Bunlardan bazıları, Ernest Shackleton'ın 1915'te Antarktika'da batan gemisi Endurance gibi nesiller boyunca insanları büyüleyen efsanevi gemilerdi. Diğerleri, 1894 yılında Huron Gölü'nde battığında 1.000 ton tahıl taşıyan bir mavna olan Ironton gibi, derinliklerde kaybolan sıradan beygirlerdi.
Derin deniz araştırmalarının ayrıcalıklı dünyasında çalışanlar, tarihteki yerleri ne olursa olsun, bugün her zamankinden daha fazla gemi enkazının bulunduğunu söylüyor.
Washington DC'de yaşayan su altı arkeoloğu James P. Delgado, “Daha fazlası bulunuyor ve bence daha fazla insan bunu fark ediyor” dedi ve ekledi: “Gerçek zamanın “Derin denizin başladığı” bir geçiş dönemindeyiz. .” ve genel olarak okyanusların keşfi daha yeni başlıyor.”
Peki artışın arkasında ne var?
Uzmanlar bir dizi faktöre dikkat çekiyor. Teknolojinin okyanus tabanını taramayı daha kolay ve ucuz hale getirdiğini ve avlanmayı hem amatörler hem de profesyoneller için erişilebilir hale getirdiğini söylüyorlar. Gittikçe daha fazla insan araştırma ve ticari amaçlarla okyanusları keşfediyor. Gemi enkazı avcıları da batık hazineleri değil, tarihi değerleri nedeniyle enkazları arıyor. İklim değişikliği fırtınaları ve sahil erozyonunu artırarak sığ sulardaki gemi enkazlarının açığa çıkmasına neden oldu.
Sualtı robotları ve yeni görüntüleme yardımcı oluyor.
Uzmanlar, yeni teknolojilerin derin deniz araştırmalarında devrim yarattığı konusunda hemfikir.
Oşinografi Direktörü ve kıdemli program yöneticisi J. Carl Hartsfield, otonom su altı araçları olarak adlandırılan serbest yüzen robotların, 20 yıl öncesine göre çok daha yaygın olduğunu ve bir araştırma gemisine bağlı kalmadan okyanus tabanının geniş alanlarını tarayabildiğini söyledi. Woods Hole Massachusetts Oşinografi Enstitüsü'ndeki Sistem Laboratuvarı.
Uzaktan kumandalı araçların kutup bölgelerinde buzun altında 25 mil yol alabileceğini söyledi. Uydu görüntüleri, etraflarında hareket eden ve uzaydan görülebilen tortu bulutlarına dayanarak gemi enkazlarını tespit edebiliyor.
Hartsfield, “Teknoloji daha güçlü ve taşınabilir ve bilim adamlarının bütçelerine uyuyor” dedi ve ekledi: “Dolar başına okyanusun giderek daha geniş alanlarını örnekleyebilirsiniz.”
Ulusal Okyanus ve Atmosfer İdaresi okyanus bilimi direktörü Jeremy Weirich, okyanus tabanının görüntülerini internet bağlantısı olan herkese aktaran telepresence sistemlerinin yaygın kullanımının, daha fazla insanın gemi enkazlarını gerçek zamanlı olarak keşfetmesine ve keşfetmesine olanak sağladığını söyledi.
Deniz bilimcisi ve gemi enkazı araştırmacısı David L. Means, arşivlerin dijitalleştirilmesinin tarihi belgeleri bulmayı ve bunlara başvurmayı kolaylaştırdığını söyledi.
Bay Hartsfield, yine de ünlü bir enkazı aramak için bir görev organize etmenin, bilinmeyen bir enkazı aramaktan daha kolay olduğunu söyledi.
“Yatırımcıların Amelia Earhart'a ne olduğunu öğrenmesini sağlayabilirsiniz, ancak yatırımcıların kargo gemilerini bulmasını sağlayamazsınız” dedi. “Her şey ilgi çekici hikayeyle ilgili.”
İklim değişikliği bir faktördür.
Uzmanlar, iklim değişikliğinin rol oynadığını, kıyı şeritlerini aşındıran ve batık gemileri harekete geçiren daha sık ve daha güçlü fırtınalara neden olduğunu söylüyor.
Örneğin Ocak ayının sonlarında, Fiona Kasırgası'nın Kanada'yı vurmasından birkaç ay sonra, 19. yüzyıldan kalma bir gemi kazası Newfoundland'ın Cape Ray kentinin uzak bir bölgesinde karaya oturdu ve yaklaşık 250 kişilik küçük toplulukta heyecan yarattı.
