Her yıl binlerce dev güneyli gerçek balina, üremek ve yavrularını doğurmak için Arjantin kıyılarındaki Valdés Yarımadası’nın sakin sularına seyahat eder. Boyları 15 metreye ulaşabilen balinalar, özellikle buzağıları yedekteyken görülmeye değer. Ama onları görmek için yola çıktığınızda, bazen deniz tutmasıyla ilgisi olmayan bir nedenle mideniz bulanır.
50 yıl boyunca, Valdés yarımadasının yosun martıları, nefes almak için yüzeye yüzmeye cesaret eden herhangi bir güney gerçek balinasını acımasızca gagaladı. Kuşlar, balinaların sırtlarından kopardıkları deri ve yağları yer. Biology Letters dergisinde Çarşamba günü yayınlanan bir araştırmaya göre, sorun son yıllarda arttı ve şu anda o kadar şiddetli ki genç güney gerçek balina buzağıları erken ölüyor.
Yosun martıları ve diğer deniz kuşlarının ara sıra deniz memelilerinden et (ve hatta gözbebekleri) çaldığı bilinmesine rağmen, çalışma, son birkaç on yılda, sıklıkta olduğu gibi, ilk doğum günlerinden önce ölen güney gerçek balina buzağılarının sayısının arttığını ortaya koydu. martıların açtığı yaraların şiddeti.
Brezilya’daki Federal Santa Catarina Üniversitesi’nde deniz ekolojisti ve çalışmanın yazarı olan Macarena Agrelo, “Görmek gerçekten üzücü” dedi.
Güney gerçek balinaları ve yosun martıları uzun süredir bir arada var olsalar da, ilişkileri 1970’lerde tuhaf bir hal aldı. O zamana kadar kuşlar, balinaların doğal olarak düzenli olarak döktükleri deri katmanlarıyla beslenmekten memnun görünüyordu. Her nasılsa, kuşlar doğrudan kaynağa giderlerse daha tatmin edici ısırıklar alabileceklerini fark ettiler. Ve o zamandan beri kuşlar bu bilgiyi nesilden nesile aktardılar.
Arjantin’deki Instituto de Conservación de Ballenas’ın bilimsel direktörü ve çalışmanın ortak yazarı Mariano Sironi, “Saldırılar çok acı verici ve özellikle genç buzağıların sırtlarında büyük, derin yaralanmalara neden oluyor” dedi. Kazmalardan bazıları küçük olsa da, “en aşırı durumlarda, en büyük yaralar baldırın sırtının büyük bir bölümünü kaplayabilir ve bir metre uzunluğunda veya daha büyük olabilir” dedi.
Başlangıçta martılar hem buzağılara hem de yetişkinlere saldırırdı, ancak zamanla yetişkinler hava almak için yüzeye çıkma şeklini değiştirerek sırtlarını bükerek sudan yalnızca başlarının çıkmasını sağladı. Genç balinalar bunu yapamaz.
Yosun martılarının sürekli saldırıları, genç güney gerçek balina buzağılarının yalnızca acı verici yaralanmalara neden olmakla kalmaz, aynı zamanda dinlenme ve emzirme yeteneklerini de etkiler. Bu, diğer stresörlerle birlikte, genç güneyli gerçek balinaların erken ölmesine neden olur.
Araştırmacılar, 1970 ile 2017 yılları arasında toplanan binlerce belgelenmiş gözlemi ve hava fotoğrafını analiz ettikten sonra, Valdés Yarımadası’ndaki genç güney gerçek balinalarının maruz kaldığı yaralanma sayısının son yirmi yılda yaklaşık on kat arttığını buldu. Buzağıların hayatta kalma oranlarındaki düşüşü, aynı dönemde kuşların ciddi şekilde yaralanmasına bağladılar.
Çalışmaya dahil olmayan US Geological Survey’den bir koruma biyoloğu olan Matthew Leslie, “Martı tacizinin bu balinaların popülasyonu üzerinde bir etkiye sahip olması oldukça şaşırtıcı” dedi.
Bir zamanlar kritik derecede nesli tükenmekte olan güney gerçek balinası, 1935’te avlanmanın yasaklanmasından bu yana iyileşti. Bununla birlikte, günümüzün neredeyse tüm balinaları gibi, bu iyileşme de azalan gıda kaynakları, olta takımlarına düzenli olarak takılma ve gemi saldırıları tarafından tehdit ediliyor.
“Bu balinalar için bu, 1000 kesimle ölüm anlamına geliyor” dedi Dr. Leslie, “ve şu martılar bir kesim daha ekliyor.”
