başlamasından sadece aylar sonra, Şubat 2022’deki Rus işgali, çabalara yeni bir aciliyet, dikkat ve tartışma getirdi.
CDU muhalefet milletvekili ve dış politika uzmanı Norbert Röttgen, bölünmüş bir koalisyon hükümetinin “en küçük ortak paydası” olarak nitelendirdiği belgeyi, “statünün tartışmasız kısmının bir açıklaması” olarak sert bir şekilde eleştirdi. quo” ve “aslında stratejisiz”.
Merkezi soruların cevapları yok, dedi. Bir Çin stratejisinin çok tartışmalı olduğu için gelecek aya ertelendiğine dikkat çekerken, mevcut makale yalnızca Çin hakkında korunmuş Avrupa dilini yansıtıyor ve Tayvan kelimesinden hiç bahsetmiyor.
“Almanların savaş sonrası Avrupa güvenlik düzeni fikri nedir?” diye sordu. “Ukrayna, Gürcistan ve Moldova’nın NATO üyeliği ne olacak? Tek kelime yok” dedi. Almanya için en büyük zorluklardan biri, “Çin ile ticaret ve yatırımımızdaki düşüş ve bunun tersi, telafi etmek için bir ekonomik büyüme stratejisi gerektiriyor” dedi.
Ancak dış, ekonomi ve teknoloji politikaları arasındaki bağlantılar da dikkate alınmadı” dedi.
Dış politika analisti ve Bertelsmann Stiftung yönetim kurulu üyesi Daniela Schwarzer, strateji belgesinin Almanya için önemli bir “bir sonraki adım” olduğunu söyledi. Birçoğu için hayal kırıklığı yaratırken, “bu koalisyon için olabilecek en iddialı şey” dedi.
Statik bir bütçeyle yeni hedefleri finanse etmenin en ince yolu olduğunu söyledi, ancak bu, “Almanya’nın harcamaları durdurmayı umsa da elbette ki işe yaramayacak olan savunma konusunda daha ciddi olduğunu gösteriyor.”
Ancak aynı zamanda siber güvenlik gibi alanlarda önemli hedefler ortaya koyuyor, potansiyel olarak endişe verici bir ortak olarak Çin’in doğasına ilişkin dili biraz keskinleştiriyor ve devlet daireleri ve sektör için bir “harekete geçirme çağrısı”.
Die Zeit’in yabancı editörü Anna Sauerbrey’e göre gazete “biraz hayal kırıklığı yarattı” ancak “iç ve dış meseleleri birleştiren ancak somut politikalarla doldurulması gereken bütüncül bir güvenlik görüşü almaya” çalıştı.
AB’nin Ukrayna ve Moldova’nın Batı Balkanlar’ın ötesine genişlemesine yönelik yenilenen taahhüde işaret ederken, ana zayıflığın “bütçe harcamalarını artırma taahhüdü eksikliği” olduğunu söyledi.
Analist Bay Speck, belgenin sorunları kapsamlı bir şekilde tanımladığını söyledi, “ancak büyük ölçüde eksik olan, kaynakların nereye tahsis edileceğine karar vermek için açıkça tanımlanmış hedefler ve öncelikler.” Temel hedefler hakkında bir anlayış geliştirin.
Ama sonunda, “dış politikada gerçekten bir fark yaratmak için çok zayıf ve gelecekteki rota belirleme üzerinde pek bir etkisi olmayacak” dedi ve bu, Şansölyelikte kararlaştırılacak.
Hükümet, II. Dünya Savaşı’nın sona ermesinden bu yana ilk kez, Almanya’nın iklim değişikliği de dahil olmak üzere yeni askeri, ekonomik ve jeopolitik tehditlere karşı savunmasızlığını gidermek için kapsamlı bir ulusal güvenlik stratejisi açıkladı.
Ukrayna’daki savaş 16. ayındayken, Şansölye Olaf Scholz güvenlik planını “güvenlik meselelerini ele alma biçimimizde büyük, büyük bir değişiklik” olarak nitelendirdi. Hedef, dış, iç ve ekonomik öncelikleri uyumlu hale getirmek ve askeri harcamaları artırmak” dedi.
Strateji, Aralık 2021’de göreve başladığında hükümetin koalisyon anlaşmasının önemli bir parçası olarak duyurulmuştu. Ancak Scholz’un üç partili koalisyonu, hem yeni planı geciktiren hem de planı aşırı derecede sulandırdığı yönündeki eleştirilere maruz bırakan artan halk iç çatışmasıyla engellendi.
