Yönetmenliğini Berna Gençalp’in, yapımcılığını Berat Birinci, Yonca Ertürk ve Berna Gençalp’in yaptığı “Kim Mihri” belgeseli, Türkiye’nin birinci bayan ressamlarından Mihri Rasim’in ömrünü ve milletlerarası ressamlık mesleğini mevzu alıyor.
Farklı araştırmacıların ortaya çıkardıkları Türkçe, Eski Türkçe, İngilizce, İtalyanca ve Fransızca evraklardan yararlanılan belgesel, Mihri Rasim’in izini ressamın hayatını geçirdiği İstanbul, Roma, Paris ve New York kentlerinde sürüyor. 59. Antalya Altın Portakal Sinema Festivali’nde En Güzel Belgesel seçilen belgeselde ayrıyeten, özel ve kurumsal koleksiyonlardan alınan epeyce sayıda eser görseli, fotoğraflar ve gazete kupürleri kullanıldı.
Filmin ve Mihri Rasim’in öyküsünü direktör Berna Gençalp, araştırmacı Hasret Gülin Dağoğlu ve sinemanın üretimcileri Berat Birinci ve Yonca Ertürk’le konuştuk.
Ressam Mihri Rasim ile ne vakit tanıştınız? Mihri’yi anlatma ve belgesel fikri nasıl ortaya çıktı?
Berna Gençalp: Benim temelde ilgi duyduğum şey öyküler, kıssa anlatımı. Sinemanın bir kıssa anlatmak için imaj, ses, müzik ve kurguyu seferber ederek büyük imkanlar sağladığını düşünüyorum. Lakin tüm bu imkanların bayanlarla ilgili kıssaların anlatımında pek az kullanılmasından rahatsızım. Yalnızca sinemada değil masallarda, romanlarda, tiyatro oyunlarında da bu bu biçimde. Listeyi uzatabiliriz. halbuki bir izleyici ya da okuyucu olarak benim o öykülere de gereksinimim var, hepimizin var. Mihri’yle tanışmamdan fazlaca evvel toplumsal cinsiyet çalışmaları alanından beslenmeye başlamıştım. 2012-2013 senelerında İstanbul Modern’de katıldığım, Sanat Tarihçisi Burcu Pelvanoğlu’nun verdiği Türk Fotoğraf Sanatı Tarihi derslerinde Mihri’den haberim oldu. Burcu Pelvanoğlu anlatırken kendi kendime “Bu bir film!” dedim. Kurmaca yazmaya alışık olduğum için çabucak kurmaca sinema düşündüm, hatta yazdım ve Uçan Süpürge’de ödül kazandık o proje ile. Ancak sonrasındasında birinci adım olarak belgesel yapmamın daha hakikat olacağını anladım. Zira sanat etraflarında ya da bayan tarihini çalışanlar içinde bile Mihri’den haberi olan fazlaca az insan vardı.
Berna Gençalp
Ressam Mihri’yi hiç tanımayan birine anlatacak olsanız, ressam Mihri Rasim kimdir?
Özlem Gülin Dağoğlu: Mihri Rasim (1885-1954), mesleği üç kıtaya ve elli yılı aşkın bir müddetye uzanan ancak şimdiye kadar göz gerisi edilmiş bir bayan portre ressamıdır. Osmanlı İmparatorluğu’nun son senelerında İstanbul’da doğan Mihri Rasim, küçük bir yaştan itibaren istediğini elde etme konusunda inisiyatif sahibi olduğunu göstermiştir. İstanbul’da aldığı birinci sanat eğitimin akabinde, sanatsal gelişmenini ilerletmek için Avrupa’da ikamet etti; devrin sanatsal aktifliklerine katıldı. İstanbul’a döndüğünde, 1914 yılında Osmanlı bayanları için bir hoş sanatlar akademisinin kuruluşuna imza attı. ondan sonrasında İtalya’ya yerleşmek üzere İstanbul’dan kesin olarak ayrılan Mihri Rasim, 1927 yılında Amerika Birleşik Devletleri’ne göç ederek New York’ta yaşamaya başladı. Portreleri ve eğitimci rolüyle Amerikan sanat ve edebiyatına katkıda bulunmaya devam etti.
Burada bir noktaya dikkat çekmek yerinde olacaktır. Kendisinden yaygın olarak “Mihri Müşfik” (Müşfik, birinci eşi Müşfik Selami’nin adıdır) olarak bahsedilse de, araştırmalarım uzun ve ulusötesi mesleği boyunca kendini tanımlarken hep Rasim soyadını kullandığını gösteriyor. ötürüsıyla Mihri Rasim olarak anılması epey daha gerçek olacaktır…
‘FİLMDE OLABİLDİĞİNCE ADİL DAVRANMAYA ÇALIŞTIM’
Çalışmanızın ve belgeselin çıkış noktası “Kim Mihri?” sorusu oldu. Pekala sizin için kimdir Mihri, omurunuzdaki yeri nedir? Ne kadar şey biliyoruz onun hakkında?
Berna Gençalp: Mihri’ye bakışım Hasret Gülin Dağoğlu, Mahinur Tuna ve Burcu Pelvanoğlu üzere araştırmacıların anlattıkları ile şekillendi. Hasret Gülin Dağoğlu uzman danışman olarak Mihri Rasim üzerine yazdığı doktora tezinden bulgularını paylaştı. Belgeselde, bilgi vermek ve his yaratmak istikrarını tutturmaya çalıştım. Tanınmayan tarihi bir kişilik anlatılırken muteber bilgiler aktarmak kural. Öte yandan belgesel sinema, sesli/görüntülü bir ansiklopedi değil. Sinemanın aşikâr bir müddetsi var, bu mühlet ortasında belgeselin dramatik bir yapı da kurması gerek. Belgeselin imali sürerken sinemacı bir bayan arkadaşımla aramda şu biçimde bir diyalog geçti; ben, “Mihri’yi kahramanlaştırmak istemiyorum” dedim. O da buna kızdı, “Ama Mihri bunu hak ediyor, Berna” dedi. Aslında bayanlar o kadar kendi cinslerinin adilce anlatılmış öykülerinden uzak yaşıyorlar ki, bu reaksiyonuna bir yandan hak da verdim.