2020'de Florida, St. Augustine'de bir plajda yürüyen bir çift, kumdan çıkan ahşap kirişleri ve cıvataları fark etti. Arkeologlar, parçaların büyük olasılıkla İç Savaş sırasında inşa edilen ve 1880'de batan Caroline Eddy gemisinin kalıntıları olduğunu söyledi. Uzmanlara göre, 2016'da Eta adlı tropikal fırtına ve Matthew Kasırgası ile 2017'de Irma Kasırgası'nın yol açtığı kıyı erozyonu nedeniyle buralara maruz kalmış olmaları muhtemel.
Bu tür kıyı keşiflerinin daha yaygın hale gelebileceğini söyleyen Dr. Delgado. “Okyanus yükseldikçe, bir asırdan fazla süredir gömülü veya saklı olan şeyler ortaya çıkacak” dedi.
Hazine avcılığı eskisi gibi değil.
Özel hazine avcıları batık altın, madeni para veya mücevher bulma umuduyla hâlâ gemi enkazlarını arıyor. Ancak kar amacı gütmeyen bir araştırma kuruluşu olan Sualtı Arkeolojisi Enstitüsü'nün başkanı Deborah N. Carlson, keşiflerinin sıklıkla davalara saplandığını ve iddialarının nadiren gerçekleştiğini söyledi.
Sualtı arkeologu Peter Throckmorton'un bir zamanlar deniz hazinesi avcılığını “dünyadaki en kötü yatırım” olarak nitelendirdiğini ve bunun “yalnızca destekçilere ve avukatlara fayda sağladığını” belirtti.
Batık bir gemiye ilişkin özel taleplere devletler veya sigortacılar itiraz edebilir. Örneğin İspanya, bir Amerikan hazine avcılığı şirketinin 2007 yılında Portekiz açıklarındaki gemi enkazını bulması ve altın ve gümüş paralardan oluşan istifini bir depoya götürmesinin ardından, 1804 yılında İngilizler tarafından batırılan bir İspanyol firkateyninin sahibi olarak kaldığı iddiasını başarılı bir şekilde savundu. Florida'da.
2001 yılında kabul edilen UNESCO Sualtı Kültürel Mirasının Korunmasına İlişkin Sözleşme, gemi enkazlarının yağmalanmasını önlemeyi amaçlıyor ve ülkelere bunları ve diğer su altı kalıntılarını “insanlığın yararına” koruma çağrısında bulunuyordu.
Bay Hartsfield, eğer amaç bir gemi batığını “gözlemlemek ve rahatsız etmemek” ise, maliyetlerin düşeceğini, çünkü hiç kimsenin deniz tabanından eşya almak için bir su altı aracını vinç üzerine indirmesine gerek kalmayacağını söyledi. Bilim adamlarının buldukları eserleri bir video kamerayla kaydedebileceklerini söyledi.
Bay Hartsfield, bir tür yüksek çözünürlüklü videoya atıfta bulunarak, “Artık altın paranız 4K bir görüntü haline geldi” dedi. “Sensörleriniz daha iyiyse, bir nesneyi incelemek için mutlaka kurtarmanız gerekmez.”
Diğerleri de katılıyor ve okyanusun derinliklerini keşfediyor.
Hazine avcıları hala ticaretle uğraşırken, derin deniz keşiflerinin kapsamını genişleten giderek daha fazla ticari ve araştırma şirketi de onlara katılıyor.
Bay Weirich, büyük ölçüde özel şirketlerin petrol ve gaz imtiyazı, kablo ve boru hatları arayışından dolayı yıllar içinde giderek daha fazla gemi enkazının bulunduğunu söyledi.
NOAA Ocean Exploration'dan deniz arkeologu Phil Hartmeyer, daha fazla özel araştırma grubunun okyanus tabanını tarayarak, dünya çapındaki bilim adamlarının 2030 yılına kadar tüm okyanus tabanını haritalama hedefine yaklaşmalarına yardımcı olduğunu söyledi.
Örneğin NOAA, eski Google CEO'su Eric Schmidt ve eşi Wendy Schmidt tarafından kurulan kar amacı gütmeyen bir araştırma grubu olan Schmidt Okyanus Enstitüsü ile birlikte çalışıyor. Titanik'i keşfetmek için 1985 seferine liderlik eden Robert Ballard tarafından kurulan, kar amacı gütmeyen bir kuruluş olan Ocean Exploration Trust; ve milyarder yatırımcı Ray Dalio ve oğlu Mark tarafından kurulan bir deniz araştırma şirketi olan OceanX.
Dr. Carlson, daha fazla lisansüstü programın batık gemileri tarihsel değerleri açısından kazmakla ilgilenen arkeologlar yetiştirmesi nedeniyle sualtı arkeolojisi alanının da “önemli ölçüde genişlediğini” söyledi.
