‘un Muazzez Akkaya için yazdığı ‘Mona Rosa’ şiiri, Türk edebiyatının en hoş aşk şiirleri içinde yer alıyor. Mona Rosa ‘tek gül’ manasına gelir. Şiirin her kıtasının başındaki harfleri yan yana getirdiğinizde ‘Muazzez Akkayam’ ismi ortaya çıkar. Sezai Karakoç, 1950 yılında 19 yaşında üniversite öğrencisiyken bu şiiri kaleme aldı ancak 52 yıl daha sonra 2002 yılında yayımladı.
MUAZZEZ AKKAYA’NIN SON HALİ
SEZAİ KARAKOÇ’UN MONA ROSA ŞİİRİNİN KISSASI NEDİR?
Sezai Karakoç ile Muazzez Akkaya aşkına ait türlü türlü öyküler üretilmiştir. Kıssalardan biri şöyledir:
Sezai Karakoç üniversitedeyken bir okul arkadaşına sevdalanır, bu kişinin İsmi Muazzez Akkaya’dır. Bir gün cüretini toplayıp aşkını Muazzez Hanım’a arz eder. Ancak reddedilince fazlaca üzülür. Okullar tatil olur ve Muazzez Hanım Geyve’de yazlıkta kalmaya başlar. Sezai Karakoç da tam karşısındaki yazlığın bahçesinde bahçıvan olarak çalışmaya başlar. Her gün karşılıksız sevgi duyduğu sevgilisini seyreder. Ona şiirler müellif. ‘Mona Roza’ şiiri Muazzez Akkaya’nın isminin baş harflerinden ortaya çıkar. Yani akrostiştir.
Okul biter ve mezuniyet merasimi yapılır. Mezuniyet törenindeyse Sezai Karakoç ‘Mona Roza’ şiirini okur. Muazzez Akkaya ise tam karşısındadır. Şiiri bittikten daha sonra bir alkış tufanı kopar. Herkes tekrar okuması için ısrar eder. Ve tam 3 defa Sezai Karakoç bu şiiri arka arda okur. Sahniçin tam ineceği sırada Muazzez Hanım koşarak yanına gelir ve ona hala teklifinin geçerli olup olmadığını sorar. Sezai Karakoç senin aşkın artık benimkine yetişemez der ve hayır yanıtını verir. Muazzez Hanım bayılır. Sezai Karakoç, 16 Kasım 2021 tarihli vefatına kadar hiç evlenmez…
MUAZZEZ AKKAYA’NIN HAYAT ÖYKÜSÜ
1930 yılında Sakarya’nın Geyve ilçesinde dünyaya geldi. Ortaokul mezunu memurlardan Hamid Akkaya ile Fitnat Hanım’ın kızıdır.
Lisans eğitimini siyasal bilgiler fakültesinde tamamladı.
1955 yılında Karayolları Genel Müdürlüğü ve Maliye Bakanlığı, 1957 yılında Devlet Su İşleri Genel Müdürlüğü’nde memurluk yaptı.
Maliye Bakanlığı’nda çalışırken birebir kurumda çalışan Orhan Giray ile evlendi, 3 çocuğu oldu.
Ankara Hukuk Fakültesi’nde fark imtihanı verip hukuk sertifika aldı.
1960 yılında Maliye Bakanlığı’nda hazine avukatı oldu. 1964 yılında eşi Orhan Giray’ın Tel-Aviv Mali Müşavirliğine nakli üzerine memuriyetten ayrılıp İsrail’e gitti.
1967 yılında bir daha eşiyle bir arada Türkiye’ye dönüp avukatlığa başladı.
2012 yılında Garanti Bankası’nın reklam sinemasında de rol alan Muazzez Akkaya, 2021 yılı prestijiyle 91 yaşında ve İstanbul’un Kadıköy ilçesindeki Fenerbahçe semtinde hayatını sürdürüyor.
MUAZZEZ AKKAYA’NIN GARANTİ BANKASI REKLAMI
SEZAİ KARAKOÇ ‘MONA ROSA’ ŞİİRİ
Mona Rosa, siyah güller, ak güller;
Gülce’nin gülleri ve beyaz yatak.
Kanadı kırık kuş merhamet ister;
Ah, senin yüzünden kana batacak,
Mona Rosa, siyah güller, ak güller!
Ulur aya karşı kirli çakallar,
Bakar ürkek ürkek tavşanlar dağa.
Mona Rosa, bugün bende bir hal var,
Yağmur iğri iğri düşer toprağa,
Ulur aya karşı kirli çakallar.
Zeytin ağacının karanlığıdır
Elindeki elma ile başlayan…
Bir yakut yüzükte aydınlanan sır,
Sıcak ve minnacık yüzündeki kan,
Zeytin ağacının karanlığıdır.