Yalnız bu “kahramanlık” sorununu âlâ düşünmek lazım. Bir kahraman fanatik bir tavırla ululaştırılan, yalnızca “zafer”leriyle aktarılan, insanüstü bir havaya büründürülen, kıssadaki başka tüm şahısları gölgeleyen biri olmak zorunda mı? Sinemada olabildiğince adil davranmaya çalıştım. Belgeseli izleyenlerin sinemadaki öbür bayanların pahasını fark etmelerini de sağlamak istedim. Mihri hırslı, dinamik, yetenekli bir insan. Muvaffakiyetleri da var, başarısızlıkları da. Lakin bence sıkıntı zaferler kazanmaktan öte, ömrü dolu dolu yaşamakla ilgili. Mihri de bundan yaklaşık 100 sene kadar evvel yeteneğinin, aklının, dileklerinin peşinden giderek hayatı dolu dolu hayatış bir insan, bir bayan.
‘MİHRİ RASİM ÜZERİNE ÇALIŞMAK DAİMA GELİŞEN BİR SÜREÇ’
Özlem Gülin Dağoğlu: Çok sevdiğim bir sanat tarihçisi olan Linda Nochlin’in tabir ettiği üzere, “araştırmalarımın gerisindeki itici güç merak ve sorgulamadır”. Nochlin’in kelamlarına motamot katılıyorum… Ben de kendim için birebirini söyleyebilirim! Mihri Rasim ile müsabakam uzun yıllar öncesine dayanıyor. İnas Sanayi-i Nefise Mektebi üzerinde çalışırken Mihri Rasim’le tanıştım ve açıkçası kendisini fazlaca merak ettim.
Fakat, şaşırtan derecede epey az birincil kaynağa dayanan bilgi vardı sanatçı hakkında. Türkiye haricindeki faaliyetlerine ve bilhassa de ABD’deki yirmi yedi yıllık mesleğine dair bilgi ve birincil kaynakların azlığı, şimdiye kadar onun hayatını ve mesleğini bir gizem ve trajedi havasıyla örtmüştü. Mihri Rasim’in görsel sanatlara ve bayanların hayat şartlarının güzelleştirilmesine yaptığı ufuk açıcı katkılar, ömür kıssasına derinlemesine yedirilmiş trajik, sefil ve pişmanlık dolu bir sonun gölgesinde kalmıştı. halbuki hakkındaki hudutlu bilgi muğlak, vakit zaman yanlış ve sıklıkla ikincil kaynaklardan aktarılmıştı…
bu biçimdelikle mesleğini, çalışmalarını ve muvaffakiyetlerini araştırmaya başladım. Doktora tezimden bu yana araştırmalarıma da devam etmekteyim. Mihri Rasim üzerine çalışmak, yeni ayrıntıların ortaya çıkmaya devam ettiği, daima gelişen ve kapsamı genişleyen bir müddetç. Tezimden bu yana bu yeni bilgiler ışığında kimi şeyleri değiştirdim, netleştirdim ve yerleşik ayrıntıları revize ettim ve revize etmeye devam etmek için çalışıyorum. Birtakım doğruların yanlış olduğu ortaya çıktı; “bu olamaz” dediğimiz birtakım şeyler ise hakikat çıktı… Mihri Rasim üzerine çalışmalar sona ermedi. Tersine, çabucak hemen yeni başlıyor!
Mihri Rasim
Mihri üzerine araştırma süreciniz nasıl geçti?
Özlem Gülin Dağoğlu: birinci vakit içinderda, biroldukça kayıp noktanın izini sürüp birbirine bağladım ve bu sayede sanatkarın bilinmeyen bir portresi gün ışığına çıktı. Uçak biletlerinden göçmenlik dokümanlarına ve kaleme aldığı mektuplara kadar biroldukça yeni arşiv materyali ile sanatkarın şaşırtan, ulus ötesi mesleğini ve yeni bulgular ışığında yapıtlarını ele aldım ve alıyorum.
Araştırma parametreleri hayli sayıdaydı ve birden çok lisanda (mesela Fransızcadan İngilizce İtalyanca ve Almancaya kadar birfazlaca lisanda…) inceleme yapılmasını gerektiriyordu; bu da hem çetin birebir vakitte bir o kadar heyecan verici oldu. kimi vakit bunu Berna ile konuşurken, “Özlem, bu biçimde bir yorumu lakin sen yapabilirsin” dediği oluyordu.
hayatının son yirmi yedi yılını orada geçirmiş bulunmasına karşın şimdiye kadar en az bilinen ve en hayli dramatize edilen devri olan Amerika yıllarını araştırarak işe başladım. ABD’de ortaya çıkardığım birincil kaynaklar, sanatkarın Avrupa kentlerinde ve İstanbul’da geçirdiği senelera dair yeni araştırma noktalarını işaret etti. Yaşadığı her kentteki çeşitli arşivleri taramaya çaba gösterdim. Mihri Rasim’in mesleğini ve yapıtlarını, ortasında evrildiği milletlerarası sosyo-politik ve kültürel bağlamları dikkate alarak değerlendirmeye uğraş ettim ve ediyorum.
Çalışmalarımın yapısı Mihri Rasim’in farklı istikametlerini gün ışığına çıkaran yeni arşiv kaynaklarından ve benim bu yeni dataları yorumlamamdan doğdu. tıpkı vakitte, sanatkarla ilgili tüm arşiv gereçlerini incelemiş değilim. Mihri Rasim üzerine yapılan araştırmaları bir sona ulaştırmıyorum. Üstte da lisana getirdiğim üzere, daha fazla bir tartışma ve diyalog başlatmak; sorular sormak; eksik noktalara işaret etmek istiyorum.
‘KÖTÜ GİDEN İKTİSAT VE PANDEMİ, İMAL İMKANLARIMIZI OLUMSUZ ETKİLEDİ’
Belgesel için çalışmalara ne vakit başladınız?
