Sevgili Headway okuyucuları
İşte size ruh halinizi yükseltecek bir şey: Pek çok bilimsel ve iş modeli yeniliği artık karbonun atmosferden uzaklaştırılmasını hedefliyor.
Ama bir sorun var. Bunun bedelini kim ödemeli?
Yıllardır umulan cevap “şirket”ti. Pek çok şirket, emisyonlarını telafi etmek için artık karbon denkleştirmeleri satın alıyor; örneğin ağaç dikimini veya topraktaki karbonu ayrıştırmak için örtü bitkilerinin yetiştirilmesini finanse ediyor. Bunu ya mevzuata uymak için ya da sosyal sorumluluk duygusuyla yapıyorlar. Avrupa ve Birleşik Krallık'ta emisyonlara sınırlamalar getirildiğinden “uyumlu pazarlar” bulunmaktadır. Ancak ABD'de yalnızca daha yumuşak bir kavram olan iyi niyete dayanan bir “gönüllü karbon piyasası” var.
Özel pazar, kamu güveni
Gönüllü karbon piyasası uyum piyasalarından çok daha küçük ama yaklaşık bir yıl öncesine kadar hızlı bir şekilde büyüdü. Bu noktada offset fiyatları düştü ve büyük alıcılar geri çekildi. Basında çıkan bazı haberler, başta ormansızlaşmayı önlemeyi amaçlayanlar olmak üzere pek çok kredinin temellerinin hatalı olduğunu ortaya çıkardı. Satın aldıkları denkleştirmelere dayanarak “karbon nötr” olduklarını iddia eden bazı şirketlere, yanlış iddialarda bulundukları gerekçesiyle müşteriler tarafından dava açıldı.
Doğayı yeniden canlandırmak için piyasaları kullanmaya çalışanlar, eleştirinin çoğu zaman haklı olmasına rağmen sektörü torpilleyebileceğinden korkuyorlardı.
Arbor Day Vakfı geçen yıl şikayette bulunarak, “Her şeyden önemlisi, gönüllü karbon piyasasına yönelik güven eksikliğinin devam etmesine yol açtı ve bu da talep üzerinde ciddi bir etki yarattı” diye şikayette bulundu.
Güven: Piyasalar onlar olmadan ölçeklenemez. Güven, paylaşılan standartlardan ve birisinin bunları uygulayacağı bilgisinden gelir. Karbon piyasalarında henüz bunların hiçbiri yok.
Talebin peşinde
Uluslararası bir ittifak karbon muhasebesi ilkeleri üzerinde anlaşmaya varmak için çalışıyor ve iyimserlik sürüyor. Ancak şu anda karbon giderme ve önleme projeleri geliştiren insanların gelir elde etmesi daha zor.
Bunun bir göstergesi, meslektaşım David Segal'in yaklaşık iki yıl önce yazdığı gibi, karbon depolayan turbalıkları restore eden devasa bir İskoç arazisinin sahiplerinin kredi satmaya başlamamış olmalarıdır. Şirket temsilcisi Tim Kirkwood, “Piyasa oldukça belirsizliğini koruyor” dedi.
İskoçya'nın turba baronları için bu büyük bir sorun olmamalı çünkü kırların bakımı için hükümetten para alıyorlar. Ancak ABD'de, kısa süre önce hakkında yazdığım Mast Reforestation gibi, karbon piyasalarını kullanarak ağaç dikmeye çalışan yeni girişimlerin kanatları kırılıyor olabilir… Ağaç dikmek için tüm tedarik zincirini yeniden inşa etmek Batı eyaletlerindeki topraklar yandı.
Mast'ın karbon piyasalarından sorumlu başkan yardımcısı Jonathan Loevner, “Bu talep henüz gerçekleşmedi” dedi. Kredilerin bir kısmı satıldı, ancak “gelecekte de her yıl önemli miktarda karbon giderimi başlatmak” için daha fazlasının satılması gerekiyor.
Güle güle
Okuyucularımıza, doğayı yeniden canlandırmanın bir yolu olarak karbon dengeleme konusunda ne kadar iyimser olduklarını sorduk ve çok büyük bir yanıt aldık: Yaklaşık 1.200 kişi bizimle düşüncelerini paylaştı.
Birçoğu heyecanlıydı ama aynı zamanda modelin çevreyi kirletmeye devam eden şirketlere bağlı olmasından da endişeliydi. Cornell Üniversitesi'nde Kuzeydoğu ormanlarındaki istilacı türlerin yönetimini inceleyen doktora sonrası araştırmacı Eva Colberg, dengelemelerin yeniden büyümeye yönelik dar görüşlü bir yaklaşımı teşvik edebileceğinden endişeliydi.
