Türkücü İzzet Yıldızhan Gülşen’in de ortalarında olduğu bir küme bayan müzikçiyi maksat alarak, “Külotla da sahneye çıkmasınlar” demesi yansılara niye olmuştu. Toplumsal medya kullanıcıları, “Kendisi sahnede külot giymiyor anlaşılan” yorumlarıyla Yıldızhan’la dalga geçmiş kimileri ise Nihat Doğan’la ‘alem yaptığı‘ bir gecede seks emekçilerine şiddet uygulaması niçiniyle karakolluk olduğunu anımsatmıştı.
Yıldızhan’ın yorumları bir süre gündemi meşgul ederken Gülşen, birkaç gün evvel sahnede ‘elbisesi ve danslarıyla‘ Yıldızhan’a adeta karşılık vermişti. Gülşen’in sahnedeki imajları kanallarda tekraren oynatıldı, kostümü buzlayarak sansürleme gereği duyanlar bile oldu.
GÜLŞEN TANE TANE ANLATTI
Tüm bu olanlara ise Gülşen’den bu sefer sahiden karşılık geldi. Gülşen, Instagram hesabından paylaştığı karşılığında evvel lakin bağlacını kelamlık manasına yer verdi. Akabinde cümleler ortasında kullanıp pekiştirelim diyerek son devirde hakkında yapılan yorumlara ve benzerlerine yer verdi.
Bu gönderiyi Instagram’da gör
Gülşen (@gulsen)’in paylaştığı bir gönderi
Gülşen’in yüzbinlerce yorum ve beğeni alan paylaşımı şöyleki:
“Bu kıyafet plajda giyilir lakin sahnede giyilemez. Bu kıyafeti sesi olmayan, müzikleriyle gündeme gelemeyen giyer lakin sanatkarolan giymez. Bu kıyafeti yabancılar giyer lakin burası Türkiye. Giyemez.
Haydi giydi ancak o dansı edemez.
Evliliği yolunda değilse, aldatılıyorsa ve yeni bir erkek peşindeyse giyer lakin her şeyi yolunda giden bir evliliği var ise giyemez.
Artık tüm o ‘ama‘ların sonunda cümlelerinize cevaben;
Ben bir bayan vücudunda dünyaya gelmiş bir beşerim. İsmim Gülşen.
26 yıldır tek başıma ayaklarımın üzerinde duruyor ve arı üzere çalışıyorum. Hiç kimseye muhtaç değilim. Pop müziğe bedel ve yenilik katabilmek ismine sayısız müzik yazdım.
Olağan bu uzun seyahatte hiç bir şey bana altın tabakta sunulmadı. Düştüğüm, kalktığım, uğraşını verdiğim, epeyce da yaralandığım oldu elbette. Lakin bugün geldiğim noktada ve her vakit gereksinimim olan gücü daima kendi içimde buldum. Taştan duvardan olmadığımı, yalnızca bir insan olduğumu daima hatırlattım kendime.
Mesleksel ömrüm boyunca daima vaktin ruhunu okumaya inandım. Müziğimin, vücudumun, zihnimin, sözlerimin daima özgür ve bağımsız kalabilmesine çaba etti. Var olanla yetinmeyip yenilenmeye, değişime açık kalmanın mesleğimi en gerçek halde icra edebilmek için en kıymetli öge olduğunu daima bildim.
Oysaki insan performansına gösterdiği ihtimamı giysisine de gösterince sanatkarlığı yok oluyormuş. Vazgeçmem istenen şey daha az göze batmak ya da daha epeyce onay görmek için kendimi, vücudumu, vizyonumu yok etmem mi? Yoksa inanmadığım muhakkak yaftalara ya da yargılara itaat etmem mi?
Ben de bu satırları tam da bu yüzden yazıyorum.
Kıyafet üzerinden farklı farklı ‘ama‘larla sadece beni ya da sizden olmayanları nasıl alaşağı ederiz diye düşünerek çıktığınız bu yolda aslında kendi ayaklarınıza, hemcinslerinizin ve evlatlarınızın ayaklarına takmaya çalıştığınız prangaların farkında mısınız?
