Genç işsizliği, yurt ve mesken kiralarındaki pahalılık niçiniyle barınamayan üniversite öğrencileri ve fahiş fiyatlar; Türkiye gündemindeki yerini koruyor.
Kredi ve Yurtlar Kurumu’na bağlı yurtlarda kalmaya hak kazanamayan üniversite öğrencileri, konut kiralarındaki artış ve yurtların pahalılığı niçiniyle eğitimlerini yarıda bırakma ihtimaliyle yüz yüze geldi.
Artan kiralar ve talebe yetişecek kadar konutun bulunmaması niçiniyle öğrenciler, pansiyon ve yurtlara yöneldi.
“AKP İKTİDARI GENÇLERİN YOKSULLUĞUNU GÖRMÜYOR”
Yaşananlara kamuoyunda yansılar sürerken; duruma ait bir açıklama da Eğitim-İş Hatay 1 Nolu Şube Lideri Mustafa Günal’dan geldi. Günal, ‘AKP iktidarı gençlerin yoksulluğunu görmüyor’ diyerek hükümete seslendi.
“Üniversiteli gençlerimizin durumuna yalnızca temel besin unsurları üzerinden bakacak olursak, karşımıza çıkan tablo utanç vericidir” diyen Günal, AKP’li Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın Atatürk Havalimanı’nda yaptığı son konuşmayı eleştirdi.
Günal’ın açıklaması şöyle:
“Siyaseten her sıkıştığında “hepimiz birebir gemideyiz” tekerlemesini söyleyenlerin, kaptan köşkünden başını uzatıp da makine dairesindekilerin halini görmeme inadı devam etmektedir. Bunun en şimdiki örneği Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan’ın Atatürk Havalimanı’nda yaptığı son konuşma olmuştur.”
“ERDOĞAN, GÜLLÜK GÜLİSTANLIK BİR TABLO ÇİZDİ”
“Fahiş fiyat artışları ve kiraların artmasıyla öğrencilerin mesken bulmakta zorlanmasına dair nasıl bir adım atacakları sorusu üzerine Erdoğan, güllük gülistanlık bir iktisat tablosu çizmiştir. “Biz bakılırsave geldiğimizde üniversite öğrencilerinin aldığı burs 45 liracıktı. Elinize, dilinize dursun. Şu anda bunlar 650 liraya çıktı. Nereden, nereye geldik…” sözünü düzeltmek, bir daha bize düşmüştür.”
“bakılırsave geldiğimizde” denilerek makul bir tarih seçilmiş, 2000 krizi diye bilinen ve bilhassa besin fiyatlarındaki artışı 2002’de gösteren sancılı süreç işaret edilmiştir. İktisat derslerinde okutulacak kadar ülkenin iktisat tarihine işleyen bir krizle şimdiyi kıyaslansa da, sayılar birfazlaca açıdan o periyottan berbat durumda olduğumuzu göstermekte ve kendisini yalanlamaktadır.”
“ORTAYA ÇIKAN TABLO UTANÇ VERİCİ”
Üniversiteli gençlerimizin durumuna yalnızca temel besin hususları üzerinden bakacak olursak, karşımıza çıkan tablo utanç vericidir.
– O tarihte bir öğrenci aldığı 45.000.000’lik (eski parayla) bursla 14 kilo peynir alabiliyorken artık 10,5 kiloyu fakat alabilmektedir.
– Bir havuz medya müellifi, “Herkes peynir yiyecek değil ya” diye yazmadan evvel, temel ve en ucuz protein kaynağı olan, öğrenci meskenlerinin vazgeçilmezi olan yumurtaya bakılabilir. AKP iktidara geldiğinde bir üniversiteli aldığı bursla 967 yumurta alabiliyorken, artık 433 yumurtayla yetinmek durumundadır. Kendi çocuklarına galeri dolusu otomobiller alanlar, halkın evlatlarına bir menemeni fazlaca görmüş biçimdedir.
