PARİS — Fransız süt ürünleri devi Danone, iklim krizi sırasında kurumsal sosyal sorumluluğu sorgulayan bir davada, plastik ayak izini yeterince azaltmadığını söyleyen üç çevreci grup tarafından mahkemeye çıkarılıyor.
Gruplar, son zamanlarda yapılan bir araştırmaya göre dünyanın en büyük 10 plastik kirleticisinden biri olan Danone’yi, büyük şirketleri çevresel etkilerini ele almaya mecbur eden ve yeni yollar açan dönüm noktası niteliğindeki bir Fransız yasası uyarınca “yükümlülüklerini yerine getirmemekle” suçluyor. eğer yapmazlarsa onları dava etmek için.
Gruplardan biri olan ClientEarth’ün avukatı Rosa Pritchard, “İklim ve sağlık uzmanlarının ve tüketicilerin açık endişelerine ve konuyu ele almak için yasal bir zorunluluğa rağmen, Danone plastikle başa çıkmak için ciddi bir planı olmadan ilerliyor” dedi. Pazartesi günü bir açıklama.
Danone’den bir sözcü, şirketin iddiayı “güçlü bir şekilde” reddettiğini ve “plastik kullanımını azaltmak, yeniden kullanımı geliştirmek, toplama ve geri dönüşüm kanallarını güçlendirmek ve alternatif malzemeler geliştirmek” için harekete geçtiğini sözlerine ekledi.
Davanın, bilim adamlarının hava ve su kalitesini, küresel ısınmayı ve insan ve hayvan yaşamını etkilediğini söylediği plastik kirliliğindeki patlayıcı artışa dikkat çekmesi muhtemel. Sorun o kadar acil ki, geçen yıl Birleşmiş Milletler plastik üretimini durdurmak için bir anlaşma taslağı hazırlamaya başlamayı kabul etti.
Ancak Pazartesi günkü duyuru, çevre aktivizminde daha geniş bir eğilime de değindi; savunuculuk grupları, hükümetlere ve şirketlere iklim taahhütleri ile gerçek sicilleri arasındaki boşluğu kapatmak için giderek daha fazla dava açıyor.
ClientEarth’ün Avrupa program direktörü Adam Weiss, bazılarının belirsiz gereklilikleri nedeniyle Fransa’nın tüzüğünü dişsiz görebileceğini söyledi.
Ancak, “dişler takım elbise içinde” diye ekledi.
Danone, ClientEarth ve diğer iki grup olan Surfrider Europe ve Zero Waste France’a karşı açılan dava aracılığıyla, birçok bilim insanının potansiyel olarak yıkıcı etkileri henüz tam olarak anlaşılamayan küresel plastik krizi olarak adlandırdığı duruma ışık tutmayı umuyoruz.
Fosil yakıtlardan üretilen plastikler, yaşam döngüleri boyunca havayı kirletici maddeler salar, insan sağlığına zarar verir ve deniz yaşamını öldürür. Yakın tarihli bir araştırmaya göre, 2015 yılında küresel sera gazı emisyonlarının yüzde 4,5’inden sorumluydular ki bu, dünyadaki tüm uçakların toplamından daha fazla.
Ekonomik İşbirliği ve Kalkınma Örgütü’nün rakamları, plastik üretiminin son yetmiş yılda iki milyon tondan (ton başına yaklaşık 2.200 pound, ton başına yaklaşık 2.200 pound) 400 milyonun üzerine çıktığını gösteriyor – ve 2060 yılına kadar neredeyse üç katına çıkması bekleniyor.
2021 mali raporuna göre, Danone tek başına 2021’de su şişelerinde, yoğurt kaplarında ve diğer ambalajlarda Eyfel Kulesi’nin ağırlığının yaklaşık 74 katı olan 750.000 tondan fazla plastik kullandı.
Şirket, 2018’den 2021’e kadar plastik kullanımını yüzde 12 oranında azalttığını ve 2025 yılına kadar yalnızca yeniden kullanılabilir, geri dönüştürülebilir veya kompostlanabilir plastik ambalaj kullanmayı taahhüt ettiğini söyledi. Ancak, Birleşmiş Milletler ile birlikte plastik kirliliğiyle mücadele etmek için büyük şirketler için gönüllü bir program oluşturan Ellen MacArthur Vakfı tarafından hazırlanan bir rapora göre, Danone bu hedefe ulaşma yolunda değil.