“Dünya çapında, diktikleri ağaçların gerçekten hayatta kalıp kalmadığını, büyüdüğünü ve işlevsel, çeşitli ve iklime dayanıklı ormanlar haline gelip gelmediğini göz ardı edecek kadar karbona odaklanan programların çok fazla örneği var” diye yazdı Dr. Yerel toplulukların ihtiyaçlarının ve değerlerinin göz ardı edildiği veya en aza indirildiği Colberg vakaları.”
Hatta bazı okuyucuların kendi ormanları var ve bu ormanlara daha fazla ağaç dikmek için para almak istiyorlar. Ancak raporumun gösterdiği gibi, küçük toprak sahipleri için kolay bir çözüm yok.
Wisconsin'deki 250 dönümlük arazisinin yaklaşık 95'inde çiftçilik yapan Thomas Ralston, “Çok fazla araziniz olmadığı sürece kimse sizinle konuşmak istemez” diye yazdı. Meşe ve fındık fidanlarını kendisi alıyor.
Ralston, “Benim için geri ödeme yok, sadece gelecek nesillerin yaşanabilir bir gezegende hayatta kalabilmesi için biraz yapıyorum” dedi.
—Lydia DePillis
Sol
Sizden haber almayı çok isteriz. Kendi topluluğunuzda nerede ilerleme gördünüz? Nerede ilerleme görmüyorsunuz ama keşke olsaydınız? Headway ekibine hangi bağlantıları önerirsiniz? Dearheadway@Haber adresinden bize bildirin.
Headway Girişimi, Ford Vakfı, William ve Flora Hewlett Vakfı ve Stavros Niarchos Vakfı'nın (SNF) bağışlarıyla finanse ediliyor ve Rockefeller Philanthropy Advisors mali sponsor olarak hizmet veriyor. Woodcock Vakfı, Headway'in halka açık meydanının fon sağlayıcılarından biridir. Fon verenlerin hikaye seçimi, odak noktası veya düzenleme süreci üzerinde hiçbir kontrolü yoktur ve hikayeleri yayınlanmadan önce incelemezler. Times, Headway girişiminin tam editoryal kontrolünü elinde tutuyor.
İşte size ruh halinizi yükseltecek bir şey: Pek çok bilimsel ve iş modeli yeniliği artık karbonun atmosferden uzaklaştırılmasını hedefliyor.
Ama bir sorun var. Bunun bedelini kim ödemeli?
Yıllardır umulan cevap “şirket”ti. Pek çok şirket, emisyonlarını telafi etmek için artık karbon denkleştirmeleri satın alıyor; örneğin ağaç dikimini veya topraktaki karbonu ayrıştırmak için örtü bitkilerinin yetiştirilmesini finanse ediyor. Bunu ya mevzuata uymak için ya da sosyal sorumluluk duygusuyla yapıyorlar. Avrupa ve Birleşik Krallık'ta emisyonlara sınırlamalar getirildiğinden “uyumlu pazarlar” bulunmaktadır. Ancak ABD'de yalnızca daha yumuşak bir kavram olan iyi niyete dayanan bir “gönüllü karbon piyasası” var.
Özel pazar, kamu güveni
Gönüllü karbon piyasası uyum piyasalarından çok daha küçük ama yaklaşık bir yıl öncesine kadar hızlı bir şekilde büyüdü. Bu noktada offset fiyatları düştü ve büyük alıcılar geri çekildi. Basında çıkan bazı haberler, başta ormansızlaşmayı önlemeyi amaçlayanlar olmak üzere pek çok kredinin temellerinin hatalı olduğunu ortaya çıkardı. Satın aldıkları denkleştirmelere dayanarak “karbon nötr” olduklarını iddia eden bazı şirketlere, yanlış iddialarda bulundukları gerekçesiyle müşteriler tarafından dava açıldı.
Doğayı yeniden canlandırmak için piyasaları kullanmaya çalışanlar, eleştirinin çoğu zaman haklı olmasına rağmen sektörü torpilleyebileceğinden korkuyorlardı.
Arbor Day Vakfı geçen yıl şikayette bulunarak, “Her şeyden önemlisi, gönüllü karbon piyasasına yönelik güven eksikliğinin devam etmesine yol açtı ve bu da talep üzerinde ciddi bir etki yarattı” diye şikayette bulundu.
Güven: Piyasalar onlar olmadan ölçeklenemez. Güven, paylaşılan standartlardan ve birisinin bunları uygulayacağı bilgisinden gelir. Karbon piyasalarında henüz bunların hiçbiri yok.
Talebin peşinde
Uluslararası bir ittifak karbon muhasebesi ilkeleri üzerinde anlaşmaya varmak için çalışıyor ve iyimserlik sürüyor. Ancak şu anda karbon giderme ve önleme projeleri geliştiren insanların gelir elde etmesi daha zor.