Zambaklar en ıssız yerlerde açar,
Ve vardır her yabanî çiçekte gurur.
Bir mumun arkasında bekleyen rüzgar,
Işıksız ruhumu sallar da durur,
Zambaklar en ıssız yerlerde açar.
Ellerin, ellerin ve parmakların
Bir nar çiçeğini eziyor üzere…
Ellerinden muhakkak olur bir bayan.
Denizin tabanında geziyor üzere
Ellerin, ellerin ve parmakların.
Açma pencereni, perdeleri çek:
Mona Rosa, seni görmemeliyim
.Bir bakışın ölmem için yetecek;
Anla Mona Rosa, ben öteliyim…
Açma pencereni, perdeleri çek.
Vakit çabuk çabuk geçiyor Mona;
Saat on ikidir, söndü lambalar.
Uyu da turnalar gelsin rüyana,
Bakma tuhaf tuhaf göğe bu kadar;
Vakit çabuk çabuk geçiyor Mona.
Akşamları gelir incir kuşları,
Konarlar bahçemin incirlerine;
Kiminin rengi ak, kiminin sarı.
Ah, beni vursalar bir kuş yerine!
Akşamları gelir incir kuşları…
Ki ben, Mona Rosa, bulurum seni
İncir kuşlarının bakışlarında.
Hayatla doldurur bu boş yelkeni
O suçsuz bakışlar… Su kenarında
Ki ben, Mona Rosa, bulurum seni.
Kırgın kırgın bakma yüzüme Rosa:
çabucak hemen dinlemedin benden türküler.
Benim aşkım uymaz o denli her saza,
En hoş şarkıyı bir kurşun söyler…
Kırgın kırgın bakma yüzüme Rosa.
Yağmurlardan daha sonra büyürmüş başak,
Meyveler sabırla olgunlaşırmış.
Bir gün gözlerimin ta içine bak:
Anlarsın ölüler neden yaşarmış,
Yağmurlardan daha sonra büyürmüş başak.
Artık inan bana muhacir kızı,
Dinle ve kabul et itirafımı.
Bir soğuk, bir garip, bir mavi sızı
Alev alev sardı her tarafımı,
Artık inan bana muhacir kızı.
Altın bilezikler, o kaygılı deri,
Yanıt versin bu kanlı kuş tüyüne;
Bir tüy ki, can verir bir gülümsesen,
Bir tüy ki, kapalı geceye, güne;
Altın bilezikler, o kaygılı ten!
Mona Rosa, siyah güller, ak güller,
Gülce’nin gülleri ve beyaz yatak.
Kanadı kırık kuş merhamet ister;
Ah, senin yüzünden kana batacak,
Mona Rosa, siyah güller, ak güller!
MUAZZEZ AKKAYA’NIN SON HALİ
SEZAİ KARAKOÇ’UN MONA ROSA ŞİİRİNİN KISSASI NEDİR?
Sezai Karakoç ile Muazzez Akkaya aşkına ait türlü türlü öyküler üretilmiştir. Kıssalardan biri şöyledir:
Sezai Karakoç üniversitedeyken bir okul arkadaşına sevdalanır, bu kişinin İsmi Muazzez Akkaya’dır. Bir gün cüretini toplayıp aşkını Muazzez Hanım’a arz eder. Ancak reddedilince fazlaca üzülür. Okullar tatil olur ve Muazzez Hanım Geyve’de yazlıkta kalmaya başlar. Sezai Karakoç da tam karşısındaki yazlığın bahçesinde bahçıvan olarak çalışmaya başlar. Her gün karşılıksız sevgi duyduğu sevgilisini seyreder. Ona şiirler müellif. ‘Mona Roza’ şiiri Muazzez Akkaya’nın isminin baş harflerinden ortaya çıkar. Yani akrostiştir.
Okul biter ve mezuniyet merasimi yapılır. Mezuniyet törenindeyse Sezai Karakoç ‘Mona Roza’ şiirini okur. Muazzez Akkaya ise tam karşısındadır. Şiiri bittikten daha sonra bir alkış tufanı kopar. Herkes tekrar okuması için ısrar eder. Ve tam 3 defa Sezai Karakoç bu şiiri arka arda okur. Sahniçin tam ineceği sırada Muazzez Hanım koşarak yanına gelir ve ona hala teklifinin geçerli olup olmadığını sorar. Sezai Karakoç senin aşkın artık benimkine yetişemez der ve hayır yanıtını verir. Muazzez Hanım bayılır. Sezai Karakoç, 16 Kasım 2021 tarihli vefatına kadar hiç evlenmez…
MUAZZEZ AKKAYA’NIN HAYAT ÖYKÜSÜ
1930 yılında Sakarya’nın Geyve ilçesinde dünyaya geldi. Ortaokul mezunu memurlardan Hamid Akkaya ile Fitnat Hanım’ın kızıdır.
