Türkiye Komünist Partisi Genel Sekreteri Kemal Okuyan, Türkiye tarihinin en kıymetli seçimine hakikat iktidarın ve muhalefetin durumunu kıymetlendirdi. İktidarı eleştiren Okuyan’ın Altılı Masa hakkındaki fikirleri de dikkat çekti.
Halkın yoksullukla uğraş ettiği bir evrede parlamenter sistem vurgusuyla siyaset oyunu kurmanın pek de kazanım getirmeyeceğini düşünen Okuyan, Erdoğan seçimlerde kazansa bile çabanın süreceğini belirtti.
Okuyan, “Türkiye piyasa iktisadına, prensipsiz ve yayılmacı ve bir o kadar da NATO’cu bir dış siyasete, gericiliğin hayatın her alanında kelam sahibi olduğu mutlak karanlığa mahkûm değil” diye konuştu.
Türkiye seçim sürecine girdi. Sizce seçimler olması gereken tarihte mi yapılacak yoksa bir erken seçim bekliyor musunuz?
Hepimiz biliyoruz ki, seçimler iktidarın kendisini en avantajlı hissettiği anda yapılacak. Bu saatten daha sonra seçimin “erken” tanımlamasını hak etmesi mümkün değil. Öne çekilebilir. Lakin Erdoğan’ın seçim tarihini “hukuki” durumundan hareketle belirleyeceğini düşünmüyorum. Cumhurbaşkanı’nın bir periyot daha seçilmesiyle ilgili tartışmalar diğer bir devir ya da ülkede kıymetli olabilirdi. AKP Türkiyesi o noktayı oldukcatan aştı. Hukuk artık bir kılıf bile olmaktan çıktı.
Yakın devirde iktidar partisi ve ortağı MHP’nin çeşitli niçinlere bağlı olarak oy kaybına uğradığını biliyoruz. Lakin son günlerde tekrar yükselişe geçtiğine yönelik kimi araştırmalar ve sonuçları paylaşılıyor. Alanda genç ve dinamik bir grubu olan Türkiye Komünist Partisi’nin izlenimi ne? Elinizde bilgiler bulunuyor mu?
Bizim izlenimimiz, toplumun yaygın bir halde umutsuz ve mutsuz olduğudur. Ümitsizlik ve mutsuzluk birlikteinde çaresizliği getiriyor. Bugün AKP’ye alternatif olduğunu ileri süren Millet İttifakı’nın bu çaresizliği ortadan kaldıracak ne somut bir programı ne de heyecanı var. Tarihimizin en ağır yoksulluk dalgalarından birini yaşarken insanların Güçlendirilmiş Parlamenter Sistem’den heyecanlanmaları mümkün değil. Kaldı ki, muhalefet AKP’ye benzeyerek seçmeni ikna etmeye çalıştıkça AKP yorgunu geniş bir kısmın gücü azalıyor. AKP’ye benzeyen muhalefet AKP’yi sağlamlaştırdığınin farkında bile değil. Biz TKP olarak, yurttaşlarımızın bu çaresizlik hissinden çıkması için gece gündüz uğraşıyoruz. Türkiye piyasa iktisadına, prensipsiz ve yayılmacı ve bir o kadar da NATO’cu bir dış siyasete, gericiliğin hayatın her alanında kelam sahibi olduğu mutlak karanlığa mahkûm değil.
Bugün yurttaşların birçoğuna göre AKP ya da Erdoğan, 20 yıllık süreçte Türkiye’de büyük problemlerin açığa çıkmasına niye oldu. Lakin 20 yılın sonunda ülke bir enkaza dönmüşken Erdoğan ve partisi hâlâ siyaset arenasında. Var olan oy potansiyelini, ‘kemik seçmen’ tabir edilen destekçilerini koruyor. Burada bir durumla yüzleşmeli miyiz? Bu yüzde otuzluk seçmen niye AKP’de ısrarcı?
Çünkü karşısında AKP’yi ve AKP ideolojisini karşısına alan tesirli bir seçenek yok. AKP “tek adam rejimi”nden ibaret değil. Kaldı ki, Türkiye’de tertip partilerinin tamamı “tek kişi”ye dayanıyor. Bunu geçtiğimizde, AKP’yi AKP yapan temel özelliklerin hiç biriyle hesaplaşılmıyor. NATO, Avrupa Birliği, Suriye, Irak, İmam Hatipler, mecburî din dersleri, tarikat yapılanmaları, özelleştirmeler, memleketler arası monopollerin tahakkümü, işçileri köleleştiren iş kanunları, sendikasızlaştırma, siyasi partiler ve seçim maddesindeki kısıtlayıcı hükümler… Bunlarda kelamı olmayan ya da AKP’den farklı bir şey söylemeyen bir muhalefetimiz var. “Seçmenin çoğunluğu muhafazakâr” kolaycılığı Türkiye toplumunu kdolayımleştiriyor. Değişim için, bu kabullenişi sorgulamak gerek. Evet, kuvvetli bir muhafazakarlık var Türkiye’de. Ancak Türkiye’de kuvvetli bir ilerici damar da var. AKP muhafazakar kitleyi mesken sahibi ilan etti, başkalarını düşman! Muhalefet de, düşman ilan etmese bile “muhafazakârlaşın” diyor topluma. Bu bir saçmalıktır. Biz parti olarak bu oyunu kesinlikle bozacağız.
Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın İçişleri Bakanı Süleyman Soylu ile uyuşmazlık yaşadığı fakat Soylu’yu bakılırsavden almadığı söyleniyor. Taksim’deki terör saldırısının akabinde da tezler bir kere daha gündeme geldi. Ne düşünüyorsunuz?
AKP her vakit bir koalisyondu. Vakit zaman çıkar çatışmaları yaşanıyor. Mali işler, güç paylaşımı ve elbette ideolojik ayrımlar. Fakat bunları abartmak, bunlar üzerinden hesap yapmak büyük yanılgı. Soylu ve Erdoğan içindeki sorunlar gerçek evet. Fakat bir yandan da bu farklılıklar Erdoğan’ın işine geliyor. Erdoğan’ın yanında istediği vakit konuşturduğu, ileri çıkardığı “renkli” takımlar var. Bunlar kimi vakit yükselen paha kimi vakit günah keçisi olmaya namzettirler. Soylu bir sürü bahiste şimşekleri üzerine çekerek Erdoğan’ı rahatlatıyor. Bana nazaran güzel AKP’li makus AKP’li modelini baştan beri muvaffakiyetle uyguladı Erdoğan. “Erdoğan kuşatıldı”, “kendi yeterli, etrafı kötü”, “yanlış bilgilendiriliyor” üzere tabirlere Erdoğan gülüp geçiyordur. Bu yaklaşımla AKP’ye karşı gayret edilemez.
AKP periyodunda birfazlaca kabahat işlendiği ortaya çıktı. Etrafa saçılan yolsuzluklar, usulsüzlükler ve daha neler neler? Bir gün hukuk işleyecek mi? Siyaset kalkanıyla korunanlar halka hesap verecek mi?
Ayağa kalkan, örgütlü bir halk hukuken ve siyaseten hesap sorar. Halk edilgense, hukuk her vakit aklar, geçiştirir. “Cesur savcı”, örgütlü toplumun kararıdur. Evet bir gün hukuk işleyecek, zira halk inisiyatifi ele alacak.
Seçim yaklaşırken en epey konuşulan husus AKP’nin iktidarı bırakmamak için her yolu deneyeceği… Sizce de bu biçimde mi olacak? Neler öngörüyorsunuz? İktidar, iktidarını korumak için neler yapabilir?
Bu değerlendirmeler bir noktadan daha sonra bir daha AKP’nin işine geliyor. Evet deneyecekler, geçmişte örneklerini gördük, daha fazlasını da yapabilirler. Fakat bunun tek ilacı, halkın örgütlü gücüdür. hiç bir sandık tedbiri tek başına kâfi olamaz. Bugün iktidarı caydıracak olan ne yargı ne gözlemcilerdir. Halkın rastgele bir usulsüzlüğü kabullenmemesi. İşte bundan korkarlar.
Altılı masa sık eleştiriliyor. Millet İttifakı bileşenlerinin içinde sıkıntılar olduğu ileri sürülüyor. Sizce Millet İttifakı aday çıkarma yahut adayını açıklama konusunda geç mi kaldı?
TKP olarak biz altılı masayı eleştirmiyoruz. O masaya oturanların dünya görüşü, programı her şeyleri ortada. Bir yakınlığımız yok. AKP ile 20 yıldır gayret ediyoruz. Ona benzeyen, tıpkı yolun yolcusu olan muhalefetle de uğraş halindeyiz. Kuşkusuz bir taraf iktidar. ötürüsıyla önceliğimiz AKP ile uğraş. Fakat Millet İttifakı aday belirlemekte geç mi kaldı, bu soruya bizim cevap vermemizin bir manası yok. Açık söyleyeyim, bu muhalefetten bir beklentimiz yok.
AKP’ye karşı düzgün muhalefet edilmediğini düşünüyor musunuz? Millet İttifakı’nın seçim hazırlığı ve programı konusunda fikriniz nedir?
Buna karşılık verdiğimi düşünüyorum, o yüzden atlıyorum
Tarihin en değerli seçimlerinden birine yanlışsız ilerliyoruz. Erdoğan’ın üçüncü defa adaylığı da tartışma konusu. Cumhurbaşkanı Erdoğan kazandığı takdirde Türkiye’de nasıl bir periyoda gireceğiz?
AKP iktidarının 20 yılı gereğince öğretici ve acı oldu. ötürüsıyla bir bilinmezlik yok. Türkiye’yi daha da karanlık hale getirmeye çalışacaklar. Bunu engellememiz gerek. Fakat Erdoğan’ın tekrar seçilmesi durumunda dünyanın sonu gelmeyecek. Hayat ve çaba devam edecek.
Ülkemiz ne yazık ki büyük bir beyin göçü sorunu ile karşı karşıya… Bununla nasıl gayret edeceğiz?
Gençliği, hatta öbür yaş nesillerini ülkelerinden soğuttular. Bugün AKP’nin başındaki Türkiye’nin bir genci memnun etmesi mümkün değil. Özür dilerim mümkün, para kederi yoksa. Bu da küçük bir azınlık için geçerli. İnsanların inancına, dünya görüşüne, giysisine, cümbüşüne, gülmesine karışan bir iktidar var. Bir de bunun üstüne, piyasa iktisadının acımasız sistemlerini ekleyin. Onca zorlukla eğitim süreçlerini tamamlayan gençlerimizin mutsuz köleler olmak istememesi doğal. Sorun şu ki, kölelik kapitalizmin olduğu her yer için geçerli. Türkiye’den gidince lakin küçük bir kısım rahatlıyor. Bunu durdurmak için bağımsız, hâkim, kamucu, laik, sosyalist bir Türkiye gerekiyor. Güle oynaya, kardeşçe yaşayacağımız bir ülke!
