Ülkenin otoriter hükümetinde nispeten bilinmeyen bir konuma sahip olan Azerbaycan'ın ekoloji ve doğal kaynaklar bakanı, Kasım ayında ülkede düzenlenecek olan yıllık Birleşmiş Milletler sponsorluğundaki iklim zirvesinin başkanlığına atandı. Duyuru onu, insanlığın karşılaştığı en karmaşık krizlerden birine ilişkin müzakerelere aracılık etmenin muazzam baskısının damgasını vurduğu bir role itiyor.
56 yaşındaki Muhtar Babayev, bakan olarak atanmadan önce çeyrek asırdan fazla bir süre Azerbaycan'ın devlet petrol şirketi Socar'da çalışıyordu. Geçtiğimiz yıl Birleşik Arap Emirlikleri'nde düzenlenen iklim zirvesine, aynı zamanda Abu Dabi Ulusal Petrol Şirketi'nin de başkanı olan Sultan Al Jaber başkanlık etti.
Al Jaber'in atanması iklim aktivistleri tarafından sert bir şekilde eleştirildi. Ancak zirvenin 2023'ün sonlarında sona ermesinin ardından pek çok kişi, onun kendisi gibi fosil yakıt üreten ülkeleri bir araya getirme yeteneğinin, ülkelerin otuz yıldır ilk kez üzerinde anlaşmaya vardığı bir anlaşmanın ortaya çıkmasına yardımcı olduğunu kabul etti. yüzyılın ortasına kadar fosil yakıtlardan “uzaklaşmayı” ve aynı zamanda 2030 yılına kadar yenilenebilir enerji kapasitesini üç katına çıkarmayı hedefliyoruz.
Bay Babayev'in Socar'daki petrol endüstrisindeki rolü, Al Jaber'inkinden çok daha mütevazıydı ve sözde iklim odaklıydı: Son zamanlarda şirketin ekolojiden sorumlu başkan yardımcısıydı ve burada Socar'ın çevresel etkisini sınırlama çabalarından sorumluydu.
Azerbaycan, gelirinin yaklaşık üçte ikisini, küresel ısınmaya neden olan sera gazı emisyonlarının ana kaynağı olan fosil yakıtlardan elde ediyor. Hazar Denizi kıyısında, Rusya ile İran arasında yer alan ülke, büyük açık deniz petrol ve gaz rezervlerine sahip ve küresel petrol karteli OPEC'in üyesi.
Avrupa, Rus gazına yaptırım uyguladığı için blok, Türkiye, Yunanistan ve İtalya üzerinden boru hatlarıyla kıtaya ulaşan Azerbaycan kaynaklarına daha bağımlı hale geldi. Avrupalı ve Azerbaycanlı yetkililer bu yıl bu boru hattından akan gaz miktarının iki katına çıkıp çıkmayacağına karar veriyor.
Azerbaycan 1991 yılında Sovyetler Birliği'nden bağımsızlığını kazandı. 1993 yılından bu yana, fosil yakıt gelirleri, otoriter başkanlar Haydar Aliyev ve İlham Aliyev'den oluşan baba-oğul ikilisinin, ülkeyi Körfez emirlikleri örnek alınarak tasarlanmış bir petro devlete dönüştürmesine yardımcı oldu. Ülkenin başkenti Bakü'nün göz kamaştırıcı bir silueti var, ancak Azerbaycan'ın 10 milyon vatandaşının çoğu nispeten mütevazı bir gelirle yaşıyor.
BM iklim zirvelerinin başkanlarının genellikle yaklaşık 200 ülkeden diplomatları, bağlayıcı olmamakla birlikte, iklim değişikliği üreticileriyle mücadeleye yönelik ortak çabalar etrafında fikir birliği oluşturarak hükümetlere ve pazarlara güçlü bir sinyal gönderen bir anlaşmaya yönlendirmeleri bekleniyor.
Bağımsız bir bilim insanları grubu olan İklim Krizi Danışma Grubu'nun kurucusu David King, “COP29 başkanının rolü çok önemli” dedi. “Bu, önceki başkanlıkların açıklamalarına basitçe ekleme yapmak ile nihayet görüşmeleri acilen ihtiyaç duyulan eyleme dönüştürmek arasındaki farktır. Eski bir petrol yöneticisinin COP29 başkanı olarak atanması her ne kadar hayal kırıklığı yaratsa da, Azerbaycan'ın fosil yakıtlara bağımlılığı göz önüne alındığında ne şaşırtıcı ne de kaçınılmaz.”
Bay Babayev, göreve nasıl yaklaşmayı planladığına ilişkin yorum talebine yanıt vermedi.
Azerbaycan, COP29 olarak bilinen bu yılki iklim konferansına, büyük ölçüde Rusya'nın engellemesiyle önlenen uzun ve zorlu bir süreçten sonra ev sahipliği yaptı.
Her yıl farklı bir bölgede düzenlenen konferansın bu yıl Doğu Avrupa veya Kafkasya'da yapılması planlanıyordu. Ev sahibinin bölgedeki her üye devlet tarafından kabul edilmesi gerektiğinden, Rusya, Ukrayna'daki savaşa karşı çıkan herhangi bir adayı esasen reddedebilirdi.
Sonunda aday havuzu, geçen yıla kadar birbirlerine karşı savaş yürüten Ermenistan ve Azerbaycan'ı kapsayacak şekilde daraltıldı. Savaşın galibi Azerbaycan, Ermenistan'ın savaş esirleri karşılığında Azerbaycan'ın COP29'a ev sahipliği yapma teklifine karşı çıkması konusunda Ermenistan'la anlaşmaya vardı.