– Kırmızı et, artık ülkenin büyük kısmı için lüks olduğuna göre, daha sıradan bir öbür temel besin hususu olan pirinçe bakılabilir. Erdoğan nazaranve geldiğinde bir üniversiteli aldığı bursla 22,5 kilo pirinç alabiliyorken, artık tıpkı markadan yalnızca 11 kilo alabilecektir. Yani şayet bu bir obeziteyle savaşma taktiği değilse, bu yüzde 50’lik düşüş açıklanamaz bir rezalettir.
– Halkın çocuklarına tereyağı ve zeytinyağını epeyce bakılırsacekleri için ayçiçek yağına bakmayı uygun buluyoruz: 2002 yılında bir üniversiteli bursuyla 29 litre ayçiçek yağı alabiliyorken, artık yalnızca 23 litre alabilmektedir.
“GERÇEKLERİ RESMİ KURUMLAR BİLE GİZLEYEMİYOR”
– Gerçekleri artık eş dostun başına getirildiği resmi kurumların sayıları bile gizleyememektedir. Türkiye İstatistik Kurumu’nun (TÜİK) deklare ettiğı tüketici fiyat endeksi (TÜFE) ise Aralık 2002 Aralık ayından Kasım 2020’e kadar yüzde 409 artmıştır. Bu bilgi; Aralık 2002’de 100 liraya alınan bir mal sepetinin Kasım 2020’de lakin 509 TL’ye alınabildiğini ispat etmektedir. O dönemki bursla cep telefonu alınabiliyorken, şimdiki burs ölçüsüyle temel besin hususlarını içeren bir alışveriş yapıldığında en çok 10 günlük konut gereksinimi karşılanabilmektedir.
Tek başına bu sayılar bile gerçek bir kıyas yapmak için yetersizdir. O dönemki yurt meblağlarına, benzeri semtlerdeki meskenlerin kira fiyatlarına, faturalardaki fahiş artışa bakıldığında gençler için durumun 2000 krizinden bile beter olduğu görülecektir.
“ZENGİNLER DAHA GÜÇLÜ, YOKSULLAR DAHA YOKSUL OLDU”
“Bir başka konu ise AKP periyodunda toplumun genel olarak süratle fakirleşmiş olmasının, zenginler ceplerini daha epey doldururken yoksulu daha yoksul hale getiren bu nizamın gençlere yansımasına bakılması gerektiğidir. Zira o tarihlerde üniversite okuyan evlatlarına aileler genel olarak para yollayabiliyorken, artık ülkemiz, güzel üniversiteleri kazandığı biçimde ailesi fakir olduğu için gidemeyen gençlerle doludur. Ülkede her şeyde olduğu üzere kiralar konusunda da bir kontrol ve standart olmaması, çocukları gözü dönmüş bir açgözlülüğün önüne bırakmış, ilmi düşünecekleri bu gencecik yaşlarında barınma meselesini düşünmekten başlarını kaldıramaz hale getirmiştir.”
“Eskiden bu ülkede orta sınıf aileler için “üniversiteyi kazanırsan sana bir otomobil alacağım” kelamı gelenekselleşmişken, artık o gencimize dondurma çubuğu çekilişinden bir otomobil çıksa dahi aileler akaryakıt parasını ödeyebilecek durumda değildir.”
“Kuşkusuz sorunun en temel yanlarından birisi, öğrencilere verilen bu paralarla ilgili doğruların tam olarak söylenmemesidir. Üniversite okuyan gereksinim sahibi gençlerimizi desteklemek, toplumsal devlet olmanın bir gereğiyken, bu burslar öğrencileri borçlandırmak ve parayı faizle geri almak üzerine işlemektedir. Yandaş müteahhitlerin vergi borçlarını artık bir rutin olarak sıfırlayan AKP iktidarı, üniversite mezunu olup çabucak hemen iş bulamamış gençlerimizin meskenlerine haciz memurları göndermeyi iş edinmiştir. İktisat, birileri için “şaha kalkmış”sa da fakir halkı ve ülkenin geleceği olan gençlerimizi tepmiştir.”
