Devrimci Emekçi Sendikaları Konfederasyonu (DİSK), Kamu İşçileri Sendikaları Konfederasyonu (KESK), Türk Mühendis ve Mimar Odaları Birliği (TMMOB) ve Türk Tabipleri Birliği (TTB) tarafınca Türkiye’nin mevcut siyasi ve ekonomik durumuyla ilgili ortak bir açıklama yaptı.
Türkiye’nin tarihteki en derin siyasal ve ekonomik krizlerinden birini yaşadığına vurgu yapılan açıklamada, “Gıda mamüllerinden doğalgaza, akaryakıttan elektriğe kadar tüm eserlere birbiri arkasına gelen artırımlar, emeğiyle geçinen geniş toplum bölümlerinin hayatlarını sürdürülemez hale getirdi. İktidar, muhalif kurum ve yapıları susturmak, sindirmek, korkutmak, işlevsizleştirmek ve sonuç olarak etkisizleştirmek için devletin tüm imkanlarını, kurumlarını kullanmaktan geri kalmıyor. OHAL KHK’leri ile yaratılan Anayasasızlık hali fiilen devam ettiriliyor” denildi.
İşçi ve dar gelirli kısımların her gün daha fazla borçlanarak, daha fazla kredi kullanarak ay sonunu getirmeye çalıştığı ve işçilerin sorumlusu olmadıkları bir krizin bedelini ödemek zorunda kaldığı belirtilen açıklamada “Krizin sorumlusu kapitalizmin iştahlı uygulayıcısı olan siyasi iktidarın ise emeğin daha fazla değersizleştirilmesi, toplumun daha fazla yoksullaştırılmasından öbür bir vaadi bulunmuyor. Pandemi devri boyunca sermayenin çarkları dönsün diye işçilerin hayatlarını yok sayanlar, bir daha sermayenin çıkarları için işçilerin taleplerini yok sayıyor. İktidarın ekonomik evvelari niçiniyle ülkenin tüm kaynakları belli bir bölümün cebine, bilhassa de güvenlikçi siyasetlere akıyor. Ülkedeki gelir adaletsizliği tarihin hiç bir periyodunda görülmemiş boyutlara ulaştı. Eşitsizliğin en altına itilen bayan yoksulluğu daha da artarken, işini birinci kaybedenler bayan işçiler oluyor” tabirleri kullanıldı.
“Ekonomik krizle gayretin yolunun onu yok saymak değildir” denilen açıklamada, krizden çıkışın yolunun emek eksenli siyasetler geliştirilmesi, kamusal anlayışın yaygınlaştırılması ve üretime dayalı bir ekonomik yapının kurulması olduğunun altı çizildi.
Açıklamada, iktidara seslenilerek şu talepler sıralandı:
• Başta besin eserleri olmak üzere elektrik, doğalgaz, akaryakıt, ulaşım üzere temel muhtaçlık kalemlerine yapılan artırımlar geri alınmalı, vergiler düşürülmelidir.
• Krizde işini kaybeden, geliri azalan tüm kısımlara direkt gelir takviyesi sağlanmalıdır.
• İşten çıkarmalar yasaklanmalı, istihdamı korumak için gerekli tedbirler alınmalıdır. Çalışma şartları düzeltilmeli, işçilerin sağlıklı ve inançlı şartlarda, garantili olarak çalışması için tedbirler alınmalıdır.
• Yoksulluk sonunun altında yaşayan kısımların temel ihtiyaçları karşılanmalıdır.
• Vergi adaletsizliğine son verilmeli, dolaylı vergilerinin hissesi azaltılmalı, az kazanandan az fazlaca kazanandan fazlaca vergi alınan bir sistem kurulmalıdır.
• Hayat biçimine müdahale aracına dönüşen özel tüketim vergileri kaldırılmalıdır.
• Yandaş şirketlere yapılan dövize endeksli garantili ödemeler iptal edilmelidir.
• En düşük emekli aylığı en az minimum fiyat düzebir daha yükseltilmeli, Emeklilikte Yaşa Takılanların emeklilik hakları verilmelidir.
• Dövize Endeksli Mevduat üzere, geçim sorunu yaşayan milyonlardan alıp, faiz geliri elde edebilen bir avuç zengine kaynak aktaran bu siyasetlere derhal son verilmelidir. İktidar başta örgütlenme, fikir ve söz özgürlüğü hakkı olmak üzere temel hak ve özgürlükler önüne koyduğu mahzurları, baskı siyasetlerini, ceza ve soruşturmaları durdurmalıdır.
• Kamu hizmetlerinin piyasalaştırılmasına, tasfiyesine ve özelleştirme soygununa son verilmelidir.
• Kamuda kontratlı, taşeron üzere teminatsız istihdam biçimine son verilmeli, takımlı garantili istihdam temel alınmalı, tüm kamu işçilerinin emekliliğe temel ek göstergesi 3600 taban gösterge baz alınarak tüm meslek kümeleri için bir daha düzenlenmelidir.
• ILO 190 sayılı kontrat uygulanmalı, İstanbul Sözleşmesi’nden çekilme sonucu geri alınmalıdır!
