Gazetemiz müellifi Barış Terkoğlu, bugünkü “Tutuklanmakla tehdit edilen cumhurbaşkanı” başlıklı yazısında emekli general Alaettin Parmaksız ile AKP’li Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan‘ın eski hekimi ve eski AKP milletvekili Turhan Çömez’in 2008 yılında parti kurmak istediğini yazdı.
Parti kurmak teşebbüslerinin bir kumpas kararı engellendiğini lisana getiren Terkoğlu, “Belli ki parti kurma teşebbüsü FETÖ’cü savcıların operasyonuyla engellenen Çömez, gelen operasyonu evvelde haber almıştı” diyerek AKP ortasından çıkacak partilerin önünün kumpaslarla kesildiğine dikkat çekti.
Terkoğlu’nun yazısı şu biçimde:
“Düşman ve kardeş… Lisanımıza yerleşmiş, “düşman kardeşler” diyoruz. İnsan kendi ortasında yabancılaşana, aykırısından fazlaca daha sert mi reaksiyon veriyor? Kendi doğurduğuna mızrağını daha mı öldürücü saplıyor?
Türkiye seçim maddelerini tartıştı. Çabucak de kabullendi. Artık, 6 kişilik masada, yeni kurallarla oyunun nasıl kurulacağı konuşuluyor.
Peki niye? Erdoğan, hangi sebeple, daha birkaç yıl evvel “her şeyi çözdüm” diyerek getirdiği sisteme sil baştan yaptı?
elbet birinci sebep sıradan çıkar hesabı. Çünkü ittifak sistemi, iktidarın aleyhinde gelişti. Muhalefet, ittifaksız seçime nazaran daha fazlaca vekil çıkardı. Yeni sistem bunu bozuyor.
Evet, lakin konunun bir istikameti daha var. CHP’ye ya da DÜZGÜN Parti’ye bakın. “Bizim için değişen bir şey yok” diyorlar. Yeni sistem, asıl olarak küçük ya da öbür deyişle “hemen çabucak büyümemiş” partileri amaç alıyor. şüphesiz özel olarak ise DEVA ve Gelecek Partileri’ni. Ve bir gerçeği yüzümüze çarpıyor: AKP kendi ortasından çıkan siyasetlere ömür bahtı tanımıyor!
Öyle ya Demokrat Parti, CHP’nin ortasından çıktı. AKP ise Refah’ın. Türk siyasetinde doğurgan büyüme ve iktidarı değiştirme, kriz anlarının bir kuralı üzere. AKP, halıyı çekerek, bebeği baştan meyyit doğruyor.
PARTİYE SAVCI ÇELMESİ
Sayısız örnek var. Lakin biri hiç konuşulmamış, öbürü pek az tartışılmış iki olaydan bahsedeyim.
Alaettin Parmaksız, TSK’nın yetiştirdiği emektar generallerden. Ülkenin en çatışmalı periyodunda, 1990-92 aralığında Hakkari’de tabur komutanlığı da yapan Parmaksız, 2004 yılında emekli oldu. Bu tarihten, hayatını kaybettiği 2015 yılına kadar, sivil olarak da uğraşına devam etti. Kah kitap yazdı kah kumpasa uğrayan arkadaşlarıyla yan yana durdu.
Yazdıklarının içinde bir kitap var: Türk Ordusu’nda General Olmak. Kitap, Parmaksız’ın askerlik daha sonrasını da anlatıyor. En ilginci doğal ki parti teşebbüsü.
“Sayın Çömez sebebini anlamadığımız bir biçimde işleri ağırdan almamızı söylemiş oldu. (…) 17 Mayıs’ta ofiste toplanacaktık. Biraz erken gittim. Sayın Börü, Sayın Çömez’in İngiltere’ye lisan öğrenmeye gideceğini belirtti.”
Parmaksız, kuracakları partinin önderinin bir anda “dil öğrenmeye” yurtdışına gitmesine mana veremiyor. Bunu savaşta komutanın alanını terk etmesine benzetiyor. Çömez ile tartıştığını söylüyor.
Gelgelelim, 8 Haziran’da “dil öğrenmek için” İngiltere’ye giden Çömez’in sıkıntısı Temmuz’daki operasyonla anlaşıldı. Çünkü Çömez, Ergenekon kumpasına dahil edilmişti. Aşikâr ki parti kurma teşebbüsü FETÖ’cü savcıların operasyonuyla engellenen Çömez, gelen operasyonu öncesinden haber almıştı. olağan olarak parti de kurulamadı.
Parmaksız, çıkardığı dersi şu biçimde anlatıyor:
“TSK’de tartışma ve fikir üretme ortamı, sivillere nazaran daha demokratikti.”
