Gazetemiz müellifi Zülal Kalkandelen, “Kese kâğıdından matbuatla laikliği bir tutan CHP’li” başlığıyla dikkat alımlı bir yazı kaleme aldı. Kalkandelen köşesinde, Saadet Partisi Genel Lideri Temel Karamollaoğlu’nun Halk TV’de konuk olduğu programda, tarikatlar ve cemaatlerle ilgili kelamlarının akabinde bu defa de CHP İstanbul Milletvekili Avukat Turan Aydoğan’ın açıklamalarını gündeme taşıdı.
Kalkandelen, Aydoğan’ın tarikatlarla ilgili, “Türkiye Cumhuriyeti kanunlarına bakılırsa yasaklanmış tekke ve zaviyelerle ilgili kapatma kanunu var. Orada hiç bir beis yok. Lakin bu ülkede örneğin kese kâğıdından matbuat yapılmaması hakkında da 1932 tarihindeki bir kanun vardır. Şayet kanunlar kadükleşmişse, sosyolojik yapı öteki yerlere gelmişse oraları da epeyce kaşımamak lazım. Yani insanlara şunu söyleyebilmek lazım. Siz inançlarınızdan kaynaklı birbirinizi motive edebilecek olduğunuz alanlarda bir ortaya gelebilirsiniz; inançlarınızı rastgele bir Avrupa ülkesindeki üzere özgürece yaşayabileceğiniz ve birbirinizle irtibat halinde olacağınız alanları kullanabilirsiniz lakin siz rejime kastedemezsiniz” açıklamasını masaya yatırdı.
Kalkandelen yazısında Aydoğan’ın açıklamalarının bütününü şöyle yorumladı:
Sanki 97 yıl evvel kaldırılan bu karşıdevrimci yapıların şeriat istediği bilinmiyormuş gibi!”
Yazının ilgili kısmı şöyle:
“Bu skandaldır!
*
Aydoğan, Türkiye Cumhuriyeti’nin kurucu başkanı Mustafa Kemal Atatürk’ün imzasını taşıyan 677 sayılı Tekke ve Zaviyelerle Türbelerin Seddine Dair Kanun’u geçersiz ilan etmekle kalmayıp yürürlükteki anayasanın İhtilal Maddelerine ait 174. hususunun ihlalini savunmuştur.
Bir hukukçunun yürürlükteki bir kanun için “kadük” demesi, hukuk devletinden ne kadar uzak olduğunun delilidir.
Fransızca “caduc” sözünden gelen “kadük”, hukuksal geçerliliğini yitirmiş olan (belge, hukukî kişilik vb.) manasındadır. Hukukta “kadük” olma durumu, bir yasama periyodu ortasında önerilen bir yasa tasarısının o yasama devri ortasında yasalaşamaması durumunda kıymetini yitirmesi, geçerliliğinin kalmamasıdır.
Bir hukuk devletinde, Aydoğan’ın ya da Erdoğan’ın, hiç kimsenin, mevcut bir maddeyi yok sayma yetkisi ya da hakkı yoktur! Siyasetçilerin kabul edilemez keyfi ihlallere sessiz kalması ve tarikatları oy için kullanmaları yüzünden, yasadışı gerici yapılar pıtrak üzere çoğalmıştır.
*
CHP milletvekili Aydoğan’ın 1925 tarihindeki ihtilal kanununu kese kâğıdından matbuat yapılmaması hakkındaki kanun ile bir tutması ise skandalın bir başka tarafıdır.
1925’te tekke ve zaviyeleri kapatan kanun, Türkiye Cumhuriyeti’nin temel prensiplerinden biri olan laikliğe destek oluşturan en kıymetli düzenlemelerden biridir; kese kâğıdı üzere buruşturup atabileceğiniz bir şey değildir. Tarikatlara ve cemaatlere yasadışı bir biçimde göz yumulursa günümüzde olduğu üzere siyasal İslama yol açılır!
Türkiye’de tarikatlar ve cemaatler olmadığında dini inançlar yaşanamıyormuş üzere bir algı yaratmak da çarpıtmadır. Laiklik aykırısı bu yapıların üyeleri, devletin tüm kurumlarına, takımlarına çökmüş biçimdedir. Emelleri da birbirleriyle safça irtibat halinde olmak değil, devlette güç kazanmaktır; bu yapılar iktidara taliptir.
Ana muhalefet partisinin sözcüleri, altılı masadaki öbür partilerle birlikte Erdoğan’ın savunduğu “özgürlükçü laiklik” denilen uydurma kavramı benimsediği için ona uygun açıklamalar yapıyorlar. Zorda kalınca da “devletin rejimine kastetmedikleri sürece” tarikatları savunduklarını söylüyorlar.