Yonca Ertürk: Sinemanın birinci tasarım basamaklarını Berat ve Berna’dan biliyordum. vakit içinde projenin içine girdikçe Mihri’ye çekiliyor insan. Kültür Bakanlığı takviyesi ve öbür fonlara müracaatlarla ve tabi finans etabı ile çalışmaya giriştik. 2016’da hem Bakanlık tıpkı vakitte Antalya Sinema Forum süratli ve kusursuz başlangıçlar oldu. İkisinin de imale katkısı büyüktür. Moral dayanağı ve diğer fonlara başvururken verdikleri gücü de belirtmek gerek.
Filmin finansının büyük modülü bu birinci iki erken dayanaktır. Çok tasarruflu ve dikkatli gittik. Takımlarımızla imal formumuza uygun mutabakatlar yaptık. Çekimler senelera yayıldığı için epey fazla insanın emeği, yardımları var. Kaca, Filmarka üzere başından beri yanımızda olan teknik ekipman takviyelerimiz var. Çok fazla stok fotoğraf ve dışa bağlı masrafımız olduğu için 2020 yılında gelen Amerikan Büyükelçiliği dayanağı kurtarıcımız oldu. Bilhassa posterlerimizde de gördüğünüz Mihri’ye ilişkin nadir fotoğraflardan birinin kullanım haklarını satın alabildik.
Son kademede bir daha Antalya Sinema Forum’dan Renk ve Ses Post Yapım dayanağını kazandık. Postbıyık yardımıyla post basamağını bitirdik.
“Kim Mihri”nin seyirci ile birinci buluştuğu gösterim. Perdede arttan Hasret Gülin Dağoğlu ve onun bakış tarafında Haydarpaşa Garı görünüyor. (59’uncu Antalya Sinema Şenliği göskavramından)
Berat Birinci: 2015 yılında ben projeye üretimci ve animasyon direktörü olarak dahil oldum. Başta Kültür Bakanlığı belgesel üretim takviyesi ve yurtiçi, yurtdışı pitching platformlarına başvurarak ilerlemeye başladık. Birinci başta kısa sinema mi yoksa kurmaca mı olsa üzere fikirler vardı. Yonca’nın da katılması ile bir arada uzun metraj belgesel sinema olarak yapılmasına karar verdik. Finansal kaynaklarını bulmak hiç kolay olmadı. Grupta herkes projeye canı gönülden takviye olarak, emeğinin tam karşılığını almasa da projenin ortasında olmaktan zevk alarak elinden geleni hatta fazlasını yaparak hayli büyük katkı sağladı. Harcamalarımızı yaparken tekraren düşünerek yaptık. Yerli-yabancı hibelere ve bir sürü yere tekraren ne alabiliyorsak almak üzere başvurduk. Bilhassa yurtdışı çekimlerimiz, liranın inanılmaz paha kaybetmesi niçiniyle bizi bilhassa fazlaca zorladı. Ortak üretimci ve imal imkanlarımızı epeyce berbat giden ekonomimiz ve pandemi süreci olumsuz etkiledi.
‘ZİHNİMDE ŞEKİLLENEN MİHRİ’NİN KARŞILIĞI BELGESELİN ANİMASYON BÖLÜMLERİ’
Animasyon kısımlarda Mihri Rasim rolünde Feride Çetin yer alıyor. Çetin ve Ressam Mihri’yi bir ortaya getirme fikri nasıl oluştu?
Berna Gençalp: Mihri ile ilgili kurmaca, kısa belgesel ve uzun metraj belgesel üç başka proje geliştirdim. Hepsinde de animasyona yer verdim. Animasyonun sanatsal bir tabir biçimi olarak fazlaca tesirli olduğunu biliyorum. İsim annesi olduğum Canlandıranlar Festivali’nde de 10 yıldır bağımsız animasyon sinemasının en çarpıcı örneklerini seyirciye sunuyoruz. “Kim Mihri” belgeselinde çokça tetikleyici soru soruyorum ancak Mihri ile ilgili karar cümlesi pek az kuruyorum. Mihri’yi, sanatçı hakkında özel ve derinlikli araştırmalar yapmış bireyler anlatıyor. Benim zihnimde şekillenen Mihri’nin karşılığı, belgeselin animasyon kısımları. Oyuncu Feride Çetin ile beni yapımcılarımızdan Yonca Ertürk tanıştırdı. Enteresandır, biz tanıştığımızda Feride Çetin’in Mihri’den aslına bakarsan haberi vardı, bundan epey memnun olmuştum. Sağ olsun, Feride Çetin rotoskop tekniği için yaptığımız çekimlerde Mihri’yi canlandırdı. Eleni Lomvardou da tüm sinemanın ve animasyon kısımların müziklerine imza attı. Animasyon Mihri kısımları müzikleriyle birlikte sinemanın en özgün yanlarından birini oluşturuyor.
.
Çekimler ne kadar sürdü, ne üzere zorluklar yaşadınız?
Berat Birinci: senelera yayılarak ilerledi. Kimi bireylerle çekimler birkaç defa yapıldı. Uzun çekim ve üretim mühletlerine animasyondan alışık olmama karşın bütçesi bu kadar hudutlu uzun metraj bir belgesel sinema için “Kim Mihri”nin üretimi uzun sürdü. Atlas’ tan Ahmet beyin dediği üzere “belgesel sinemanın üretimi hiç bir vakit bitmez, orta verilir”. Animasyon direktörü olarak da animasyon üretim sürecinden de biraz bahsetmek isterim… Sinemanın üretim müddetinin uzaması animasyon kısımların üretilmesi için bir avantaj oldu. Başlarda farklı tekniklerle değişik denemeler yaparak âlâ bir on hazırlık devri geçirdik. Bu daha sonrasında avantaj elde etmemizi sağladı. Pandemide üretimi uzaktan sürdürebildik.