Alman yayın kuruluşu Deutsche Welle tarafından geçen yıl yapılan bir soruşturma, Danone’nin geri dönüştürülmüş plastikler konusundaki eksikliklerini de vurguladı.
Çevreci gruplar ayrıca gerekli ölçekte geri dönüşümün etkili olmadığını söylüyor: Birleşmiş Milletler’e göre şimdiye kadar yapılmış tüm plastiğin yalnızca yüzde 9’u geri dönüştürüldü ve geri kalanı büyük ölçüde çöplüklerde ve çöplüklerde son buluyor.
ClientEarth’ten Bay Weiss, “Geri dönüşümle bu işin içinden çıkamayacağız,” dedi.
Plastiklerin Danone’nin iş modeli için “gönüllü mekanizmaların” etkili olamayacak kadar kritik olduğunu da sözlerine ekledi. Hukukun gücüne ihtiyacımız var” dedi.
Danone’ye dava açmak için çevreci gruplar, 2017’de Fransa’da kabul edilen bir dönüm noktası olan Teyakkuz Yasasına güvendiler. Büyük şirketleri, faaliyet zincirleri boyunca insan hakları ihlallerini ve çevresel zararları tespit etmek ve önlemek için etkili önlemler almakla yükümlü kılar.
Yasa, 2013 yılında Bangladeş’te bir hazır giyim fabrikasının çökerek 1.100’den fazla insanı öldürdüğü Rana Plaza felaketinden ilham aldı. Enkaz altında bulunan tanınmış markaların etiketleri, giyim endüstrisine sert bir ışık tuttu ve dünyanın dört bir yanındaki politikacıları ve insan hakları gruplarını daha fazla kurumsal sorumluluk için zorlamaya sevk etti.
Fransa’nın Avrupa’da türünün ilk örneği olan uyanıklık yasası, o zamandan beri Almanya ve Hollanda’da benzer yasalara ve önerilen bir Avrupa Birliği direktifine ilham kaynağı oldu.
Amerika Birleşik Devletleri’nde, bir bakım görevi kanunu gibisi yoktur. Plastik üreticilerinin atık ve geri dönüşüm programlarını finanse etmesini ve tek kullanımlık plastik poşetleri ve plastik atıkların gelişmekte olan ülkelere ihracatını yasaklamasını gerektiren Plastik Kirliliğinden Kurtulun Yasası şu anda komitede.
Bununla birlikte, çevre kuruluşları, son yıllarda Coca-Cola gibi büyük plastik kirleticilere, şirketlerin tek kullanımlık plastik kullanımının, geri dönüşüme ve çevreye bağlı olduklarına dair reklam iddialarıyla çeliştiğini iddia ederek, çoğunlukla eyalet düzeyindeki tüketici koruma yasalarını kullanarak giderek artan bir şekilde dava açtı. .
Akademisyenler ve insan hakları grupları, Fransa’da birçok şirketin yasaya yalnızca belirsiz önlemleri veya yeni yükümlülüklerden önce gelen bazı önlemleri listeleyerek yanıt verdiğini söylüyor.
Paris Dauphine Üniversitesi’nden bir sosyolog olan ve kurumsal sorumluluk üzerine bir kitap yayınlayan Pauline Barraud de Lagerie, “Genellikle mevcut uygulamaları rasyonelleştirmekle ilgilidir” diyor. “STK’lar, şirketlere karşı davalar yoluyla bir şekilde sonuçlara olan bağlılığı geri getirmeye çalışıyor” diye ekledi.
Bugüne kadar, Fransız yasalarına göre yaklaşık 15 yasal dava bildirilmiştir. Bunların yarısı mahkemeye gitti ve hala yıllarca sürebilecek bir kararı bekliyor.
Dört yasal davaya karışan bir grup olan Sherpa’nın lideri Sandra Cossart, “Hükümetin siyasi irade eksikliğini telafi ediyoruz,” dedi ve kendisinin “kesintisiz bir yasa” olarak tanımladığı şeye işaret etti.
