Yılanlar çoğu New Yorklu için tipik bir sorun değildir. Ancak bu sonbaharda Julisa Rodriguez neredeyse arka bahçesindeki bir ağaca takılıp düşüyordu.
Evde oturan iki çocuk annesi 38 yaşındaki Bayan Rodriguez, “Neredeyse bayılıyordum” dedi. Yılanın ortaya çıkışının nedeni; fare istilası, fosseptik sızıntısı, oturma odasında yeraltı suyu birikmesi ve duvarlarında büyüyen mantar benzeri sporlardır. Delikte yaşarken bunların hiçbiri şaşırtıcı değil, dedi.
Brooklyn ve Queens sınırında yer alan The Hole, Kennedy Uluslararası Havalimanı’ndan yaklaşık dört mil uzakta, boş arsalarla, yabani sazlıklarla çevrili küçük binaları ve çukurlarla ve terk edilmiş arabalarla dolu sokaklarıyla yoksul, batık bir mahalle.
Mücevher Sokakları (sokak adları Ruby, Emerald ve Amber’i içerir) olarak da bilinen bataklık alanı, deniz seviyesinden yaklaşık bir metre yüksekte, şehrin en alçak kotlarından birinde yer almaktadır. Bu nedenle kanalizasyon sistemine bağlantısı yok, evler fosseptik ve fosseptiklere dayanıyor ve sokaklar neredeyse her yağmur yağdığında sular altında kalıyor.
Uzun zamandır bir mahalle merakı olarak romantikleştirilen delik, bir mezarlık alanı (muhtemelen mafya tarafından), fiili bir hurdalık ve araçlarında yaşayan insanlar için bir merkez olarak kullanıldı. Ancak Bayan Rodriguez, sıralarda ve ıslak sokaklarda gezinmeyi öğrenen diğer 300 sakin gibi evini burada buldu.
Belki de şehrin başka hiçbir bölgesi iklim değişikliğinin zorluklarını The Hole’dan daha iyi göstermiyor. Yakınlarda yaşayan topluluk aktivisti Felicia Singh, “Bütün bu aşırılıklar burada zaten yaşanıyor” dedi.
Yükselen deniz seviyeleri yeraltı suyu seviyelerini yükseltirken, mahalle okyanustan kilometrelerce uzakta olmasına rağmen bölgede sürekli artan drenaj ve kanalizasyon su baskını yaşanıyor. Queens College’da doçent tarih profesörü Kara Murphy Schlichting, bölgenin “sağlam bir arazi olarak değil, Jamaika Körfezi’nin kıyı ortamının bir parçası olarak” daha geniş bir tarihe sahip olduğunu söyledi.
Dolayısıyla bu delik, pek çok çevrecinin ve şehir planlamacısının şehirdeki ve kırsal kesimdeki diğer sele eğilimli bölgelerin bir gün karşılaşabileceğine inandığı önemli bir soruyla karşı karşıya: Mahalle kurtarılabilir mi, yoksa bölge sakinleri taşınıp onu doğa şartlarına mı bırakmalı?
Afet risk yönetimine odaklanan Columbia Üniversitesi’nden iklim uzmanı Klaus H. Jacob, “Jeolojik açıdan bakıldığında, burası ilk etapta yerleşim yeri olmaması gereken bir alan” dedi. Ancak bir mega alışveriş merkezi, birkaç yüksek bina ve Linden Bulvarı arasında sıkışıp kalan alçak mahallenin, aynı zamanda konut kriziyle boğuşan şehir yetkilileri tarafından kınanması pek olası değil.
Haziran ayında şehir yetkilileri ve yerel organizatörler, ilkbaharda bir dayanıklılık planı yayınlamak amacıyla çukurun nasıl daha yaşanabilir hale getirilebileceğini tartışmak üzere bölge sakinleriyle toplantılar yapmaya başladı. Belediye Başkanı Eric Adams projeye 75 milyon dolar ayırdı.
Şehir yetkilileri, sokakları yükseltmekten yakınlardaki yüksek arazilerde konut geliştirmeye, doğal drenaj için tutma havuzlu yeşil alanlar oluşturmaya ve sakinleri çekmeye kadar Deliğin iyileştirilmesine yönelik tüm fikirlerin şu anda masada olduğunu söyledi.