Bu yılki zirvenin, iklim değişikliğine neden olan tarihi emisyonların çoğundan sorumlu olan dünyanın daha zengin ülkelerinin, iklim değişikliğinin etkilerinden orantısız bir şekilde zarar gören daha fakir ülkelere ne borçlu olduğu şeklindeki çetrefilli soruya odaklanması bekleniyor.
56 yaşındaki Muhtar Babayev, bakan olarak atanmadan önce çeyrek asırdan fazla bir süre Azerbaycan'ın devlet petrol şirketi Socar'da çalışıyordu. Geçtiğimiz yıl Birleşik Arap Emirlikleri'nde düzenlenen iklim zirvesine, aynı zamanda Abu Dabi Ulusal Petrol Şirketi'nin de başkanı olan Sultan Al Jaber başkanlık etti.
Al Jaber'in atanması iklim aktivistleri tarafından sert bir şekilde eleştirildi. Ancak zirvenin 2023'ün sonlarında sona ermesinin ardından pek çok kişi, onun kendisi gibi fosil yakıt üreten ülkeleri bir araya getirme yeteneğinin, ülkelerin otuz yıldır ilk kez üzerinde anlaşmaya vardığı bir anlaşmanın ortaya çıkmasına yardımcı olduğunu kabul etti. yüzyılın ortasına kadar fosil yakıtlardan “uzaklaşmayı” ve aynı zamanda 2030 yılına kadar yenilenebilir enerji kapasitesini üç katına çıkarmayı hedefliyoruz.
Bay Babayev'in Socar'daki petrol endüstrisindeki rolü, Al Jaber'inkinden çok daha mütevazıydı ve sözde iklim odaklıydı: Son zamanlarda şirketin ekolojiden sorumlu başkan yardımcısıydı ve burada Socar'ın çevresel etkisini sınırlama çabalarından sorumluydu.
Azerbaycan, gelirinin yaklaşık üçte ikisini, küresel ısınmaya neden olan sera gazı emisyonlarının ana kaynağı olan fosil yakıtlardan elde ediyor. Hazar Denizi kıyısında, Rusya ile İran arasında yer alan ülke, büyük açık deniz petrol ve gaz rezervlerine sahip ve küresel petrol karteli OPEC'in üyesi.
Avrupa, Rus gazına yaptırım uyguladığı için blok, Türkiye, Yunanistan ve İtalya üzerinden boru hatlarıyla kıtaya ulaşan Azerbaycan kaynaklarına daha bağımlı hale geldi. Avrupalı ve Azerbaycanlı yetkililer bu yıl bu boru hattından akan gaz miktarının iki katına çıkıp çıkmayacağına karar veriyor.
Azerbaycan 1991 yılında Sovyetler Birliği'nden bağımsızlığını kazandı. 1993 yılından bu yana, fosil yakıt gelirleri, otoriter başkanlar Haydar Aliyev ve İlham Aliyev'den oluşan baba-oğul ikilisinin, ülkeyi Körfez emirlikleri örnek alınarak tasarlanmış bir petro devlete dönüştürmesine yardımcı oldu. Ülkenin başkenti Bakü'nün göz kamaştırıcı bir silueti var, ancak Azerbaycan'ın 10 milyon vatandaşının çoğu nispeten mütevazı bir gelirle yaşıyor.
BM iklim zirvelerinin başkanlarının genellikle yaklaşık 200 ülkeden diplomatları, bağlayıcı olmamakla birlikte, iklim değişikliği üreticileriyle mücadeleye yönelik ortak çabalar etrafında fikir birliği oluşturarak hükümetlere ve pazarlara güçlü bir sinyal gönderen bir anlaşmaya yönlendirmeleri bekleniyor.
Bağımsız bir bilim insanları grubu olan İklim Krizi Danışma Grubu'nun kurucusu David King, “COP29 başkanının rolü çok önemli” dedi. “Bu, önceki başkanlıkların açıklamalarına basitçe ekleme yapmak ile nihayet görüşmeleri acilen ihtiyaç duyulan eyleme dönüştürmek arasındaki farktır. Eski bir petrol yöneticisinin COP29 başkanı olarak atanması her ne kadar hayal kırıklığı yaratsa da, Azerbaycan'ın fosil yakıtlara bağımlılığı göz önüne alındığında ne şaşırtıcı ne de kaçınılmaz.”
Bay Babayev, göreve nasıl yaklaşmayı planladığına ilişkin yorum talebine yanıt vermedi.
Azerbaycan, COP29 olarak bilinen bu yılki iklim konferansına, büyük ölçüde Rusya'nın engellemesiyle önlenen uzun ve zorlu bir süreçten sonra ev sahipliği yaptı.
Her yıl farklı bir bölgede düzenlenen konferansın bu yıl Doğu Avrupa veya Kafkasya'da yapılması planlanıyordu. Ev sahibinin bölgedeki her üye devlet tarafından kabul edilmesi gerektiğinden, Rusya, Ukrayna'daki savaşa karşı çıkan herhangi bir adayı esasen reddedebilirdi.
Sonunda aday havuzu, geçen yıla kadar birbirlerine karşı savaş yürüten Ermenistan ve Azerbaycan'ı kapsayacak şekilde daraltıldı. Savaşın galibi Azerbaycan, Ermenistan'ın savaş esirleri karşılığında Azerbaycan'ın COP29'a ev sahipliği yapma teklifine karşı çıkması konusunda Ermenistan'la anlaşmaya vardı.
Bu yılki zirvenin, iklim değişikliğine neden olan tarihi emisyonların çoğundan sorumlu olan dünyanın daha zengin ülkelerinin, iklim değişikliğinin etkilerinden orantısız bir şekilde zarar gören daha fakir ülkelere ne borçlu olduğu şeklindeki çetrefilli soruya odaklanması bekleniyor.