Lisans eğitimini siyasal bilgiler fakültesinde tamamladı.
1955 yılında Karayolları Genel Müdürlüğü ve Maliye Bakanlığı, 1957 yılında Devlet Su İşleri Genel Müdürlüğü’nde memurluk yaptı.
Maliye Bakanlığı’nda çalışırken birebir kurumda çalışan Orhan Giray ile evlendi, 3 çocuğu oldu.
Ankara Hukuk Fakültesi’nde fark imtihanı verip hukuk sertifika aldı.
1960 yılında Maliye Bakanlığı’nda hazine avukatı oldu. 1964 yılında eşi Orhan Giray’ın Tel-Aviv Mali Müşavirliğine nakli üzerine memuriyetten ayrılıp İsrail’e gitti.
1967 yılında bir daha eşiyle bir arada Türkiye’ye dönüp avukatlığa başladı.
2012 yılında Garanti Bankası’nın reklam sinemasında de rol alan Muazzez Akkaya, 2021 yılı prestijiyle 91 yaşında ve İstanbul’un Kadıköy ilçesindeki Fenerbahçe semtinde hayatını sürdürüyor.
MUAZZEZ AKKAYA’NIN GARANTİ BANKASI REKLAMI
SEZAİ KARAKOÇ ‘MONA ROSA’ ŞİİRİ
Mona Rosa, siyah güller, ak güller;
Gülce’nin gülleri ve beyaz yatak.
Kanadı kırık kuş merhamet ister;
Ah, senin yüzünden kana batacak,
Mona Rosa, siyah güller, ak güller!
Ulur aya karşı kirli çakallar,
Bakar ürkek ürkek tavşanlar dağa.
Mona Rosa, bugün bende bir hal var,
Yağmur iğri iğri düşer toprağa,
Ulur aya karşı kirli çakallar.
Zeytin ağacının karanlığıdır
Elindeki elma ile başlayan…
Bir yakut yüzükte aydınlanan sır,
Sıcak ve minnacık yüzündeki kan,
Zeytin ağacının karanlığıdır.
Zambaklar en ıssız yerlerde açar,
Ve vardır her yabanî çiçekte gurur.
Bir mumun arkasında bekleyen rüzgar,
Işıksız ruhumu sallar da durur,
Zambaklar en ıssız yerlerde açar.
Ellerin, ellerin ve parmakların
Bir nar çiçeğini eziyor üzere…
Ellerinden muhakkak olur bir bayan.
Denizin tabanında geziyor üzere
Ellerin, ellerin ve parmakların.
Açma pencereni, perdeleri çek:
Mona Rosa, seni görmemeliyim
.Bir bakışın ölmem için yetecek;
Anla Mona Rosa, ben öteliyim…
Açma pencereni, perdeleri çek.
Vakit çabuk çabuk geçiyor Mona;
Saat on ikidir, söndü lambalar.
Uyu da turnalar gelsin rüyana,
Bakma tuhaf tuhaf göğe bu kadar;
Vakit çabuk çabuk geçiyor Mona.
Akşamları gelir incir kuşları,
Konarlar bahçemin incirlerine;
Kiminin rengi ak, kiminin sarı.
Ah, beni vursalar bir kuş yerine!
Akşamları gelir incir kuşları…
Ki ben, Mona Rosa, bulurum seni
İncir kuşlarının bakışlarında.
Hayatla doldurur bu boş yelkeni
O suçsuz bakışlar… Su kenarında
Ki ben, Mona Rosa, bulurum seni.
Kırgın kırgın bakma yüzüme Rosa:
çabucak hemen dinlemedin benden türküler.
Benim aşkım uymaz o denli her saza,
En hoş şarkıyı bir kurşun söyler…
Kırgın kırgın bakma yüzüme Rosa.
Yağmurlardan daha sonra büyürmüş başak,
Meyveler sabırla olgunlaşırmış.
Bir gün gözlerimin ta içine bak:
Anlarsın ölüler neden yaşarmış,
Yağmurlardan daha sonra büyürmüş başak.
Artık inan bana muhacir kızı,
Dinle ve kabul et itirafımı.
Bir soğuk, bir garip, bir mavi sızı
Alev alev sardı her tarafımı,
Artık inan bana muhacir kızı.
Altın bilezikler, o kaygılı deri,
Yanıt versin bu kanlı kuş tüyüne;
Bir tüy ki, can verir bir gülümsesen,
Bir tüy ki, kapalı geceye, güne;
Altın bilezikler, o kaygılı ten!
Mona Rosa, siyah güller, ak güller,
Gülce’nin gülleri ve beyaz yatak.
Kanadı kırık kuş merhamet ister;
Ah, senin yüzünden kana batacak,
Mona Rosa, siyah güller, ak güller!