Bayan Rodriguez görevi devralmayı umuyor. On beş yıl önce o ve kocası Carlos, başlangıç için mükemmel olduğunu düşündükleri bir eve taşındılar. Sakin bir sokaktaydı, bahçesi vardı ve fiyatı uygundu.
Bayan Rodriguez, buraya taşındıktan yaklaşık bir hafta sonra “her şey dağıldı” dedi.
Her yağmur yağdığında yerden bir metre su yükseldiğini söyledi. Beş adet karter pompası kurdular ve evin etrafına nem alma cihazları ve hava temizleyicileri yerleştirdiler. Su baskını durduruldu. Ta ki Ida Kasırgası şehre çarpana kadar.
Bayan Rodriguez, “Çok fazla su vardı” dedi. İnşaat müteahhidi olan babası yeni bir çözüm önerdi: Genellikle açık havada veya bodrumlarda bir Fransız drenaj sistemi kurmak. İçeri ev, zemin katta. Çaresizlikten yürütülen riskli proje meyvesini verdi. “Harika çalışıyor” dedi.
Ancak Rodriguez’in evi, su zengini bu bölgede bir vahadır. Aile hâlâ sular altında kalmış sokaklarla ve akli dengesi yerinde olmayan ve kendi sahasını savunmak için beyzbol sopasını sallamaya başlayan bir adamın ele geçirdiği bir blok ötedeki boş arsayla uğraşmak zorunda. Bayan Rodriguez, “Hiç tereddüt etmeden giderdim” dedi.
Beklemesi gerekecek. Konut sakinlerine ev satın alma içeren yönetimli bir dinlenme programının sunulup sunulmayacağı henüz belli değil.
Başka bir ev sahibi olan Muhammed Doha kalmak istiyor.
Genel müteahhitlik yapan 53 yaşındaki Bay Doha, evinin yağmur yağdığında daha çok bir tekneye benzemesine rağmen mahallenin potansiyeline inandığını söyledi.
Bay Doha, şehrin yollarını yükselterek ve evleri kanalizasyona bağlayarak bölgeye yatırım yapması gerektiğine inanıyor. “New York City ne kadar değerli bir araziye sahip, JFK Uluslararası Havaalanı’ndan sadece birkaç dakika uzaklıkta” dedi.
Dayanıklılık planının geliştirilmesinde yer alan şehrin iklim sorumlusu Rohit Aggarwala, ofisinin yolları iyileştirmeyi düşündüğünü söyledi. Ancak bu, bölgeye başka bir pompa istasyonunun kurulmasını gerektirecektir ve bu da maliyetli olacaktır. Daha pratik bir planın “muhtemelen yeşil altyapı ve mevcut pompa istasyonunu kullanan drenaj iyileştirmelerinin bir kombinasyonu” olduğunu öne sürdü.
The Hole’da altı yıllığına bir daire kiralayan Bianca Bautista, potansiyel bir satın alma veya mahalle iyileştirmesini beklemeyecek. Yıl sonuna kadar evinden ayrılmak zorunda.
Oradaki koşulların dayanılmaz hale geldiğini, bu nedenle Brooklyn Hukuk Hizmetleri’nin ev sahibi ile kiracılar arasında küçük bir ödeme karşılığında mülkü boşaltmak için bir anlaşma yaptığını söyledi. Bayan Bautista, üç katlı binanın son kiracısıdır.
Bayan Bautista, taşma eğiliminde olan fosseptik tankının bulunduğu arka bahçesine asla girmez. Yedeklendiğinde küvetinden insan atıklarının aktığını söyledi. Yağmur yağdığında sokakları su basıyor ve çöp toplayıcıları ve teslimat işçileri aşağıya gelmiyor. Çocuklarının kıyafetlerinde küf oluşuyor.
Dr. Columbia iklim uzmanı Jacob, mahallenin büyük kısmının bir zamanlar olduğu gibi, dere ve bataklık alanıyla yeşil bir vadiye dönmesinin ideal olacağını söyledi. Ama aynı zamanda barınma ihtiyacını da anlıyor. Sadece yakınlarda yüksek bir yerde görmek istiyor ve belediye yetkililerinin bölgeye hassasiyetle yaklaşmasını istiyor.