Çalışmanın arkasındaki bilim adamları, kötü yönetilen çöplüklere ve balıkçı filolarının ürettiği ve yosun martı popülasyonunu artıran atıklara atıfta bulunarak, Patagonya balinalarının kötü durumundan kısmen insanların sorumlu olduğunu savunuyorlar.
Dr. sironi
50 yıl boyunca, Valdés yarımadasının yosun martıları, nefes almak için yüzeye yüzmeye cesaret eden herhangi bir güney gerçek balinasını acımasızca gagaladı. Kuşlar, balinaların sırtlarından kopardıkları deri ve yağları yer. Biology Letters dergisinde Çarşamba günü yayınlanan bir araştırmaya göre, sorun son yıllarda arttı ve şu anda o kadar şiddetli ki genç güney gerçek balina buzağıları erken ölüyor.
Yosun martıları ve diğer deniz kuşlarının ara sıra deniz memelilerinden et (ve hatta gözbebekleri) çaldığı bilinmesine rağmen, çalışma, son birkaç on yılda, sıklıkta olduğu gibi, ilk doğum günlerinden önce ölen güney gerçek balina buzağılarının sayısının arttığını ortaya koydu. martıların açtığı yaraların şiddeti.
Brezilya’daki Federal Santa Catarina Üniversitesi’nde deniz ekolojisti ve çalışmanın yazarı olan Macarena Agrelo, “Görmek gerçekten üzücü” dedi.
Güney gerçek balinaları ve yosun martıları uzun süredir bir arada var olsalar da, ilişkileri 1970’lerde tuhaf bir hal aldı. O zamana kadar kuşlar, balinaların doğal olarak düzenli olarak döktükleri deri katmanlarıyla beslenmekten memnun görünüyordu. Her nasılsa, kuşlar doğrudan kaynağa giderlerse daha tatmin edici ısırıklar alabileceklerini fark ettiler. Ve o zamandan beri kuşlar bu bilgiyi nesilden nesile aktardılar.
Arjantin’deki Instituto de Conservación de Ballenas’ın bilimsel direktörü ve çalışmanın ortak yazarı Mariano Sironi, “Saldırılar çok acı verici ve özellikle genç buzağıların sırtlarında büyük, derin yaralanmalara neden oluyor” dedi. Kazmalardan bazıları küçük olsa da, “en aşırı durumlarda, en büyük yaralar baldırın sırtının büyük bir bölümünü kaplayabilir ve bir metre uzunluğunda veya daha büyük olabilir” dedi.
Başlangıçta martılar hem buzağılara hem de yetişkinlere saldırırdı, ancak zamanla yetişkinler hava almak için yüzeye çıkma şeklini değiştirerek sırtlarını bükerek sudan yalnızca başlarının çıkmasını sağladı. Genç balinalar bunu yapamaz.
Yosun martılarının sürekli saldırıları, genç güney gerçek balina buzağılarının yalnızca acı verici yaralanmalara neden olmakla kalmaz, aynı zamanda dinlenme ve emzirme yeteneklerini de etkiler. Bu, diğer stresörlerle birlikte, genç güneyli gerçek balinaların erken ölmesine neden olur.
Araştırmacılar, 1970 ile 2017 yılları arasında toplanan binlerce belgelenmiş gözlemi ve hava fotoğrafını analiz ettikten sonra, Valdés Yarımadası’ndaki genç güney gerçek balinalarının maruz kaldığı yaralanma sayısının son yirmi yılda yaklaşık on kat arttığını buldu. Buzağıların hayatta kalma oranlarındaki düşüşü, aynı dönemde kuşların ciddi şekilde yaralanmasına bağladılar.
Çalışmaya dahil olmayan US Geological Survey’den bir koruma biyoloğu olan Matthew Leslie, “Martı tacizinin bu balinaların popülasyonu üzerinde bir etkiye sahip olması oldukça şaşırtıcı” dedi.
Bir zamanlar kritik derecede nesli tükenmekte olan güney gerçek balinası, 1935’te avlanmanın yasaklanmasından bu yana iyileşti. Bununla birlikte, günümüzün neredeyse tüm balinaları gibi, bu iyileşme de azalan gıda kaynakları, olta takımlarına düzenli olarak takılma ve gemi saldırıları tarafından tehdit ediliyor.
“Bu balinalar için bu, 1000 kesimle ölüm anlamına geliyor” dedi Dr. Leslie, “ve şu martılar bir kesim daha ekliyor.”
Çalışmanın arkasındaki bilim adamları, kötü yönetilen çöplüklere ve balıkçı filolarının ürettiği ve yosun martı popülasyonunu artıran atıklara atıfta bulunarak, Patagonya balinalarının kötü durumundan kısmen insanların sorumlu olduğunu savunuyorlar.
Dr. sironi