Kuş gözlemciliği dünyasında Peter Kaestner tek başına duruyor. Hiç kimse, dünyadaki yaklaşık 11.000 kuş türünün 10.000’ini tespit eden ilk kuş gözlemcisi olmayı hedefleyen emekli ABD’li diplomat Bay Kaestner’dan daha fazla kuş görüp tanımlamadı. Şu ana kadar eBird listesindeki 9.697 sayıyla buna yaklaşıyor.
Ama aradığı ve bulduğu tüm kuşlara rağmen Arayıp da bulamadığı şeyler kaldı hâlâ. Onu unutmuyor.
1978’de, tur ekibi aramaya çalıştıkları uzak uçak pistinde meydana gelen bir kaza nedeniyle devre dışı kaldığında kaybolduğu, Orta Afrika yağmur ormanlarının nadir alacalı bir sülün olan Kongo tavus kuşu vardı. 2015 yılında Almanya kıyıları açıklarında, Bay Kaestner’in o zamanlar Frankfurt’taki evinden yaklaşık 300 mil uzakta ve dört saatlik bir feribot yolculuğu mesafesinde takip ettiği kara kaşlı bir albatros vardı.
Bay Kaester bir e-postada, “Başarısız olmak için 10 saatlik dört yolculuk yaptım” diye yazdı. “Bir keresinde 20 dakikayla kaçırmıştım!”
Bu tür girişimler sayesinde kuş gözlemcileri, “Nemesis Kuşları” dedikleri kuşları geliştirir; kuş gözlemcileri, tüm çabalarına rağmen kendilerine sorun yaratmaya devam eden türler adına konuşurlar. Kuş gözlemciliğinin popülaritesi artmaya devam ederken, hobinin kendine özgü üslubunun da biraz açıklanması gerekiyor. “Twitch”, uygun menzilinin dışında bulunan nadir bir kuşu avlamak için her şeyi bırakmak anlamına gelir. “Kıvılcım kuş”, kuş gözlemcilerinin, kişinin kuş gözlemciliğine ilgisini çeken kuş olarak adlandırdığı şeydir. Bir “düşman” sizi geride tutar, baştan çıkarıcı bir şekilde erişilemez kalır.
Bay Kaestner, “Bu, özellikle kuş oradaysa veya olması gerekiyorsa, birkaç denemeden sonra gözden kaçan bir tür” dedi. “Kuşu görmekle aranıza doğaüstü bir şeyin girdiği izlenimine kapılıyorsunuz.”
Namibya’da güneydeki sarı gagalı gürgen gagalı Peter Kaestner.Kredi…Peter Kastner
Dan Koeppel’in Audubon’da 2017 yılında yazdığı bir makale, düşman kuşu “özel bir kuş gözlemcisinin fark etmesi gereken, ancak yine de görülmeyen bir kuş” olarak tanımladı. Bir yazar ve Bilim yazarı olan Bay Koeppel, o zamandan beri tanımı biraz genişletti. , farklı yetenek ve ilgi alanlarına sahip kuş gözlemcileri için bunun farklı anlamlara gelebileceğini belirtiyor.
Bay Koeppel, “Sizi deli eden bir kuşsa ona düşman diyebilirsiniz” dedi. “Annenin gördüğü ama senin görmediğin bir kuş olabilir.”
İnsanların Kuşlar Tarafından Delirilmesinin Sebebi Nedir? Kuş gözlemciliğinin sağlığa olumlu faydaları artık iyice belgelenmiştir ve ABD Balık ve Yaban Hayatı Servisi, yaklaşık 45 milyon Amerikalının kuş gözlemcisi olarak tanımlandığını tahmin etmektedir. Peki bir insanı belirli bir kuşa takıntılı hale getiren şey nedir? Bu çok özel ve kişisel bir şey.
Brooklyn merkezli bir halk sağlığı araştırmacısı olan Danielle Khalife, “Nemesis kuşları kavramı, kuşçu olmayan arkadaşlarımın kafasını en çok karıştıran ve sonra da eğlendiren şeylerden biri” dedi. “Birisi kuşlardan nefret edip etmediğinizi sordu. Tam olarak değil.”