Yonca Ertürk: Çekimler senelera yayıldığı için en büyük zorluk orta devirlerdi. Stantlara, konuklara, özel günlere göre planladığımız çekim günlerinde grupların sürekliliğini sağlamak esasen sıkıntı bir iş. Bütçemiz de fazlaca kısıtlı olduğu için yaratıcı fikirler bulmak zorundaydık. Bir iki çekim gününü planlayınca da olabildiğince verimli bir biçimde pek epey şeyi kapsamaya çalıştık. Yurtdışı çekimleri fazlaca kısa ve Berna’nın kimi vakit tek başına gidebildiği çekimler oldu. Bu kentlerdeki biroldukca sinemacı arkadaşımız üretim ve kamera takımlarımıza katıldı, bu biçimdece Paris, Roma ve New York setleri yapılabildi. Salt Galata’daki Mihri standı muhakkak olduğunda çekimler neredeyse sonlara gelmişti fakat olağan ki sergiyi beklemeye karar verdik. Çekim mühletini esnek bırakmak, Mihri’ye ve konuşanlara bağlı olarak tasarlamak gerekti ve bunun epeyce yararını gördük. Birtakım setleri birleştirdik, kimilerini erteledik. Kurgu müddetince bile ortamızda, Mihri’yle ilgili bugün bir şeyler bulunsa, çabucak sarfiyat çeker miyiz diye şakalaştık. Sanırım bu yüzden en zoru, çekimlerin artık hakikaten bittiğine karar vermek oldu diyebilirim.
‘MİHRİ RASİM BİRİNCİ OSMANLI-TÜRK BAYAN RESSAM DEĞİLDİ LAKİN BİR ÖNCÜYDÜ’
Mihri Rasim’in sanat dünyasındaki yeri nedir?
Özlem Gülin Dağoğlu: Mihri Rasim, tipik olarak bayan sanatkarlara atfedilen kategorileri aşmıştır. Sanatsal pratiğini geliştirmek için kültürel ve siyasi alanlardan üst seviye kişiselyetlerle ulusötesi bir ağ kurdu. Sanatçı kimliğini, toplumsal ve siyasi ilişkilerini portre çalışmaları aracılığıyla geliştirdi. Yirminci yüzyılın birinci yarısına damgasını vuran isimleri resmetti. Kitabımda da bunu göstermeye çalışıyorum: Mihri Rasim’in çağdaş çağın bu biçimdesine değerli kişiselyetlerine erişim sağlamadaki muvaffakiyetini elde eden sanatkarlar azdır. Bayanların durumunun güzelleştirilmesine katkıda bulunmak da mesleğinin değerli bir kesimi oldu.
Burada bir öbür değerli noktaya daha vurgu yapmak gerekir. Mihri Rasim birinci Osmanlı-Türk bayan ressam değildi lakin mutlaka büyük bir öncüydü. Tartışma yaratmaktan da çekinmedi. Mihri Rasim, kapsamını yeni yeni kavramaya başladığımız ölçüde epeyce hırslıydı ve iddialıydı. Çok çalışkan ve üretken bir sanatçıydı.
“Kim Mihri”, tahminen de hiç tanınmayan bir bayan sanatçıyı ortaya çıkartarak izleyicilerle buluşturuyor. Bu belgeselin tahminen de bir şeyleri değiştirebilecek bir birinci adım olduğunu söyleyebilir miyiz?
Berna Gençalp: Mihri üzere kendi alanında değerli bir varlık göstermiş lakin daha sonradan hak ettiği biçimde anılmayan epey fazla bayan var. Onları tanımanın, hak ettikleri biçimde onları anmanın toplumsal hayattaki dengesizlikleri yok etmede bir yararı olabileceğini umuyorum.
Ece Dizdar, Deniz Türkali ve Berna Gençalp
‘MİHRİ RASİM’İN BİR BAYAN VE SANATÇI OLARAK MUVAFFAKİYETLERİ, BİRDen çok BİREYE İLHAM OLACAKTIR’
Mihri Rasim’in kıssası bugüne kadar kitaplarda karşımıza çıksaydı, hatırlansaydı bayanların hayatına ne üzere tesirleri olurdu?
Özlem Gülin Dağoğlu: Kendi neslinden bir fazlaca bayan sanatçı meselade olduğu üzere, Mihri Rasim’in de ismi sanatın tarihinde karanlıkta kalmıştır. “Kim Mihri” belgeselinde de lisana getirdiğim üzere, Mihri Rasim kaybettiğimiz birinci bayan sanatçı değil, bulduğumuz birinci bayan sanatçı da olmayacak. Lakin giderek gelişen, ufuk açıcı ve ilham verici çalışmalar, bayanların sanata, kültüre ve topluma sağladığı değerli katkıları ve muvaffakiyetleri aydınlatıyor. Bunu vurgulamak epey değerli. Maksadım, bu süregelen ve çok bedelli uğraşlara bir katman daha kazandırmak.
Mihri Rasim, Avrupa’da ve ondan sonrasında ABD’de sanatını muvaffakiyetle icra etmiş lakin bu yolda birtakım büyük pürüzlerle karşılaşmıştır. 1930’lu yılların başında büyük zorluklar yaşadığı bir gerçektir. New York’a varışından iki yıl daha sonra, Büyük Buhran tüm dünyada ekonomik sistemi yıkıma uğrattı ve trajik bir krize yol açtı. Bir göçmen, bir bayan ve bir sanatçı olarak Mihri Rasim, buhranın global merkez noktası olan New York’ta hayli yakın bir menzilden tesirlerine tanıklık etti, göğüs gerdi. Karşılaştığı zorlukların şiddetine karşın üstesinden gelmesini başardı. Gün ışığına çıkardığım arşiv bilgileri, ülküsüne ulaşma eforunun Mihri Rasim’i hayatının bu şiddetli devrinin üstesinden gelmeye ittiğini gösteriyor.
Mihri Rasim’in kararlılığı, azmi ve yüreği, öteki bir deyişle bir bayan ve bir sanatçı olarak mesleği, yapıtları, muvaffakiyetleri katiyen birden çok şahsa ilham kaynağı olabilirdi ve olacaktır.
‘KADINLARIN VE ERKEKLERİN İSTİKRARLI VARLIK GÖSTEREBİLECEĞİ ÖYKÜLERE GERÇEK AÇILMAK İSTİYORUM’
Mihri’nin hayatını kurgu olarak da bir üretimde izleyecek miyiz?
Berna Gençalp: Evet. 2015 yılında Berat Birinci ile katıldığımız Uçan Süpürge’de “Mihri Yolda” isimli uzun metraj kurmaca senaryo projem ödül aldı. Artık o senaryo üzerinde yine çalışıyorum. Fakat anlatılmaya paha hayli öykü var, bayanların ve adamların daha istikrarlı varlık gösterebileceği öykülere gerçek açılmak istiyorum.