Bir gün gelip hanımı ya da kendinden olmayanı yok saymaya, baskılamaya ve gerektiğinde yok etmeye istekli ataerkil sistemin sizin üzere düşünenlerden de aldığı güçle gelip sizi de boğabileceğini hatta boğmakta olduğunu görmüyor musunuz?
Evet ben bir anne-babanın kızı, evet bir erkeğin eşi ve bir yavrunun annnesiyim.
Babasının kızı, bir erkeğin karısı, bir çocuğun annesi olmaktan öte;
Ben aklı ve düşünme yeteneği olan özgür iradeye sahip bir beşerim.
Düşünsenize sonlarını diğerlerinin belirlediği bir ömür nasıl sürdürülebilir olabilirdi? her insanın hudutları birbirinden bu biçimdesine farklıyken. Bu size de korkutucu gelmiyor mu? Bana bugün hududu aştı deme yanılgısına düşenler, kendi sonlarını daha da daraltan birileri çıkıp ahkam kesitiğinde beni ve bugün söylemiş olduğimi hatırlamayacaklar mı?
Evlatlarımız tecavüze uğrayıp öldürüldüğünde o zehir dolu ‘ama‘larla tıpkı kaynaktan çıkan ‘Üzerinde ne vardı’ sorusu hangimizin nefesini daraltmadı?
Bu zihniyetteki soruların aslında soru değil yargı olduğunu hepimiz maalesef ki biliyoruz.
Bu sorular üzere tıpkı eşim Ozan’a yüzlerce kere sorulan ‘Gülşen’in kıyafetlerine karışıyor musunuz’, ‘Eşinizin kıyafetleri fazlaca eleştiriliyor siz ne düşünüyorsunuz’ soruları da birebir zehirli kaynağa hizmet ediyor görmüyor musunuz?
Bayanlara ‘anne olma, evlat olma, eş olma‘, erkeklere ‘erkek olma, hükmetme zorunluluğunda olma, aksi takdirde eksik olacağı‘ üzerinden uygulanan tüm bu tahakkümün nasıl bir cehennem olduğunu ve bu tahakkümün en sonunda erk’lik taşımayanın ya da onun maddelerine uymayanın hayattan silinmesini yasallaştırmaya hizmet etmekte olduğunu ne olur artık gorelim daima birlikte.
…Bizi hayata çağıran anne babamızdır bize karşı sorumluluğu olanlar; kendimizi gerçekleştirmemizde bize kendimiz olmamızı sağlayarak yardımcı olması gerekenler.
Saf evlatlarımızdır en başta kendi yalanlarımızdan, kötülüklerimizden, cehaletimizden korumamamız gerekenler ki kendileri bir bütün olarak geldikleri bu dünyada tüm şahanelikleriyle özgürce ve memnunlukla var olabilsinler.
Çocuklarımıza ve kedimize öğretmemiz gereken en değerli şeyin kimseye ziyan vermeden, palavra söylemeden, hiç bir canlının ömür hakkını çalmadan, kırmadan, incitmeden yaşamak olduğuna…
hayatın, yaşamanın ve kendi değerlerini bilerek, yalnızca kendi hayallerini, yeteneklerinin ve emeklerinin peşinde olmalarınınsa bu hayatta mutluluğun ve huzurun tek anahtarı olduğuna inanıyorum.
Benim problemim hiç bir vakit ne giydi ne giymedi, yakıştı yakışmadı şerçevesinde kıyafetim üzerinden yapılan tenkitler değil. Zira son derece nispi ve her bireye bakılırsa değişebilen zevklerle, milyonlarca farklı biçimde yorumlanabilir. Yorumlanmalıdır da.
Benim aslıl sıkıntım yakışık alıp almaması ile ilgili yaptığınız tüm yorumlar bir bayanın nasıl giyinmesi gerektiğine dair kestiğiniz tüm ahkamlar.
Bana kıyafetim, yaşım, anneliğim, cinsiyetim, eşliğim ya da sanatkarlığım üzerinden kurulmaya çalışılan tüm baskılar üzere şayet çeşitli baskıların içine hapsedilmiş nefessiz, umutsuz, çaresiz bırakılmaya çalışılmış tek bir kişi dahi var ise okuyup nefes bulsun, küçük sandığı dünyada aslında yalnız olmadığını, kabul gördüğünü ve epeyce sevildiğini bilsin istedim.