Bazen bir kuşun yeniliği onu yeminli bir düşman haline getirir. Bayan Khalife, salgın sırasında kuş gözlemciliğine başladığından beri, yakınlardaki Prospect Park’ta rapor edilen birkaç görüşe rağmen henüz sarı göğüslü bir gevezeliğe rastlamadı. Sohbetler, Delaware’in kuzeyinde nadir bulunan ve adından da anlaşılacağı gibi görülenden daha sık duyulan büyük, gizemli ötleğenlerdir.
Bayan Khalife, “Sen yakalanması zor bir kuşsun, bu da beni biraz daha iyi hissettiriyor” dedi.
Bazen sadece arzudur. Staten Island’dan emekli bir eğitimci olan 72 yaşındaki Howard Fischer bunu gördü 3.000’den fazla tür 57 yıllık kuş gözlemciliği. Ama neredeyse elli yıl sürdü çeşitli pamukçuklar gör, Kuzeybatı ardıç kuşunun yanardöner turuncu-siyah akrabası.
Bay Fischer pamukçukun normal aralığına ulaştı ve Washington, Montana ve British Columbia’da hiçbir şey elde edemedi. Ayrıca daha yerel olan nadir görülen gözlem raporlarını da takip etti: biri New Hampshire’da, biri New Jersey’de, diğeri Central Park’ta.
Bay Fischer, “Ben de seğirme değilim” dedi. “Yıllardır bu kuşu görmek için bekledim.”
Nihayet kuş gözlemciliğindeki 47. yılında, Fischer, Aralık 2013’te Manhattan’ın Stuyvesant Kasabasında beş gün geçiren bir serseri olan ilk mavi kuşunu gördü.
“Kesinlikle” dedi Bay Fischer.
Bazen üzüntüdür. Koeppel’in babası Richard, 20. yüzyılın en başarılı kuş gözlemcilerinden biriydi ve 2012’deki ölümünden önce dünya çapında 7.000’den fazla türü saymıştı. Ama bir tanesi her zaman ondan gizlenmişti: Dağ bıldırcını, Pasifik Yamaç Dağları’nın tombul yabani kuşu.
Bay Koeppel, “‘Bıldırcın’ kelimesini düşünün; geri çekilmek, saklanmak anlamına gelir” dedi. “Kuşun adı size yakın olmak istemediğini söylüyor.”
Babasının son arzusundan sonra Bay Koeppel yaklaşık beş yılını dağ bıldırcını arayarak geçirdi. Başarılı olana kadar babasının küllerini dağıtamazdı.
Bay Koeppel, “Bu öyle bir arayışa dönüştü ki” dedi. “Gerçekten benim düşmanım oldu. Çok iyi bir kuş gözlemcisi olmasam da bu konuya takıntılı hale geldim. Bunun üzüntüyle ve babamın küllerinin sonsuza dek arabamın arka koltuğunda kalmasıyla ilgisi vardı.”
Bay Koeppel nihayet Güney Kaliforniya eyalet parkında bir çift dağ bıldırcınıyla karşılaştığında buna inanamadı. Vazoyu almak için arabasına koştu ve küçük oğluyla birlikte patriğin küllerini kuşlara attı.
Bay Koeppel, “İkimizin de bu beyaz tozla kaplandığı yer tam bir ‘Big Lebowski’ olayıydı” dedi. “Biraz şaşırtıcıydı. Çok duygusal bir an oldu.”
Bazen Nemesis Kuşları başka bir şeyle ilgilidir; onları ısrarla nasıl yenebileceğimiz. Bay Kaestner bu yaz Endonezya’nın Sumatra adasında orada endemik olan çeşitli türleri aramak için zaman harcadı. Hedeflerinden biri olan nadir ve münzevi Schneider-Pitta, 1993’teki önceki girişiminde onu atlatmayı başarmıştı. Bu kez, arama, ülkenin en büyük yanardağı olan Kerinci Dağı’na doğru uzun bir yürüyüş ve kuş nihayet bulunana kadar dokuz saatlik bir gözetleme gerektirdi. ortaya çıktı.