GÜL VE DAVUTOĞLU TUTUKLANIR
İkinci sıkıntı, az da olsa konuşuldu. İngiliz Financial Times gazetesinden David Gardner, 2017 referandumu öncesinde Türkiye’ye gelmiş, izlenimlerini 12 Nisan 2017’de gazetede yazmıştı. Gardner’ın satırlarında inanılmaz bir tabir vardı:
“Hükümetin kampanya stratejistlerinden birine, Gül ve Davutoğlu yahut Erdoğan tarafınca kenara itilen eski AKP ağır toplarının rakip bir parti kurması halinde ne olacağını sorduğumda, gözünü kırpmadan cevap verdi: ‘Tek bir atılım bile yaparlarsa, Gülenci olarak damgalanır ve mahpusa atılırlar.’ ”
10 yıl evvel Ergenekon kumpası, AKP ortasından çıkacak partiyi önlemek için kullanılmıştı. 10 yıl daha sonra ise, FETÖ ile haklı gayret, hizipleri bastırma aracı haline gelmişti. Eski cumhurbaşkanının bile tutuklanabileceği söyleniyordu.
Abdullah Gül’ün eski danışmanı Ahmet Sever, “İçimde Kalmasın” kitabında, konuşan ismin Mustafa Şentop olduğunu söylemiş oldu. Şentop ise bu iddiayı kesin lisanla reddetti.
Gelgelelim, kelamın sahibi bir yana, ortada bir gerçek vardı. AKP idaresi, kendi ortasından çıkacak bir muhalefet hareketini, “içeri atarız” diyerek tehdit ediyordu.
ERDOĞAN BBP’YE niye GİTTİ
Kendi ortasından çıkan muhalefeti gerekirse hapsetmek, gerideki politik aklı da okumamızı sağlıyor. AKP, bir siyasi öğreti olarak, kendisinden doğana, kendisi olma hakkını vermiyor. Potansiyel tehlikeyi her yolla ortadan kaldırıyor. Bunun için adliye de siyaset de sopa olarak kullanılabiliyor.
İşte seçim maddeleri, bu açıdan görünmeyen bir tesir bıraktı. Bir devir AKP’nin genel liderini, parti ismine başbakanlık yapan ismi, yakasına CHP rozeti takarak kendi toplumsal tabanına yabancılaştırmaya mecbur etti. Karamollaoğlu’nun geniş 3. İttifakı lisana getirdiği devirde, Erdoğan’ın 4 yıl daha sonra BBP Genel Merkezi’ne gitmesi, bütün ihtimallerin önünü kapatmak değil mi?
İhanet diyoruz. Tahminen de bizden olan, bize, başkalaştığımızı hatırlattığı için öfkemize yenik düşüyoruz. Vakit bir rüzgar üzere, her şeyi alıp götürdüğünde, kuşkusuz ihanet de hain de bir daha yazılacak.”
Parti kurmak teşebbüslerinin bir kumpas kararı engellendiğini lisana getiren Terkoğlu, “Belli ki parti kurma teşebbüsü FETÖ’cü savcıların operasyonuyla engellenen Çömez, gelen operasyonu evvelde haber almıştı” diyerek AKP ortasından çıkacak partilerin önünün kumpaslarla kesildiğine dikkat çekti.
Terkoğlu’nun yazısı şu biçimde:
“Düşman ve kardeş… Lisanımıza yerleşmiş, “düşman kardeşler” diyoruz. İnsan kendi ortasında yabancılaşana, aykırısından fazlaca daha sert mi reaksiyon veriyor? Kendi doğurduğuna mızrağını daha mı öldürücü saplıyor?
Türkiye seçim maddelerini tartıştı. Çabucak de kabullendi. Artık, 6 kişilik masada, yeni kurallarla oyunun nasıl kurulacağı konuşuluyor.
Peki niye? Erdoğan, hangi sebeple, daha birkaç yıl evvel “her şeyi çözdüm” diyerek getirdiği sisteme sil baştan yaptı?
elbet birinci sebep sıradan çıkar hesabı. Çünkü ittifak sistemi, iktidarın aleyhinde gelişti. Muhalefet, ittifaksız seçime nazaran daha fazlaca vekil çıkardı. Yeni sistem bunu bozuyor.
Evet, lakin konunun bir istikameti daha var. CHP’ye ya da DÜZGÜN Parti’ye bakın. “Bizim için değişen bir şey yok” diyorlar. Yeni sistem, asıl olarak küçük ya da öbür deyişle “hemen çabucak büyümemiş” partileri amaç alıyor. şüphesiz özel olarak ise DEVA ve Gelecek Partileri’ni. Ve bir gerçeği yüzümüze çarpıyor: AKP kendi ortasından çıkan siyasetlere ömür bahtı tanımıyor!
Öyle ya Demokrat Parti, CHP’nin ortasından çıktı. AKP ise Refah’ın. Türk siyasetinde doğurgan büyüme ve iktidarı değiştirme, kriz anlarının bir kuralı üzere. AKP, halıyı çekerek, bebeği baştan meyyit doğruyor.
