Gazetemiz muharriri Orhan Bursalı, bugünkü köşe yazısında son devirde yapılan seçim anketlerinde iktidar partisinin iktisatta yaşanan büyük çöküşe karşın oylarının muhakkak bir oranın altına düşmemesinin niçinlerini irdeledi.
“AKP’nin oyu yüzde 25’te sabitlendi mi, daha düşmez mi?” başlıklı yazısında Bursalı, anketlerde AKP’nin ham oyunun yüzde 25, geçerli oyunun ise yüzde 30-31 civarında çakılı kaldığını gösterdiğini belirtti.
“Bunca çöküşe rağmen! Bu ne iş?” diye soran Bursalı, şu sözleri kullandı:
“İktidarın ülkede medyayı değerli ölçüde denetim etmesi, bu yolla palavra haberleri durmadan yayması, gerçeği gözlerden saklaması yahut yaşanan kötülüklere uyduruk mazeretler üreterek bunları topluma durmadan pompalaması, yani beyin yıkama – çarpıtma sistemlerini daima kullanımı, seçmenin en azından bir kısmının iradesine konan ipoteklerdir. Palavrası ne kadar yine edersen, kimi başları çelme ve gerçeklerin görülmesini kısmen önlemede başarılı olabiliyorsun. Ülkemizde bu biçimde bir durum var.”
Lakin AKP’nin oylarının sözkonusu oranlardan aşağı düşmemesinin medyanın durumuna bağlanamayacağını kaydeden Bursalı, “Çünkü gerçekleri lisana getiren düzeneklerin hepsi denetim altında değil. Muhalefet her yerde konuşabiliyor – gezebiliyor. bir hayli medyada gerçekler lisana getirilebiliyor. Ayrıyeten, ömrün en büyük gerçeği büyük ekonomik çöküştür. Toplum bunu şahsen yaşıyor, iktidar ne derse desin, seçmenin – toplumun büyük kısmının yaşadığı bu gerçeği propaganda ile değiştirmesi mümkün değildir.
Bursalı yazısının “İktidarın yüzde 25-30 bandında kalmasında muhalefetin başarısızlığını gösterenler haklı mı? Bu öbür bir tartışma konusu. Şimdilik şu soruyu sorarak bu yazıyı bitireyim: Ee, bu biçimde?” diyerek tamamladı.
Bursalı’nın yazısının tamamı:
“Bu temel problem hem toplumsal medyada hem ekranlarda ve gazete köşelerinde ağır tartışma konusu oluyor.
– O denli ya, ülke ekonomik olarak çöktü!
– İşsizlik ve pahalılık durdurulamaz bir biçimde artıyor.
– TL pul oldu, minimum fiyat artışa karşın iki ay ortasında eridi.
– Bu yıl yüzde 70 enflasyon bekleniyor.
– Ucuz ekmek kuyrukları uzuyor.
– Yapısı temelden bozuk olduğu için iktisatta çarkların dönmesi için ithalat bağımlılığının cari açık üretimi bir daha doruğa hakikat gidiyor.
– Hazine kâğıtlarından ve borsadan yabancı çıkışı sürüyor.
Say sayabildiğin kadar…
Buna karşın, örneğin Balkanlar’da, Avrupa’da bir ülke bu biçimde büyük bir çöküş yaşasaydı, iktidarları gdolayırdü. Tamam, ülke yıkılsa AKP istifa etmez lakin yaklaşan seçimlere yönelik yapılan kamuoyu anketleri de AKP’nin ham oyunun yüzde 25, geçerli oyunun ise yüzde 30-31 civarında çakılı kaldığını gösteriyor..
Epey çöküşe rağmen! Bu ne iş?
İKTİSAT İKTİDARLARI BELİRLER
Evet, seçimler kelam konusu olduğunda, iktidarların yazgısını belirleyenin ekonomik durum olduğu, iktidarın geleceği açısından iktisat siyaseti konusunda araştırma yapan bilim insanlarının üzerinde birleştiği bir olgudur.
