Dünya liderlerinin küresel ekonomiyi iklim değişikliğinin temel nedeni olan fosil yakıtların yakılmasından kurtarmayı kabul etmesi için 28 yıllık iklim müzakereleri gerekti.
Kenyalı iklim aktivisti Mohamed Adow, “Sonunda odadaki file bir isim veriyoruz” dedi.
Bu, tarihteki en sıcak yılın sonunda gerçekleşti. Görüşmeler, petrole dayalı bir çöl imparatorluğundaki bir petrol şirketinin yöneticisi tarafından yönetildi.
Neden fark eder? Peki savaş, açlık ve kargaşa içindeki bir dünya hakkında ne söylüyor?
İşte bazı bilgiler:
Jeopolitik her şeyi rayından çıkarmadı
Gazze ve Ukrayna’daki savaşlar konusunda ülkeler arasındaki şiddetli anlaşmazlıklar, koronavirüs aşılarına eşitsiz erişim konusunda devam eden hoşnutsuzluk ve ABD ile Çin arasındaki gerginlikler göz önüne alındığında bu durum dikkate değer.
Birçok güçlü ülkenin enerji ihtiyaçları göz önüne alındığında bu durum dikkate değerdi: ekonomisinin tamamı petrol parasına dayanan Suudi Arabistan gibi petro devletler; Enerji ihtiyaçları hızla artan Hindistan gibi büyük gelişmekte olan ekonomiler; Amerika Birleşik Devletleri ve Çin gibi büyük fosil yakıt üreticileri yenilenebilir enerjiyi genişletme arayışında.
Hem zengin hem de fakir ülkelerin karşılaştığı iklim tehditlerinin ciddiyetinin bir ölçüsüdür. Araştırma ve savunuculuk grubu E3G’nin kıdemli iklim zirvesi analisti Alden Meyer, “Dünyanın her yerinde krizler, seller, orman yangınları ve etkiler artıyor” dedi.
Müzakereleri yöneten Emirlik petrol yöneticisi Sultan Al Jaber, “Çok taraflılığa olan inanç ve güvenin yeniden tesis edilmesine yardımcı olduk” dedi.
Güven, özellikle para söz konusu olduğunda yetersizdir
Rüzgar ve güneş gibi yenilenebilir enerjinin üç katına çıkarılması da dahil olmak üzere fosil yakıtlardan uzaklaşmak büyük miktarlarda para olmadan mümkün değildir.
Anlaşma, yenilenebilir enerjinin 2030 yılına kadar üç katına çıkarılması çağrısında bulunuyordu. Ancak bunun başarılı olup olmayacağı, gelişmekte olan ve düşük gelirli ülkelere ne kadar para teklif edildiğine ve ne kadar hızlı teklif edildiğine bağlı. Bu görüşmelerin daha sonraya ertelenmesi diplomatları ve savunucuları üzdü
Yeni Delhi merkezli kar amacı gütmeyen bir araştırma kuruluşu olan Enerji, Çevre ve Su Konseyi’nin genel müdürü Arunabha Ghosh, yenilenebilir enerji filolarını genişletmek isteyen gelişmekte olan ekonomilerin etkili finansal araçlar olmadan zayıflayacağını söyledi.
Zirveyle ilgili olarak “İklim hedefini yeterince artırmadı, tarihsel kirleticileri hesaba katmadı veya iklim direncini ve küresel güney için düşük karbonlu ekonomiye adil geçişi finanse edecek etkili mekanizmaları devreye sokmadı” dedi.
Gelişmekte olan ülkeler ile zengin ülkeler arasındaki güvensizlik tartışmalar sırasında açıkça görülüyordu.
Uluslararası Kriz Grubu Başkanı Comfort Ero, Avrupa Birliği ve ABD’nin fosil yakıtların aşamalı olarak durdurulması konusunda iddialı bir dil kullanmakta ısrar ederken, “daha temiz enerji kaynaklarına yeşil geçiş için iklim finansmanını artırmaya yönelik somut taahhütlerdeki eksiklikleri, daha temiz enerji kaynaklarına geçişe yol açtı” dedi. bu hedeflere ulaşılamayacağını düşünüyorum.” Talepler samimiyetsiz geliyor.”
Önemli olan çok taraflı kalkınma bankalarının yönetim kurullarında neler olacağı olacak. Aralarında Dünya Bankası’nın da bulunduğu kredi veren kuruluşlara, enerji projelerine borç verme şekillerini değiştirmeleri yönünde çağrılar yapılıyor.