Alman hükümetinin iktidara gelmesinden aylar sonra Rusya’nın Ukrayna’yı işgal etmesi, ülkenin askeri sorumluluklarını Sovyetler Birliği’nin dağılmasından bu yana kaçındığı şekillerde yerine getirmesi gerektiği konusundaki aciliyet duygusunu artırdı.
Belge, Almanya’nın işgalden bu yana stratejik kültürünü değiştirmede ne kadar ilerlediğini yansıttığı için analistlerden görece olumlu eleştiriler alırken, analistler, rakip bir koalisyon hükümetindeki departmanların belgenin emellerini yerine getirip getirmediğini veya kullanacağı finansmanı sorguladılar.
Bay Scholz’un Şubat ayında NATO’nun GSYİH’nın yüzde 2’si olan harcama hedefini karşılama ve bu harcamaları çok yıllı bir süre boyunca ortalama olarak bu hedefi karşılama sözüyle desteklendiğini sürdürme taahhüdü.
Aynı zamanda koalisyon, Savunma Bakanı Boris Pistorius’un Almanya ordusunun yeniden inşasına iyi bir başlangıç yapmak için kendi bütçesini 10 milyar avro (yaklaşık 10,8 milyar dolar) artırma yönündeki talebini de reddetti. Bunun yerine, bütçesinin kesilmeyeceğine söz verdi – bu, bütçenin enflasyon tarafından aşındırılacağı anlamına geliyor.
Çin o kadar çekişmeli bir konu oldu ki koalisyon onu başlattı. Gelecek ay çıkması nedeniyle ayrı bir gazetede ele alınacaktır.
Ve bir Alman Ulusal Güvenlik Konseyi’nin kurulması konusunda hararetli bir tartışmanın ardından taraflar bu fikirden vazgeçti.
Bir Alman analist olan Ulrich Speck, “Bu kadar çok şefle iddialı olmak zor,” dedi. Almanya’nın emellerine nasıl ulaşmayı planladığına ilişkin belgedeki belirsizliğin farkında olarak, bir Sosyal Demokrat olan Bay Scholz’a, Başbakanlık içinde dış politikanın büyük sorularında hareket özgürlüğünü elinde tutması ve vermemesi için bir yol önerdi. Dışişleri Bakanlığı ve bir Yeşil olan Almanya Dışişleri Bakanı Annalena Baerbock’a kadar.
Genel olarak, strateji Alman güvenliğinin üç ayağına odaklanır. Birincisi, yeni bir stratejik kültür, en azından çok yıllı bir ortalama içinde NATO harcama hedefine ulaşmak da dahil olmak üzere yüksek askeri harcama taahhüdü ve silahsızlanmaya değil caydırıcılık dahil olmak üzere aktif, “sağlam” savunma.
İkincisi, dayanıklılık – Almanya ve müttefiklerinin varlıklarını koruma, rakiplerine ekonomik bağımlılığı azaltma, siber saldırıları caydırma ve savuşturma ve Birleşmiş Milletler Şartı’nı ve hukukun üstünlüğünü savunma becerisi.
Üçüncüsü, iklim değişikliği ile enerji ve gıda krizleri gibi konuları içeren bir sütun olan sürdürülebilirliktir.
Almanya Uluslararası Güvenlik Departmanı Direktörü Claudia Major, “Buna statüko belgesi demek haksızlık gibi geliyor, ancak şu anda nerede olduğumuzu değerlendirmeye çalışıyor ve Almanya’nın ne kadar yol kat ettiğini anladığınızda bu zaten bir başarı” dedi. Uluslararası Politika ve Güvenlik Enstitüsü.
Stratejiler, araçları ve amaçları birleştirerek ileriye dönük olmalıdır, dedi. “Ancak belli bir dereceye kadar, bu strateji bunu yapamaz çünkü net bütçe sonuçları getirmez” dedi. “Hırs güzeldir, ancak araçlar olmadan yargılamak zordur.”
Ülkenin maliye bakanı ve Hür Demokratların lideri Christian Lindner Çarşamba günü, stratejide önerilen yeni taahhütlerin — özellikle yüzde 2’lik savunma harcamasının — yeni fonlar gerektireceğini, ancak maliyetlerin devredileceğini tahmin edemediğini kabul etti.