.
Yeni projeleriniz var mı?
Berna Gençalp: Bundan daha sonra hem belgesel tıpkı vakitte kurmaca yapmak niyetindeyim.
Farklı araştırmacıların ortaya çıkardıkları Türkçe, Eski Türkçe, İngilizce, İtalyanca ve Fransızca evraklardan yararlanılan belgesel, Mihri Rasim’in izini ressamın hayatını geçirdiği İstanbul, Roma, Paris ve New York kentlerinde sürüyor. 59. Antalya Altın Portakal Sinema Festivali’nde En Güzel Belgesel seçilen belgeselde ayrıyeten, özel ve kurumsal koleksiyonlardan alınan epeyce sayıda eser görseli, fotoğraflar ve gazete kupürleri kullanıldı.
Filmin ve Mihri Rasim’in öyküsünü direktör Berna Gençalp, araştırmacı Hasret Gülin Dağoğlu ve sinemanın üretimcileri Berat Birinci ve Yonca Ertürk’le konuştuk.
Ressam Mihri Rasim ile ne vakit tanıştınız? Mihri’yi anlatma ve belgesel fikri nasıl ortaya çıktı?
Berna Gençalp: Benim temelde ilgi duyduğum şey öyküler, kıssa anlatımı. Sinemanın bir kıssa anlatmak için imaj, ses, müzik ve kurguyu seferber ederek büyük imkanlar sağladığını düşünüyorum. Lakin tüm bu imkanların bayanlarla ilgili kıssaların anlatımında pek az kullanılmasından rahatsızım. Yalnızca sinemada değil masallarda, romanlarda, tiyatro oyunlarında da bu bu biçimde. Listeyi uzatabiliriz. halbuki bir izleyici ya da okuyucu olarak benim o öykülere de gereksinimim var, hepimizin var. Mihri’yle tanışmamdan fazlaca evvel toplumsal cinsiyet çalışmaları alanından beslenmeye başlamıştım. 2012-2013 senelerında İstanbul Modern’de katıldığım, Sanat Tarihçisi Burcu Pelvanoğlu’nun verdiği Türk Fotoğraf Sanatı Tarihi derslerinde Mihri’den haberim oldu. Burcu Pelvanoğlu anlatırken kendi kendime “Bu bir film!” dedim. Kurmaca yazmaya alışık olduğum için çabucak kurmaca sinema düşündüm, hatta yazdım ve Uçan Süpürge’de ödül kazandık o proje ile. Ancak sonrasındasında birinci adım olarak belgesel yapmamın daha hakikat olacağını anladım. Zira sanat etraflarında ya da bayan tarihini çalışanlar içinde bile Mihri’den haberi olan fazlaca az insan vardı.
Berna Gençalp
Ressam Mihri’yi hiç tanımayan birine anlatacak olsanız, ressam Mihri Rasim kimdir?
Özlem Gülin Dağoğlu: Mihri Rasim (1885-1954), mesleği üç kıtaya ve elli yılı aşkın bir müddetye uzanan ancak şimdiye kadar göz gerisi edilmiş bir bayan portre ressamıdır. Osmanlı İmparatorluğu’nun son senelerında İstanbul’da doğan Mihri Rasim, küçük bir yaştan itibaren istediğini elde etme konusunda inisiyatif sahibi olduğunu göstermiştir. İstanbul’da aldığı birinci sanat eğitimin akabinde, sanatsal gelişmenini ilerletmek için Avrupa’da ikamet etti; devrin sanatsal aktifliklerine katıldı. İstanbul’a döndüğünde, 1914 yılında Osmanlı bayanları için bir hoş sanatlar akademisinin kuruluşuna imza attı. ondan sonrasında İtalya’ya yerleşmek üzere İstanbul’dan kesin olarak ayrılan Mihri Rasim, 1927 yılında Amerika Birleşik Devletleri’ne göç ederek New York’ta yaşamaya başladı. Portreleri ve eğitimci rolüyle Amerikan sanat ve edebiyatına katkıda bulunmaya devam etti.
Burada bir noktaya dikkat çekmek yerinde olacaktır. Kendisinden yaygın olarak “Mihri Müşfik” (Müşfik, birinci eşi Müşfik Selami’nin adıdır) olarak bahsedilse de, araştırmalarım uzun ve ulusötesi mesleği boyunca kendini tanımlarken hep Rasim soyadını kullandığını gösteriyor. ötürüsıyla Mihri Rasim olarak anılması epey daha gerçek olacaktır…
‘FİLMDE OLABİLDİĞİNCE ADİL DAVRANMAYA ÇALIŞTIM’
Çalışmanızın ve belgeselin çıkış noktası “Kim Mihri?” sorusu oldu. Pekala sizin için kimdir Mihri, omurunuzdaki yeri nedir? Ne kadar şey biliyoruz onun hakkında?
Berna Gençalp: Mihri’ye bakışım Hasret Gülin Dağoğlu, Mahinur Tuna ve Burcu Pelvanoğlu üzere araştırmacıların anlattıkları ile şekillendi. Hasret Gülin Dağoğlu uzman danışman olarak Mihri Rasim üzerine yazdığı doktora tezinden bulgularını paylaştı. Belgeselde, bilgi vermek ve his yaratmak istikrarını tutturmaya çalıştım. Tanınmayan tarihi bir kişilik anlatılırken muteber bilgiler aktarmak kural. Öte yandan belgesel sinema, sesli/görüntülü bir ansiklopedi değil. Sinemanın aşikâr bir müddetsi var, bu mühlet ortasında belgeselin dramatik bir yapı da kurması gerek. Belgeselin imali sürerken sinemacı bir bayan arkadaşımla aramda şu biçimde bir diyalog geçti; ben, “Mihri’yi kahramanlaştırmak istemiyorum” dedim. O da buna kızdı, “Ama Mihri bunu hak ediyor, Berna” dedi. Aslında bayanlar o kadar kendi cinslerinin adilce anlatılmış öykülerinden uzak yaşıyorlar ki, bu reaksiyonuna bir yandan hak da verdim.