Suç örgütü başkanı olma argümanıyla yargılanan Sedat Peker, iktidarı zora sokacak bir hayli bilgi paylaştı. Bu ifşa sürecini yakından takip ettiniz mi? Şimdilerde Peker tek bir mesaj bile atamıyor. AKP, Peker’i susturmayı nasıl başardı?
normal olarak takip ettim fakat çekirdek çitleyerek ya da bu bilgilerle Türkiye’nin paka çıkacağına ait bir yanılsamaya kapılarak değil. Anlatılanlar kıymetsiz olduğu için değil. Aksine hepsi fazlaca vahim. Lakin bu ülke evraklarla, bu tıp ifşalarla kurtulmaz. Daima vurguluyoruz, Haziran Direnişi’nde ortaya çıkana emsal bir halk gücüne muhtaçlık var. Bu güç artık sınıfsal bir karakter de kazanmalı. Bugünkü tertipten ziyan bakılırsan işçi sınıflar, bütün rezilliklerin kaynağında sermaye egemenliğinin olduğunu bakılırsarek hareket etmeli. Öteki türlü “temizlik” olmaz, kendimizi kandırırız.
TKP, bugün ülkeyi yönetmeye başlasa hangi sorun ya da meselelerin tahlilini önceler. Ekonomik krizden çıkmak için birinci etapta neler yapılmalı?
Çok sıradan. Bütün temel dallarda büyük işletmeler derhal devletleştirilecek. bu biçimdece ülkenin bütün zenginliklerini gasp edenlerin elindeki kaynaklar topluma ilişkin olacak. Yabancı askerler Türkiye’den çıkarılacak, ABD ve NATO üslerine el konacak, NATO’dan çıkılacak, Türkiye’nin bağımsız ve hâkim bir ülke olması sağlanacak. Laiklik amasız, fakatsız uygulamaya konacak. Siyasal sistem halkın iştiraki temel olacak biçimde baştan aşağıya değişecek. Bunlar bir bütün. Tez ediyoruz. Bu atılımlarla birlikte Türkiye’nin biroldukça sorunu kısa müddette çözülür, bir kısmı de tahlil yoluna girer.
Türkiye Komünist Partisi vakit zaman bilhassa toplumsal medyada açıklamaları, paylaşımlarıyla gaye alınabiliyor. Genel olarak niye gaye alınıyorsunuz?
TKP’nin programı, prensipleri ortada. Bunları gözden çıkarmamızı isteyenler var. Savunduğumuz kıymetlerden uzaklaşmış bir TKP istek edenler olduğunu biliyoruz. Biz doğrularımızı savundukça partimize hakaret etmeyi alışkanlığa dönüştüren bir kesim var. TKP şüphesiz yoluna devam edecek. TÜSİAD ile barışık, Cumhuriyet ile arbedeli, emperyalist ülkelerle ilişkilenmeyi güzel nazarann bir anlayışın sola hâkim bulunmasına müsaade vermeyeceğiz.
AKP, geçmişte olduğu üzere seçim sürecine girdiğimiz bu vakitte de HDP ile görüşmeye başladı. Siyaset kulislerinde iki partinin temsilcilerinin çeşitli vakit aralıklarında görüşmeler yaptığı dillendiriliyor. Lakin AKP, siyasetini ortağı MHP’yle bir arada ‘HDP’yi terörle ilişkilendirmek’ üzerine kuruyor. Bilhassa CHP’yi HDP ile ortak hareket etmek üzerinden suçlarken kendisi pazarlık masasına oturuyor. Pekala sizce AKP, Kürt seçmenin oylarını bu görüşmeler yardımıyla kendine çekebilir mi? Yeni bir tahlil sürecine yeşil ışık yakar mı? AKP’nin HDP görüşerek neler hedefliyor?
AKP’nin Kürt yurttaşlarımız içinde da önemli bir seçmen dayanağı var. Ancak şayet HDP’ye bağlı, ona oy verenler kastediliyorsa, AKP’nin onları ikna etmesi çok güç. Öte yandan AKP ile HDP içinde seçim öncesinde başlayacak bir “diplomasi”nin şüphesiz sonuçları olur.
HDP, sizce Türkiye solunu tesiri altına aldı mı? HDP’nin siyasi çizgisi hakkında ne düşünüyorsunuz?
Türkiye’de nizam dışı solun, seçmen tabanının fazlaca üstünde bir tartısı var. Bu ülkede solu etkilemeden meşruiyet kazanılamaz. AKP, kritik dönemeçlerin hepsinde solu ikna etmek için uğraş harcadı. Ergenekon sürecini hatırlayalım. Hatta öncesinde AKP’nin birinci senelerında Türkiye solunda ne yazık ki AKP’den demokratikleşme bekleyen hayli bir kesim vardı. Kürt sıkıntısını temel bir sorun olarak gündemine alan ve öbür sıkıntıları buraya bağlayan bir siyasi hareket olarak HDP’nin solu etkilemek istemesi ya da onu kendi etrafında pozisyonlandırmaya çalışması son derece olağan. Lakin bu tablo sola yaramıyor. Sol kendi bedellerinden uzaklaşıyor. Bağımsız ve kendi ayakları üzerinde duran bir sosyalist hareketin Türkiye’de Kürt problemindeki tıkanmanın aşılmasına da yardımcı olacağına inanıyoruz. Yalnız HDP değil, CHP’den de bağımsız bir sol gerekiyor.