“AKP iktidarının fakir aileler için kabusa dönüşen ve her sene kaldırıldığı belirtildiğı biçimde bir sistem garabeti olarak varlığını sürdüren harçların, sayelerinde kalktığını söylemesi de burs açıklaması kadar trajikomik olmuştur.”
“İKTİDAR BAHSE GERÇEKÇİ YAKLAŞMALI”
Eğitimin Anayasa’da yazdığı üzere parasız, kamusal verilmesi gereken bir devlet hizmeti olduğunu vurgulayan Günal, kelamlarını şöyleki noktaladı:
“4 gencin 1’inin işsiz olduğu, Avrupa’daki yaşıtları dünyayı gezerken bizim gençlerimizin istediği kitapları alabilmek için bile yaz uzunluğu çalıştığı, gençlerimizin yarısından fazlasının yurtharicinde yaşama hayali kurduğu bir ülkenin siyasi iktidarı, en azından bu bahse gerçekçi yaklaşmalıdır. aslına bakarsan halktan alınan vergilerle yapılan icraatları “elinize dizinize dursun” üzere lütfeder bir zihniyetle anlatmak yerine, icraatları halkın gerçek gereksinimleri doğrultusunda, onların yararına olacak biçimde artırmak devleti direktörün temelidir, olmalıdır. Bu ülkenin gençlerinin azarlanmaya, baskılanmaya, sindirilmeye, borçlandırılmaya değil desteklenmeye muhtaçlığı vardır. Prestijden tasarruf olmaz diyerek halkın parasıyla edindikleri hiç bir lüksten geri kalmayanların anlamadığı gerçek, bir ülke için en büyük prestijin uygun yetişmiş, uygun eğitim almış, memnun ve gelecek dolu gençlerle dolu olmasıdır.”
Kredi ve Yurtlar Kurumu’na bağlı yurtlarda kalmaya hak kazanamayan üniversite öğrencileri, konut kiralarındaki artış ve yurtların pahalılığı niçiniyle eğitimlerini yarıda bırakma ihtimaliyle yüz yüze geldi.
Artan kiralar ve talebe yetişecek kadar konutun bulunmaması niçiniyle öğrenciler, pansiyon ve yurtlara yöneldi.
“AKP İKTİDARI GENÇLERİN YOKSULLUĞUNU GÖRMÜYOR”
Yaşananlara kamuoyunda yansılar sürerken; duruma ait bir açıklama da Eğitim-İş Hatay 1 Nolu Şube Lideri Mustafa Günal’dan geldi. Günal, ‘AKP iktidarı gençlerin yoksulluğunu görmüyor’ diyerek hükümete seslendi.
“Üniversiteli gençlerimizin durumuna yalnızca temel besin unsurları üzerinden bakacak olursak, karşımıza çıkan tablo utanç vericidir” diyen Günal, AKP’li Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın Atatürk Havalimanı’nda yaptığı son konuşmayı eleştirdi.
Günal’ın açıklaması şöyle:
“Siyaseten her sıkıştığında “hepimiz birebir gemideyiz” tekerlemesini söyleyenlerin, kaptan köşkünden başını uzatıp da makine dairesindekilerin halini görmeme inadı devam etmektedir. Bunun en şimdiki örneği Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan’ın Atatürk Havalimanı’nda yaptığı son konuşma olmuştur.”