Bay Kaestner sahadan SMS yoluyla “Pitta’yı bugün aldım” dedi. “Belki yarın yeni bir düşmanım olur!”
Ama aradığı ve bulduğu tüm kuşlara rağmen Arayıp da bulamadığı şeyler kaldı hâlâ. Onu unutmuyor.
1978’de, tur ekibi aramaya çalıştıkları uzak uçak pistinde meydana gelen bir kaza nedeniyle devre dışı kaldığında kaybolduğu, Orta Afrika yağmur ormanlarının nadir alacalı bir sülün olan Kongo tavus kuşu vardı. 2015 yılında Almanya kıyıları açıklarında, Bay Kaestner’in o zamanlar Frankfurt’taki evinden yaklaşık 300 mil uzakta ve dört saatlik bir feribot yolculuğu mesafesinde takip ettiği kara kaşlı bir albatros vardı.
Bay Kaester bir e-postada, “Başarısız olmak için 10 saatlik dört yolculuk yaptım” diye yazdı. “Bir keresinde 20 dakikayla kaçırmıştım!”
Bu tür girişimler sayesinde kuş gözlemcileri, “Nemesis Kuşları” dedikleri kuşları geliştirir; kuş gözlemcileri, tüm çabalarına rağmen kendilerine sorun yaratmaya devam eden türler adına konuşurlar. Kuş gözlemciliğinin popülaritesi artmaya devam ederken, hobinin kendine özgü üslubunun da biraz açıklanması gerekiyor. “Twitch”, uygun menzilinin dışında bulunan nadir bir kuşu avlamak için her şeyi bırakmak anlamına gelir. “Kıvılcım kuş”, kuş gözlemcilerinin, kişinin kuş gözlemciliğine ilgisini çeken kuş olarak adlandırdığı şeydir. Bir “düşman” sizi geride tutar, baştan çıkarıcı bir şekilde erişilemez kalır.
Bay Kaestner, “Bu, özellikle kuş oradaysa veya olması gerekiyorsa, birkaç denemeden sonra gözden kaçan bir tür” dedi. “Kuşu görmekle aranıza doğaüstü bir şeyin girdiği izlenimine kapılıyorsunuz.”
Namibya’da güneydeki sarı gagalı gürgen gagalı Peter Kaestner.Kredi…Peter Kastner
Dan Koeppel’in Audubon’da 2017 yılında yazdığı bir makale, düşman kuşu “özel bir kuş gözlemcisinin fark etmesi gereken, ancak yine de görülmeyen bir kuş” olarak tanımladı. Bir yazar ve Bilim yazarı olan Bay Koeppel, o zamandan beri tanımı biraz genişletti. , farklı yetenek ve ilgi alanlarına sahip kuş gözlemcileri için bunun farklı anlamlara gelebileceğini belirtiyor.
Bay Koeppel, “Sizi deli eden bir kuşsa ona düşman diyebilirsiniz” dedi. “Annenin gördüğü ama senin görmediğin bir kuş olabilir.”
İnsanların Kuşlar Tarafından Delirilmesinin Sebebi Nedir? Kuş gözlemciliğinin sağlığa olumlu faydaları artık iyice belgelenmiştir ve ABD Balık ve Yaban Hayatı Servisi, yaklaşık 45 milyon Amerikalının kuş gözlemcisi olarak tanımlandığını tahmin etmektedir. Peki bir insanı belirli bir kuşa takıntılı hale getiren şey nedir? Bu çok özel ve kişisel bir şey.
Brooklyn merkezli bir halk sağlığı araştırmacısı olan Danielle Khalife, “Nemesis kuşları kavramı, kuşçu olmayan arkadaşlarımın kafasını en çok karıştıran ve sonra da eğlendiren şeylerden biri” dedi. “Birisi kuşlardan nefret edip etmediğinizi sordu. Tam olarak değil.”
