Türün en son bilimsel araştırmasına göre, dünyanın en çok tehlike altındaki deniz memelisi, Vaquita adlı küçük domuzbalığı yaşıyor ve yeni koruma önlemlerinden yararlanıyor gibi görünüyor.
Uluslararası bir bilim adamları ekibi, Baja California’yı Meksika anakarasından ayıran sular olan Kaliforniya Körfezi’nde hala en az on vaquita bulunduğunu tahmin ediyor. Başka hiçbir yerde bulunmayan muturlar, dev bir ağ perdesi gibi süzülen ve solungaçlarıyla balıkları yakalayan bir tür olta takımı olan solungaç ağlarına takılarak yok olma tehlikesiyle karşı karşıya kalmışlardır. Yunuslar, deniz kaplumbağaları ve vaquitalar da nefes almak için yüzeye çıkmadıkları takdirde takılıp ölürler.
Meksika Çevre ve Doğal Kaynaklar Bakanı María Luisa Albores González Çarşamba günü anket sonuçlarını açıklayan bir basın toplantısında, “Bugün iyi haberlerimiz, umut verici haberlerimiz var.”
Araştırmacılar, nüfusu Mayıs ayında 17 gün boyunca araştırmak için görsel tanımlama ve akustik izleme kullandılar. Yakalanması zor hayvanların video görüntüleri arasında, daha büyük bir sırt yüzgecinin yanında ortaya çıkan küçük bir sırt yüzgeci vardı, bu da bir buzağının annesinin yanında yüzdüğünün kanıtıydı.
Yeni anketteki tahmini vaquita sayısı, 2021’de yapılan bir öncekine benzerdi. O sırada araştırmacılar gördükleri başka şeyler karşısında dehşete kapılmıştı: sıfır tolerans alanı olarak bilinen sıkı bir şekilde korunan bir bölgede 100’den fazla balıkçı teknesi. O sırada Meksika Donanması, Times’a yaptırım eksikliği olduğunu itiraf etti.
O zamandan beri Donanma, uzatma ağlarını aramak için bölgede devriye gezen, kar amacı gütmeyen bir kuruluş olan Sea Shepherd Conservation Society ile daha yakın çalıştı. Ve geçen yıl Donanma önemli bir adım attı ve uzatma ağlarına takılmak için tasarlanmış çıkıntılı kancalara sahip 193 beton bloktan oluşan bir ızgarayı sıfır toleransa düşürdü. Yeni rapora göre, oradaki uzatma ağlarının sayısı yüzde 90’dan fazla azalmış görünüyor.
Araştırmayı yöneten ve yakın zamanda Ulusal Okyanus ve Atmosfer İdaresi Balıkçılık’tan emekli olan bir biyolog ve Vaquita uzmanı olan Barbara Taylor, “Bu, Vaquita için 30 yıldır gördüğüm en büyük koruma başarısı” dedi.
Ancak türleri kurtarmak için daha fazlasına ihtiyaç olduğunu söyledi. Araştırma sırasında sıfır tolerans alanında uzatma ağlarına rastlanmazken, düzenli olarak vaquita’nın da görüldüğü kuzeybatıya doğru görüldü. Resmi olarak ekipmanın sıfır tolerans alanı dışında başka bir bölgede bulunması yasaktır.
Rapor, beton blok kullanımının genişletilmesini öneriyor.
“Bu, Meksika hükümeti için çok basit ve anlaşılır bir görev” dedi Dr. Taylor. “Nerede yapacaklarını biliyorlar, nereye gideceklerini biliyorlar, bir sonraki balıkçılık sezonu öncesinde hemen bir fark yaratacağını biliyorlar.”
Daha zor bir adım, uzatma ağlarına dayanan yerel ekonomiyi yeni ekipmana dönüştürmektir. Bölgedeki büyük ve nesli tükenmekte olan bir balık olan totoaba, yüzme kesesi Asya’da yüksek fiyatlara satılarak yasa dışı ticareti ve organize suçları çekmesi nedeniyle durumu özellikle istikrarsız hale getirdi. Ancak karides, korvina ve uskumru gibi yasal türler de uzatma ağlarıyla avlanır.
