AKP’ye yakınlığıyla bilinen Abdurrahman Dilipak’ın, Yeni Akit’te “Unuttuğumuz bir şey yok mu?” başlıklı bir yazısı yayımlandı.
Dilipak’ın bugünkü yazısında, 20 yıldır iktidarda olan AKP’ye isim vermeden tenkitler yöneltildi. Dilipak, “Sınıfta kaldık, sınıfta!” diyen Dilipak, “20 yıldır iktidarız. Suriye gerçeğini gençlere anlatamadık.” diye devam etti.
Dilipak’ın yazısının ilgili kısmı şöyleki:
Allah”ı ve “Ahiret günü”nü unuttuk güya. Ormanlar yanarsa ağaç dikeriz, yanan meskenlerin yerine TOKİ daha uygununu yapar, meskenlerini yeni mobilyalar ve beyaz eşyalarla donatırız. Söylememiz gerekenler bunlardan ibaret mi?
Tamam, bunları yapalım da, sanırım diğer bir şeyi ıskalıyoruz. Başımıza gelen bu felaketlerin bir niçini olmalı ve bizim bu süreçte yapmamız gerekenler, yani sorumluluklarımız.
örneğin “İnni küntü minezzalimiyn” demek aklımıza gelmiyor. Yani “kendimizi değiştirmek”, “ben nerede yanlış yaptım” demek.
Sınıfta kaldık, sınıfta!
Al sana Suriyeliler, Afganistanlılar, Somalililer.
20 yıldır iktidarız. Suriye gerçeğini gençlere anlatamadık. Onlar Suriye gerçeğini “göçmen”den ibaret sanıyorlar. 100 yıl evvel tek devlet olduğumuzu bilmiyorlar. Sonun bu yanı ile öbür yanının birebir olduğunun da farkında değiller. Torosların güneyinin “Haleb”e bağlı olduğunu da bilmez birçok kimse.
Kur’an’a bakan var mı, kitap “yurtlarından çıkartılanlar” hakkında. Ya da hani “yolda kalmışlar, dullar, yetimler, yoksullar” Allah’ın emaneti idi. Şayet biz onlar için bir uygunluk yaparsak, Allah o şeyin karşılığını bize on katı, 100 katı, hatta 700 katı ile geri verecekti. Hani bu “Allah’a borç vermek”ti. Hani “bir sadaka bin musibeti def ederdi”.
Politikler ve toplum olarak kaçtığımızı sandığımız şeye yanlışsız koşuyoruz. Allah kitabında “öfkeni yut” der. Bilirim “öfke baldan tatlıdır”. Ve bir daha bilirim “Aşk ve öfke aklı zail eder”. Öfkesine yenilmiş akıl tehlikelidir. Ve sonunda öfkeyle kalkan, ziyanla oturacaktır.
Dilipak’ın bugünkü yazısında, 20 yıldır iktidarda olan AKP’ye isim vermeden tenkitler yöneltildi. Dilipak, “Sınıfta kaldık, sınıfta!” diyen Dilipak, “20 yıldır iktidarız. Suriye gerçeğini gençlere anlatamadık.” diye devam etti.
Dilipak’ın yazısının ilgili kısmı şöyleki:
Allah”ı ve “Ahiret günü”nü unuttuk güya. Ormanlar yanarsa ağaç dikeriz, yanan meskenlerin yerine TOKİ daha uygununu yapar, meskenlerini yeni mobilyalar ve beyaz eşyalarla donatırız. Söylememiz gerekenler bunlardan ibaret mi?
Tamam, bunları yapalım da, sanırım diğer bir şeyi ıskalıyoruz. Başımıza gelen bu felaketlerin bir niçini olmalı ve bizim bu süreçte yapmamız gerekenler, yani sorumluluklarımız.
örneğin “İnni küntü minezzalimiyn” demek aklımıza gelmiyor. Yani “kendimizi değiştirmek”, “ben nerede yanlış yaptım” demek.
Sınıfta kaldık, sınıfta!
Al sana Suriyeliler, Afganistanlılar, Somalililer.
20 yıldır iktidarız. Suriye gerçeğini gençlere anlatamadık. Onlar Suriye gerçeğini “göçmen”den ibaret sanıyorlar. 100 yıl evvel tek devlet olduğumuzu bilmiyorlar. Sonun bu yanı ile öbür yanının birebir olduğunun da farkında değiller. Torosların güneyinin “Haleb”e bağlı olduğunu da bilmez birçok kimse.
Kur’an’a bakan var mı, kitap “yurtlarından çıkartılanlar” hakkında. Ya da hani “yolda kalmışlar, dullar, yetimler, yoksullar” Allah’ın emaneti idi. Şayet biz onlar için bir uygunluk yaparsak, Allah o şeyin karşılığını bize on katı, 100 katı, hatta 700 katı ile geri verecekti. Hani bu “Allah’a borç vermek”ti. Hani “bir sadaka bin musibeti def ederdi”.
Politikler ve toplum olarak kaçtığımızı sandığımız şeye yanlışsız koşuyoruz. Allah kitabında “öfkeni yut” der. Bilirim “öfke baldan tatlıdır”. Ve bir daha bilirim “Aşk ve öfke aklı zail eder”. Öfkesine yenilmiş akıl tehlikelidir. Ve sonunda öfkeyle kalkan, ziyanla oturacaktır.