Çevreci gruplar yaptıkları açıklamada, Danone’nin 2021 teyakkuz planının “plastikler konusunda tamamen sessiz” olduğunu söyledi. Paris’teki bir hukuk mahkemesindeki yargıçlardan, şirketi altı ay içinde plastikten aşamalı olarak vazgeçmeyi içeren yeni bir plan yayınlamaya zorlamalarını istiyorlar. Şirket bu süreyi karşılayamazsa, gecikme günü başına 100.000 Euro (108.000 $) tazminat talep edecek.
Eylül ayında gruplar, diğer sekiz büyük gıda şirketine, onları yetersiz durum tespiti planları yapmakla suçlayan resmi bildirimler yayınladı. ClientEarth, çabalarını hızlandırma sözü veren market zinciri Carrefour ve Nestlé gibi şirketlerden tatmin edici yanıtlar aldığını, ancak Danone’den almadığını söyledi.
Dava, son yıllarda ivme kazanan ve iklim eylemini geleneksel gösterilerin ve sivil itaatsizlik girişimlerinin ötesine genişleten daha geniş bir iklim davası eğiliminin parçası.
Grantham Araştırma Enstitüsü ve Sabin İklim Değişikliği Yasası Merkezi’nden alınan verilere göre, dünya çapındaki iklim değişikliği davalarının sayısı 2017’den 2022’ye iki kattan fazla artarak yaklaşık 900’den 2.000’in üzerinde bekleyen veya kapatılmış davaya ulaştı.
Grantham Enstitüsü’nden bir araştırmacı olan Catherine Higham, çoğu davanın hükümetlere karşı açıldığını, ancak giderek daha fazla çıkar grubunun şirketlere yöneldiğini söyledi.
ClientEarth’ten Bay Weiss, grubunun “yatırımcıları ve işletmeleri korumayı amaçlayan” kurumsal yasalarda gezinmek için onları çevresel sorunları daha iyi ele almaya teşvik etmek için mücadele ettiğini söyledi.
“Artık şirketlerin çevre konusunda bir şeyler yapmasını sağlamak için tasarlanmış bir yasamız var” dedi. “Bu bir adım değişikliği.”
Gruplar, son zamanlarda yapılan bir araştırmaya göre dünyanın en büyük 10 plastik kirleticisinden biri olan Danone’yi, büyük şirketleri çevresel etkilerini ele almaya mecbur eden ve yeni yollar açan dönüm noktası niteliğindeki bir Fransız yasası uyarınca “yükümlülüklerini yerine getirmemekle” suçluyor. eğer yapmazlarsa onları dava etmek için.
Gruplardan biri olan ClientEarth’ün avukatı Rosa Pritchard, “İklim ve sağlık uzmanlarının ve tüketicilerin açık endişelerine ve konuyu ele almak için yasal bir zorunluluğa rağmen, Danone plastikle başa çıkmak için ciddi bir planı olmadan ilerliyor” dedi. Pazartesi günü bir açıklama.
Danone’den bir sözcü, şirketin iddiayı “güçlü bir şekilde” reddettiğini ve “plastik kullanımını azaltmak, yeniden kullanımı geliştirmek, toplama ve geri dönüşüm kanallarını güçlendirmek ve alternatif malzemeler geliştirmek” için harekete geçtiğini sözlerine ekledi.
Davanın, bilim adamlarının hava ve su kalitesini, küresel ısınmayı ve insan ve hayvan yaşamını etkilediğini söylediği plastik kirliliğindeki patlayıcı artışa dikkat çekmesi muhtemel. Sorun o kadar acil ki, geçen yıl Birleşmiş Milletler plastik üretimini durdurmak için bir anlaşma taslağı hazırlamaya başlamayı kabul etti.
Ancak Pazartesi günkü duyuru, çevre aktivizminde daha geniş bir eğilime de değindi; savunuculuk grupları, hükümetlere ve şirketlere iklim taahhütleri ile gerçek sicilleri arasındaki boşluğu kapatmak için giderek daha fazla dava açıyor.