Sanki 97 yıl evvel kaldırılan bu karşıdevrimci yapıların şeriat istediği bilinmiyormuş gibi!”
Kalkandelen, Aydoğan’ın tarikatlarla ilgili, “Türkiye Cumhuriyeti kanunlarına bakılırsa yasaklanmış tekke ve zaviyelerle ilgili kapatma kanunu var. Orada hiç bir beis yok. Lakin bu ülkede örneğin kese kâğıdından matbuat yapılmaması hakkında da 1932 tarihindeki bir kanun vardır. Şayet kanunlar kadükleşmişse, sosyolojik yapı öteki yerlere gelmişse oraları da epeyce kaşımamak lazım. Yani insanlara şunu söyleyebilmek lazım. Siz inançlarınızdan kaynaklı birbirinizi motive edebilecek olduğunuz alanlarda bir ortaya gelebilirsiniz; inançlarınızı rastgele bir Avrupa ülkesindeki üzere özgürece yaşayabileceğiniz ve birbirinizle irtibat halinde olacağınız alanları kullanabilirsiniz lakin siz rejime kastedemezsiniz” açıklamasını masaya yatırdı.
Kalkandelen yazısında Aydoğan’ın açıklamalarının bütününü şöyle yorumladı:
Sanki 97 yıl evvel kaldırılan bu karşıdevrimci yapıların şeriat istediği bilinmiyormuş gibi!”
Yazının ilgili kısmı şöyle:
“Bu skandaldır!
*
Aydoğan, Türkiye Cumhuriyeti’nin kurucu başkanı Mustafa Kemal Atatürk’ün imzasını taşıyan 677 sayılı Tekke ve Zaviyelerle Türbelerin Seddine Dair Kanun’u geçersiz ilan etmekle kalmayıp yürürlükteki anayasanın İhtilal Maddelerine ait 174. hususunun ihlalini savunmuştur.
Bir hukukçunun yürürlükteki bir kanun için “kadük” demesi, hukuk devletinden ne kadar uzak olduğunun delilidir.
Fransızca “caduc” sözünden gelen “kadük”, hukuksal geçerliliğini yitirmiş olan (belge, hukukî kişilik vb.) manasındadır. Hukukta “kadük” olma durumu, bir yasama periyodu ortasında önerilen bir yasa tasarısının o yasama devri ortasında yasalaşamaması durumunda kıymetini yitirmesi, geçerliliğinin kalmamasıdır.
Bir hukuk devletinde, Aydoğan’ın ya da Erdoğan’ın, hiç kimsenin, mevcut bir maddeyi yok sayma yetkisi ya da hakkı yoktur! Siyasetçilerin kabul edilemez keyfi ihlallere sessiz kalması ve tarikatları oy için kullanmaları yüzünden, yasadışı gerici yapılar pıtrak üzere çoğalmıştır.
*
CHP milletvekili Aydoğan’ın 1925 tarihindeki ihtilal kanununu kese kâğıdından matbuat yapılmaması hakkındaki kanun ile bir tutması ise skandalın bir başka tarafıdır.
1925’te tekke ve zaviyeleri kapatan kanun, Türkiye Cumhuriyeti’nin temel prensiplerinden biri olan laikliğe destek oluşturan en kıymetli düzenlemelerden biridir; kese kâğıdı üzere buruşturup atabileceğiniz bir şey değildir. Tarikatlara ve cemaatlere yasadışı bir biçimde göz yumulursa günümüzde olduğu üzere siyasal İslama yol açılır!
Türkiye’de tarikatlar ve cemaatler olmadığında dini inançlar yaşanamıyormuş üzere bir algı yaratmak da çarpıtmadır. Laiklik aykırısı bu yapıların üyeleri, devletin tüm kurumlarına, takımlarına çökmüş biçimdedir. Emelleri da birbirleriyle safça irtibat halinde olmak değil, devlette güç kazanmaktır; bu yapılar iktidara taliptir.
Ana muhalefet partisinin sözcüleri, altılı masadaki öbür partilerle birlikte Erdoğan’ın savunduğu “özgürlükçü laiklik” denilen uydurma kavramı benimsediği için ona uygun açıklamalar yapıyorlar. Zorda kalınca da “devletin rejimine kastetmedikleri sürece” tarikatları savunduklarını söylüyorlar.
Sanki 97 yıl evvel kaldırılan bu karşıdevrimci yapıların şeriat istediği bilinmiyormuş gibi!”