Yalnız bu “kahramanlık” sorununu âlâ düşünmek lazım. Bir kahraman fanatik bir tavırla ululaştırılan, yalnızca “zafer”leriyle aktarılan, insanüstü bir havaya büründürülen, kıssadaki başka tüm şahısları gölgeleyen biri olmak zorunda mı? Sinemada olabildiğince adil davranmaya çalıştım. Belgeseli izleyenlerin sinemadaki öbür bayanların pahasını fark etmelerini de sağlamak istedim. Mihri hırslı, dinamik, yetenekli bir insan. Muvaffakiyetleri da var, başarısızlıkları da. Lakin bence sıkıntı zaferler kazanmaktan öte, ömrü dolu dolu yaşamakla ilgili. Mihri de bundan yaklaşık 100 sene kadar evvel yeteneğinin, aklının, dileklerinin peşinden giderek hayatı dolu dolu hayatış bir insan, bir bayan.
‘MİHRİ RASİM ÜZERİNE ÇALIŞMAK DAİMA GELİŞEN BİR SÜREÇ’
Özlem Gülin Dağoğlu: Çok sevdiğim bir sanat tarihçisi olan Linda Nochlin’in tabir ettiği üzere, “araştırmalarımın gerisindeki itici güç merak ve sorgulamadır”. Nochlin’in kelamlarına motamot katılıyorum… Ben de kendim için birebirini söyleyebilirim! Mihri Rasim ile müsabakam uzun yıllar öncesine dayanıyor. İnas Sanayi-i Nefise Mektebi üzerinde çalışırken Mihri Rasim’le tanıştım ve açıkçası kendisini fazlaca merak ettim.
Fakat, şaşırtan derecede epey az birincil kaynağa dayanan bilgi vardı sanatçı hakkında. Türkiye haricindeki faaliyetlerine ve bilhassa de ABD’deki yirmi yedi yıllık mesleğine dair bilgi ve birincil kaynakların azlığı, şimdiye kadar onun hayatını ve mesleğini bir gizem ve trajedi havasıyla örtmüştü. Mihri Rasim’in görsel sanatlara ve bayanların hayat şartlarının güzelleştirilmesine yaptığı ufuk açıcı katkılar, ömür kıssasına derinlemesine yedirilmiş trajik, sefil ve pişmanlık dolu bir sonun gölgesinde kalmıştı. halbuki hakkındaki hudutlu bilgi muğlak, vakit zaman yanlış ve sıklıkla ikincil kaynaklardan aktarılmıştı…
bu biçimdelikle mesleğini, çalışmalarını ve muvaffakiyetlerini araştırmaya başladım. Doktora tezimden bu yana araştırmalarıma da devam etmekteyim. Mihri Rasim üzerine çalışmak, yeni ayrıntıların ortaya çıkmaya devam ettiği, daima gelişen ve kapsamı genişleyen bir müddetç. Tezimden bu yana bu yeni bilgiler ışığında kimi şeyleri değiştirdim, netleştirdim ve yerleşik ayrıntıları revize ettim ve revize etmeye devam etmek için çalışıyorum. Birtakım doğruların yanlış olduğu ortaya çıktı; “bu olamaz” dediğimiz birtakım şeyler ise hakikat çıktı… Mihri Rasim üzerine çalışmalar sona ermedi. Tersine, çabucak hemen yeni başlıyor!
Mihri Rasim
Mihri üzerine araştırma süreciniz nasıl geçti?
Özlem Gülin Dağoğlu: birinci vakit içinderda, biroldukça kayıp noktanın izini sürüp birbirine bağladım ve bu sayede sanatkarın bilinmeyen bir portresi gün ışığına çıktı. Uçak biletlerinden göçmenlik dokümanlarına ve kaleme aldığı mektuplara kadar biroldukça yeni arşiv materyali ile sanatkarın şaşırtan, ulus ötesi mesleğini ve yeni bulgular ışığında yapıtlarını ele aldım ve alıyorum.
Araştırma parametreleri hayli sayıdaydı ve birden çok lisanda (mesela Fransızcadan İngilizce İtalyanca ve Almancaya kadar birfazlaca lisanda…) inceleme yapılmasını gerektiriyordu; bu da hem çetin birebir vakitte bir o kadar heyecan verici oldu. kimi vakit bunu Berna ile konuşurken, “Özlem, bu biçimde bir yorumu lakin sen yapabilirsin” dediği oluyordu.
hayatının son yirmi yedi yılını orada geçirmiş bulunmasına karşın şimdiye kadar en az bilinen ve en hayli dramatize edilen devri olan Amerika yıllarını araştırarak işe başladım. ABD’de ortaya çıkardığım birincil kaynaklar, sanatkarın Avrupa kentlerinde ve İstanbul’da geçirdiği senelera dair yeni araştırma noktalarını işaret etti. Yaşadığı her kentteki çeşitli arşivleri taramaya çaba gösterdim. Mihri Rasim’in mesleğini ve yapıtlarını, ortasında evrildiği milletlerarası sosyo-politik ve kültürel bağlamları dikkate alarak değerlendirmeye uğraş ettim ve ediyorum.
Çalışmalarımın yapısı Mihri Rasim’in farklı istikametlerini gün ışığına çıkaran yeni arşiv kaynaklarından ve benim bu yeni dataları yorumlamamdan doğdu. tıpkı vakitte, sanatkarla ilgili tüm arşiv gereçlerini incelemiş değilim. Mihri Rasim üzerine yapılan araştırmaları bir sona ulaştırmıyorum. Üstte da lisana getirdiğim üzere, daha fazla bir tartışma ve diyalog başlatmak; sorular sormak; eksik noktalara işaret etmek istiyorum.
‘KÖTÜ GİDEN İKTİSAT VE PANDEMİ, İMAL İMKANLARIMIZI OLUMSUZ ETKİLEDİ’
Belgesel için çalışmalara ne vakit başladınız?
Yonca Ertürk: Sinemanın birinci tasarım basamaklarını Berat ve Berna’dan biliyordum. vakit içinde projenin içine girdikçe Mihri’ye çekiliyor insan. Kültür Bakanlığı takviyesi ve öbür fonlara müracaatlarla ve tabi finans etabı ile çalışmaya giriştik. 2016’da hem Bakanlık tıpkı vakitte Antalya Sinema Forum süratli ve kusursuz başlangıçlar oldu. İkisinin de imale katkısı büyüktür. Moral dayanağı ve diğer fonlara başvururken verdikleri gücü de belirtmek gerek.