Geçen hafta HDP eski eş Genel lideri Selahattin Demirtaş’ın helikopter ve uçak ile babasını görmeye gittiği bilgisi medyada yer buldu. Bu, AKP iktidarında Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın bilgisi haricinde yapılması pek de mümkün görülmeyen bir gelişme ve aksiyon. Burada ne amaçlanmaktadır?
Bunu bir yoklama olarak düşünmek gerekiyor. AKP bu tıp atılımlarda artık hem öbür tarafların (HDP de dahil) tıpkı vakitte kamuoyunun yansısını ölçüyor ve daha sonra tekrar oyun kuruyor. TKP öteden beri Türkiye’de milliyetçiliğin üstten belirlenimli olduğunu, “otorite” karar verdiğinde geriye çekildiğini söylüyor. Bugün HDP’yi şeytanlaştırıp yarın el sıkışmak Türkiye’de sağın ve devletin hayata bakışına ziyadesiyle uygun. Demirtaş’ın hiç bir türel temel olmaksızın rehin alınması da birebir zihniyetin eseri.
Türkiye, Hudut ötesi bir operasyon yürütüyor. Önümüzdeki günlerde güvenlik meseleleriyle karşı karşıya kalabilir miyiz? Önümüzdeki günlerde güvenlik sıkıntılarıyla karşı karşıya kalabilir miyiz?
Taksim’deki hücumun art planında sizce ne var? vakit içindeması, patlamanın yeri, yakalanan ve kamuoyu ile paylaşılan teröristler, güvenlik açığı, Soylu’nun ABD’yi suçlaması, Erdoğan’ın ABD’nin taziyesini kabul etmesi vs… Türkiye Komünist Partisi bu yaşananları nasıl kıymetlendiriyor? “Devlet teröristlerin ayakkabı numarasına kadar her şeyi biliyor” diyen Soylu, güvenlik açığına ve patlamanın nasıl engellenemediğine dair bir açıklama yapmıyor.
Türkiye hâlâ bu patlamayı kimin yaptığını tartışıyor. İsmi geçen iki örgütün birbirine karşı olması gereğince tuhaf. “Gördünüz mü, şu değil bu örgütmüş” yaklaşımı ziyadesiyle problemli. Bu taban temizlenmelidir. TKP unsurlu siyaset diyor. Kim kiminle dost, kiminle aykırı olacağını ve bunun niçinlerini ilan etmelidir. İktidarın kapalı kapılar gerisindeki gayretleri kadar muhalefetin de birebir formları kullandığını görüyoruz. Bu sona ermeden Türkiye’de siyaset karanlıkta kalır. Ayrıyeten bu tıp aksiyon ya da taarruzlara ait her insanın açık bir durum alması, provokasyon, düzmece bayrak vs. cinsinden teşebbüslere karşı tesirli olur. TKP tekraren kırmızı çizgilerini ilan etti. Kırmızı çizgi ilan etmek sekterlik değil, sadeliktir.
İçişleri Bakanı Süleyman Soylu, sığınmacılar akın akın Türkiye’ye giriş yaparken, terörle ve uyuşturucuyla çabada büyük bir muvaffakiyet sağladığını ileri sürüyor. Tablo sizce nasıl?
Bu söylemiş olduklerinin hiç bir karşılığı yok. Sıfır.
AKP’li Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan, Katar Emiri’nin daveti üzerine katıldığı 2022 FIFA Dünya Kupası açılış resepsiyonda öteki kimi önderlerin yanı sıra Mısır Cumhurbaşkanı Abdülfettah Sisi ile görüştü. Erdoğan, Sisi’ye ‘Katil, darbeci ve firavun’ demişti. Sisi ile Erdoğan’ın el sıkışıp birbirlerine tebessüm ettikleri fotoğrafa muhalefetten reaksiyon yağdı. Bu yeni bir müddetcin başlangıcı mı? Fotoğrafı nasıl okuyorsunuz?
Erdoğan’ın tutarsızlığı eleştirilebilir lakin Mısır ile Suriye ile bağlantıların düzelmesini istemez duruma düşmek de anlamsız. Erdoğan aslına bakarsanız tekraren dış siyasette durum değiştirdi. Burada değerli olan ne söylemiş olduğinizdir. AKP’nin dış siyaseti hayli tehlikeli. Tamam. Fakat muhalefetin dış siyaseti ne? Rusya-Ukrayna savaşında neredeyse Moskova’ya savaş ilan etmeyi önerenler var altılı masada. Erdoğan’ı Batı ittifakından uzaklaşmakla itham edenlere de rastlıyoruz. Erdoğan Beyaz Saray’da fotoğraf verdiğinde ABD tersi, Putin’le el sıkıştığında NATO’cu olan bir muhalefetin dengeli olduğunu kim söyleyebilir. Türkiye Mısırla bağlantılarını düzeltmeli. Bölge ülkeleriyle bir tıp savaş hali sona ermeli. Türkiye’nin kendisini müdafaası gereken dış güçler emperyalistlerdir, NATO’dur.