“ERDOĞAN, GÜLLÜK GÜLİSTANLIK BİR TABLO ÇİZDİ”
“Fahiş fiyat artışları ve kiraların artmasıyla öğrencilerin mesken bulmakta zorlanmasına dair nasıl bir adım atacakları sorusu üzerine Erdoğan, güllük gülistanlık bir iktisat tablosu çizmiştir. “Biz bakılırsave geldiğimizde üniversite öğrencilerinin aldığı burs 45 liracıktı. Elinize, dilinize dursun. Şu anda bunlar 650 liraya çıktı. Nereden, nereye geldik…” sözünü düzeltmek, bir daha bize düşmüştür.”
“bakılırsave geldiğimizde” denilerek makul bir tarih seçilmiş, 2000 krizi diye bilinen ve bilhassa besin fiyatlarındaki artışı 2002’de gösteren sancılı süreç işaret edilmiştir. İktisat derslerinde okutulacak kadar ülkenin iktisat tarihine işleyen bir krizle şimdiyi kıyaslansa da, sayılar birfazlaca açıdan o periyottan berbat durumda olduğumuzu göstermekte ve kendisini yalanlamaktadır.”
“ORTAYA ÇIKAN TABLO UTANÇ VERİCİ”
Üniversiteli gençlerimizin durumuna yalnızca temel besin hususları üzerinden bakacak olursak, karşımıza çıkan tablo utanç vericidir.
– O tarihte bir öğrenci aldığı 45.000.000’lik (eski parayla) bursla 14 kilo peynir alabiliyorken artık 10,5 kiloyu fakat alabilmektedir.
– Bir havuz medya müellifi, “Herkes peynir yiyecek değil ya” diye yazmadan evvel, temel ve en ucuz protein kaynağı olan, öğrenci meskenlerinin vazgeçilmezi olan yumurtaya bakılabilir. AKP iktidara geldiğinde bir üniversiteli aldığı bursla 967 yumurta alabiliyorken, artık 433 yumurtayla yetinmek durumundadır. Kendi çocuklarına galeri dolusu otomobiller alanlar, halkın evlatlarına bir menemeni fazlaca görmüş biçimdedir.
– Kırmızı et, artık ülkenin büyük kısmı için lüks olduğuna göre, daha sıradan bir öbür temel besin hususu olan pirinçe bakılabilir. Erdoğan nazaranve geldiğinde bir üniversiteli aldığı bursla 22,5 kilo pirinç alabiliyorken, artık tıpkı markadan yalnızca 11 kilo alabilecektir. Yani şayet bu bir obeziteyle savaşma taktiği değilse, bu yüzde 50’lik düşüş açıklanamaz bir rezalettir.
– Halkın çocuklarına tereyağı ve zeytinyağını epeyce bakılırsacekleri için ayçiçek yağına bakmayı uygun buluyoruz: 2002 yılında bir üniversiteli bursuyla 29 litre ayçiçek yağı alabiliyorken, artık yalnızca 23 litre alabilmektedir.
“GERÇEKLERİ RESMİ KURUMLAR BİLE GİZLEYEMİYOR”
– Gerçekleri artık eş dostun başına getirildiği resmi kurumların sayıları bile gizleyememektedir. Türkiye İstatistik Kurumu’nun (TÜİK) deklare ettiğı tüketici fiyat endeksi (TÜFE) ise Aralık 2002 Aralık ayından Kasım 2020’e kadar yüzde 409 artmıştır. Bu bilgi; Aralık 2002’de 100 liraya alınan bir mal sepetinin Kasım 2020’de lakin 509 TL’ye alınabildiğini ispat etmektedir. O dönemki bursla cep telefonu alınabiliyorken, şimdiki burs ölçüsüyle temel besin hususlarını içeren bir alışveriş yapıldığında en çok 10 günlük konut gereksinimi karşılanabilmektedir.
Tek başına bu sayılar bile gerçek bir kıyas yapmak için yetersizdir. O dönemki yurt meblağlarına, benzeri semtlerdeki meskenlerin kira fiyatlarına, faturalardaki fahiş artışa bakıldığında gençler için durumun 2000 krizinden bile beter olduğu görülecektir.
