Ülkenin yeraltı suyunda yıllar süren tehlikeli düşüşün ardından Batı eyaletlerinde yaşanan bir dizi gelişme, eyalet ve federal yetkililerin azalan kaynaklara yönelik korumaları sıkılaştırmaya başlayabileceğini gösteriyor.
Nevada, Idaho ve Montana'da bir dizi mahkeme kararı, eyaletlerin yeraltı suyunun aşırı pompalanmasını kısıtlama yeteneğini güçlendirdi. Kaliforniya, yeraltı su kaynaklarını boşalttıkları için yerel yetkilileri cezalandırmayı düşünüyor. Beyaz Saray da yeraltı suyu üzerinde çalışan bilim adamlarından federal hükümetin nasıl yardımcı olabileceği konusunda tavsiye istedi.
Arizona Eyalet Üniversitesi Su Enstitüsü ve Columbia Üniversitesi Columbia Su Merkezi direktörü Upmanu Lall, “Bu gerçekten heyecan verici” dedi. “Bunun gibi şeyler ara sıra oluyordu ama batı eyaletlerinde bu kadar kısa sürede olmadı.”
Geçen yıl Haberler'ın yaptığı bir araştırmada analiz edilen onbinlerce izleme kuyusundan elde edilen verilere göre, son kırk yılda ülke genelinde yeraltı suyu seviyeleri önemli ölçüde azaldı.
Endüstrilere ve genişleyen şehirlere enerji sağlamak için kullanılan suyun eski haline dönmesi yüzyıllar veya bin yıllar alabilir, eğer iyileşebilirse. İklim değişikliği bu bozulmayı hızlandırıyor ve bu da Amerikan toplumuna geri dönülemez zarar verme tehlikesi yaratıyor.
Yeraltı suyu ülkenin içme suyu sistemlerinin yüzde 90'ını sağlıyor; bu da yeraltı sularının boşaltılmasının bazı toplulukları yaşanmaz hale getirebileceği anlamına geliyor. Yeraltı suyu kaybı aynı zamanda bazı bölgelerde mahsul veriminin düşmesine ve ülkenin büyük bölümünde arazilerin çökmesine yol açtı.
Geleneksel olarak eyalet hükümetleri yeraltı suyu kullanımına ilişkin düzenlemelerin birincil kaynağı olmuştur. Ve yılın başından bu yana, yeraltı sularında ciddi düşüşler yaşayan bir avuç eyalet harekete geçti.
Times'ın araştırmasına göre Idaho, 1980'den bu yana su seviyelerinde düşüş görülen izleme kuyularının payı ile ölçülen, ülkedeki en yüksek yeraltı suyu düşüş oranına sahip. Bu suyun büyük bir kısmı, başta ülkenin en büyük süt hayvanı sürülerinden birini beslemek için yetiştirilen yonca olmak üzere mahsulleri sulamak için kullanılıyor.
Çiftçiler kuyulardan daha fazla yeraltı suyu pompaladıkça akarsulara ve nehirlere akan su miktarı da azaldı. Buna cevaben devlet yetkilileri eyaletin bazı bölgelerindeki çiftçilere bu kuyulardan çektikleri su miktarını azaltmaları talimatını verdi.
Bazı çiftçiler devletin yetkisini aştığını savundu. Ancak Idaho Su Kaynakları Kurulu üyesi Brian E. Olmstead'e göre, 12 Ocak'ta Idaho Eyaleti Yüksek Mahkemesi eyalet lehine karar verdi; bu, eyaletin diğer alanlarda kesinti arayışını kolaylaştıracak bir karardı. eski bir çiftçi.
İki hafta sonra bu kez Nevada Yüksek Mahkemesi'nden yeraltı sularıyla ilgili önemli bir karar daha geldi.