Halkın yoksullukla uğraş ettiği bir evrede parlamenter sistem vurgusuyla siyaset oyunu kurmanın pek de kazanım getirmeyeceğini düşünen Okuyan, Erdoğan seçimlerde kazansa bile çabanın süreceğini belirtti.
Okuyan, “Türkiye piyasa iktisadına, prensipsiz ve yayılmacı ve bir o kadar da NATO’cu bir dış siyasete, gericiliğin hayatın her alanında kelam sahibi olduğu mutlak karanlığa mahkûm değil” diye konuştu.
Türkiye seçim sürecine girdi. Sizce seçimler olması gereken tarihte mi yapılacak yoksa bir erken seçim bekliyor musunuz?
Hepimiz biliyoruz ki, seçimler iktidarın kendisini en avantajlı hissettiği anda yapılacak. Bu saatten daha sonra seçimin “erken” tanımlamasını hak etmesi mümkün değil. Öne çekilebilir. Lakin Erdoğan’ın seçim tarihini “hukuki” durumundan hareketle belirleyeceğini düşünmüyorum. Cumhurbaşkanı’nın bir periyot daha seçilmesiyle ilgili tartışmalar diğer bir devir ya da ülkede kıymetli olabilirdi. AKP Türkiyesi o noktayı oldukcatan aştı. Hukuk artık bir kılıf bile olmaktan çıktı.
Yakın devirde iktidar partisi ve ortağı MHP’nin çeşitli niçinlere bağlı olarak oy kaybına uğradığını biliyoruz. Lakin son günlerde tekrar yükselişe geçtiğine yönelik kimi araştırmalar ve sonuçları paylaşılıyor. Alanda genç ve dinamik bir grubu olan Türkiye Komünist Partisi’nin izlenimi ne? Elinizde bilgiler bulunuyor mu?
Bizim izlenimimiz, toplumun yaygın bir halde umutsuz ve mutsuz olduğudur. Ümitsizlik ve mutsuzluk birlikteinde çaresizliği getiriyor. Bugün AKP’ye alternatif olduğunu ileri süren Millet İttifakı’nın bu çaresizliği ortadan kaldıracak ne somut bir programı ne de heyecanı var. Tarihimizin en ağır yoksulluk dalgalarından birini yaşarken insanların Güçlendirilmiş Parlamenter Sistem’den heyecanlanmaları mümkün değil. Kaldı ki, muhalefet AKP’ye benzeyerek seçmeni ikna etmeye çalıştıkça AKP yorgunu geniş bir kısmın gücü azalıyor. AKP’ye benzeyen muhalefet AKP’yi sağlamlaştırdığınin farkında bile değil. Biz TKP olarak, yurttaşlarımızın bu çaresizlik hissinden çıkması için gece gündüz uğraşıyoruz. Türkiye piyasa iktisadına, prensipsiz ve yayılmacı ve bir o kadar da NATO’cu bir dış siyasete, gericiliğin hayatın her alanında kelam sahibi olduğu mutlak karanlığa mahkûm değil.
Bugün yurttaşların birçoğuna göre AKP ya da Erdoğan, 20 yıllık süreçte Türkiye’de büyük problemlerin açığa çıkmasına niye oldu. Lakin 20 yılın sonunda ülke bir enkaza dönmüşken Erdoğan ve partisi hâlâ siyaset arenasında. Var olan oy potansiyelini, ‘kemik seçmen’ tabir edilen destekçilerini koruyor. Burada bir durumla yüzleşmeli miyiz? Bu yüzde otuzluk seçmen niye AKP’de ısrarcı?
Çünkü karşısında AKP’yi ve AKP ideolojisini karşısına alan tesirli bir seçenek yok. AKP “tek adam rejimi”nden ibaret değil. Kaldı ki, Türkiye’de tertip partilerinin tamamı “tek kişi”ye dayanıyor. Bunu geçtiğimizde, AKP’yi AKP yapan temel özelliklerin hiç biriyle hesaplaşılmıyor. NATO, Avrupa Birliği, Suriye, Irak, İmam Hatipler, mecburî din dersleri, tarikat yapılanmaları, özelleştirmeler, memleketler arası monopollerin tahakkümü, işçileri köleleştiren iş kanunları, sendikasızlaştırma, siyasi partiler ve seçim maddesindeki kısıtlayıcı hükümler… Bunlarda kelamı olmayan ya da AKP’den farklı bir şey söylemeyen bir muhalefetimiz var. “Seçmenin çoğunluğu muhafazakâr” kolaycılığı Türkiye toplumunu kdolayımleştiriyor. Değişim için, bu kabullenişi sorgulamak gerek. Evet, kuvvetli bir muhafazakarlık var Türkiye’de. Ancak Türkiye’de kuvvetli bir ilerici damar da var. AKP muhafazakar kitleyi mesken sahibi ilan etti, başkalarını düşman! Muhalefet de, düşman ilan etmese bile “muhafazakârlaşın” diyor topluma. Bu bir saçmalıktır. Biz parti olarak bu oyunu kesinlikle bozacağız.
Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın İçişleri Bakanı Süleyman Soylu ile uyuşmazlık yaşadığı fakat Soylu’yu bakılırsavden almadığı söyleniyor. Taksim’deki terör saldırısının akabinde da tezler bir kere daha gündeme geldi. Ne düşünüyorsunuz?
AKP her vakit bir koalisyondu. Vakit zaman çıkar çatışmaları yaşanıyor. Mali işler, güç paylaşımı ve elbette ideolojik ayrımlar. Fakat bunları abartmak, bunlar üzerinden hesap yapmak büyük yanılgı. Soylu ve Erdoğan içindeki sorunlar gerçek evet. Fakat bir yandan da bu farklılıklar Erdoğan’ın işine geliyor. Erdoğan’ın yanında istediği vakit konuşturduğu, ileri çıkardığı “renkli” takımlar var. Bunlar kimi vakit yükselen paha kimi vakit günah keçisi olmaya namzettirler. Soylu bir sürü bahiste şimşekleri üzerine çekerek Erdoğan’ı rahatlatıyor. Bana nazaran güzel AKP’li makus AKP’li modelini baştan beri muvaffakiyetle uyguladı Erdoğan. “Erdoğan kuşatıldı”, “kendi yeterli, etrafı kötü”, “yanlış bilgilendiriliyor” üzere tabirlere Erdoğan gülüp geçiyordur. Bu yaklaşımla AKP’ye karşı gayret edilemez.
AKP periyodunda birfazlaca kabahat işlendiği ortaya çıktı. Etrafa saçılan yolsuzluklar, usulsüzlükler ve daha neler neler? Bir gün hukuk işleyecek mi? Siyaset kalkanıyla korunanlar halka hesap verecek mi?
Ayağa kalkan, örgütlü bir halk hukuken ve siyaseten hesap sorar. Halk edilgense, hukuk her vakit aklar, geçiştirir. “Cesur savcı”, örgütlü toplumun kararıdur. Evet bir gün hukuk işleyecek, zira halk inisiyatifi ele alacak.
Seçim yaklaşırken en epey konuşulan husus AKP’nin iktidarı bırakmamak için her yolu deneyeceği… Sizce de bu biçimde mi olacak? Neler öngörüyorsunuz? İktidar, iktidarını korumak için neler yapabilir?
Bu değerlendirmeler bir noktadan daha sonra bir daha AKP’nin işine geliyor. Evet deneyecekler, geçmişte örneklerini gördük, daha fazlasını da yapabilirler. Fakat bunun tek ilacı, halkın örgütlü gücüdür. hiç bir sandık tedbiri tek başına kâfi olamaz. Bugün iktidarı caydıracak olan ne yargı ne gözlemcilerdir. Halkın rastgele bir usulsüzlüğü kabullenmemesi. İşte bundan korkarlar.
Altılı masa sık eleştiriliyor. Millet İttifakı bileşenlerinin içinde sıkıntılar olduğu ileri sürülüyor. Sizce Millet İttifakı aday çıkarma yahut adayını açıklama konusunda geç mi kaldı?
TKP olarak biz altılı masayı eleştirmiyoruz. O masaya oturanların dünya görüşü, programı her şeyleri ortada. Bir yakınlığımız yok. AKP ile 20 yıldır gayret ediyoruz. Ona benzeyen, tıpkı yolun yolcusu olan muhalefetle de uğraş halindeyiz. Kuşkusuz bir taraf iktidar. ötürüsıyla önceliğimiz AKP ile uğraş. Fakat Millet İttifakı aday belirlemekte geç mi kaldı, bu soruya bizim cevap vermemizin bir manası yok. Açık söyleyeyim, bu muhalefetten bir beklentimiz yok.
AKP’ye karşı düzgün muhalefet edilmediğini düşünüyor musunuz? Millet İttifakı’nın seçim hazırlığı ve programı konusunda fikriniz nedir?
Buna karşılık verdiğimi düşünüyorum, o yüzden atlıyorum
Tarihin en değerli seçimlerinden birine yanlışsız ilerliyoruz. Erdoğan’ın üçüncü defa adaylığı da tartışma konusu. Cumhurbaşkanı Erdoğan kazandığı takdirde Türkiye’de nasıl bir periyoda gireceğiz?
AKP iktidarının 20 yılı gereğince öğretici ve acı oldu. ötürüsıyla bir bilinmezlik yok. Türkiye’yi daha da karanlık hale getirmeye çalışacaklar. Bunu engellememiz gerek. Fakat Erdoğan’ın tekrar seçilmesi durumunda dünyanın sonu gelmeyecek. Hayat ve çaba devam edecek.
Ülkemiz ne yazık ki büyük bir beyin göçü sorunu ile karşı karşıya… Bununla nasıl gayret edeceğiz?
Gençliği, hatta öbür yaş nesillerini ülkelerinden soğuttular. Bugün AKP’nin başındaki Türkiye’nin bir genci memnun etmesi mümkün değil. Özür dilerim mümkün, para kederi yoksa. Bu da küçük bir azınlık için geçerli. İnsanların inancına, dünya görüşüne, giysisine, cümbüşüne, gülmesine karışan bir iktidar var. Bir de bunun üstüne, piyasa iktisadının acımasız sistemlerini ekleyin. Onca zorlukla eğitim süreçlerini tamamlayan gençlerimizin mutsuz köleler olmak istememesi doğal. Sorun şu ki, kölelik kapitalizmin olduğu her yer için geçerli. Türkiye’den gidince lakin küçük bir kısım rahatlıyor. Bunu durdurmak için bağımsız, hâkim, kamucu, laik, sosyalist bir Türkiye gerekiyor. Güle oynaya, kardeşçe yaşayacağımız bir ülke!