“Bu disiplinde 50 yıl öncesine göre çok daha fazla insan var” dedi Dr. Carlson, “ve çok daha fazla insan gemi enkazlarını arıyor ve buluyor.”
Derin deniz araştırmalarının ayrıcalıklı dünyasında çalışanlar, tarihteki yerleri ne olursa olsun, bugün her zamankinden daha fazla gemi enkazının bulunduğunu söylüyor.
Washington DC'de yaşayan su altı arkeoloğu James P. Delgado, “Daha fazlası bulunuyor ve bence daha fazla insan bunu fark ediyor” dedi ve ekledi: “Gerçek zamanın “Derin denizin başladığı” bir geçiş dönemindeyiz. .” ve genel olarak okyanusların keşfi daha yeni başlıyor.”
Peki artışın arkasında ne var?
Uzmanlar bir dizi faktöre dikkat çekiyor. Teknolojinin okyanus tabanını taramayı daha kolay ve ucuz hale getirdiğini ve avlanmayı hem amatörler hem de profesyoneller için erişilebilir hale getirdiğini söylüyorlar. Gittikçe daha fazla insan araştırma ve ticari amaçlarla okyanusları keşfediyor. Gemi enkazı avcıları da batık hazineleri değil, tarihi değerleri nedeniyle enkazları arıyor. İklim değişikliği fırtınaları ve sahil erozyonunu artırarak sığ sulardaki gemi enkazlarının açığa çıkmasına neden oldu.
Sualtı robotları ve yeni görüntüleme yardımcı oluyor.
Uzmanlar, yeni teknolojilerin derin deniz araştırmalarında devrim yarattığı konusunda hemfikir.
Oşinografi Direktörü ve kıdemli program yöneticisi J. Carl Hartsfield, otonom su altı araçları olarak adlandırılan serbest yüzen robotların, 20 yıl öncesine göre çok daha yaygın olduğunu ve bir araştırma gemisine bağlı kalmadan okyanus tabanının geniş alanlarını tarayabildiğini söyledi. Woods Hole Massachusetts Oşinografi Enstitüsü'ndeki Sistem Laboratuvarı.
Uzaktan kumandalı araçların kutup bölgelerinde buzun altında 25 mil yol alabileceğini söyledi. Uydu görüntüleri, etraflarında hareket eden ve uzaydan görülebilen tortu bulutlarına dayanarak gemi enkazlarını tespit edebiliyor.
Hartsfield, “Teknoloji daha güçlü ve taşınabilir ve bilim adamlarının bütçelerine uyuyor” dedi ve ekledi: “Dolar başına okyanusun giderek daha geniş alanlarını örnekleyebilirsiniz.”
Ulusal Okyanus ve Atmosfer İdaresi okyanus bilimi direktörü Jeremy Weirich, okyanus tabanının görüntülerini internet bağlantısı olan herkese aktaran telepresence sistemlerinin yaygın kullanımının, daha fazla insanın gemi enkazlarını gerçek zamanlı olarak keşfetmesine ve keşfetmesine olanak sağladığını söyledi.
Deniz bilimcisi ve gemi enkazı araştırmacısı David L. Means, arşivlerin dijitalleştirilmesinin tarihi belgeleri bulmayı ve bunlara başvurmayı kolaylaştırdığını söyledi.
Bay Hartsfield, yine de ünlü bir enkazı aramak için bir görev organize etmenin, bilinmeyen bir enkazı aramaktan daha kolay olduğunu söyledi.
“Yatırımcıların Amelia Earhart'a ne olduğunu öğrenmesini sağlayabilirsiniz, ancak yatırımcıların kargo gemilerini bulmasını sağlayamazsınız” dedi. “Her şey ilgi çekici hikayeyle ilgili.”
İklim değişikliği bir faktördür.
Uzmanlar, iklim değişikliğinin rol oynadığını, kıyı şeritlerini aşındıran ve batık gemileri harekete geçiren daha sık ve daha güçlü fırtınalara neden olduğunu söylüyor.
Örneğin Ocak ayının sonlarında, Fiona Kasırgası'nın Kanada'yı vurmasından birkaç ay sonra, 19. yüzyıldan kalma bir gemi kazası Newfoundland'ın Cape Ray kentinin uzak bir bölgesinde karaya oturdu ve yaklaşık 250 kişilik küçük toplulukta heyecan yarattı.
2020'de Florida, St. Augustine'de bir plajda yürüyen bir çift, kumdan çıkan ahşap kirişleri ve cıvataları fark etti. Arkeologlar, parçaların büyük olasılıkla İç Savaş sırasında inşa edilen ve 1880'de batan Caroline Eddy gemisinin kalıntıları olduğunu söyledi. Uzmanlara göre, 2016'da Eta adlı tropikal fırtına ve Matthew Kasırgası ile 2017'de Irma Kasırgası'nın yol açtığı kıyı erozyonu nedeniyle buralara maruz kalmış olmaları muhtemel.