Nevada'daki izleme kuyularının yarısından fazlası, 1980'den bu yana su seviyelerinde önemli düşüşler gösterdi. Times'ın bulgularına göre neredeyse beş izleme kuyusundan biri son on yılda rekor düşük seviyelere ulaştı.
Ancak aralarında emlak geliştiricileri ve madencilik şirketlerinin de bulunduğu büyük su kullanıcıları, devletin pompalamayı durdurma yetkisini aştığını öne sürerek geri adım attı. Las Vegas'ın yaklaşık bir saat kuzeyinde on binlerce yeni evin oluşmasına neden olabilecek bir gelişme önerisi, eyaletin su kaynaklarını etkileyeceği konusunda uyarmasının ardından davaya saplandı.
Geçen yıl bir eyalet milletvekili, eyaletin bu tür projelere hayır deme yetkisini açıklığa kavuşturacak bir yasa tasarısı sundu. Başta dünyanın en büyük altın madenciliği şirketlerinden biri olan Barrick Gold olmak üzere su kullanıcıları tasarıyı protesto etti ancak yasa yürürlüğe girmedi.
25 Ocak'ta Nevada Yüksek Mahkemesi, eyaletin Las Vegas'ın kuzeyindeki kalkınmayı engelleme yetkisini doğrulayan bir karar yayınladı. Projenin avukatlarından Emilia Cargill, bir röportajda, kararın, yüz milyonlarca dolar değerindeki yeni projenin altyapısının artık “işe yaramaz” olduğu anlamına geldiğini söyledi.
Eyaletin en üst düzey su düzenleyicisi Adam Sullivan'a göre, bu kararın sonuçları geniş kapsamlı. Kararın aslında geçen yılki yasa tasarısının başaracağı şeyin aynısını yaptığını söyledi. Bay Sullivan bir röportajda “Bilime daha gerçekçi bakmamıza yardımcı oluyor” dedi.
Birkaç hafta sonra bu kez Montana'da üçüncü bir karar geldi; burada bir yargıç, devletin yer altı suyuna dayalı yeni evlerin inşasına makul sınırlar koymadığına hükmetti.
Karar, Helena'nın doğusundaki yeraltı suyunun tükenmesinin etkilerinden zaten muzdarip olan bir vadide planlı bir konut gelişimini engelliyor. Ancak uzmanlar, Montana Doğal Kaynaklar ve Koruma Bakanlığı'nın benzer gelişmeleri onaylamadan önce daha yüksek bir standart uygulamaya zorlanmasıyla kararın sonucunun daha da fazla hissedileceğini söylüyor.
Daha sıkı yeraltı suyu düzenlemesi yönündeki baskı sadece mahkemelerden gelmiyor. Amerika Birleşik Devletleri'ndeki akifer tükenmesinin en kötü etkilerinden bazıları Kaliforniya'da meydana geliyor. Central Valley de dahil olmak üzere eyaletin bazı bölgelerinde o kadar çok yeraltı suyu çekildi ki, zemin 20 feet veya daha fazla battı.
On yıl önce, eyalet milletvekilleri aşırı pompalamayı sınırlayan bir yasayı kabul etti ve yerel yetkililerin pompalama seviyelerini eninde sonunda sürdürülebilir seviyelere düşürmesini zorunlu kıldı. Ve geçen Mart ayında devlet, altı yeraltı suyu havzasındaki yetkililerin yeterli planlar geliştirmede başarısız olduklarını tespit etti.
Kaliforniya cezalar uygulamaya başlıyor. Nisan ayında Devlet Su Kaynakları Kontrol Kurulu, bu havzalardan ilki olan Fresno'nun güneyindeki Tulare Gölü yeraltı suyu havzasının denetim altına alınıp alınmayacağına karar vermek için bir duruşma düzenleyecek.
Bu, domates, pamuk, fındık ve diğer mahsulleri sulamak için yeraltı suyunu kullanan bölgedeki çiftçilerin, su kullanımlarını ölçmek için sayaçlar takmaları ve kullandıkları su için bir ücret ödemeleri gerektiği anlamına gelebilir. Bu aynı zamanda devletin çiftçileri daha az su pompalamaya zorlamasına da yol açabilir.