ClientEarth’ün Avrupa program direktörü Adam Weiss, bazılarının belirsiz gereklilikleri nedeniyle Fransa’nın tüzüğünü dişsiz görebileceğini söyledi.
Ancak, “dişler takım elbise içinde” diye ekledi.
Danone, ClientEarth ve diğer iki grup olan Surfrider Europe ve Zero Waste France’a karşı açılan dava aracılığıyla, birçok bilim insanının potansiyel olarak yıkıcı etkileri henüz tam olarak anlaşılamayan küresel plastik krizi olarak adlandırdığı duruma ışık tutmayı umuyoruz.
Fosil yakıtlardan üretilen plastikler, yaşam döngüleri boyunca havayı kirletici maddeler salar, insan sağlığına zarar verir ve deniz yaşamını öldürür. Yakın tarihli bir araştırmaya göre, 2015 yılında küresel sera gazı emisyonlarının yüzde 4,5’inden sorumluydular ki bu, dünyadaki tüm uçakların toplamından daha fazla.
Ekonomik İşbirliği ve Kalkınma Örgütü’nün rakamları, plastik üretiminin son yetmiş yılda iki milyon tondan (ton başına yaklaşık 2.200 pound, ton başına yaklaşık 2.200 pound) 400 milyonun üzerine çıktığını gösteriyor – ve 2060 yılına kadar neredeyse üç katına çıkması bekleniyor.
2021 mali raporuna göre, Danone tek başına 2021’de su şişelerinde, yoğurt kaplarında ve diğer ambalajlarda Eyfel Kulesi’nin ağırlığının yaklaşık 74 katı olan 750.000 tondan fazla plastik kullandı.
Şirket, 2018’den 2021’e kadar plastik kullanımını yüzde 12 oranında azalttığını ve 2025 yılına kadar yalnızca yeniden kullanılabilir, geri dönüştürülebilir veya kompostlanabilir plastik ambalaj kullanmayı taahhüt ettiğini söyledi. Ancak, Birleşmiş Milletler ile birlikte plastik kirliliğiyle mücadele etmek için büyük şirketler için gönüllü bir program oluşturan Ellen MacArthur Vakfı tarafından hazırlanan bir rapora göre, Danone bu hedefe ulaşma yolunda değil.
Alman yayın kuruluşu Deutsche Welle tarafından geçen yıl yapılan bir soruşturma, Danone’nin geri dönüştürülmüş plastikler konusundaki eksikliklerini de vurguladı.
Çevreci gruplar ayrıca gerekli ölçekte geri dönüşümün etkili olmadığını söylüyor: Birleşmiş Milletler’e göre şimdiye kadar yapılmış tüm plastiğin yalnızca yüzde 9’u geri dönüştürüldü ve geri kalanı büyük ölçüde çöplüklerde ve çöplüklerde son buluyor.
ClientEarth’ten Bay Weiss, “Geri dönüşümle bu işin içinden çıkamayacağız,” dedi.
Plastiklerin Danone’nin iş modeli için “gönüllü mekanizmaların” etkili olamayacak kadar kritik olduğunu da sözlerine ekledi. Hukukun gücüne ihtiyacımız var” dedi.
Danone’ye dava açmak için çevreci gruplar, 2017’de Fransa’da kabul edilen bir dönüm noktası olan Teyakkuz Yasasına güvendiler. Büyük şirketleri, faaliyet zincirleri boyunca insan hakları ihlallerini ve çevresel zararları tespit etmek ve önlemek için etkili önlemler almakla yükümlü kılar.
Yasa, 2013 yılında Bangladeş’te bir hazır giyim fabrikasının çökerek 1.100’den fazla insanı öldürdüğü Rana Plaza felaketinden ilham aldı. Enkaz altında bulunan tanınmış markaların etiketleri, giyim endüstrisine sert bir ışık tuttu ve dünyanın dört bir yanındaki politikacıları ve insan hakları gruplarını daha fazla kurumsal sorumluluk için zorlamaya sevk etti.
Fransa’nın Avrupa’da türünün ilk örneği olan uyanıklık yasası, o zamandan beri Almanya ve Hollanda’da benzer yasalara ve önerilen bir Avrupa Birliği direktifine ilham kaynağı oldu.