Zira ömür bu zihniyetler kadar küçük değil. Hayat kocaman ve yaşamak epeyce hoş.“
Yıldızhan’ın yorumları bir süre gündemi meşgul ederken Gülşen, birkaç gün evvel sahnede ‘elbisesi ve danslarıyla‘ Yıldızhan’a adeta karşılık vermişti. Gülşen’in sahnedeki imajları kanallarda tekraren oynatıldı, kostümü buzlayarak sansürleme gereği duyanlar bile oldu.
GÜLŞEN TANE TANE ANLATTI
Tüm bu olanlara ise Gülşen’den bu sefer sahiden karşılık geldi. Gülşen, Instagram hesabından paylaştığı karşılığında evvel lakin bağlacını kelamlık manasına yer verdi. Akabinde cümleler ortasında kullanıp pekiştirelim diyerek son devirde hakkında yapılan yorumlara ve benzerlerine yer verdi.
Bu gönderiyi Instagram’da gör
Gülşen (@gulsen)’in paylaştığı bir gönderi
Gülşen’in yüzbinlerce yorum ve beğeni alan paylaşımı şöyleki:
“Bu kıyafet plajda giyilir lakin sahnede giyilemez. Bu kıyafeti sesi olmayan, müzikleriyle gündeme gelemeyen giyer lakin sanatkarolan giymez. Bu kıyafeti yabancılar giyer lakin burası Türkiye. Giyemez.
Haydi giydi ancak o dansı edemez.
Evliliği yolunda değilse, aldatılıyorsa ve yeni bir erkek peşindeyse giyer lakin her şeyi yolunda giden bir evliliği var ise giyemez.
Artık tüm o ‘ama‘ların sonunda cümlelerinize cevaben;
Ben bir bayan vücudunda dünyaya gelmiş bir beşerim. İsmim Gülşen.
26 yıldır tek başıma ayaklarımın üzerinde duruyor ve arı üzere çalışıyorum. Hiç kimseye muhtaç değilim. Pop müziğe bedel ve yenilik katabilmek ismine sayısız müzik yazdım.
Olağan bu uzun seyahatte hiç bir şey bana altın tabakta sunulmadı. Düştüğüm, kalktığım, uğraşını verdiğim, epeyce da yaralandığım oldu elbette. Lakin bugün geldiğim noktada ve her vakit gereksinimim olan gücü daima kendi içimde buldum. Taştan duvardan olmadığımı, yalnızca bir insan olduğumu daima hatırlattım kendime.
Mesleksel ömrüm boyunca daima vaktin ruhunu okumaya inandım. Müziğimin, vücudumun, zihnimin, sözlerimin daima özgür ve bağımsız kalabilmesine çaba etti. Var olanla yetinmeyip yenilenmeye, değişime açık kalmanın mesleğimi en gerçek halde icra edebilmek için en kıymetli öge olduğunu daima bildim.
Oysaki insan performansına gösterdiği ihtimamı giysisine de gösterince sanatkarlığı yok oluyormuş. Vazgeçmem istenen şey daha az göze batmak ya da daha epeyce onay görmek için kendimi, vücudumu, vizyonumu yok etmem mi? Yoksa inanmadığım muhakkak yaftalara ya da yargılara itaat etmem mi?
Ben de bu satırları tam da bu yüzden yazıyorum.
Kıyafet üzerinden farklı farklı ‘ama‘larla sadece beni ya da sizden olmayanları nasıl alaşağı ederiz diye düşünerek çıktığınız bu yolda aslında kendi ayaklarınıza, hemcinslerinizin ve evlatlarınızın ayaklarına takmaya çalıştığınız prangaların farkında mısınız?
Bir gün gelip hanımı ya da kendinden olmayanı yok saymaya, baskılamaya ve gerektiğinde yok etmeye istekli ataerkil sistemin sizin üzere düşünenlerden de aldığı güçle gelip sizi de boğabileceğini hatta boğmakta olduğunu görmüyor musunuz?
