Sanki bir kapı açıldı. Herkes konuşmaya başladı. İçinde birikeni, lisanının altında kalanı, eteğindeki taşı döktü.
Geçen perşembe, bu köşede, Hakan Atilla’nın açıklamalarını okudunuz. Atilla, Halkbank Genel Müdür Yardımcısı olarak gittiği ABD’de tutuklanmış, iki yıldan fazla bir süre mahpusta kalmıştı. Sınırdışı edilen ve havaalanında kahraman üzere karşılanan Atilla, Borsa İstanbul’un başına getirilmişti. Fakat istifa etti, köşesine çekildi.
İşte yıllar daha sonra, sürecin muhasebesini yapıyordu. Kendisi ABD’deyken, birilerinin “Atilla orada” diye haber uçurduğuna, tutuklanma hazırlığının bu biçimde başladığına inanıyordu. Dahası, Halkbank idaresi, tutukluyken onu yalnız bırakmıştı. Üstüne, savunma yapması için ne şahit ne kanıt takviyesi vermişti. Atilla, sorumlulardan biri olarak, Sedat Peker’in argümanlarının odağındaki, devrin Halkbank Genel Müdürü Ali Fuat Taşkesenlioğlu’nu görüyordu. FETÖ’nün Bank Asyası’ndan Halkbank’a transfer olan Taşkesenlioğlu için, “Bankaya katkı sağlayacak tek bir şey yaptığını görmedim, ne sıfatı vardı da genel müdür oldu anlayamadım” diyordu.
(Rıza Sarraf)
ATİLLA, SARRAF İÇİN UYARMIŞ
İlki İstek Sarraf ile ilgili. Hani bir vakit içinder, yandaş medyanın, Türk bayrağının önünde kahramanmış üzere konuşturduğu, daha sonra ABD’ye gidip dağıttığı rüşveti anlatan Sarraf’tan kelam ediyorum. Evet, Atilla, Sarraf’ın suçlamalarıyla yargılandı. Üstelik Sarraf bile “Atilla’ya rüşvet vermedim” dediği biçimde…
Peki Hakan Atilla ile Ali Fuat Taşkesenlioğlu içinde, çabucak hemen testi kırılmadan evvel bu mevzuda bir çatışma olmuş muydu?
Konuştuğum kişi, bu soruya, “Evet” karşılığını verdi. Hatta bir değil, iki defa…
17-25 Aralık operasyonlarından birkaç ay daha sonraydı. Ali Fuat Taşkesenlioğlu çabucak hemen çiçeği burnunda genel müdürdü. Yardımcısı Hakan Atilla onu “Halkbank, Sarraf’la çalışmayı bıraksın” diye uyardı.
İkincisi de var…
ABD Hazine Bakanlığı Terör ve Mali İstihbarat Ofisi müsteşarı David Cohen ile Taşkesenlioğlu ve Atilla özel bir toplantı yapmıştı. Bu toplantıda Sarraf’ın ismi yersiz bir biçimde geçti. Aslında çabucak hemen görünürde bir Sarraf davası yoktu. Ancak görüşme bittikten daha sonra Hakan Atilla, ABD’nin planını anlamıştı. Taşkesenlioğlu’nu bir kere daha “Sarraf’la çalışmayı bırakalım” diye uyardı.
Gelgelelim, Taşkesenlioğlu, kime “danışıyorsa”, “Sarraf’la devam” sonucu verdi.
17-25 FETÖ hesaplaşmasının daha sonrasından kelam ediyorum…
Bu durum, Türk iktisadına vurulan en büyük darbede, bile bile lades denildiğini bize gösteriyor. Birilerinin “kervanı yürüsün” diye hepimizin ekmeğinin küçüldüğünü anlatıyor.
(Son periyotlarda rüşvet tezlerinde ismi geçen Ali Fuat Taşkesenlioğlu’nun kendisi hapisteyken Bank Asya’nın başında olduğunu söyleyen Hakan Atilla, yargı sürecinde bankanın bahse dahil olmadığını ve kendisini yalnız bıraktığını söylemiş oldu.)
ATİLLA’YI DEĞİL SARRAF’I SEÇTİLER
İkinci dinlediğim kıssa daha felaket…
Dedim ya, söylemiş olduği 17-25 değil, daha sonrası. Sarraf, 17-25’ten daha sonra da Halkbank’ta gemilerini yürüttü. Fakat, ABD’deki davada 17-25 daha sonrasına niçinse pek girmedi.
“Ne demek istiyorsun?” diyorsunuz.