PARTİYE SAVCI ÇELMESİ
Sayısız örnek var. Lakin biri hiç konuşulmamış, öbürü pek az tartışılmış iki olaydan bahsedeyim.
Alaettin Parmaksız, TSK’nın yetiştirdiği emektar generallerden. Ülkenin en çatışmalı periyodunda, 1990-92 aralığında Hakkari’de tabur komutanlığı da yapan Parmaksız, 2004 yılında emekli oldu. Bu tarihten, hayatını kaybettiği 2015 yılına kadar, sivil olarak da uğraşına devam etti. Kah kitap yazdı kah kumpasa uğrayan arkadaşlarıyla yan yana durdu.
Yazdıklarının içinde bir kitap var: Türk Ordusu’nda General Olmak. Kitap, Parmaksız’ın askerlik daha sonrasını da anlatıyor. En ilginci doğal ki parti teşebbüsü.
“Sayın Çömez sebebini anlamadığımız bir biçimde işleri ağırdan almamızı söylemiş oldu. (…) 17 Mayıs’ta ofiste toplanacaktık. Biraz erken gittim. Sayın Börü, Sayın Çömez’in İngiltere’ye lisan öğrenmeye gideceğini belirtti.”
Parmaksız, kuracakları partinin önderinin bir anda “dil öğrenmeye” yurtdışına gitmesine mana veremiyor. Bunu savaşta komutanın alanını terk etmesine benzetiyor. Çömez ile tartıştığını söylüyor.
Gelgelelim, 8 Haziran’da “dil öğrenmek için” İngiltere’ye giden Çömez’in sıkıntısı Temmuz’daki operasyonla anlaşıldı. Çünkü Çömez, Ergenekon kumpasına dahil edilmişti. Aşikâr ki parti kurma teşebbüsü FETÖ’cü savcıların operasyonuyla engellenen Çömez, gelen operasyonu öncesinden haber almıştı. olağan olarak parti de kurulamadı.
Parmaksız, çıkardığı dersi şu biçimde anlatıyor:
“TSK’de tartışma ve fikir üretme ortamı, sivillere nazaran daha demokratikti.”
GÜL VE DAVUTOĞLU TUTUKLANIR
İkinci sıkıntı, az da olsa konuşuldu. İngiliz Financial Times gazetesinden David Gardner, 2017 referandumu öncesinde Türkiye’ye gelmiş, izlenimlerini 12 Nisan 2017’de gazetede yazmıştı. Gardner’ın satırlarında inanılmaz bir tabir vardı:
“Hükümetin kampanya stratejistlerinden birine, Gül ve Davutoğlu yahut Erdoğan tarafınca kenara itilen eski AKP ağır toplarının rakip bir parti kurması halinde ne olacağını sorduğumda, gözünü kırpmadan cevap verdi: ‘Tek bir atılım bile yaparlarsa, Gülenci olarak damgalanır ve mahpusa atılırlar.’ ”
10 yıl evvel Ergenekon kumpası, AKP ortasından çıkacak partiyi önlemek için kullanılmıştı. 10 yıl daha sonra ise, FETÖ ile haklı gayret, hizipleri bastırma aracı haline gelmişti. Eski cumhurbaşkanının bile tutuklanabileceği söyleniyordu.
Abdullah Gül’ün eski danışmanı Ahmet Sever, “İçimde Kalmasın” kitabında, konuşan ismin Mustafa Şentop olduğunu söylemiş oldu. Şentop ise bu iddiayı kesin lisanla reddetti.
Gelgelelim, kelamın sahibi bir yana, ortada bir gerçek vardı. AKP idaresi, kendi ortasından çıkacak bir muhalefet hareketini, “içeri atarız” diyerek tehdit ediyordu.
ERDOĞAN BBP’YE niye GİTTİ
Kendi ortasından çıkan muhalefeti gerekirse hapsetmek, gerideki politik aklı da okumamızı sağlıyor. AKP, bir siyasi öğreti olarak, kendisinden doğana, kendisi olma hakkını vermiyor. Potansiyel tehlikeyi her yolla ortadan kaldırıyor. Bunun için adliye de siyaset de sopa olarak kullanılabiliyor.
İşte seçim maddeleri, bu açıdan görünmeyen bir tesir bıraktı. Bir devir AKP’nin genel liderini, parti ismine başbakanlık yapan ismi, yakasına CHP rozeti takarak kendi toplumsal tabanına yabancılaştırmaya mecbur etti. Karamollaoğlu’nun geniş 3. İttifakı lisana getirdiği devirde, Erdoğan’ın 4 yıl daha sonra BBP Genel Merkezi’ne gitmesi, bütün ihtimallerin önünü kapatmak değil mi?
İhanet diyoruz. Tahminen de bizden olan, bize, başkalaştığımızı hatırlattığı için öfkemize yenik düşüyoruz. Vakit bir rüzgar üzere, her şeyi alıp götürdüğünde, kuşkusuz ihanet de hain de bir daha yazılacak.”