İktidara yakınlığıyla bilinen Yeni Akit müellifi Abdurrahman Dilipak, “Suali mukadderler ve Olimpiyad gerçeği” başlıklı bir yazı kaleme aldı.
Dilipak bugünkü yazısında, isim vermeden Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’a tenkit ve ikazlarda bulundu.
“Siyasette en epeyce sorulan-sorulacak olan hususlar şunlar: Rüşvet, torpil, iltimas, haksız çıkar, adalet” diyen Dilipak, kendini mutlak pozisyonda bakılırsanlerin “İlahlık” argümanına bulunduğunu söylemiş oldu.
Dilipak’ın yazısının ilgili kısmı şöyleki:
Siyasette en epeyce sorulan-sorulacak olan hususlar şunlar: Rüşvet, torpil, iltimas, haksız kar, adalet. Aslında bunların hepsinin kökeninde Ehliyet, Emanet ve Adalet var! Devlet, siyaset bu sacayağı üzerinde durur. Bunlardan biri kırılırsa vay o halkın da, yöneticilerinin de başına geleceklere. Bu bahiste devlet şeffaf olmak zorundadır. Yoksa gerçeğin yerini söylenti alır. Söylenti şüyuu bulursa, hadise şüyuu vukuundan beter hale gelir. Söylenti kaosun ikiz kardeşidir.
Siyaset vekalet kuruluşudur. İstişare ve şûra temeldir. Kendini mutlak pozisyonda gördüğü an, kutsadığı an İlahlık ve Rablik savında bulunmuş olur. Hesap veremeyen siyaset hesap da soramaz. Bu daima iktidardan sorulur ancak, bu işin iktidarı muhalefeti yoktur. Mahallî idaresi yoktur. Bu ahlaksız STK şemsiyesi altındaki Vakıf, Dernek, Oda, Sendika, Kooperatif her yere uzanır. Şirketler de o denli. Bu hastalık sirayet eder, yani bulaşır. Toplum vakit ortasında farklı dini, mezhebi, etnik, ideolojik, politik, felsefi ve vijdani kanaat farklılıklarına sahip kesitlerine kadar, bir yandan birbiri ile savaşırken, öte yandan benzeşirler.
Dilipak bugünkü yazısında, isim vermeden Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’a tenkit ve ikazlarda bulundu.
“Siyasette en epeyce sorulan-sorulacak olan hususlar şunlar: Rüşvet, torpil, iltimas, haksız çıkar, adalet” diyen Dilipak, kendini mutlak pozisyonda bakılırsanlerin “İlahlık” argümanına bulunduğunu söylemiş oldu.
Dilipak’ın yazısının ilgili kısmı şöyleki:
Siyasette en epeyce sorulan-sorulacak olan hususlar şunlar: Rüşvet, torpil, iltimas, haksız kar, adalet. Aslında bunların hepsinin kökeninde Ehliyet, Emanet ve Adalet var! Devlet, siyaset bu sacayağı üzerinde durur. Bunlardan biri kırılırsa vay o halkın da, yöneticilerinin de başına geleceklere. Bu bahiste devlet şeffaf olmak zorundadır. Yoksa gerçeğin yerini söylenti alır. Söylenti şüyuu bulursa, hadise şüyuu vukuundan beter hale gelir. Söylenti kaosun ikiz kardeşidir.
Siyaset vekalet kuruluşudur. İstişare ve şûra temeldir. Kendini mutlak pozisyonda gördüğü an, kutsadığı an İlahlık ve Rablik savında bulunmuş olur. Hesap veremeyen siyaset hesap da soramaz. Bu daima iktidardan sorulur ancak, bu işin iktidarı muhalefeti yoktur. Mahallî idaresi yoktur. Bu ahlaksız STK şemsiyesi altındaki Vakıf, Dernek, Oda, Sendika, Kooperatif her yere uzanır. Şirketler de o denli. Bu hastalık sirayet eder, yani bulaşır. Toplum vakit ortasında farklı dini, mezhebi, etnik, ideolojik, politik, felsefi ve vijdani kanaat farklılıklarına sahip kesitlerine kadar, bir yandan birbiri ile savaşırken, öte yandan benzeşirler.