Amerika Birleşik Devletleri’nde, bir bakım görevi kanunu gibisi yoktur. Plastik üreticilerinin atık ve geri dönüşüm programlarını finanse etmesini ve tek kullanımlık plastik poşetleri ve plastik atıkların gelişmekte olan ülkelere ihracatını yasaklamasını gerektiren Plastik Kirliliğinden Kurtulun Yasası şu anda komitede.
Bununla birlikte, çevre kuruluşları, son yıllarda Coca-Cola gibi büyük plastik kirleticilere, şirketlerin tek kullanımlık plastik kullanımının, geri dönüşüme ve çevreye bağlı olduklarına dair reklam iddialarıyla çeliştiğini iddia ederek, çoğunlukla eyalet düzeyindeki tüketici koruma yasalarını kullanarak giderek artan bir şekilde dava açtı. .
Akademisyenler ve insan hakları grupları, Fransa’da birçok şirketin yasaya yalnızca belirsiz önlemleri veya yeni yükümlülüklerden önce gelen bazı önlemleri listeleyerek yanıt verdiğini söylüyor.
Paris Dauphine Üniversitesi’nden bir sosyolog olan ve kurumsal sorumluluk üzerine bir kitap yayınlayan Pauline Barraud de Lagerie, “Genellikle mevcut uygulamaları rasyonelleştirmekle ilgilidir” diyor. “STK’lar, şirketlere karşı davalar yoluyla bir şekilde sonuçlara olan bağlılığı geri getirmeye çalışıyor” diye ekledi.
Bugüne kadar, Fransız yasalarına göre yaklaşık 15 yasal dava bildirilmiştir. Bunların yarısı mahkemeye gitti ve hala yıllarca sürebilecek bir kararı bekliyor.
Dört yasal davaya karışan bir grup olan Sherpa’nın lideri Sandra Cossart, “Hükümetin siyasi irade eksikliğini telafi ediyoruz,” dedi ve kendisinin “kesintisiz bir yasa” olarak tanımladığı şeye işaret etti.
Çevreci gruplar yaptıkları açıklamada, Danone’nin 2021 teyakkuz planının “plastikler konusunda tamamen sessiz” olduğunu söyledi. Paris’teki bir hukuk mahkemesindeki yargıçlardan, şirketi altı ay içinde plastikten aşamalı olarak vazgeçmeyi içeren yeni bir plan yayınlamaya zorlamalarını istiyorlar. Şirket bu süreyi karşılayamazsa, gecikme günü başına 100.000 Euro (108.000 $) tazminat talep edecek.
Eylül ayında gruplar, diğer sekiz büyük gıda şirketine, onları yetersiz durum tespiti planları yapmakla suçlayan resmi bildirimler yayınladı. ClientEarth, çabalarını hızlandırma sözü veren market zinciri Carrefour ve Nestlé gibi şirketlerden tatmin edici yanıtlar aldığını, ancak Danone’den almadığını söyledi.
Dava, son yıllarda ivme kazanan ve iklim eylemini geleneksel gösterilerin ve sivil itaatsizlik girişimlerinin ötesine genişleten daha geniş bir iklim davası eğiliminin parçası.
Grantham Araştırma Enstitüsü ve Sabin İklim Değişikliği Yasası Merkezi’nden alınan verilere göre, dünya çapındaki iklim değişikliği davalarının sayısı 2017’den 2022’ye iki kattan fazla artarak yaklaşık 900’den 2.000’in üzerinde bekleyen veya kapatılmış davaya ulaştı.
Grantham Enstitüsü’nden bir araştırmacı olan Catherine Higham, çoğu davanın hükümetlere karşı açıldığını, ancak giderek daha fazla çıkar grubunun şirketlere yöneldiğini söyledi.
ClientEarth’ten Bay Weiss, grubunun “yatırımcıları ve işletmeleri korumayı amaçlayan” kurumsal yasalarda gezinmek için onları çevresel sorunları daha iyi ele almaya teşvik etmek için mücadele ettiğini söyledi.
“Artık şirketlerin çevre konusunda bir şeyler yapmasını sağlamak için tasarlanmış bir yasamız var” dedi. “Bu bir adım değişikliği.”