Devlet su kurumu, önümüzdeki yıl diğer beş yeraltı suyu havzası için deneme duruşmaları düzenleme planlarını duyurdu. Tulare Gölü'nden sonra olası cezalarla karşılaşılacak bir sonraki alan yine ülkenin en önemli tarım bölgelerinden biri olan Central Valley'de yer alan Tule Havzası.
Yetkililer, devletin aşırı pompalamanın içme suyu için en büyük tehdidi oluşturduğu alanların yanı sıra en büyük çöküntü oranlarına sahip alanlara odaklandığını söyledi.
Kaliforniya Su İdaresi Araştırma, Planlama ve Performans Dairesi müdürü James Nachbaur bir röportajda eyaletin şartlı tahliye duruşması düzenleme kararının önemli olduğunu söyledi. Bu duruşmalar “yeraltı suyu yönetiminden sorumlu yerel yönetimlerin çabalarında hala eksikliklerin olduğunu gösteriyor.”
Geçen yılın sonlarında Beyaz Saray, Times'ın yer altı suları raporlarında adı geçen birçok bilim adamından Başkan'ın Bilim ve Teknoloji Danışmanları Konseyi'ne bilgi vermelerini istedi. Organizatörden bilim adamlarına gönderilen ve Times'ın araştırmasının bağlantısını da içeren bir e-postaya göre, konseyin 1 Aralık'taki toplantıda uzmanlara sorduğu sorulardan biri “Ne kadar başımız dertte?” idi.
Beyaz Saray ayrıca uzmanlardan hükümetin harekete geçmek için ne kadar zamanı olduğunu ve federal hükümetin, özellikle de başkan ve yürütme organının endişeleri gidermek için neler yapabileceğini değerlendirmelerini istedi.
Konsey sözcüsü Jackie F. McGuinness, brifingin ardından konseyin attığı adımlara ilişkin sorulara yanıt vermedi.
Nevada, Idaho ve Montana'da bir dizi mahkeme kararı, eyaletlerin yeraltı suyunun aşırı pompalanmasını kısıtlama yeteneğini güçlendirdi. Kaliforniya, yeraltı su kaynaklarını boşalttıkları için yerel yetkilileri cezalandırmayı düşünüyor. Beyaz Saray da yeraltı suyu üzerinde çalışan bilim adamlarından federal hükümetin nasıl yardımcı olabileceği konusunda tavsiye istedi.
Arizona Eyalet Üniversitesi Su Enstitüsü ve Columbia Üniversitesi Columbia Su Merkezi direktörü Upmanu Lall, “Bu gerçekten heyecan verici” dedi. “Bunun gibi şeyler ara sıra oluyordu ama batı eyaletlerinde bu kadar kısa sürede olmadı.”
Geçen yıl Haberler'ın yaptığı bir araştırmada analiz edilen onbinlerce izleme kuyusundan elde edilen verilere göre, son kırk yılda ülke genelinde yeraltı suyu seviyeleri önemli ölçüde azaldı.
Endüstrilere ve genişleyen şehirlere enerji sağlamak için kullanılan suyun eski haline dönmesi yüzyıllar veya bin yıllar alabilir, eğer iyileşebilirse. İklim değişikliği bu bozulmayı hızlandırıyor ve bu da Amerikan toplumuna geri dönülemez zarar verme tehlikesi yaratıyor.
Yeraltı suyu ülkenin içme suyu sistemlerinin yüzde 90'ını sağlıyor; bu da yeraltı sularının boşaltılmasının bazı toplulukları yaşanmaz hale getirebileceği anlamına geliyor. Yeraltı suyu kaybı aynı zamanda bazı bölgelerde mahsul veriminin düşmesine ve ülkenin büyük bölümünde arazilerin çökmesine yol açtı.