Almanya, ulusal çıkarlarını her zaman NATO ittifakı, Avrupa Birliği ve Washington ile ilişkisi içinde korunan olarak gördü. Bu nedenle, daha önce kendi güvenlik stratejisini tasarlama ihtiyacı duymamıştı.
Ancak bu durum, çeşitli noktalarda NATO’dan ayrıldığını söyleyen ve Almanya’yı beleşçi olmakla ve kendi savunması için yeterince harcama yapmamakla suçlayan Donald J. Trump’ın karmaşık ABD başkanlığıyla değişti.
Bir strateji geliştirmek, Bay Scholz’un Sosyal Demokratları ile iki koalisyon ortağı Yeşiller ve Hür Demokratlar arasındaki anlaşmanın önemli bir parçasıydı. Ancak koalisyonun göreve başlamasından sadece aylar sonra, Şubat 2022’deki Rus işgali, çabalara yeni bir aciliyet, dikkat ve tartışma getirdi.
CDU muhalefet milletvekili ve dış politika uzmanı Norbert Röttgen, bölünmüş bir koalisyon hükümetinin “en küçük ortak paydası” olarak nitelendirdiği belgeyi, “statünün tartışmasız kısmının bir açıklaması” olarak sert bir şekilde eleştirdi. quo” ve “aslında stratejisiz”.
Merkezi soruların cevapları yok, dedi. Bir Çin stratejisinin çok tartışmalı olduğu için gelecek aya ertelendiğine dikkat çekerken, mevcut makale yalnızca Çin hakkında korunmuş Avrupa dilini yansıtıyor ve Tayvan kelimesinden hiç bahsetmiyor.
“Almanların savaş sonrası Avrupa güvenlik düzeni fikri nedir?” diye sordu. “Ukrayna, Gürcistan ve Moldova’nın NATO üyeliği ne olacak? Tek kelime yok” dedi. Almanya için en büyük zorluklardan biri, “Çin ile ticaret ve yatırımımızdaki düşüş ve bunun tersi, telafi etmek için bir ekonomik büyüme stratejisi gerektiriyor” dedi.
Ancak dış, ekonomi ve teknoloji politikaları arasındaki bağlantılar da dikkate alınmadı” dedi.
Dış politika analisti ve Bertelsmann Stiftung yönetim kurulu üyesi Daniela Schwarzer, strateji belgesinin Almanya için önemli bir “bir sonraki adım” olduğunu söyledi. Birçoğu için hayal kırıklığı yaratırken, “bu koalisyon için olabilecek en iddialı şey” dedi.
Statik bir bütçeyle yeni hedefleri finanse etmenin en ince yolu olduğunu söyledi, ancak bu, “Almanya’nın harcamaları durdurmayı umsa da elbette ki işe yaramayacak olan savunma konusunda daha ciddi olduğunu gösteriyor.”
Ancak aynı zamanda siber güvenlik gibi alanlarda önemli hedefler ortaya koyuyor, potansiyel olarak endişe verici bir ortak olarak Çin’in doğasına ilişkin dili biraz keskinleştiriyor ve devlet daireleri ve sektör için bir “harekete geçirme çağrısı”.
Die Zeit’in yabancı editörü Anna Sauerbrey’e göre gazete “biraz hayal kırıklığı yarattı” ancak “iç ve dış meseleleri birleştiren ancak somut politikalarla doldurulması gereken bütüncül bir güvenlik görüşü almaya” çalıştı.
AB’nin Ukrayna ve Moldova’nın Batı Balkanlar’ın ötesine genişlemesine yönelik yenilenen taahhüde işaret ederken, ana zayıflığın “bütçe harcamalarını artırma taahhüdü eksikliği” olduğunu söyledi.
Analist Bay Speck, belgenin sorunları kapsamlı bir şekilde tanımladığını söyledi, “ancak büyük ölçüde eksik olan, kaynakların nereye tahsis edileceğine karar vermek için açıkça tanımlanmış hedefler ve öncelikler.” Temel hedefler hakkında bir anlayış geliştirin.
Ama sonunda, “dış politikada gerçekten bir fark yaratmak için çok zayıf ve gelecekteki rota belirleme üzerinde pek bir etkisi olmayacak” dedi ve bu, Şansölyelikte kararlaştırılacak.