“Mahallenin, değiştirilmesi zor, çok özel bir karakteri var” dedi.
Evde oturan iki çocuk annesi 38 yaşındaki Bayan Rodriguez, “Neredeyse bayılıyordum” dedi. Yılanın ortaya çıkışının nedeni; fare istilası, fosseptik sızıntısı, oturma odasında yeraltı suyu birikmesi ve duvarlarında büyüyen mantar benzeri sporlardır. Delikte yaşarken bunların hiçbiri şaşırtıcı değil, dedi.
Brooklyn ve Queens sınırında yer alan The Hole, Kennedy Uluslararası Havalimanı’ndan yaklaşık dört mil uzakta, boş arsalarla, yabani sazlıklarla çevrili küçük binaları ve çukurlarla ve terk edilmiş arabalarla dolu sokaklarıyla yoksul, batık bir mahalle.
Mücevher Sokakları (sokak adları Ruby, Emerald ve Amber’i içerir) olarak da bilinen bataklık alanı, deniz seviyesinden yaklaşık bir metre yüksekte, şehrin en alçak kotlarından birinde yer almaktadır. Bu nedenle kanalizasyon sistemine bağlantısı yok, evler fosseptik ve fosseptiklere dayanıyor ve sokaklar neredeyse her yağmur yağdığında sular altında kalıyor.
Uzun zamandır bir mahalle merakı olarak romantikleştirilen delik, bir mezarlık alanı (muhtemelen mafya tarafından), fiili bir hurdalık ve araçlarında yaşayan insanlar için bir merkez olarak kullanıldı. Ancak Bayan Rodriguez, sıralarda ve ıslak sokaklarda gezinmeyi öğrenen diğer 300 sakin gibi evini burada buldu.
Belki de şehrin başka hiçbir bölgesi iklim değişikliğinin zorluklarını The Hole’dan daha iyi göstermiyor. Yakınlarda yaşayan topluluk aktivisti Felicia Singh, “Bütün bu aşırılıklar burada zaten yaşanıyor” dedi.
Yükselen deniz seviyeleri yeraltı suyu seviyelerini yükseltirken, mahalle okyanustan kilometrelerce uzakta olmasına rağmen bölgede sürekli artan drenaj ve kanalizasyon su baskını yaşanıyor. Queens College’da doçent tarih profesörü Kara Murphy Schlichting, bölgenin “sağlam bir arazi olarak değil, Jamaika Körfezi’nin kıyı ortamının bir parçası olarak” daha geniş bir tarihe sahip olduğunu söyledi.
Dolayısıyla bu delik, pek çok çevrecinin ve şehir planlamacısının şehirdeki ve kırsal kesimdeki diğer sele eğilimli bölgelerin bir gün karşılaşabileceğine inandığı önemli bir soruyla karşı karşıya: Mahalle kurtarılabilir mi, yoksa bölge sakinleri taşınıp onu doğa şartlarına mı bırakmalı?
Afet risk yönetimine odaklanan Columbia Üniversitesi’nden iklim uzmanı Klaus H. Jacob, “Jeolojik açıdan bakıldığında, burası ilk etapta yerleşim yeri olmaması gereken bir alan” dedi. Ancak bir mega alışveriş merkezi, birkaç yüksek bina ve Linden Bulvarı arasında sıkışıp kalan alçak mahallenin, aynı zamanda konut kriziyle boğuşan şehir yetkilileri tarafından kınanması pek olası değil.
Haziran ayında şehir yetkilileri ve yerel organizatörler, ilkbaharda bir dayanıklılık planı yayınlamak amacıyla çukurun nasıl daha yaşanabilir hale getirilebileceğini tartışmak üzere bölge sakinleriyle toplantılar yapmaya başladı. Belediye Başkanı Eric Adams projeye 75 milyon dolar ayırdı.
Şehir yetkilileri, sokakları yükseltmekten yakınlardaki yüksek arazilerde konut geliştirmeye, doğal drenaj için tutma havuzlu yeşil alanlar oluşturmaya ve sakinleri çekmeye kadar Deliğin iyileştirilmesine yönelik tüm fikirlerin şu anda masada olduğunu söyledi.