Bazen bir kuşun yeniliği onu yeminli bir düşman haline getirir. Bayan Khalife, salgın sırasında kuş gözlemciliğine başladığından beri, yakınlardaki Prospect Park’ta rapor edilen birkaç görüşe rağmen henüz sarı göğüslü bir gevezeliğe rastlamadı. Sohbetler, Delaware’in kuzeyinde nadir bulunan ve adından da anlaşılacağı gibi görülenden daha sık duyulan büyük, gizemli ötleğenlerdir.
Bayan Khalife, “Sen yakalanması zor bir kuşsun, bu da beni biraz daha iyi hissettiriyor” dedi.
Bazen sadece arzudur. Staten Island’dan emekli bir eğitimci olan 72 yaşındaki Howard Fischer bunu gördü 3.000’den fazla tür 57 yıllık kuş gözlemciliği. Ama neredeyse elli yıl sürdü çeşitli pamukçuklar gör, Kuzeybatı ardıç kuşunun yanardöner turuncu-siyah akrabası.
Bay Fischer pamukçukun normal aralığına ulaştı ve Washington, Montana ve British Columbia’da hiçbir şey elde edemedi. Ayrıca daha yerel olan nadir görülen gözlem raporlarını da takip etti: biri New Hampshire’da, biri New Jersey’de, diğeri Central Park’ta.
Bay Fischer, “Ben de seğirme değilim” dedi. “Yıllardır bu kuşu görmek için bekledim.”
Nihayet kuş gözlemciliğindeki 47. yılında, Fischer, Aralık 2013’te Manhattan’ın Stuyvesant Kasabasında beş gün geçiren bir serseri olan ilk mavi kuşunu gördü.
“Kesinlikle” dedi Bay Fischer.
Bazen üzüntüdür. Koeppel’in babası Richard, 20. yüzyılın en başarılı kuş gözlemcilerinden biriydi ve 2012’deki ölümünden önce dünya çapında 7.000’den fazla türü saymıştı. Ama bir tanesi her zaman ondan gizlenmişti: Dağ bıldırcını, Pasifik Yamaç Dağları’nın tombul yabani kuşu.
Bay Koeppel, “‘Bıldırcın’ kelimesini düşünün; geri çekilmek, saklanmak anlamına gelir” dedi. “Kuşun adı size yakın olmak istemediğini söylüyor.”
Babasının son arzusundan sonra Bay Koeppel yaklaşık beş yılını dağ bıldırcını arayarak geçirdi. Başarılı olana kadar babasının küllerini dağıtamazdı.
Bay Koeppel, “Bu öyle bir arayışa dönüştü ki” dedi. “Gerçekten benim düşmanım oldu. Çok iyi bir kuş gözlemcisi olmasam da bu konuya takıntılı hale geldim. Bunun üzüntüyle ve babamın küllerinin sonsuza dek arabamın arka koltuğunda kalmasıyla ilgisi vardı.”
Bay Koeppel nihayet Güney Kaliforniya eyalet parkında bir çift dağ bıldırcınıyla karşılaştığında buna inanamadı. Vazoyu almak için arabasına koştu ve küçük oğluyla birlikte patriğin küllerini kuşlara attı.
Bay Koeppel, “İkimizin de bu beyaz tozla kaplandığı yer tam bir ‘Big Lebowski’ olayıydı” dedi. “Biraz şaşırtıcıydı. Çok duygusal bir an oldu.”
Bazen Nemesis Kuşları başka bir şeyle ilgilidir; onları ısrarla nasıl yenebileceğimiz. Bay Kaestner bu yaz Endonezya’nın Sumatra adasında orada endemik olan çeşitli türleri aramak için zaman harcadı. Hedeflerinden biri olan nadir ve münzevi Schneider-Pitta, 1993’teki önceki girişiminde onu atlatmayı başarmıştı. Bu kez, arama, ülkenin en büyük yanardağı olan Kerinci Dağı’na doğru uzun bir yürüyüş ve kuş nihayet bulunana kadar dokuz saatlik bir gözetleme gerektirdi. ortaya çıktı.
Bay Kaestner sahadan SMS yoluyla “Pitta’yı bugün aldım” dedi. “Belki yarın yeni bir düşmanım olur!”