Suç örgütü başkanı olma argümanıyla yargılanan Sedat Peker, iktidarı zora sokacak bir hayli bilgi paylaştı. Bu ifşa sürecini yakından takip ettiniz mi? Şimdilerde Peker tek bir mesaj bile atamıyor. AKP, Peker’i susturmayı nasıl başardı?
normal olarak takip ettim fakat çekirdek çitleyerek ya da bu bilgilerle Türkiye’nin paka çıkacağına ait bir yanılsamaya kapılarak değil. Anlatılanlar kıymetsiz olduğu için değil. Aksine hepsi fazlaca vahim. Lakin bu ülke evraklarla, bu tıp ifşalarla kurtulmaz. Daima vurguluyoruz, Haziran Direnişi’nde ortaya çıkana emsal bir halk gücüne muhtaçlık var. Bu güç artık sınıfsal bir karakter de kazanmalı. Bugünkü tertipten ziyan bakılırsan işçi sınıflar, bütün rezilliklerin kaynağında sermaye egemenliğinin olduğunu bakılırsarek hareket etmeli. Öteki türlü “temizlik” olmaz, kendimizi kandırırız.
TKP, bugün ülkeyi yönetmeye başlasa hangi sorun ya da meselelerin tahlilini önceler. Ekonomik krizden çıkmak için birinci etapta neler yapılmalı?
Çok sıradan. Bütün temel dallarda büyük işletmeler derhal devletleştirilecek. bu biçimdece ülkenin bütün zenginliklerini gasp edenlerin elindeki kaynaklar topluma ilişkin olacak. Yabancı askerler Türkiye’den çıkarılacak, ABD ve NATO üslerine el konacak, NATO’dan çıkılacak, Türkiye’nin bağımsız ve hâkim bir ülke olması sağlanacak. Laiklik amasız, fakatsız uygulamaya konacak. Siyasal sistem halkın iştiraki temel olacak biçimde baştan aşağıya değişecek. Bunlar bir bütün. Tez ediyoruz. Bu atılımlarla birlikte Türkiye’nin biroldukça sorunu kısa müddette çözülür, bir kısmı de tahlil yoluna girer.
Türkiye Komünist Partisi vakit zaman bilhassa toplumsal medyada açıklamaları, paylaşımlarıyla gaye alınabiliyor. Genel olarak niye gaye alınıyorsunuz?
TKP’nin programı, prensipleri ortada. Bunları gözden çıkarmamızı isteyenler var. Savunduğumuz kıymetlerden uzaklaşmış bir TKP istek edenler olduğunu biliyoruz. Biz doğrularımızı savundukça partimize hakaret etmeyi alışkanlığa dönüştüren bir kesim var. TKP şüphesiz yoluna devam edecek. TÜSİAD ile barışık, Cumhuriyet ile arbedeli, emperyalist ülkelerle ilişkilenmeyi güzel nazarann bir anlayışın sola hâkim bulunmasına müsaade vermeyeceğiz.
AKP, geçmişte olduğu üzere seçim sürecine girdiğimiz bu vakitte de HDP ile görüşmeye başladı. Siyaset kulislerinde iki partinin temsilcilerinin çeşitli vakit aralıklarında görüşmeler yaptığı dillendiriliyor. Lakin AKP, siyasetini ortağı MHP’yle bir arada ‘HDP’yi terörle ilişkilendirmek’ üzerine kuruyor. Bilhassa CHP’yi HDP ile ortak hareket etmek üzerinden suçlarken kendisi pazarlık masasına oturuyor. Pekala sizce AKP, Kürt seçmenin oylarını bu görüşmeler yardımıyla kendine çekebilir mi? Yeni bir tahlil sürecine yeşil ışık yakar mı? AKP’nin HDP görüşerek neler hedefliyor?
AKP’nin Kürt yurttaşlarımız içinde da önemli bir seçmen dayanağı var. Ancak şayet HDP’ye bağlı, ona oy verenler kastediliyorsa, AKP’nin onları ikna etmesi çok güç. Öte yandan AKP ile HDP içinde seçim öncesinde başlayacak bir “diplomasi”nin şüphesiz sonuçları olur.
HDP, sizce Türkiye solunu tesiri altına aldı mı? HDP’nin siyasi çizgisi hakkında ne düşünüyorsunuz?
Türkiye’de nizam dışı solun, seçmen tabanının fazlaca üstünde bir tartısı var. Bu ülkede solu etkilemeden meşruiyet kazanılamaz. AKP, kritik dönemeçlerin hepsinde solu ikna etmek için uğraş harcadı. Ergenekon sürecini hatırlayalım. Hatta öncesinde AKP’nin birinci senelerında Türkiye solunda ne yazık ki AKP’den demokratikleşme bekleyen hayli bir kesim vardı. Kürt sıkıntısını temel bir sorun olarak gündemine alan ve öbür sıkıntıları buraya bağlayan bir siyasi hareket olarak HDP’nin solu etkilemek istemesi ya da onu kendi etrafında pozisyonlandırmaya çalışması son derece olağan. Lakin bu tablo sola yaramıyor. Sol kendi bedellerinden uzaklaşıyor. Bağımsız ve kendi ayakları üzerinde duran bir sosyalist hareketin Türkiye’de Kürt problemindeki tıkanmanın aşılmasına da yardımcı olacağına inanıyoruz. Yalnız HDP değil, CHP’den de bağımsız bir sol gerekiyor.