Vaquita güvenlik donanımını tanıtmaya yönelik yerel bir girişim, Pesca ABC adlı bir grup tarafından yürütülüyor. Yöntemleri daha kaliteli bir av sağlıyor, ancak şimdiye kadar deniz ürünleri alıcılarından yaklaşık 30 balıkçıyı beslemeye yetecek kadar talep geldi.
Katy Carpio, Pesca ABC ile çalışıyor ve ankete katılan ve hayvan tanımlama konusunda eğitim alan birkaç topluluk üyesinden biriydi. Araştırmacılarla birlikte seyahat ederken ilk kez bir Vaquita gördü.
“Çok fazla duygu vardı” dedi. “İyi şanslar, adrenalin.”
Hayvanlar o kadar nadir ve tespit edilmesi zor ki, topluluktaki pek çok kişi onların var olduğuna inanmıyor. Bayan Carpio, “Bana ‘O bir yunustu, şuydu, şuydu’ diyorlar” dedi. “Ben de onlara, ‘Sonuçları yayınlayana kadar bekleyin, sonra resimleri görün’ diyorum.”
Geleceğin anahtarı, hem vaquitas hem de balıkçılar için işe yarayan çözümler bulmaktır.
Meksika, Korunan Vaquita Habitat’ta uzatma ağlarıyla avlanma yasaklarını uygulaması için artan uluslararası baskı altındadır. Ülke, iki ABD yasası, Küresel Yaban Hayatı Ticaret Anlaşması ve Amerika Birleşik Devletleri-Meksika-Kanada Anlaşması kapsamında mevcut veya potansiyel ticari yaptırımlarla karşı karşıya.
Bunlardan bazılarını yakalayarak türleri elde etmek bir seçenek değildir. Tam da bunu yapmaya çalışmak, 2017’de bir hayvanın insanlarla temastan o kadar strese girip ölmesinin ardından terk edildi.
Kendini vaquita’yı yok olmaktan kurtarmaya adamış kar amacı gütmeyen bir kuruluş olan Cetacean Action Treasury’nin yönetici direktörü Kristin Nowell, “Pek çok deneyimli insan, vaquita’nın şimdiye kadar gitmiş olacağını düşündü” dedi. “Beklenenden daha iyi gidiyor olması, Meksika’ya bunu düzeltmesi için bir şans daha veriyor.”
Uluslararası bir bilim adamları ekibi, Baja California’yı Meksika anakarasından ayıran sular olan Kaliforniya Körfezi’nde hala en az on vaquita bulunduğunu tahmin ediyor. Başka hiçbir yerde bulunmayan muturlar, dev bir ağ perdesi gibi süzülen ve solungaçlarıyla balıkları yakalayan bir tür olta takımı olan solungaç ağlarına takılarak yok olma tehlikesiyle karşı karşıya kalmışlardır. Yunuslar, deniz kaplumbağaları ve vaquitalar da nefes almak için yüzeye çıkmadıkları takdirde takılıp ölürler.
Meksika Çevre ve Doğal Kaynaklar Bakanı María Luisa Albores González Çarşamba günü anket sonuçlarını açıklayan bir basın toplantısında, “Bugün iyi haberlerimiz, umut verici haberlerimiz var.”
Araştırmacılar, nüfusu Mayıs ayında 17 gün boyunca araştırmak için görsel tanımlama ve akustik izleme kullandılar. Yakalanması zor hayvanların video görüntüleri arasında, daha büyük bir sırt yüzgecinin yanında ortaya çıkan küçük bir sırt yüzgeci vardı, bu da bir buzağının annesinin yanında yüzdüğünün kanıtıydı.
Yeni anketteki tahmini vaquita sayısı, 2021’de yapılan bir öncekine benzerdi. O sırada araştırmacılar gördükleri başka şeyler karşısında dehşete kapılmıştı: sıfır tolerans alanı olarak bilinen sıkı bir şekilde korunan bir bölgede 100’den fazla balıkçı teknesi. O sırada Meksika Donanması, Times’a yaptırım eksikliği olduğunu itiraf etti.
