İbrahim Tatlıses’in Oxford İdeoloji Mezunu Ayarında Olduğunu Gösteren 23 Müzik Kelamı

Mercedesx

New member
İbrahim Tatlıses müziklerini eminim ki neredeyse bilmeyenimiz yoktur. Müziklerinin her biri bir sürü his barındırıyor. kimi birtakım aşk acısı çekip ‘Bir kulunu fazlaca sevdim o beni hiç sevmiyor’ dedik. kimi bazı da boş verip ‘aramam sormam tekrar’ demişizdir. Bunları dedikte bu kelamların arkasında hangi felsefi niyetler yattığını biliyor muydunuz? İbrahim Tatlıses’in müzik kelamları İdeolojiyi tekrar oluşturacak düzeyde. Haydi bu kelamlar nelermiş daima bir arada bakalım.


1. Yaratılışçılık


İ
nsanlığın, hayatın ve evrenin, varlığı evvelinde kabul edilmiş doğaüstü bir güç tarafınca yoktan meydana getirildiği fikridir.


2. Hedonizm (Hazcılık)


Hazzın mutlak manada yeterli olduğunu, insan aksiyonlarının kesin manada haz sağlayacak bir halde planlanması gerektiğini, daima haz verene yönelmenin en uygun davranış biçimi olduğunu savunan görüştür.


3. Entüisyonizm (Sezgicilik)


Felsefi bir kavram olarak sezgiye; akıl, zihin ve soyut düşünme karşısında hem öncelik, tıpkı vakitte üstünlük tanıyan ideoloji akımıdır.


4. Stoacılık


Stoacılar için insanın temel hedefi mutluluktur.


5. Varoluşçuluk


Erdemlilik ve bilimsel niyet beraberliğinin insan var oluşunu manalandırmak için kâfi olamayacağını ve bundan dolayı mevcut beraberliğin gerçek paha yargıları ortasında yönetilen ileri seviye bir felsefi kategori olduğu ileri sürülmüştür.


6. Hümanizm


İnsancılık, insan-merkezcilik olarak düşünülür.


7. Ampirizm (Deneycilik)


Bilginin duyumlar yardımıyla ve tecrübeyle kazanabileceğini öne süren görüştür.


8. Mantıksal Pozitivizm


Felsefenin deney dışı kalan niteliğini yadsıyarak, metafizik ilan ederek kendilerine göre ideolojiyi hakikat bir temel oturtma iddiasındadırlar.


9. Fenomenoloji


Nesneyi, en genel manada öznenin dış dünya ile kurduğu münasebetlerinde algıladığı, deneyimlediği ‘şey’ler olarak görmesiyle pozitivizm ve ampirizm ile aynı noktada dursa da, temelde bu iki ideoloji akımına karşı çıkar.


10. Trandisyonalizm


Kişi yahut topluluk seviyesinde ve gündelik hayattan bilgi anlayışına kadar bir epeyce alanda yönlendirici ögenin vakit ve yeri aşan ilahi-kutsal unsurlara dayalı olması gerektiğini sav eden felsefi ve mistik akımdır


11. Platonizm


Ulaşılması neredeyse imkansız idealar dünyasının kapısının aralamaya çalışan antik çağ felsefi akımlarındandır.


12. Yapısöküm


Dilin klasik Avrupa merkezli dünya görüşü tarafınca yönlendirilen, kesin çizgileri olmayan bir araç olduğu kabulüne dayanarak eski metinlerin yeni manalarını onları bir daha yapılandırarak inşa eden post-modern eleştirel yaklaşımdır.


13. Marksizm


Tarihin diyalektik materyalist bir yorumuna dayanan ekonomik ve toplumsal bir felsefi akımdır. İnsan özgürlüğü ön planda tutulur.


14. Düalizm


İki temel zıt güç yahut varlıktan kelam edilir.


15. Liberalizm


Genellikle söz hakkı, mülkiyet özgürlüğü, çoğulcu demokrasi, sivil haklar, özgür ticaret üzere konularda özgürleştirici atakları savunurlar.


16. Fatalizm (Kadercilik)


Tüm aksiyonların ya da olayların kozmostaki maddelerin boyunduruğunda olduğunu vurgulayan bir felsefi öğretidir.


17. Pragmatizm


Gerçeğe ve aksiyona yönelik olan, pratik sonuçlara yönelik düşünmektir


18. Agnostisizm


Agnostisizm genel olarak olaylara kuşkucu yaklaşır, kuşkucu sorular sorar ve karşılıkları kuşku ile bulmaya çalışır.


19. Sivil İtaatsizlik


Sivil idare tarafınca uygulanan maddelerin özüne uyarak kanunlara riayet etmeme, karşı koyma manasındadır.


20. Spiritüalizm (Tinselcilik)


Öteki alem ve manevi olarak ruh diye bir pahanın varlığını kabul edenlerdir.


21. Rasyonalizm (Akılcılık)


bilginin doğruluğunun duyum ve deneyimde değil, düşüncede ve zihinde temellendirilebileceğini öne süren felsefi görüş.


22. Modernizm


Temelde dayandığı fikir, klâsik sanatlar, edebiyat, toplumsal kuruluşlar ve günlük hayatın artık vaktini doldurduğu ve bu yüzden bunların bir kenara bırakılıp yeni bir kültür icat edilmesi gerektiğidir.


23. İdealizm


Var olan her şeyi ‘düşünce’ye bağlayıp ondan türeten; niyet haricinde objektif bir gerçekliğin var olmadığını, öteki bir deyişle fikirden bağımsız bir varlığın ya da maddi gerçekliğin bulunmadığını lisana getiren ideoloji akımıdır
 
Üst