Bayan Rodriguez görevi devralmayı umuyor. On beş yıl önce o ve kocası Carlos, başlangıç için mükemmel olduğunu düşündükleri bir eve taşındılar. Sakin bir sokaktaydı, bahçesi vardı ve fiyatı uygundu.
Bayan Rodriguez, buraya taşındıktan yaklaşık bir hafta sonra “her şey dağıldı” dedi.
Her yağmur yağdığında yerden bir metre su yükseldiğini söyledi. Beş adet karter pompası kurdular ve evin etrafına nem alma cihazları ve hava temizleyicileri yerleştirdiler. Su baskını durduruldu. Ta ki Ida Kasırgası şehre çarpana kadar.
Bayan Rodriguez, “Çok fazla su vardı” dedi. İnşaat müteahhidi olan babası yeni bir çözüm önerdi: Genellikle açık havada veya bodrumlarda bir Fransız drenaj sistemi kurmak. İçeri ev, zemin katta. Çaresizlikten yürütülen riskli proje meyvesini verdi. “Harika çalışıyor” dedi.
Ancak Rodriguez’in evi, su zengini bu bölgede bir vahadır. Aile hâlâ sular altında kalmış sokaklarla ve akli dengesi yerinde olmayan ve kendi sahasını savunmak için beyzbol sopasını sallamaya başlayan bir adamın ele geçirdiği bir blok ötedeki boş arsayla uğraşmak zorunda. Bayan Rodriguez, “Hiç tereddüt etmeden giderdim” dedi.
Beklemesi gerekecek. Konut sakinlerine ev satın alma içeren yönetimli bir dinlenme programının sunulup sunulmayacağı henüz belli değil.
Başka bir ev sahibi olan Muhammed Doha kalmak istiyor.
Genel müteahhitlik yapan 53 yaşındaki Bay Doha, evinin yağmur yağdığında daha çok bir tekneye benzemesine rağmen mahallenin potansiyeline inandığını söyledi.
Bay Doha, şehrin yollarını yükselterek ve evleri kanalizasyona bağlayarak bölgeye yatırım yapması gerektiğine inanıyor. “New York City ne kadar değerli bir araziye sahip, JFK Uluslararası Havaalanı’ndan sadece birkaç dakika uzaklıkta” dedi.
Dayanıklılık planının geliştirilmesinde yer alan şehrin iklim sorumlusu Rohit Aggarwala, ofisinin yolları iyileştirmeyi düşündüğünü söyledi. Ancak bu, bölgeye başka bir pompa istasyonunun kurulmasını gerektirecektir ve bu da maliyetli olacaktır. Daha pratik bir planın “muhtemelen yeşil altyapı ve mevcut pompa istasyonunu kullanan drenaj iyileştirmelerinin bir kombinasyonu” olduğunu öne sürdü.
The Hole’da altı yıllığına bir daire kiralayan Bianca Bautista, potansiyel bir satın alma veya mahalle iyileştirmesini beklemeyecek. Yıl sonuna kadar evinden ayrılmak zorunda.
Oradaki koşulların dayanılmaz hale geldiğini, bu nedenle Brooklyn Hukuk Hizmetleri’nin ev sahibi ile kiracılar arasında küçük bir ödeme karşılığında mülkü boşaltmak için bir anlaşma yaptığını söyledi. Bayan Bautista, üç katlı binanın son kiracısıdır.
Bayan Bautista, taşma eğiliminde olan fosseptik tankının bulunduğu arka bahçesine asla girmez. Yedeklendiğinde küvetinden insan atıklarının aktığını söyledi. Yağmur yağdığında sokakları su basıyor ve çöp toplayıcıları ve teslimat işçileri aşağıya gelmiyor. Çocuklarının kıyafetlerinde küf oluşuyor.
Dr. Columbia iklim uzmanı Jacob, mahallenin büyük kısmının bir zamanlar olduğu gibi, dere ve bataklık alanıyla yeşil bir vadiye dönmesinin ideal olacağını söyledi. Ama aynı zamanda barınma ihtiyacını da anlıyor. Sadece yakınlarda yüksek bir yerde görmek istiyor ve belediye yetkililerinin bölgeye hassasiyetle yaklaşmasını istiyor.
“Mahallenin, değiştirilmesi zor, çok özel bir karakteri var” dedi.