Edirne F Tipi Cezaevi’nde beş yıldır tutuklu bulunan eski HDP Eş Genel Lideri Selahattin Demirtaş, Yargıç Orhan Gazi Ertekin’e açık mektup yazdı.
Demirtaş’ın mektubunda öne çıkan kısımlar şu biçimde:
Benim durumum üzerinden yargının ortasında bulunduğu vahameti tartıştığınız açık mektubunuzu beş yıldır rehine olarak tutulduğum yüksek güvenlikli Edirne Cezaevi hücresinde okudum. Bu satırları yazdığım gece saatlerinde dışarıda yağmur yağıyor. Havalandırma kapalı olduğundan yağmura dokunamıyoruz lakin onu duyuyoruz. kimi vakit öteki hücrelerden kapıya vurma ve slogan sesleri gelir. Bu gece bir daha protesto var, sesleri ortaya karışıyor. Ortam hoş yani. Hatta biraz zorlasak hücremize romantik bile diyebiliriz! ötürüsıyla üstteki şu, “hücre” kısmını, sıkıntıyı dramatize yahut ajite etmek için söylemiyorum. Üstelik kaçak çayımız da var. Kantinden alıyoruz. İthal çay diye geçiyor. Vergisi ödendi mi kaçak çay olmaktan çıksa da biz kaçak çay demekten vazgeçmiyoruz. Kaçak olunca daha epey seviyoruz galiba. Kaldı ki, ödenen vergiyi çayın şahsen kendisi değil hükümet cebe indirdiğinden çay her durumda kaçak kalıyor. Hal bu biçimde olunca hırsız dışarıda, bir kaçakla bir rehine hücrede oluveriyor. Çok adaletsizce Yargıç Beyefendi. Ancak hoş. Çay yani.
Mektubunuzun sonunda “… yargılananların sesine daha hayli kulak kabartmalıyız” demişsiniz Sayın Yargıç. Sahi, size “Sayın Yargıç” diyebilir miyim? Zira epeyce istiyorum. Beş yıldır kırktan fazla davada “yargılandım” ve ne yazık ki tek bir hakim bile, ya da tamamına yakını, “yargılananın sesine kulak kabartmak istiyorum” demedi ve ben de hiç birine gönül rahatlığıyla, “Sayın Yargıç” diyemedim. Hazır, beni dinlemek isteyen 26 yıllık bir yargıç bulmuşken lütfen müsaade edin, size “Sayın Yargıç” diyeyim. Benim buradaki sıfatım da sanık değil şahit olsun. Ben de 22 yıllık hukukçuyum. Bu müddet boyunca hepi topu birkaç davada avukatlık yaptım, geri kalanında daima sanıklık yaptırdılar bana. Artık bir kerecik olsun tanıklık yapayım en azından. Yargılamalarda şahit olduğum şeyleri anlatayım Sayın Yargıç. Ve doğruyu söyleyeceğime yemin ediyorum.
Sayın Yargıç, bildiğiniz üzere, yargılamalarda yüz yüzelik prensibi vardır. Yani sanık, mahkemede şahsen bulunma ve hakimin yüzüne karşı savunma yapma hakkına sahiptir. Ben bu hakkımı birden fazla vakit kullanamadım. Mahkemeye çıkarılmadığımdan değil natürel, çıkarılmasına çıkarıldım. Lakin savunmalarımı yargıçların yüzüne karşı yapamadım. Yüzleri olmadığından da değil, yüzlerini goremediğimden. Zira birçoklarının başı öne eğikti. Duruşma boyunca başını kaldırıp bir tek sefer bana bakmaya cüret edemeyen bu yargıçların yüzlerinin nasıl olduğunu hala bilmiyorum.
Yüzsüz, iki yüzlü yargıçlar haricinde bir de epeyce yüz almış yargıçlar gördüm. Bunlara da muktedir yüz vermiş, fazla fazla. O niçinle hayli cüretkarlar. Pervasız, saygısız. Açıkça siyasi militan üzere davranmaktan çekinmiyorlar. Bir modül dikkatli bakınca cübbelerinin altından parti rozetleri seçilebiliyor. Aldıkları siyasi talimatı yerine getirmede epeyce telâşlı davranıyorlar. Tezcanlı, heyecanlı, heveskar. nazaranvi bir an evvel tamamlayıp kararı muktedire arz etme telaşındalar. Bir daha sonraki terfi, atama devrine yetiştirebilseler mükafatlarını çabucak alacaklar. “Kıdemli utanmazlar” desek bunlara, bundan bile utanmazlar.
Themis’i bilirsiniz. Gözleri bağlı adalet tanrıçası. Elinde de kefeleri denk terazi. Themis mitolojide örf, adalet, ahlak gelenekleri tanrıçası olarak geçer. Zeus’un eşidir beraberinde. Bir de Horalar’ın anası. Horalar, Themis ile Zeus’un kızlarıdır: Eunomia, Dike ve Eirene. Bu üç kız bununla birlikte bet rahmet saçan bahar ve bitki tanrıçalarıdır. Çok yüz almış yargıçların masasında bile vardır Themis heykelciği. Lakin sanırım onlar için yalnızca Zeus’un karısıdır adalet tanrıçası ve onların Zeus’u muktedirin ta kendisidir. Kim bilir, tahminen de teraziyi altın tartmada kullanıyorlardır. Bu yargıçlar için denklem sıradan. Themis’i Zeus’a kurban et, yetim kalan Horalar’ın rahmetinden gani gani faydalan. Pekala denklemi bu olanın adaleti yaratma ihtimali var mıdır Sayın Yargıç?