Geleneksel olarak eyalet hükümetleri yeraltı suyu kullanımına ilişkin düzenlemelerin birincil kaynağı olmuştur. Ve yılın başından bu yana, yeraltı sularında ciddi düşüşler yaşayan bir avuç eyalet harekete geçti.
Times'ın araştırmasına göre Idaho, 1980'den bu yana su seviyelerinde düşüş görülen izleme kuyularının payı ile ölçülen, ülkedeki en yüksek yeraltı suyu düşüş oranına sahip. Bu suyun büyük bir kısmı, başta ülkenin en büyük süt hayvanı sürülerinden birini beslemek için yetiştirilen yonca olmak üzere mahsulleri sulamak için kullanılıyor.
Çiftçiler kuyulardan daha fazla yeraltı suyu pompaladıkça akarsulara ve nehirlere akan su miktarı da azaldı. Buna cevaben devlet yetkilileri eyaletin bazı bölgelerindeki çiftçilere bu kuyulardan çektikleri su miktarını azaltmaları talimatını verdi.
Bazı çiftçiler devletin yetkisini aştığını savundu. Ancak Idaho Su Kaynakları Kurulu üyesi Brian E. Olmstead'e göre, 12 Ocak'ta Idaho Eyaleti Yüksek Mahkemesi eyalet lehine karar verdi; bu, eyaletin diğer alanlarda kesinti arayışını kolaylaştıracak bir karardı. eski bir çiftçi.
İki hafta sonra bu kez Nevada Yüksek Mahkemesi'nden yeraltı sularıyla ilgili önemli bir karar daha geldi.
Nevada'daki izleme kuyularının yarısından fazlası, 1980'den bu yana su seviyelerinde önemli düşüşler gösterdi. Times'ın bulgularına göre neredeyse beş izleme kuyusundan biri son on yılda rekor düşük seviyelere ulaştı.
Ancak aralarında emlak geliştiricileri ve madencilik şirketlerinin de bulunduğu büyük su kullanıcıları, devletin pompalamayı durdurma yetkisini aştığını öne sürerek geri adım attı. Las Vegas'ın yaklaşık bir saat kuzeyinde on binlerce yeni evin oluşmasına neden olabilecek bir gelişme önerisi, eyaletin su kaynaklarını etkileyeceği konusunda uyarmasının ardından davaya saplandı.
Geçen yıl bir eyalet milletvekili, eyaletin bu tür projelere hayır deme yetkisini açıklığa kavuşturacak bir yasa tasarısı sundu. Başta dünyanın en büyük altın madenciliği şirketlerinden biri olan Barrick Gold olmak üzere su kullanıcıları tasarıyı protesto etti ancak yasa yürürlüğe girmedi.
25 Ocak'ta Nevada Yüksek Mahkemesi, eyaletin Las Vegas'ın kuzeyindeki kalkınmayı engelleme yetkisini doğrulayan bir karar yayınladı. Projenin avukatlarından Emilia Cargill, bir röportajda, kararın, yüz milyonlarca dolar değerindeki yeni projenin altyapısının artık “işe yaramaz” olduğu anlamına geldiğini söyledi.
Eyaletin en üst düzey su düzenleyicisi Adam Sullivan'a göre, bu kararın sonuçları geniş kapsamlı. Kararın aslında geçen yılki yasa tasarısının başaracağı şeyin aynısını yaptığını söyledi. Bay Sullivan bir röportajda “Bilime daha gerçekçi bakmamıza yardımcı oluyor” dedi.
Birkaç hafta sonra bu kez Montana'da üçüncü bir karar geldi; burada bir yargıç, devletin yer altı suyuna dayalı yeni evlerin inşasına makul sınırlar koymadığına hükmetti.