• Üniversal sendikal hak ve özgürlüklerle uyumlu, grev hakkı ile tamamlanmış gerçek bir toplu pazarlık sistemine geçilmelidir.
Türkiye’nin tarihteki en derin siyasal ve ekonomik krizlerinden birini yaşadığına vurgu yapılan açıklamada, “Gıda mamüllerinden doğalgaza, akaryakıttan elektriğe kadar tüm eserlere birbiri arkasına gelen artırımlar, emeğiyle geçinen geniş toplum bölümlerinin hayatlarını sürdürülemez hale getirdi. İktidar, muhalif kurum ve yapıları susturmak, sindirmek, korkutmak, işlevsizleştirmek ve sonuç olarak etkisizleştirmek için devletin tüm imkanlarını, kurumlarını kullanmaktan geri kalmıyor. OHAL KHK’leri ile yaratılan Anayasasızlık hali fiilen devam ettiriliyor” denildi.
İşçi ve dar gelirli kısımların her gün daha fazla borçlanarak, daha fazla kredi kullanarak ay sonunu getirmeye çalıştığı ve işçilerin sorumlusu olmadıkları bir krizin bedelini ödemek zorunda kaldığı belirtilen açıklamada “Krizin sorumlusu kapitalizmin iştahlı uygulayıcısı olan siyasi iktidarın ise emeğin daha fazla değersizleştirilmesi, toplumun daha fazla yoksullaştırılmasından öbür bir vaadi bulunmuyor. Pandemi devri boyunca sermayenin çarkları dönsün diye işçilerin hayatlarını yok sayanlar, bir daha sermayenin çıkarları için işçilerin taleplerini yok sayıyor. İktidarın ekonomik evvelari niçiniyle ülkenin tüm kaynakları belli bir bölümün cebine, bilhassa de güvenlikçi siyasetlere akıyor. Ülkedeki gelir adaletsizliği tarihin hiç bir periyodunda görülmemiş boyutlara ulaştı. Eşitsizliğin en altına itilen bayan yoksulluğu daha da artarken, işini birinci kaybedenler bayan işçiler oluyor” tabirleri kullanıldı.
“Ekonomik krizle gayretin yolunun onu yok saymak değildir” denilen açıklamada, krizden çıkışın yolunun emek eksenli siyasetler geliştirilmesi, kamusal anlayışın yaygınlaştırılması ve üretime dayalı bir ekonomik yapının kurulması olduğunun altı çizildi.
Açıklamada, iktidara seslenilerek şu talepler sıralandı:
• Başta besin eserleri olmak üzere elektrik, doğalgaz, akaryakıt, ulaşım üzere temel muhtaçlık kalemlerine yapılan artırımlar geri alınmalı, vergiler düşürülmelidir.
• Krizde işini kaybeden, geliri azalan tüm kısımlara direkt gelir takviyesi sağlanmalıdır.
• İşten çıkarmalar yasaklanmalı, istihdamı korumak için gerekli tedbirler alınmalıdır. Çalışma şartları düzeltilmeli, işçilerin sağlıklı ve inançlı şartlarda, garantili olarak çalışması için tedbirler alınmalıdır.
• Yoksulluk sonunun altında yaşayan kısımların temel ihtiyaçları karşılanmalıdır.
• Vergi adaletsizliğine son verilmeli, dolaylı vergilerinin hissesi azaltılmalı, az kazanandan az fazlaca kazanandan fazlaca vergi alınan bir sistem kurulmalıdır.
• Hayat biçimine müdahale aracına dönüşen özel tüketim vergileri kaldırılmalıdır.
• Yandaş şirketlere yapılan dövize endeksli garantili ödemeler iptal edilmelidir.
• En düşük emekli aylığı en az minimum fiyat düzebir daha yükseltilmeli, Emeklilikte Yaşa Takılanların emeklilik hakları verilmelidir.
• Dövize Endeksli Mevduat üzere, geçim sorunu yaşayan milyonlardan alıp, faiz geliri elde edebilen bir avuç zengine kaynak aktaran bu siyasetlere derhal son verilmelidir. İktidar başta örgütlenme, fikir ve söz özgürlüğü hakkı olmak üzere temel hak ve özgürlükler önüne koyduğu mahzurları, baskı siyasetlerini, ceza ve soruşturmaları durdurmalıdır.
• Kamu hizmetlerinin piyasalaştırılmasına, tasfiyesine ve özelleştirme soygununa son verilmelidir.
• Kamuda kontratlı, taşeron üzere teminatsız istihdam biçimine son verilmeli, takımlı garantili istihdam temel alınmalı, tüm kamu işçilerinin emekliliğe temel ek göstergesi 3600 taban gösterge baz alınarak tüm meslek kümeleri için bir daha düzenlenmelidir.
• ILO 190 sayılı kontrat uygulanmalı, İstanbul Sözleşmesi’nden çekilme sonucu geri alınmalıdır!
• Üniversal sendikal hak ve özgürlüklerle uyumlu, grev hakkı ile tamamlanmış gerçek bir toplu pazarlık sistemine geçilmelidir.