Barbados Başbakanı’nın danışmanlarından Avinash Persaud, “Fosil yakıtları aşamalı olarak ortadan kaldırmanın yolu, öncelikle yenilenebilir enerjiye büyük yatırımlar için büyük mali akışlardan geçiyor” dedi. “Şimdi oraya ulaşmak için bir planımız var. Bu planın uygulanması hükümetlerin ve çok taraflı kalkınma bankalarının daha iyi, daha büyük ve daha cesur olmasını gerektiriyor.”
Eyalet başkentlerinde neler olduğunu izleyin
Önümüzdeki birkaç yıldaki kısa vadeli ihtiyaçlar, kağıt üzerinde belirtilen hedeflerle çelişebilir.
Örneğin Amerika Birleşik Devletleri petrol ve gaz üretimini artırıyor. Avrupa, Rusya’nın gaz arzı azalırken kıtanın enerji güvenliğini sağlamak için sıvılaştırılmış doğal gaz terminalleri inşa ediyor. Çin, yine enerji güvenliği kaygılarından kaynaklanan bir kömür çılgınlığı yaşıyor.
Ulusal hükümetler için önemli bir sınav, her ülkenin ulusal olarak belirlenmiş katkılar olarak bilinen bir sonraki iklim hedeflerini belirlemesinin beklendiği 2025 yılında gerçekleşecek.
Eski Başkan Yardımcısı Al Gore, “Bunun gerçekten fosil yakıt çağının sonunun başlangıcını işaret eden bir dönüm noktası olup olmadığı bundan sonra ne olacağına bağlı” dedi.
Ön saflardaki ülkeler için mütevazı bir zafer
Fosil yakıtlardan uzaklaşma ne kadar hızlı gerçekleşirse gerçekleşsin, bu zirvede iklim değişikliğinin etkileriyle mücadele eden, en çok etkilenen ülkeler için pek bir şey yoktu.
Bir sonraki etkinlikte uyum için nasıl para toplanacağı konusunda tartışmalı tartışmalar bekliyoruz.
Ancak daha başlangıçta önemli bir başarı elde edildi: Onarılamaz ekonomik kayıp ve zarara uğrayan ülkelere para sağlamak üzere resmi olarak bir fon kuruldu. Bu fona ayrılan miktar mütevazıydı: yaklaşık 700 milyon dolar. ABD, Hindistanlı iklim aktivisti Harjeet Singh’in diğer ülkelere kıyasla “önemsiz” olarak nitelendirdiği 17 milyon doları sağladı. Birleşik Arap Emirlikleri ve Almanya’nın her biri 100’er milyon dolar bağışta bulundu.
Kenyalı iklim aktivisti Mohamed Adow, “Sonunda odadaki file bir isim veriyoruz” dedi.
Bu, tarihteki en sıcak yılın sonunda gerçekleşti. Görüşmeler, petrole dayalı bir çöl imparatorluğundaki bir petrol şirketinin yöneticisi tarafından yönetildi.
Neden fark eder? Peki savaş, açlık ve kargaşa içindeki bir dünya hakkında ne söylüyor?
İşte bazı bilgiler:
Jeopolitik her şeyi rayından çıkarmadı
Gazze ve Ukrayna’daki savaşlar konusunda ülkeler arasındaki şiddetli anlaşmazlıklar, koronavirüs aşılarına eşitsiz erişim konusunda devam eden hoşnutsuzluk ve ABD ile Çin arasındaki gerginlikler göz önüne alındığında bu durum dikkate değer.
Birçok güçlü ülkenin enerji ihtiyaçları göz önüne alındığında bu durum dikkate değerdi: ekonomisinin tamamı petrol parasına dayanan Suudi Arabistan gibi petro devletler; Enerji ihtiyaçları hızla artan Hindistan gibi büyük gelişmekte olan ekonomiler; Amerika Birleşik Devletleri ve Çin gibi büyük fosil yakıt üreticileri yenilenebilir enerjiyi genişletme arayışında.
Hem zengin hem de fakir ülkelerin karşılaştığı iklim tehditlerinin ciddiyetinin bir ölçüsüdür. Araştırma ve savunuculuk grubu E3G’nin kıdemli iklim zirvesi analisti Alden Meyer, “Dünyanın her yerinde krizler, seller, orman yangınları ve etkiler artıyor” dedi.
Müzakereleri yöneten Emirlik petrol yöneticisi Sultan Al Jaber, “Çok taraflılığa olan inanç ve güvenin yeniden tesis edilmesine yardımcı olduk” dedi.
Güven, özellikle para söz konusu olduğunda yetersizdir
Rüzgar ve güneş gibi yenilenebilir enerjinin üç katına çıkarılması da dahil olmak üzere fosil yakıtlardan uzaklaşmak büyük miktarlarda para olmadan mümkün değildir.