Geçen hafta HDP eski eş Genel lideri Selahattin Demirtaş’ın helikopter ve uçak ile babasını görmeye gittiği bilgisi medyada yer buldu. Bu, AKP iktidarında Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın bilgisi haricinde yapılması pek de mümkün görülmeyen bir gelişme ve aksiyon. Burada ne amaçlanmaktadır?
Bunu bir yoklama olarak düşünmek gerekiyor. AKP bu tıp atılımlarda artık hem öbür tarafların (HDP de dahil) tıpkı vakitte kamuoyunun yansısını ölçüyor ve daha sonra tekrar oyun kuruyor. TKP öteden beri Türkiye’de milliyetçiliğin üstten belirlenimli olduğunu, “otorite” karar verdiğinde geriye çekildiğini söylüyor. Bugün HDP’yi şeytanlaştırıp yarın el sıkışmak Türkiye’de sağın ve devletin hayata bakışına ziyadesiyle uygun. Demirtaş’ın hiç bir türel temel olmaksızın rehin alınması da birebir zihniyetin eseri.
Türkiye, Hudut ötesi bir operasyon yürütüyor. Önümüzdeki günlerde güvenlik meseleleriyle karşı karşıya kalabilir miyiz? Önümüzdeki günlerde güvenlik sıkıntılarıyla karşı karşıya kalabilir miyiz?
Taksim’deki hücumun art planında sizce ne var? vakit içindeması, patlamanın yeri, yakalanan ve kamuoyu ile paylaşılan teröristler, güvenlik açığı, Soylu’nun ABD’yi suçlaması, Erdoğan’ın ABD’nin taziyesini kabul etmesi vs… Türkiye Komünist Partisi bu yaşananları nasıl kıymetlendiriyor? “Devlet teröristlerin ayakkabı numarasına kadar her şeyi biliyor” diyen Soylu, güvenlik açığına ve patlamanın nasıl engellenemediğine dair bir açıklama yapmıyor.
Türkiye hâlâ bu patlamayı kimin yaptığını tartışıyor. İsmi geçen iki örgütün birbirine karşı olması gereğince tuhaf. “Gördünüz mü, şu değil bu örgütmüş” yaklaşımı ziyadesiyle problemli. Bu taban temizlenmelidir. TKP unsurlu siyaset diyor. Kim kiminle dost, kiminle aykırı olacağını ve bunun niçinlerini ilan etmelidir. İktidarın kapalı kapılar gerisindeki gayretleri kadar muhalefetin de birebir formları kullandığını görüyoruz. Bu sona ermeden Türkiye’de siyaset karanlıkta kalır. Ayrıyeten bu tıp aksiyon ya da taarruzlara ait her insanın açık bir durum alması, provokasyon, düzmece bayrak vs. cinsinden teşebbüslere karşı tesirli olur. TKP tekraren kırmızı çizgilerini ilan etti. Kırmızı çizgi ilan etmek sekterlik değil, sadeliktir.
İçişleri Bakanı Süleyman Soylu, sığınmacılar akın akın Türkiye’ye giriş yaparken, terörle ve uyuşturucuyla çabada büyük bir muvaffakiyet sağladığını ileri sürüyor. Tablo sizce nasıl?
Bu söylemiş olduklerinin hiç bir karşılığı yok. Sıfır.
AKP’li Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan, Katar Emiri’nin daveti üzerine katıldığı 2022 FIFA Dünya Kupası açılış resepsiyonda öteki kimi önderlerin yanı sıra Mısır Cumhurbaşkanı Abdülfettah Sisi ile görüştü. Erdoğan, Sisi’ye ‘Katil, darbeci ve firavun’ demişti. Sisi ile Erdoğan’ın el sıkışıp birbirlerine tebessüm ettikleri fotoğrafa muhalefetten reaksiyon yağdı. Bu yeni bir müddetcin başlangıcı mı? Fotoğrafı nasıl okuyorsunuz?
Erdoğan’ın tutarsızlığı eleştirilebilir lakin Mısır ile Suriye ile bağlantıların düzelmesini istemez duruma düşmek de anlamsız. Erdoğan aslına bakarsanız tekraren dış siyasette durum değiştirdi. Burada değerli olan ne söylemiş olduğinizdir. AKP’nin dış siyaseti hayli tehlikeli. Tamam. Fakat muhalefetin dış siyaseti ne? Rusya-Ukrayna savaşında neredeyse Moskova’ya savaş ilan etmeyi önerenler var altılı masada. Erdoğan’ı Batı ittifakından uzaklaşmakla itham edenlere de rastlıyoruz. Erdoğan Beyaz Saray’da fotoğraf verdiğinde ABD tersi, Putin’le el sıkıştığında NATO’cu olan bir muhalefetin dengeli olduğunu kim söyleyebilir. Türkiye Mısırla bağlantılarını düzeltmeli. Bölge ülkeleriyle bir tıp savaş hali sona ermeli. Türkiye’nin kendisini müdafaası gereken dış güçler emperyalistlerdir, NATO’dur.