Evet ben bir anne-babanın kızı, evet bir erkeğin eşi ve bir yavrunun annnesiyim.
Babasının kızı, bir erkeğin karısı, bir çocuğun annesi olmaktan öte;
Ben aklı ve düşünme yeteneği olan özgür iradeye sahip bir beşerim.
Düşünsenize sonlarını diğerlerinin belirlediği bir ömür nasıl sürdürülebilir olabilirdi? her insanın hudutları birbirinden bu biçimdesine farklıyken. Bu size de korkutucu gelmiyor mu? Bana bugün hududu aştı deme yanılgısına düşenler, kendi sonlarını daha da daraltan birileri çıkıp ahkam kesitiğinde beni ve bugün söylemiş olduğimi hatırlamayacaklar mı?
Evlatlarımız tecavüze uğrayıp öldürüldüğünde o zehir dolu ‘ama‘larla tıpkı kaynaktan çıkan ‘Üzerinde ne vardı’ sorusu hangimizin nefesini daraltmadı?
Bu zihniyetteki soruların aslında soru değil yargı olduğunu hepimiz maalesef ki biliyoruz.
Bu sorular üzere tıpkı eşim Ozan’a yüzlerce kere sorulan ‘Gülşen’in kıyafetlerine karışıyor musunuz’, ‘Eşinizin kıyafetleri fazlaca eleştiriliyor siz ne düşünüyorsunuz’ soruları da birebir zehirli kaynağa hizmet ediyor görmüyor musunuz?
Bayanlara ‘anne olma, evlat olma, eş olma‘, erkeklere ‘erkek olma, hükmetme zorunluluğunda olma, aksi takdirde eksik olacağı‘ üzerinden uygulanan tüm bu tahakkümün nasıl bir cehennem olduğunu ve bu tahakkümün en sonunda erk’lik taşımayanın ya da onun maddelerine uymayanın hayattan silinmesini yasallaştırmaya hizmet etmekte olduğunu ne olur artık gorelim daima birlikte.
…Bizi hayata çağıran anne babamızdır bize karşı sorumluluğu olanlar; kendimizi gerçekleştirmemizde bize kendimiz olmamızı sağlayarak yardımcı olması gerekenler.
Saf evlatlarımızdır en başta kendi yalanlarımızdan, kötülüklerimizden, cehaletimizden korumamamız gerekenler ki kendileri bir bütün olarak geldikleri bu dünyada tüm şahanelikleriyle özgürce ve memnunlukla var olabilsinler.
Çocuklarımıza ve kedimize öğretmemiz gereken en değerli şeyin kimseye ziyan vermeden, palavra söylemeden, hiç bir canlının ömür hakkını çalmadan, kırmadan, incitmeden yaşamak olduğuna…
hayatın, yaşamanın ve kendi değerlerini bilerek, yalnızca kendi hayallerini, yeteneklerinin ve emeklerinin peşinde olmalarınınsa bu hayatta mutluluğun ve huzurun tek anahtarı olduğuna inanıyorum.
Benim problemim hiç bir vakit ne giydi ne giymedi, yakıştı yakışmadı şerçevesinde kıyafetim üzerinden yapılan tenkitler değil. Zira son derece nispi ve her bireye bakılırsa değişebilen zevklerle, milyonlarca farklı biçimde yorumlanabilir. Yorumlanmalıdır da.
Benim aslıl sıkıntım yakışık alıp almaması ile ilgili yaptığınız tüm yorumlar bir bayanın nasıl giyinmesi gerektiğine dair kestiğiniz tüm ahkamlar.
Bana kıyafetim, yaşım, anneliğim, cinsiyetim, eşliğim ya da sanatkarlığım üzerinden kurulmaya çalışılan tüm baskılar üzere şayet çeşitli baskıların içine hapsedilmiş nefessiz, umutsuz, çaresiz bırakılmaya çalışılmış tek bir kişi dahi var ise okuyup nefes bulsun, küçük sandığı dünyada aslında yalnız olmadığını, kabul gördüğünü ve epeyce sevildiğini bilsin istedim.
Zira ömür bu zihniyetler kadar küçük değil. Hayat kocaman ve yaşamak epeyce hoş.“