Bunun bir göstergesi, meslektaşım David Segal'in yaklaşık iki yıl önce yazdığı gibi, karbon depolayan turbalıkları restore eden devasa bir İskoç arazisinin sahiplerinin kredi satmaya başlamamış olmalarıdır. Şirket temsilcisi Tim Kirkwood, “Piyasa oldukça belirsizliğini koruyor” dedi.
İskoçya'nın turba baronları için bu büyük bir sorun olmamalı çünkü kırların bakımı için hükümetten para alıyorlar. Ancak ABD'de, kısa süre önce hakkında yazdığım Mast Reforestation gibi, karbon piyasalarını kullanarak ağaç dikmeye çalışan yeni girişimlerin kanatları kırılıyor olabilir… Ağaç dikmek için tüm tedarik zincirini yeniden inşa etmek Batı eyaletlerindeki topraklar yandı.
Mast'ın karbon piyasalarından sorumlu başkan yardımcısı Jonathan Loevner, “Bu talep henüz gerçekleşmedi” dedi. Kredilerin bir kısmı satıldı, ancak “gelecekte de her yıl önemli miktarda karbon giderimi başlatmak” için daha fazlasının satılması gerekiyor.
Güle güle
Okuyucularımıza, doğayı yeniden canlandırmanın bir yolu olarak karbon dengeleme konusunda ne kadar iyimser olduklarını sorduk ve çok büyük bir yanıt aldık: Yaklaşık 1.200 kişi bizimle düşüncelerini paylaştı.
Birçoğu heyecanlıydı ama aynı zamanda modelin çevreyi kirletmeye devam eden şirketlere bağlı olmasından da endişeliydi. Cornell Üniversitesi'nde Kuzeydoğu ormanlarındaki istilacı türlerin yönetimini inceleyen doktora sonrası araştırmacı Eva Colberg, dengelemelerin yeniden büyümeye yönelik dar görüşlü bir yaklaşımı teşvik edebileceğinden endişeliydi.
“Dünya çapında, diktikleri ağaçların gerçekten hayatta kalıp kalmadığını, büyüdüğünü ve işlevsel, çeşitli ve iklime dayanıklı ormanlar haline gelip gelmediğini göz ardı edecek kadar karbona odaklanan programların çok fazla örneği var” diye yazdı Dr. Yerel toplulukların ihtiyaçlarının ve değerlerinin göz ardı edildiği veya en aza indirildiği Colberg vakaları.”
Hatta bazı okuyucuların kendi ormanları var ve bu ormanlara daha fazla ağaç dikmek için para almak istiyorlar. Ancak raporumun gösterdiği gibi, küçük toprak sahipleri için kolay bir çözüm yok.
Wisconsin'deki 250 dönümlük arazisinin yaklaşık 95'inde çiftçilik yapan Thomas Ralston, “Çok fazla araziniz olmadığı sürece kimse sizinle konuşmak istemez” diye yazdı. Meşe ve fındık fidanlarını kendisi alıyor.
Ralston, “Benim için geri ödeme yok, sadece gelecek nesillerin yaşanabilir bir gezegende hayatta kalabilmesi için biraz yapıyorum” dedi.
—Lydia DePillis
Sol
Eski bir konut şefinin ifadesiyle, Paris sakinlerinin dörtte biri, “şehrin zenginliğini üretenlerin” burada yaşamayı karşılayabilmesini sağlamak için devlete ait apartmanlarda yaşıyor.
Patates cipsi, yaban mersinli kekler ve kuzu eti şavurma: Bir uygulama, yiyecek israfından (ve bütçelerinden) endişe duyanları tatmin etmek için ucuz, satılmamış restoran yiyecekleri sunuyor.
Brooklyn'deki bir okul müdürü, “Okul saatleri çalışan insanlar için tasarlanmamıştır” dedi. Bu nedenle okul artık günde 12 saat açık kalıyor ve tavuk eti ikramı, müzik ve ev ödevi yardımı sunuyor.
Sizden haber almayı çok isteriz. Kendi topluluğunuzda nerede ilerleme gördünüz? Nerede ilerleme görmüyorsunuz ama keşke olsaydınız? Headway ekibine hangi bağlantıları önerirsiniz? Dearheadway@Haber adresinden bize bildirin.
Headway Girişimi, Ford Vakfı, William ve Flora Hewlett Vakfı ve Stavros Niarchos Vakfı'nın (SNF) bağışlarıyla finanse ediliyor ve Rockefeller Philanthropy Advisors mali sponsor olarak hizmet veriyor. Woodcock Vakfı, Headway'in halka açık meydanının fon sağlayıcılarından biridir. Fon verenlerin hikaye seçimi, odak noktası veya düzenleme süreci üzerinde hiçbir kontrolü yoktur ve hikayeleri yayınlanmadan önce incelemezler. Times, Headway girişiminin tam editoryal kontrolünü elinde tutuyor.