“ZENGİNLER DAHA GÜÇLÜ, YOKSULLAR DAHA YOKSUL OLDU”
“Bir başka konu ise AKP periyodunda toplumun genel olarak süratle fakirleşmiş olmasının, zenginler ceplerini daha epey doldururken yoksulu daha yoksul hale getiren bu nizamın gençlere yansımasına bakılması gerektiğidir. Zira o tarihlerde üniversite okuyan evlatlarına aileler genel olarak para yollayabiliyorken, artık ülkemiz, güzel üniversiteleri kazandığı biçimde ailesi fakir olduğu için gidemeyen gençlerle doludur. Ülkede her şeyde olduğu üzere kiralar konusunda da bir kontrol ve standart olmaması, çocukları gözü dönmüş bir açgözlülüğün önüne bırakmış, ilmi düşünecekleri bu gencecik yaşlarında barınma meselesini düşünmekten başlarını kaldıramaz hale getirmiştir.”
“Eskiden bu ülkede orta sınıf aileler için “üniversiteyi kazanırsan sana bir otomobil alacağım” kelamı gelenekselleşmişken, artık o gencimize dondurma çubuğu çekilişinden bir otomobil çıksa dahi aileler akaryakıt parasını ödeyebilecek durumda değildir.”
“Kuşkusuz sorunun en temel yanlarından birisi, öğrencilere verilen bu paralarla ilgili doğruların tam olarak söylenmemesidir. Üniversite okuyan gereksinim sahibi gençlerimizi desteklemek, toplumsal devlet olmanın bir gereğiyken, bu burslar öğrencileri borçlandırmak ve parayı faizle geri almak üzerine işlemektedir. Yandaş müteahhitlerin vergi borçlarını artık bir rutin olarak sıfırlayan AKP iktidarı, üniversite mezunu olup çabucak hemen iş bulamamış gençlerimizin meskenlerine haciz memurları göndermeyi iş edinmiştir. İktisat, birileri için “şaha kalkmış”sa da fakir halkı ve ülkenin geleceği olan gençlerimizi tepmiştir.”
“AKP iktidarının fakir aileler için kabusa dönüşen ve her sene kaldırıldığı belirtildiğı biçimde bir sistem garabeti olarak varlığını sürdüren harçların, sayelerinde kalktığını söylemesi de burs açıklaması kadar trajikomik olmuştur.”
“İKTİDAR BAHSE GERÇEKÇİ YAKLAŞMALI”
Eğitimin Anayasa’da yazdığı üzere parasız, kamusal verilmesi gereken bir devlet hizmeti olduğunu vurgulayan Günal, kelamlarını şöyleki noktaladı:
“4 gencin 1’inin işsiz olduğu, Avrupa’daki yaşıtları dünyayı gezerken bizim gençlerimizin istediği kitapları alabilmek için bile yaz uzunluğu çalıştığı, gençlerimizin yarısından fazlasının yurtharicinde yaşama hayali kurduğu bir ülkenin siyasi iktidarı, en azından bu bahse gerçekçi yaklaşmalıdır. aslına bakarsan halktan alınan vergilerle yapılan icraatları “elinize dizinize dursun” üzere lütfeder bir zihniyetle anlatmak yerine, icraatları halkın gerçek gereksinimleri doğrultusunda, onların yararına olacak biçimde artırmak devleti direktörün temelidir, olmalıdır. Bu ülkenin gençlerinin azarlanmaya, baskılanmaya, sindirilmeye, borçlandırılmaya değil desteklenmeye muhtaçlığı vardır. Prestijden tasarruf olmaz diyerek halkın parasıyla edindikleri hiç bir lüksten geri kalmayanların anlamadığı gerçek, bir ülke için en büyük prestijin uygun yetişmiş, uygun eğitim almış, memnun ve gelecek dolu gençlerle dolu olmasıdır.”