Filmin finansının büyük modülü bu birinci iki erken dayanaktır. Çok tasarruflu ve dikkatli gittik. Takımlarımızla imal formumuza uygun mutabakatlar yaptık. Çekimler senelera yayıldığı için epey fazla insanın emeği, yardımları var. Kaca, Filmarka üzere başından beri yanımızda olan teknik ekipman takviyelerimiz var. Çok fazla stok fotoğraf ve dışa bağlı masrafımız olduğu için 2020 yılında gelen Amerikan Büyükelçiliği dayanağı kurtarıcımız oldu. Bilhassa posterlerimizde de gördüğünüz Mihri’ye ilişkin nadir fotoğraflardan birinin kullanım haklarını satın alabildik.
Son kademede bir daha Antalya Sinema Forum’dan Renk ve Ses Post Yapım dayanağını kazandık. Postbıyık yardımıyla post basamağını bitirdik.
“Kim Mihri”nin seyirci ile birinci buluştuğu gösterim. Perdede arttan Hasret Gülin Dağoğlu ve onun bakış tarafında Haydarpaşa Garı görünüyor. (59’uncu Antalya Sinema Şenliği göskavramından)
Berat Birinci: 2015 yılında ben projeye üretimci ve animasyon direktörü olarak dahil oldum. Başta Kültür Bakanlığı belgesel üretim takviyesi ve yurtiçi, yurtdışı pitching platformlarına başvurarak ilerlemeye başladık. Birinci başta kısa sinema mi yoksa kurmaca mı olsa üzere fikirler vardı. Yonca’nın da katılması ile bir arada uzun metraj belgesel sinema olarak yapılmasına karar verdik. Finansal kaynaklarını bulmak hiç kolay olmadı. Grupta herkes projeye canı gönülden takviye olarak, emeğinin tam karşılığını almasa da projenin ortasında olmaktan zevk alarak elinden geleni hatta fazlasını yaparak hayli büyük katkı sağladı. Harcamalarımızı yaparken tekraren düşünerek yaptık. Yerli-yabancı hibelere ve bir sürü yere tekraren ne alabiliyorsak almak üzere başvurduk. Bilhassa yurtdışı çekimlerimiz, liranın inanılmaz paha kaybetmesi niçiniyle bizi bilhassa fazlaca zorladı. Ortak üretimci ve imal imkanlarımızı epeyce berbat giden ekonomimiz ve pandemi süreci olumsuz etkiledi.
‘ZİHNİMDE ŞEKİLLENEN MİHRİ’NİN KARŞILIĞI BELGESELİN ANİMASYON BÖLÜMLERİ’
Animasyon kısımlarda Mihri Rasim rolünde Feride Çetin yer alıyor. Çetin ve Ressam Mihri’yi bir ortaya getirme fikri nasıl oluştu?
Berna Gençalp: Mihri ile ilgili kurmaca, kısa belgesel ve uzun metraj belgesel üç başka proje geliştirdim. Hepsinde de animasyona yer verdim. Animasyonun sanatsal bir tabir biçimi olarak fazlaca tesirli olduğunu biliyorum. İsim annesi olduğum Canlandıranlar Festivali’nde de 10 yıldır bağımsız animasyon sinemasının en çarpıcı örneklerini seyirciye sunuyoruz. “Kim Mihri” belgeselinde çokça tetikleyici soru soruyorum ancak Mihri ile ilgili karar cümlesi pek az kuruyorum. Mihri’yi, sanatçı hakkında özel ve derinlikli araştırmalar yapmış bireyler anlatıyor. Benim zihnimde şekillenen Mihri’nin karşılığı, belgeselin animasyon kısımları. Oyuncu Feride Çetin ile beni yapımcılarımızdan Yonca Ertürk tanıştırdı. Enteresandır, biz tanıştığımızda Feride Çetin’in Mihri’den aslına bakarsan haberi vardı, bundan epey memnun olmuştum. Sağ olsun, Feride Çetin rotoskop tekniği için yaptığımız çekimlerde Mihri’yi canlandırdı. Eleni Lomvardou da tüm sinemanın ve animasyon kısımların müziklerine imza attı. Animasyon Mihri kısımları müzikleriyle birlikte sinemanın en özgün yanlarından birini oluşturuyor.
.
Çekimler ne kadar sürdü, ne üzere zorluklar yaşadınız?
Berat Birinci: senelera yayılarak ilerledi. Kimi bireylerle çekimler birkaç defa yapıldı. Uzun çekim ve üretim mühletlerine animasyondan alışık olmama karşın bütçesi bu kadar hudutlu uzun metraj bir belgesel sinema için “Kim Mihri”nin üretimi uzun sürdü. Atlas’ tan Ahmet beyin dediği üzere “belgesel sinemanın üretimi hiç bir vakit bitmez, orta verilir”. Animasyon direktörü olarak da animasyon üretim sürecinden de biraz bahsetmek isterim… Sinemanın üretim müddetinin uzaması animasyon kısımların üretilmesi için bir avantaj oldu. Başlarda farklı tekniklerle değişik denemeler yaparak âlâ bir on hazırlık devri geçirdik. Bu daha sonrasında avantaj elde etmemizi sağladı. Pandemide üretimi uzaktan sürdürebildik.
Yonca Ertürk: Çekimler senelera yayıldığı için en büyük zorluk orta devirlerdi. Stantlara, konuklara, özel günlere göre planladığımız çekim günlerinde grupların sürekliliğini sağlamak esasen sıkıntı bir iş. Bütçemiz de fazlaca kısıtlı olduğu için yaratıcı fikirler bulmak zorundaydık. Bir iki çekim gününü planlayınca da olabildiğince verimli bir biçimde pek epey şeyi kapsamaya çalıştık. Yurtdışı çekimleri fazlaca kısa ve Berna’nın kimi vakit tek başına gidebildiği çekimler oldu. Bu kentlerdeki biroldukca sinemacı arkadaşımız üretim ve kamera takımlarımıza katıldı, bu biçimdece Paris, Roma ve New York setleri yapılabildi. Salt Galata’daki Mihri standı muhakkak olduğunda çekimler neredeyse sonlara gelmişti fakat olağan ki sergiyi beklemeye karar verdik. Çekim mühletini esnek bırakmak, Mihri’ye ve konuşanlara bağlı olarak tasarlamak gerekti ve bunun epeyce yararını gördük. Birtakım setleri birleştirdik, kimilerini erteledik. Kurgu müddetince bile ortamızda, Mihri’yle ilgili bugün bir şeyler bulunsa, çabucak sarfiyat çeker miyiz diye şakalaştık. Sanırım bu yüzden en zoru, çekimlerin artık hakikaten bittiğine karar vermek oldu diyebilirim.