İktidarlar bu niçinle ekonomiyi güç şartlarda bile mümkün olduğunca rayında, ortaya yakın bir yerlerde tutma rekabeti arasındadirler. Bu niçinle ülke gelirlerinin epeyce üzerinde, kimi vakit epeyce fazlaca borçlanarak yaşarlar. Dünya borçlanmak için büyük “artık para”lar ortasında yüzüyor denebilir.
örneğin ABD’nin dış borcu 2009’da 12 trilyon dolar iken bu yıl başında 30 trilyon dolara yükseldi.
Dünyada borç verilmesini bekleyen, elbet ki çeşitli yatırımlarda bedellendirilen birkaç yüz trilyon dolar para var!
Gereğince üretemeyen ekonomiler bu borçlarla ayakta duruyor.
DÖNELİM MEVZUMUZA
İktidarın iktisatta başarısızlık derecesine bağlı olarak, seçimlerde oy yitiminin gerçekleşmesi beklenir. Elbet bu, şartlara da bağlıdır. Toplumun genelde ve gelir sınıflarına bağlı olarak hayat kalitesini olumsuz etkileyecek majör durumlar kelam konusu değilse, iktidar etkilenmeyebilir bile. Bu, seçmen tarafınca süreksiz olgu olarak kıymetlendirilir ve iktidara kredisini sürdürür.
bir daha elbet, iktisat haricinde, ülkede gerçekleşen epeyce daha farklı büyük iç ve dış olaylar, felaketler de seçmenin bir kısmının iktidardan takviyesini çekmesini engelleyebilir.
Bu açıların, bugün ülke için seçimleri belirleyici nitelik taşımadığını belirtelim.
Seçimlerin belirleyicisinin büyük ekonomik çöküntü, büyük fakirleşme olduğu bir gerçektir.
Hakikaten bu gerçeğin ülkemizde “çalıştığını” AKP’deki büyük seçmen kaybı da gösteriyor. Ancak niye tabana vurmuyor iktidar?
GERÇEĞİN BÜKÜLMESİ
Daha büyük oy kaybı beklentisi gerçeğini büken etkenler yok mudur? Bilhassa eksik demokrasilerde, yani otoriter rejimlerde, bu gerçeği büken olgular hayli.
İktidarın ülkede medyayı kıymetli ölçüde denetim etmesi, bu yolla palavra haberleri durmadan yayması, gerçeği gözlerden saklaması yahut yaşanan kötülüklere uyduruk mazeretler üreterek bunları topluma durmadan pompalaması, yani beyin yıkama – çarpıtma düzeneklerini daima kullanımı, seçmenin en azından bir kısmının iradesine konan ipoteklerdir.
Palavrası ne kadar yeniden edersen, kimi başları çelme ve gerçeklerin görülmesini kısmen önlemede başarılı olabiliyorsun. Ülkemizde bu biçimde bir durum var.
GERÇEK OLAN, YAŞANANDIR
Ancak sanki AKP’nin oyunun yüzde 25-30 bandında çakılı kalmasında bu durumun tesirini ölçmek mümkün mü?
AKP ve ortağının “çarptığı beyinler”, yüzde 25 bandında kalmasında ana etken mi?
Bu soruya, “Evet etken ancak ana etken değil”, cevabını vereceğim. Evet, yüzde 25 bandında kalmasında bu etkeni yüzde 1-2’lik puan kadar düşünebiliyorum.
Zira gerçekleri lisana getiren sistemlerin hepsi denetim altında değil. Muhalefet her yerde konuşabiliyor – gezebiliyor. bir hayli medyada gerçekler lisana getirilebiliyor.
Ayrıyeten, hayatın en büyük gerçeği büyük ekonomik çöküştür. Toplum bunu şahsen yaşıyor, iktidar ne derse desin, seçmenin – toplumun büyük kesitinin yaşadığı bu gerçeği propaganda ile değiştirmesi mümkün değildir.
İktidarın yüzde 25-30 bandında kalmasında muhalefetin başarısızlığını gösterenler haklı mı? Bu öbür bir tartışma konusu.