Karar, Helena'nın doğusundaki yeraltı suyunun tükenmesinin etkilerinden zaten muzdarip olan bir vadide planlı bir konut gelişimini engelliyor. Ancak uzmanlar, Montana Doğal Kaynaklar ve Koruma Bakanlığı'nın benzer gelişmeleri onaylamadan önce daha yüksek bir standart uygulamaya zorlanmasıyla kararın sonucunun daha da fazla hissedileceğini söylüyor.
Daha sıkı yeraltı suyu düzenlemesi yönündeki baskı sadece mahkemelerden gelmiyor. Amerika Birleşik Devletleri'ndeki akifer tükenmesinin en kötü etkilerinden bazıları Kaliforniya'da meydana geliyor. Central Valley de dahil olmak üzere eyaletin bazı bölgelerinde o kadar çok yeraltı suyu çekildi ki, zemin 20 feet veya daha fazla battı.
On yıl önce, eyalet milletvekilleri aşırı pompalamayı sınırlayan bir yasayı kabul etti ve yerel yetkililerin pompalama seviyelerini eninde sonunda sürdürülebilir seviyelere düşürmesini zorunlu kıldı. Ve geçen Mart ayında devlet, altı yeraltı suyu havzasındaki yetkililerin yeterli planlar geliştirmede başarısız olduklarını tespit etti.
Kaliforniya cezalar uygulamaya başlıyor. Nisan ayında Devlet Su Kaynakları Kontrol Kurulu, bu havzalardan ilki olan Fresno'nun güneyindeki Tulare Gölü yeraltı suyu havzasının denetim altına alınıp alınmayacağına karar vermek için bir duruşma düzenleyecek.
Bu, domates, pamuk, fındık ve diğer mahsulleri sulamak için yeraltı suyunu kullanan bölgedeki çiftçilerin, su kullanımlarını ölçmek için sayaçlar takmaları ve kullandıkları su için bir ücret ödemeleri gerektiği anlamına gelebilir. Bu aynı zamanda devletin çiftçileri daha az su pompalamaya zorlamasına da yol açabilir.
Devlet su kurumu, önümüzdeki yıl diğer beş yeraltı suyu havzası için deneme duruşmaları düzenleme planlarını duyurdu. Tulare Gölü'nden sonra olası cezalarla karşılaşılacak bir sonraki alan yine ülkenin en önemli tarım bölgelerinden biri olan Central Valley'de yer alan Tule Havzası.
Yetkililer, devletin aşırı pompalamanın içme suyu için en büyük tehdidi oluşturduğu alanların yanı sıra en büyük çöküntü oranlarına sahip alanlara odaklandığını söyledi.
Kaliforniya Su İdaresi Araştırma, Planlama ve Performans Dairesi müdürü James Nachbaur bir röportajda eyaletin şartlı tahliye duruşması düzenleme kararının önemli olduğunu söyledi. Bu duruşmalar “yeraltı suyu yönetiminden sorumlu yerel yönetimlerin çabalarında hala eksikliklerin olduğunu gösteriyor.”
Geçen yılın sonlarında Beyaz Saray, Times'ın yer altı suları raporlarında adı geçen birçok bilim adamından Başkan'ın Bilim ve Teknoloji Danışmanları Konseyi'ne bilgi vermelerini istedi. Organizatörden bilim adamlarına gönderilen ve Times'ın araştırmasının bağlantısını da içeren bir e-postaya göre, konseyin 1 Aralık'taki toplantıda uzmanlara sorduğu sorulardan biri “Ne kadar başımız dertte?” idi.
Beyaz Saray ayrıca uzmanlardan hükümetin harekete geçmek için ne kadar zamanı olduğunu ve federal hükümetin, özellikle de başkan ve yürütme organının endişeleri gidermek için neler yapabileceğini değerlendirmelerini istedi.
Konsey sözcüsü Jackie F. McGuinness, brifingin ardından konseyin attığı adımlara ilişkin sorulara yanıt vermedi.