Sarraf’ın, ABD’de, rüşvetle mahpusa cep telefonu soktuğunu hatırladınız mı? İşte anlatılan o ki, Sarraf, o telefonla Türkiye’den “birileriyle” görüşüyor, savunma stratejisini planlıyordu.
Noktaları birleştirelim…
Sarraf’ın, 17-25 soruşturmalarından nasıl kurtulduğunu bilmiyorsanız, söyleyelim. Kendisi ABD’de anlattı. “Bazı tesirli hukukçuların” aracılığıyla, bahşişini peşin ödeyerek çıkmıştı. İşte Sarraf, ABD’deyken de tarihi tekerrür ettirmek istemiş, cep telefonuyla tıpkı “etkili hukukçularla” görüşmüş, akıl almıştı.
Gelelim üçüncü kesime…
Halkbank Genel Müdürü, Hakan Atilla’yı yalnız bırakma sonucunı kendi başına almadı. Sarraf davası stratejisini, geride “birileri” planladı. İşte Sarraf’ı 17-25’te çıkaran, ABD’deyken onunla görüşen kimse, Halkbank’ın savunmasını yöneten de tıpkı akıldı. Teşkesenlioğlu, tahminen de fazlaca yetenekli olduğu için değil, geçmişindeki FETÖ kamburunun da tesiriyle, en hayli kelam dinleyen olduğu için o koltuğa oturtuldu.
O tercih de yapan da keşke bir gün sorgulansa…
Hakan Atilla sırtında kaç hançer olduğunun farkında mı bilmem. Fakat Sarraf’ın bütün günahlarını devrederek çıkması için bir kurban gerekiyordu. Umarım, Sarraf’ın bile “İşimize taş koyuyor” diyerek hazzetmediği Atilla, “seçilmiş kurban” değildir. Şayet bu biçimde yazık, fazlaca yazık!
Herkes Ali Babacan’a, Atilla söyleşisinden daha sonra bir şeyler sordu. 17-25 Aralık’ı FETÖ parantezine alsak ya da esasen öğreneceğimizi öğrendik desek bile 17-25’ten daha sonraya dair hâlâ büyük bir karanlık var. Babacan’ın bu periyodu aydınlatması, Türkiye’nin geçmişinden epeyce geleceğini ilgilendiriyor.
Konuştukça kapıları açacak, kirlerimizden arınacağız. Bileğimizdeki pranga, gözümüzdeki bağ çözüldüğü gün, esaretimiz uzak ancak görünür olacak.
Geçen perşembe, bu köşede, Hakan Atilla’nın açıklamalarını okudunuz. Atilla, Halkbank Genel Müdür Yardımcısı olarak gittiği ABD’de tutuklanmış, iki yıldan fazla bir süre mahpusta kalmıştı. Sınırdışı edilen ve havaalanında kahraman üzere karşılanan Atilla, Borsa İstanbul’un başına getirilmişti. Fakat istifa etti, köşesine çekildi.
İşte yıllar daha sonra, sürecin muhasebesini yapıyordu. Kendisi ABD’deyken, birilerinin “Atilla orada” diye haber uçurduğuna, tutuklanma hazırlığının bu biçimde başladığına inanıyordu. Dahası, Halkbank idaresi, tutukluyken onu yalnız bırakmıştı. Üstüne, savunma yapması için ne şahit ne kanıt takviyesi vermişti. Atilla, sorumlulardan biri olarak, Sedat Peker’in argümanlarının odağındaki, devrin Halkbank Genel Müdürü Ali Fuat Taşkesenlioğlu’nu görüyordu. FETÖ’nün Bank Asyası’ndan Halkbank’a transfer olan Taşkesenlioğlu için, “Bankaya katkı sağlayacak tek bir şey yaptığını görmedim, ne sıfatı vardı da genel müdür oldu anlayamadım” diyordu.
(Rıza Sarraf)
ATİLLA, SARRAF İÇİN UYARMIŞ
İlki İstek Sarraf ile ilgili. Hani bir vakit içinder, yandaş medyanın, Türk bayrağının önünde kahramanmış üzere konuşturduğu, daha sonra ABD’ye gidip dağıttığı rüşveti anlatan Sarraf’tan kelam ediyorum. Evet, Atilla, Sarraf’ın suçlamalarıyla yargılandı. Üstelik Sarraf bile “Atilla’ya rüşvet vermedim” dediği biçimde…
Peki Hakan Atilla ile Ali Fuat Taşkesenlioğlu içinde, çabucak hemen testi kırılmadan evvel bu mevzuda bir çatışma olmuş muydu?