Bu tür kıyı keşiflerinin daha yaygın hale gelebileceğini söyleyen Dr. Delgado. “Okyanus yükseldikçe, bir asırdan fazla süredir gömülü veya saklı olan şeyler ortaya çıkacak” dedi.
Hazine avcılığı eskisi gibi değil.
Özel hazine avcıları batık altın, madeni para veya mücevher bulma umuduyla hâlâ gemi enkazlarını arıyor. Ancak kar amacı gütmeyen bir araştırma kuruluşu olan Sualtı Arkeolojisi Enstitüsü'nün başkanı Deborah N. Carlson, keşiflerinin sıklıkla davalara saplandığını ve iddialarının nadiren gerçekleştiğini söyledi.
Sualtı arkeologu Peter Throckmorton'un bir zamanlar deniz hazinesi avcılığını “dünyadaki en kötü yatırım” olarak nitelendirdiğini ve bunun “yalnızca destekçilere ve avukatlara fayda sağladığını” belirtti.
Batık bir gemiye ilişkin özel taleplere devletler veya sigortacılar itiraz edebilir. Örneğin İspanya, bir Amerikan hazine avcılığı şirketinin 2007 yılında Portekiz açıklarındaki gemi enkazını bulması ve altın ve gümüş paralardan oluşan istifini bir depoya götürmesinin ardından, 1804 yılında İngilizler tarafından batırılan bir İspanyol firkateyninin sahibi olarak kaldığı iddiasını başarılı bir şekilde savundu. Florida'da.
2001 yılında kabul edilen UNESCO Sualtı Kültürel Mirasının Korunmasına İlişkin Sözleşme, gemi enkazlarının yağmalanmasını önlemeyi amaçlıyor ve ülkelere bunları ve diğer su altı kalıntılarını “insanlığın yararına” koruma çağrısında bulunuyordu.
Bay Hartsfield, eğer amaç bir gemi batığını “gözlemlemek ve rahatsız etmemek” ise, maliyetlerin düşeceğini, çünkü hiç kimsenin deniz tabanından eşya almak için bir su altı aracını vinç üzerine indirmesine gerek kalmayacağını söyledi. Bilim adamlarının buldukları eserleri bir video kamerayla kaydedebileceklerini söyledi.
Bay Hartsfield, bir tür yüksek çözünürlüklü videoya atıfta bulunarak, “Artık altın paranız 4K bir görüntü haline geldi” dedi. “Sensörleriniz daha iyiyse, bir nesneyi incelemek için mutlaka kurtarmanız gerekmez.”
Diğerleri de katılıyor ve okyanusun derinliklerini keşfediyor.
Hazine avcıları hala ticaretle uğraşırken, derin deniz keşiflerinin kapsamını genişleten giderek daha fazla ticari ve araştırma şirketi de onlara katılıyor.
Bay Weirich, büyük ölçüde özel şirketlerin petrol ve gaz imtiyazı, kablo ve boru hatları arayışından dolayı yıllar içinde giderek daha fazla gemi enkazının bulunduğunu söyledi.
NOAA Ocean Exploration'dan deniz arkeologu Phil Hartmeyer, daha fazla özel araştırma grubunun okyanus tabanını tarayarak, dünya çapındaki bilim adamlarının 2030 yılına kadar tüm okyanus tabanını haritalama hedefine yaklaşmalarına yardımcı olduğunu söyledi.
Örneğin NOAA, eski Google CEO'su Eric Schmidt ve eşi Wendy Schmidt tarafından kurulan kar amacı gütmeyen bir araştırma grubu olan Schmidt Okyanus Enstitüsü ile birlikte çalışıyor. Titanik'i keşfetmek için 1985 seferine liderlik eden Robert Ballard tarafından kurulan, kar amacı gütmeyen bir kuruluş olan Ocean Exploration Trust; ve milyarder yatırımcı Ray Dalio ve oğlu Mark tarafından kurulan bir deniz araştırma şirketi olan OceanX.
Dr. Carlson, daha fazla lisansüstü programın batık gemileri tarihsel değerleri açısından kazmakla ilgilenen arkeologlar yetiştirmesi nedeniyle sualtı arkeolojisi alanının da “önemli ölçüde genişlediğini” söyledi.
“Bu disiplinde 50 yıl öncesine göre çok daha fazla insan var” dedi Dr. Carlson, “ve çok daha fazla insan gemi enkazlarını arıyor ve buluyor.”