Şimdilik şu soruyu sorarak bu yazıyı bitireyim:
Ee, bu biçimde?”
“AKP’nin oyu yüzde 25’te sabitlendi mi, daha düşmez mi?” başlıklı yazısında Bursalı, anketlerde AKP’nin ham oyunun yüzde 25, geçerli oyunun ise yüzde 30-31 civarında çakılı kaldığını gösterdiğini belirtti.
“Bunca çöküşe rağmen! Bu ne iş?” diye soran Bursalı, şu sözleri kullandı:
“İktidarın ülkede medyayı değerli ölçüde denetim etmesi, bu yolla palavra haberleri durmadan yayması, gerçeği gözlerden saklaması yahut yaşanan kötülüklere uyduruk mazeretler üreterek bunları topluma durmadan pompalaması, yani beyin yıkama – çarpıtma sistemlerini daima kullanımı, seçmenin en azından bir kısmının iradesine konan ipoteklerdir. Palavrası ne kadar yine edersen, kimi başları çelme ve gerçeklerin görülmesini kısmen önlemede başarılı olabiliyorsun. Ülkemizde bu biçimde bir durum var.”
Lakin AKP’nin oylarının sözkonusu oranlardan aşağı düşmemesinin medyanın durumuna bağlanamayacağını kaydeden Bursalı, “Çünkü gerçekleri lisana getiren düzeneklerin hepsi denetim altında değil. Muhalefet her yerde konuşabiliyor – gezebiliyor. bir hayli medyada gerçekler lisana getirilebiliyor. Ayrıyeten, ömrün en büyük gerçeği büyük ekonomik çöküştür. Toplum bunu şahsen yaşıyor, iktidar ne derse desin, seçmenin – toplumun büyük kısmının yaşadığı bu gerçeği propaganda ile değiştirmesi mümkün değildir.
Bursalı yazısının “İktidarın yüzde 25-30 bandında kalmasında muhalefetin başarısızlığını gösterenler haklı mı? Bu öbür bir tartışma konusu. Şimdilik şu soruyu sorarak bu yazıyı bitireyim: Ee, bu biçimde?” diyerek tamamladı.
Bursalı’nın yazısının tamamı:
“Bu temel problem hem toplumsal medyada hem ekranlarda ve gazete köşelerinde ağır tartışma konusu oluyor.
– O denli ya, ülke ekonomik olarak çöktü!
– İşsizlik ve pahalılık durdurulamaz bir biçimde artıyor.
– TL pul oldu, minimum fiyat artışa karşın iki ay ortasında eridi.
– Bu yıl yüzde 70 enflasyon bekleniyor.
– Ucuz ekmek kuyrukları uzuyor.
– Yapısı temelden bozuk olduğu için iktisatta çarkların dönmesi için ithalat bağımlılığının cari açık üretimi bir daha doruğa hakikat gidiyor.
– Hazine kâğıtlarından ve borsadan yabancı çıkışı sürüyor.
Say sayabildiğin kadar…
Buna karşın, örneğin Balkanlar’da, Avrupa’da bir ülke bu biçimde büyük bir çöküş yaşasaydı, iktidarları gdolayırdü. Tamam, ülke yıkılsa AKP istifa etmez lakin yaklaşan seçimlere yönelik yapılan kamuoyu anketleri de AKP’nin ham oyunun yüzde 25, geçerli oyunun ise yüzde 30-31 civarında çakılı kaldığını gösteriyor..
Epey çöküşe rağmen! Bu ne iş?
İKTİSAT İKTİDARLARI BELİRLER
Evet, seçimler kelam konusu olduğunda, iktidarların yazgısını belirleyenin ekonomik durum olduğu, iktidarın geleceği açısından iktisat siyaseti konusunda araştırma yapan bilim insanlarının üzerinde birleştiği bir olgudur.