Konuştuğum kişi, bu soruya, “Evet” karşılığını verdi. Hatta bir değil, iki defa…
17-25 Aralık operasyonlarından birkaç ay daha sonraydı. Ali Fuat Taşkesenlioğlu çabucak hemen çiçeği burnunda genel müdürdü. Yardımcısı Hakan Atilla onu “Halkbank, Sarraf’la çalışmayı bıraksın” diye uyardı.
İkincisi de var…
ABD Hazine Bakanlığı Terör ve Mali İstihbarat Ofisi müsteşarı David Cohen ile Taşkesenlioğlu ve Atilla özel bir toplantı yapmıştı. Bu toplantıda Sarraf’ın ismi yersiz bir biçimde geçti. Aslında çabucak hemen görünürde bir Sarraf davası yoktu. Ancak görüşme bittikten daha sonra Hakan Atilla, ABD’nin planını anlamıştı. Taşkesenlioğlu’nu bir kere daha “Sarraf’la çalışmayı bırakalım” diye uyardı.
Gelgelelim, Taşkesenlioğlu, kime “danışıyorsa”, “Sarraf’la devam” sonucu verdi.
17-25 FETÖ hesaplaşmasının daha sonrasından kelam ediyorum…
Bu durum, Türk iktisadına vurulan en büyük darbede, bile bile lades denildiğini bize gösteriyor. Birilerinin “kervanı yürüsün” diye hepimizin ekmeğinin küçüldüğünü anlatıyor.
(Son periyotlarda rüşvet tezlerinde ismi geçen Ali Fuat Taşkesenlioğlu’nun kendisi hapisteyken Bank Asya’nın başında olduğunu söyleyen Hakan Atilla, yargı sürecinde bankanın bahse dahil olmadığını ve kendisini yalnız bıraktığını söylemiş oldu.)
ATİLLA’YI DEĞİL SARRAF’I SEÇTİLER
İkinci dinlediğim kıssa daha felaket…
Dedim ya, söylemiş olduği 17-25 değil, daha sonrası. Sarraf, 17-25’ten daha sonra da Halkbank’ta gemilerini yürüttü. Fakat, ABD’deki davada 17-25 daha sonrasına niçinse pek girmedi.
“Ne demek istiyorsun?” diyorsunuz.
Sarraf’ın, ABD’de, rüşvetle mahpusa cep telefonu soktuğunu hatırladınız mı? İşte anlatılan o ki, Sarraf, o telefonla Türkiye’den “birileriyle” görüşüyor, savunma stratejisini planlıyordu.
Noktaları birleştirelim…
Sarraf’ın, 17-25 soruşturmalarından nasıl kurtulduğunu bilmiyorsanız, söyleyelim. Kendisi ABD’de anlattı. “Bazı tesirli hukukçuların” aracılığıyla, bahşişini peşin ödeyerek çıkmıştı. İşte Sarraf, ABD’deyken de tarihi tekerrür ettirmek istemiş, cep telefonuyla tıpkı “etkili hukukçularla” görüşmüş, akıl almıştı.
Gelelim üçüncü kesime…
Halkbank Genel Müdürü, Hakan Atilla’yı yalnız bırakma sonucunı kendi başına almadı. Sarraf davası stratejisini, geride “birileri” planladı. İşte Sarraf’ı 17-25’te çıkaran, ABD’deyken onunla görüşen kimse, Halkbank’ın savunmasını yöneten de tıpkı akıldı. Teşkesenlioğlu, tahminen de fazlaca yetenekli olduğu için değil, geçmişindeki FETÖ kamburunun da tesiriyle, en hayli kelam dinleyen olduğu için o koltuğa oturtuldu.
O tercih de yapan da keşke bir gün sorgulansa…
Hakan Atilla sırtında kaç hançer olduğunun farkında mı bilmem. Fakat Sarraf’ın bütün günahlarını devrederek çıkması için bir kurban gerekiyordu. Umarım, Sarraf’ın bile “İşimize taş koyuyor” diyerek hazzetmediği Atilla, “seçilmiş kurban” değildir. Şayet bu biçimde yazık, fazlaca yazık!
Herkes Ali Babacan’a, Atilla söyleşisinden daha sonra bir şeyler sordu. 17-25 Aralık’ı FETÖ parantezine alsak ya da esasen öğreneceğimizi öğrendik desek bile 17-25’ten daha sonraya dair hâlâ büyük bir karanlık var. Babacan’ın bu periyodu aydınlatması, Türkiye’nin geçmişinden epeyce geleceğini ilgilendiriyor.
Konuştukça kapıları açacak, kirlerimizden arınacağız. Bileğimizdeki pranga, gözümüzdeki bağ çözüldüğü gün, esaretimiz uzak ancak görünür olacak.