‘MİHRİ RASİM BİRİNCİ OSMANLI-TÜRK BAYAN RESSAM DEĞİLDİ LAKİN BİR ÖNCÜYDÜ’
Mihri Rasim’in sanat dünyasındaki yeri nedir?
Özlem Gülin Dağoğlu: Mihri Rasim, tipik olarak bayan sanatkarlara atfedilen kategorileri aşmıştır. Sanatsal pratiğini geliştirmek için kültürel ve siyasi alanlardan üst seviye kişiselyetlerle ulusötesi bir ağ kurdu. Sanatçı kimliğini, toplumsal ve siyasi ilişkilerini portre çalışmaları aracılığıyla geliştirdi. Yirminci yüzyılın birinci yarısına damgasını vuran isimleri resmetti. Kitabımda da bunu göstermeye çalışıyorum: Mihri Rasim’in çağdaş çağın bu biçimdesine değerli kişiselyetlerine erişim sağlamadaki muvaffakiyetini elde eden sanatkarlar azdır. Bayanların durumunun güzelleştirilmesine katkıda bulunmak da mesleğinin değerli bir kesimi oldu.
Burada bir öbür değerli noktaya daha vurgu yapmak gerekir. Mihri Rasim birinci Osmanlı-Türk bayan ressam değildi lakin mutlaka büyük bir öncüydü. Tartışma yaratmaktan da çekinmedi. Mihri Rasim, kapsamını yeni yeni kavramaya başladığımız ölçüde epeyce hırslıydı ve iddialıydı. Çok çalışkan ve üretken bir sanatçıydı.
“Kim Mihri”, tahminen de hiç tanınmayan bir bayan sanatçıyı ortaya çıkartarak izleyicilerle buluşturuyor. Bu belgeselin tahminen de bir şeyleri değiştirebilecek bir birinci adım olduğunu söyleyebilir miyiz?
Berna Gençalp: Mihri üzere kendi alanında değerli bir varlık göstermiş lakin daha sonradan hak ettiği biçimde anılmayan epey fazla bayan var. Onları tanımanın, hak ettikleri biçimde onları anmanın toplumsal hayattaki dengesizlikleri yok etmede bir yararı olabileceğini umuyorum.
Ece Dizdar, Deniz Türkali ve Berna Gençalp
‘MİHRİ RASİM’İN BİR BAYAN VE SANATÇI OLARAK MUVAFFAKİYETLERİ, BİRDen çok BİREYE İLHAM OLACAKTIR’
Mihri Rasim’in kıssası bugüne kadar kitaplarda karşımıza çıksaydı, hatırlansaydı bayanların hayatına ne üzere tesirleri olurdu?
Özlem Gülin Dağoğlu: Kendi neslinden bir fazlaca bayan sanatçı meselade olduğu üzere, Mihri Rasim’in de ismi sanatın tarihinde karanlıkta kalmıştır. “Kim Mihri” belgeselinde de lisana getirdiğim üzere, Mihri Rasim kaybettiğimiz birinci bayan sanatçı değil, bulduğumuz birinci bayan sanatçı da olmayacak. Lakin giderek gelişen, ufuk açıcı ve ilham verici çalışmalar, bayanların sanata, kültüre ve topluma sağladığı değerli katkıları ve muvaffakiyetleri aydınlatıyor. Bunu vurgulamak epey değerli. Maksadım, bu süregelen ve çok bedelli uğraşlara bir katman daha kazandırmak.
Mihri Rasim, Avrupa’da ve ondan sonrasında ABD’de sanatını muvaffakiyetle icra etmiş lakin bu yolda birtakım büyük pürüzlerle karşılaşmıştır. 1930’lu yılların başında büyük zorluklar yaşadığı bir gerçektir. New York’a varışından iki yıl daha sonra, Büyük Buhran tüm dünyada ekonomik sistemi yıkıma uğrattı ve trajik bir krize yol açtı. Bir göçmen, bir bayan ve bir sanatçı olarak Mihri Rasim, buhranın global merkez noktası olan New York’ta hayli yakın bir menzilden tesirlerine tanıklık etti, göğüs gerdi. Karşılaştığı zorlukların şiddetine karşın üstesinden gelmesini başardı. Gün ışığına çıkardığım arşiv bilgileri, ülküsüne ulaşma eforunun Mihri Rasim’i hayatının bu şiddetli devrinin üstesinden gelmeye ittiğini gösteriyor.
Mihri Rasim’in kararlılığı, azmi ve yüreği, öteki bir deyişle bir bayan ve bir sanatçı olarak mesleği, yapıtları, muvaffakiyetleri katiyen birden çok şahsa ilham kaynağı olabilirdi ve olacaktır.
‘KADINLARIN VE ERKEKLERİN İSTİKRARLI VARLIK GÖSTEREBİLECEĞİ ÖYKÜLERE GERÇEK AÇILMAK İSTİYORUM’
Mihri’nin hayatını kurgu olarak da bir üretimde izleyecek miyiz?
Berna Gençalp: Evet. 2015 yılında Berat Birinci ile katıldığımız Uçan Süpürge’de “Mihri Yolda” isimli uzun metraj kurmaca senaryo projem ödül aldı. Artık o senaryo üzerinde yine çalışıyorum. Fakat anlatılmaya paha hayli öykü var, bayanların ve adamların daha istikrarlı varlık gösterebileceği öykülere gerçek açılmak istiyorum.
.
Yeni projeleriniz var mı?
Berna Gençalp: Bundan daha sonra hem belgesel tıpkı vakitte kurmaca yapmak niyetindeyim.