O zamandan beri Donanma, uzatma ağlarını aramak için bölgede devriye gezen, kar amacı gütmeyen bir kuruluş olan Sea Shepherd Conservation Society ile daha yakın çalıştı. Ve geçen yıl Donanma önemli bir adım attı ve uzatma ağlarına takılmak için tasarlanmış çıkıntılı kancalara sahip 193 beton bloktan oluşan bir ızgarayı sıfır toleransa düşürdü. Yeni rapora göre, oradaki uzatma ağlarının sayısı yüzde 90’dan fazla azalmış görünüyor.
Araştırmayı yöneten ve yakın zamanda Ulusal Okyanus ve Atmosfer İdaresi Balıkçılık’tan emekli olan bir biyolog ve Vaquita uzmanı olan Barbara Taylor, “Bu, Vaquita için 30 yıldır gördüğüm en büyük koruma başarısı” dedi.
Ancak türleri kurtarmak için daha fazlasına ihtiyaç olduğunu söyledi. Araştırma sırasında sıfır tolerans alanında uzatma ağlarına rastlanmazken, düzenli olarak vaquita’nın da görüldüğü kuzeybatıya doğru görüldü. Resmi olarak ekipmanın sıfır tolerans alanı dışında başka bir bölgede bulunması yasaktır.
Rapor, beton blok kullanımının genişletilmesini öneriyor.
“Bu, Meksika hükümeti için çok basit ve anlaşılır bir görev” dedi Dr. Taylor. “Nerede yapacaklarını biliyorlar, nereye gideceklerini biliyorlar, bir sonraki balıkçılık sezonu öncesinde hemen bir fark yaratacağını biliyorlar.”
Daha zor bir adım, uzatma ağlarına dayanan yerel ekonomiyi yeni ekipmana dönüştürmektir. Bölgedeki büyük ve nesli tükenmekte olan bir balık olan totoaba, yüzme kesesi Asya’da yüksek fiyatlara satılarak yasa dışı ticareti ve organize suçları çekmesi nedeniyle durumu özellikle istikrarsız hale getirdi. Ancak karides, korvina ve uskumru gibi yasal türler de uzatma ağlarıyla avlanır.
Vaquita güvenlik donanımını tanıtmaya yönelik yerel bir girişim, Pesca ABC adlı bir grup tarafından yürütülüyor. Yöntemleri daha kaliteli bir av sağlıyor, ancak şimdiye kadar deniz ürünleri alıcılarından yaklaşık 30 balıkçıyı beslemeye yetecek kadar talep geldi.
Katy Carpio, Pesca ABC ile çalışıyor ve ankete katılan ve hayvan tanımlama konusunda eğitim alan birkaç topluluk üyesinden biriydi. Araştırmacılarla birlikte seyahat ederken ilk kez bir Vaquita gördü.
“Çok fazla duygu vardı” dedi. “İyi şanslar, adrenalin.”
Hayvanlar o kadar nadir ve tespit edilmesi zor ki, topluluktaki pek çok kişi onların var olduğuna inanmıyor. Bayan Carpio, “Bana ‘O bir yunustu, şuydu, şuydu’ diyorlar” dedi. “Ben de onlara, ‘Sonuçları yayınlayana kadar bekleyin, sonra resimleri görün’ diyorum.”
Geleceğin anahtarı, hem vaquitas hem de balıkçılar için işe yarayan çözümler bulmaktır.
Meksika, Korunan Vaquita Habitat’ta uzatma ağlarıyla avlanma yasaklarını uygulaması için artan uluslararası baskı altındadır. Ülke, iki ABD yasası, Küresel Yaban Hayatı Ticaret Anlaşması ve Amerika Birleşik Devletleri-Meksika-Kanada Anlaşması kapsamında mevcut veya potansiyel ticari yaptırımlarla karşı karşıya.
Bunlardan bazılarını yakalayarak türleri elde etmek bir seçenek değildir. Tam da bunu yapmaya çalışmak, 2017’de bir hayvanın insanlarla temastan o kadar strese girip ölmesinin ardından terk edildi.
Kendini vaquita’yı yok olmaktan kurtarmaya adamış kar amacı gütmeyen bir kuruluş olan Cetacean Action Treasury’nin yönetici direktörü Kristin Nowell, “Pek çok deneyimli insan, vaquita’nın şimdiye kadar gitmiş olacağını düşündü” dedi. “Beklenenden daha iyi gidiyor olması, Meksika’ya bunu düzeltmesi için bir şans daha veriyor.”