Anlaşma, yenilenebilir enerjinin 2030 yılına kadar üç katına çıkarılması çağrısında bulunuyordu. Ancak bunun başarılı olup olmayacağı, gelişmekte olan ve düşük gelirli ülkelere ne kadar para teklif edildiğine ve ne kadar hızlı teklif edildiğine bağlı. Bu görüşmelerin daha sonraya ertelenmesi diplomatları ve savunucuları üzdü
Yeni Delhi merkezli kar amacı gütmeyen bir araştırma kuruluşu olan Enerji, Çevre ve Su Konseyi’nin genel müdürü Arunabha Ghosh, yenilenebilir enerji filolarını genişletmek isteyen gelişmekte olan ekonomilerin etkili finansal araçlar olmadan zayıflayacağını söyledi.
Zirveyle ilgili olarak “İklim hedefini yeterince artırmadı, tarihsel kirleticileri hesaba katmadı veya iklim direncini ve küresel güney için düşük karbonlu ekonomiye adil geçişi finanse edecek etkili mekanizmaları devreye sokmadı” dedi.
Gelişmekte olan ülkeler ile zengin ülkeler arasındaki güvensizlik tartışmalar sırasında açıkça görülüyordu.
Uluslararası Kriz Grubu Başkanı Comfort Ero, Avrupa Birliği ve ABD’nin fosil yakıtların aşamalı olarak durdurulması konusunda iddialı bir dil kullanmakta ısrar ederken, “daha temiz enerji kaynaklarına yeşil geçiş için iklim finansmanını artırmaya yönelik somut taahhütlerdeki eksiklikleri, daha temiz enerji kaynaklarına geçişe yol açtı” dedi. bu hedeflere ulaşılamayacağını düşünüyorum.” Talepler samimiyetsiz geliyor.”
Önemli olan çok taraflı kalkınma bankalarının yönetim kurullarında neler olacağı olacak. Aralarında Dünya Bankası’nın da bulunduğu kredi veren kuruluşlara, enerji projelerine borç verme şekillerini değiştirmeleri yönünde çağrılar yapılıyor.
Barbados Başbakanı’nın danışmanlarından Avinash Persaud, “Fosil yakıtları aşamalı olarak ortadan kaldırmanın yolu, öncelikle yenilenebilir enerjiye büyük yatırımlar için büyük mali akışlardan geçiyor” dedi. “Şimdi oraya ulaşmak için bir planımız var. Bu planın uygulanması hükümetlerin ve çok taraflı kalkınma bankalarının daha iyi, daha büyük ve daha cesur olmasını gerektiriyor.”
Eyalet başkentlerinde neler olduğunu izleyin
Önümüzdeki birkaç yıldaki kısa vadeli ihtiyaçlar, kağıt üzerinde belirtilen hedeflerle çelişebilir.
Örneğin Amerika Birleşik Devletleri petrol ve gaz üretimini artırıyor. Avrupa, Rusya’nın gaz arzı azalırken kıtanın enerji güvenliğini sağlamak için sıvılaştırılmış doğal gaz terminalleri inşa ediyor. Çin, yine enerji güvenliği kaygılarından kaynaklanan bir kömür çılgınlığı yaşıyor.
Ulusal hükümetler için önemli bir sınav, her ülkenin ulusal olarak belirlenmiş katkılar olarak bilinen bir sonraki iklim hedeflerini belirlemesinin beklendiği 2025 yılında gerçekleşecek.
Eski Başkan Yardımcısı Al Gore, “Bunun gerçekten fosil yakıt çağının sonunun başlangıcını işaret eden bir dönüm noktası olup olmadığı bundan sonra ne olacağına bağlı” dedi.
Ön saflardaki ülkeler için mütevazı bir zafer
Fosil yakıtlardan uzaklaşma ne kadar hızlı gerçekleşirse gerçekleşsin, bu zirvede iklim değişikliğinin etkileriyle mücadele eden, en çok etkilenen ülkeler için pek bir şey yoktu.
Bir sonraki etkinlikte uyum için nasıl para toplanacağı konusunda tartışmalı tartışmalar bekliyoruz.
Ancak daha başlangıçta önemli bir başarı elde edildi: Onarılamaz ekonomik kayıp ve zarara uğrayan ülkelere para sağlamak üzere resmi olarak bir fon kuruldu. Bu fona ayrılan miktar mütevazıydı: yaklaşık 700 milyon dolar. ABD, Hindistanlı iklim aktivisti Harjeet Singh’in diğer ülkelere kıyasla “önemsiz” olarak nitelendirdiği 17 milyon doları sağladı. Birleşik Arap Emirlikleri ve Almanya’nın her biri 100’er milyon dolar bağışta bulundu.