Demirtaş’ın mektubunda öne çıkan kısımlar şu biçimde:
Benim durumum üzerinden yargının ortasında bulunduğu vahameti tartıştığınız açık mektubunuzu beş yıldır rehine olarak tutulduğum yüksek güvenlikli Edirne Cezaevi hücresinde okudum. Bu satırları yazdığım gece saatlerinde dışarıda yağmur yağıyor. Havalandırma kapalı olduğundan yağmura dokunamıyoruz lakin onu duyuyoruz. kimi vakit öteki hücrelerden kapıya vurma ve slogan sesleri gelir. Bu gece bir daha protesto var, sesleri ortaya karışıyor. Ortam hoş yani. Hatta biraz zorlasak hücremize romantik bile diyebiliriz! ötürüsıyla üstteki şu, “hücre” kısmını, sıkıntıyı dramatize yahut ajite etmek için söylemiyorum. Üstelik kaçak çayımız da var. Kantinden alıyoruz. İthal çay diye geçiyor. Vergisi ödendi mi kaçak çay olmaktan çıksa da biz kaçak çay demekten vazgeçmiyoruz. Kaçak olunca daha epey seviyoruz galiba. Kaldı ki, ödenen vergiyi çayın şahsen kendisi değil hükümet cebe indirdiğinden çay her durumda kaçak kalıyor. Hal bu biçimde olunca hırsız dışarıda, bir kaçakla bir rehine hücrede oluveriyor. Çok adaletsizce Yargıç Beyefendi. Ancak hoş. Çay yani.
Mektubunuzun sonunda “… yargılananların sesine daha hayli kulak kabartmalıyız” demişsiniz Sayın Yargıç. Sahi, size “Sayın Yargıç” diyebilir miyim? Zira epeyce istiyorum. Beş yıldır kırktan fazla davada “yargılandım” ve ne yazık ki tek bir hakim bile, ya da tamamına yakını, “yargılananın sesine kulak kabartmak istiyorum” demedi ve ben de hiç birine gönül rahatlığıyla, “Sayın Yargıç” diyemedim. Hazır, beni dinlemek isteyen 26 yıllık bir yargıç bulmuşken lütfen müsaade edin, size “Sayın Yargıç” diyeyim. Benim buradaki sıfatım da sanık değil şahit olsun. Ben de 22 yıllık hukukçuyum. Bu müddet boyunca hepi topu birkaç davada avukatlık yaptım, geri kalanında daima sanıklık yaptırdılar bana. Artık bir kerecik olsun tanıklık yapayım en azından. Yargılamalarda şahit olduğum şeyleri anlatayım Sayın Yargıç. Ve doğruyu söyleyeceğime yemin ediyorum.
Sayın Yargıç, bildiğiniz üzere, yargılamalarda yüz yüzelik prensibi vardır. Yani sanık, mahkemede şahsen bulunma ve hakimin yüzüne karşı savunma yapma hakkına sahiptir. Ben bu hakkımı birden fazla vakit kullanamadım. Mahkemeye çıkarılmadığımdan değil natürel, çıkarılmasına çıkarıldım. Lakin savunmalarımı yargıçların yüzüne karşı yapamadım. Yüzleri olmadığından da değil, yüzlerini goremediğimden. Zira birçoklarının başı öne eğikti. Duruşma boyunca başını kaldırıp bir tek sefer bana bakmaya cüret edemeyen bu yargıçların yüzlerinin nasıl olduğunu hala bilmiyorum.
Yüzsüz, iki yüzlü yargıçlar haricinde bir de epeyce yüz almış yargıçlar gördüm. Bunlara da muktedir yüz vermiş, fazla fazla. O niçinle hayli cüretkarlar. Pervasız, saygısız. Açıkça siyasi militan üzere davranmaktan çekinmiyorlar. Bir modül dikkatli bakınca cübbelerinin altından parti rozetleri seçilebiliyor. Aldıkları siyasi talimatı yerine getirmede epeyce telâşlı davranıyorlar. Tezcanlı, heyecanlı, heveskar. nazaranvi bir an evvel tamamlayıp kararı muktedire arz etme telaşındalar. Bir daha sonraki terfi, atama devrine yetiştirebilseler mükafatlarını çabucak alacaklar. “Kıdemli utanmazlar” desek bunlara, bundan bile utanmazlar.
Themis’i bilirsiniz. Gözleri bağlı adalet tanrıçası. Elinde de kefeleri denk terazi. Themis mitolojide örf, adalet, ahlak gelenekleri tanrıçası olarak geçer. Zeus’un eşidir beraberinde. Bir de Horalar’ın anası. Horalar, Themis ile Zeus’un kızlarıdır: Eunomia, Dike ve Eirene. Bu üç kız bununla birlikte bet rahmet saçan bahar ve bitki tanrıçalarıdır. Çok yüz almış yargıçların masasında bile vardır Themis heykelciği. Lakin sanırım onlar için yalnızca Zeus’un karısıdır adalet tanrıçası ve onların Zeus’u muktedirin ta kendisidir. Kim bilir, tahminen de teraziyi altın tartmada kullanıyorlardır. Bu yargıçlar için denklem sıradan. Themis’i Zeus’a kurban et, yetim kalan Horalar’ın rahmetinden gani gani faydalan. Pekala denklemi bu olanın adaleti yaratma ihtimali var mıdır Sayın Yargıç?