İktidarlar bu niçinle ekonomiyi güç şartlarda bile mümkün olduğunca rayında, ortaya yakın bir yerlerde tutma rekabeti arasındadirler. Bu niçinle ülke gelirlerinin epeyce üzerinde, kimi vakit epeyce fazlaca borçlanarak yaşarlar. Dünya borçlanmak için büyük “artık para”lar ortasında yüzüyor denebilir.
örneğin ABD’nin dış borcu 2009’da 12 trilyon dolar iken bu yıl başında 30 trilyon dolara yükseldi.
Dünyada borç verilmesini bekleyen, elbet ki çeşitli yatırımlarda bedellendirilen birkaç yüz trilyon dolar para var!
Gereğince üretemeyen ekonomiler bu borçlarla ayakta duruyor.
DÖNELİM MEVZUMUZA
İktidarın iktisatta başarısızlık derecesine bağlı olarak, seçimlerde oy yitiminin gerçekleşmesi beklenir. Elbet bu, şartlara da bağlıdır. Toplumun genelde ve gelir sınıflarına bağlı olarak hayat kalitesini olumsuz etkileyecek majör durumlar kelam konusu değilse, iktidar etkilenmeyebilir bile. Bu, seçmen tarafınca süreksiz olgu olarak kıymetlendirilir ve iktidara kredisini sürdürür.
bir daha elbet, iktisat haricinde, ülkede gerçekleşen epeyce daha farklı büyük iç ve dış olaylar, felaketler de seçmenin bir kısmının iktidardan takviyesini çekmesini engelleyebilir.
Bu açıların, bugün ülke için seçimleri belirleyici nitelik taşımadığını belirtelim.
Seçimlerin belirleyicisinin büyük ekonomik çöküntü, büyük fakirleşme olduğu bir gerçektir.
Hakikaten bu gerçeğin ülkemizde “çalıştığını” AKP’deki büyük seçmen kaybı da gösteriyor. Ancak niye tabana vurmuyor iktidar?
GERÇEĞİN BÜKÜLMESİ
Daha büyük oy kaybı beklentisi gerçeğini büken etkenler yok mudur? Bilhassa eksik demokrasilerde, yani otoriter rejimlerde, bu gerçeği büken olgular hayli.
İktidarın ülkede medyayı kıymetli ölçüde denetim etmesi, bu yolla palavra haberleri durmadan yayması, gerçeği gözlerden saklaması yahut yaşanan kötülüklere uyduruk mazeretler üreterek bunları topluma durmadan pompalaması, yani beyin yıkama – çarpıtma düzeneklerini daima kullanımı, seçmenin en azından bir kısmının iradesine konan ipoteklerdir.
Palavrası ne kadar yeniden edersen, kimi başları çelme ve gerçeklerin görülmesini kısmen önlemede başarılı olabiliyorsun. Ülkemizde bu biçimde bir durum var.
GERÇEK OLAN, YAŞANANDIR
Ancak sanki AKP’nin oyunun yüzde 25-30 bandında çakılı kalmasında bu durumun tesirini ölçmek mümkün mü?
AKP ve ortağının “çarptığı beyinler”, yüzde 25 bandında kalmasında ana etken mi?
Bu soruya, “Evet etken ancak ana etken değil”, cevabını vereceğim. Evet, yüzde 25 bandında kalmasında bu etkeni yüzde 1-2’lik puan kadar düşünebiliyorum.
Zira gerçekleri lisana getiren sistemlerin hepsi denetim altında değil. Muhalefet her yerde konuşabiliyor – gezebiliyor. bir hayli medyada gerçekler lisana getirilebiliyor.
Ayrıyeten, hayatın en büyük gerçeği büyük ekonomik çöküştür. Toplum bunu şahsen yaşıyor, iktidar ne derse desin, seçmenin – toplumun büyük kesitinin yaşadığı bu gerçeği propaganda ile değiştirmesi mümkün değildir.
İktidarın yüzde 25-30 bandında kalmasında muhalefetin başarısızlığını gösterenler haklı mı? Bu öbür bir tartışma konusu.
Şimdilik şu soruyu sorarak bu yazıyı bitireyim:
Ee, bu biçimde?”