İngiliz direktör Ken Loach, Torino Şenliği Ömür Uzunluğu Muvaffakiyet Ödülü’nü taşeron personellerin şartlarını münasebet göstererek reddetti. Direktör, “Hakları için çaba ettikleri sebebi öne sürülerek işten atılan emekçilerin dayanışma talebine nasıl sırtımı dönebilirim? Mükafatı kabul etmek ve kendimi kimi eleştirel yorumlarla sınırlamak zayıf ve ikiyüzlü bir davranış olurdu. Ekranda bir şey söyleyip daha sonra davranışlarımızla ihanet edemeyiz” sözlerini kullandı.
soL Haber Portalı’nın aktardığına nazaran, organizatörlerin emek siyasetlerini eleştiren direktör Loach, daldaki taşeronlaşmaya, çalışanların maaşlarının aşağı çekilip işten çıkartılmasına karşı bir açıklama yayınladı.
Ken Loach’ın açıklaması şu biçimde:
“Torino Sinema Şenliği tarafınca bana verilen mükafatı -kendim ve sinemalarımızda çalışan herkes için almaktan onur duyacağım bir ödül- büyük bir hüzünle reddetmek zorunda kalıyorum.
Şenlikler, Avrupa’da ve tüm dünyada sinematografiyi teşvik etmede değerli bir fonksiyona sahiptir ve Torino, sinema sevgisini ve tutkusunu canlandırmaya açıkça katkıda bulunan harika bir üne sahiptir. Lakin önemli bir sorun var, en düşük fiyatlı çalışanlar tarafınca yürütülen hizmetlerin taşeronlaştırılması problemi. Her vakit olduğu üzere, münasebet tasarruftur ve mukaveleyi alan şirket maaşları ve işçi sayısını aşağı çeker. Çatışmayı körüklemek için tasarlanmış bir reçete. Bunun tüm Avrupa’da yaşanıyor olması, bu uygulamayı kabul edilebilir kılmaz.
Torino’da Ulusal Sinema Müzesi’nin paklık ve güvenlik hizmetleri REAR Kooperatif’e devredildi. Maaşlarda yapılan bir kesintinin akabinde personeller zorbalık ve makus muamele gördüklerini bildirdiler. Birkaç emekçi işten çıkarıldı. En düşük fiyatlı personeller, en savunmasız olanlar, bu niçinle, maaş kesintisine karşı çıktıkları için işlerini kaybettiler. Açıkçası, bizimkinden farklı çalışma uygulamalarına sahip öteki bir ülkede meydana gelen bir uyuşmazlığın detaylarını kavramak bizim için güç, lakin bu, unsurların meçhul olduğu manasına gelmiyor. Bu duruma hizmet veren kuruluş gözlerini kapatamaz, çalışanlar dışarıdan bir firma tarafınca istihdam edilmiş olsalar bile kendisi için çalışanlar için sorumluluk almak zorundadır. Bu durumda Müzenin emekçiler ve sendikaları ile diyalog kurmasını, işten atılan emekçilerin bir daha işe alınmasını sağlamasını ve kendi işe alma siyasetini gözden geçirmesini beklerdim.
En fakir insanların, sorumlu olmadıkları bir ekonomik krizin bedelini ödemeleri yanlışsız değil.
Bu hususa adanmış bir sinema yaptık, ‘Ekmek ve Güller’. Hakları için çaba ettikleri sebebi öne sürülerek işten atılan emekçilerin dayanışma talebine nasıl sırtımı dönebilirim? Mükafatı kabul etmek ve kendimi birtakım eleştirel yorumlarla sınırlamak zayıf ve ikiyüzlü bir davranış olurdu. Ekranda bir şey söyleyip daha sonra davranışlarımızla ihanet edemeyiz. Bu niçinle büyük bir kederle de olsa mükafatı reddetmek zorunda kalıyorum.”
soL Haber Portalı’nın aktardığına nazaran, organizatörlerin emek siyasetlerini eleştiren direktör Loach, daldaki taşeronlaşmaya, çalışanların maaşlarının aşağı çekilip işten çıkartılmasına karşı bir açıklama yayınladı.
Ken Loach’ın açıklaması şu biçimde:
“Torino Sinema Şenliği tarafınca bana verilen mükafatı -kendim ve sinemalarımızda çalışan herkes için almaktan onur duyacağım bir ödül- büyük bir hüzünle reddetmek zorunda kalıyorum.
Şenlikler, Avrupa’da ve tüm dünyada sinematografiyi teşvik etmede değerli bir fonksiyona sahiptir ve Torino, sinema sevgisini ve tutkusunu canlandırmaya açıkça katkıda bulunan harika bir üne sahiptir. Lakin önemli bir sorun var, en düşük fiyatlı çalışanlar tarafınca yürütülen hizmetlerin taşeronlaştırılması problemi. Her vakit olduğu üzere, münasebet tasarruftur ve mukaveleyi alan şirket maaşları ve işçi sayısını aşağı çeker. Çatışmayı körüklemek için tasarlanmış bir reçete. Bunun tüm Avrupa’da yaşanıyor olması, bu uygulamayı kabul edilebilir kılmaz.
Torino’da Ulusal Sinema Müzesi’nin paklık ve güvenlik hizmetleri REAR Kooperatif’e devredildi. Maaşlarda yapılan bir kesintinin akabinde personeller zorbalık ve makus muamele gördüklerini bildirdiler. Birkaç emekçi işten çıkarıldı. En düşük fiyatlı personeller, en savunmasız olanlar, bu niçinle, maaş kesintisine karşı çıktıkları için işlerini kaybettiler. Açıkçası, bizimkinden farklı çalışma uygulamalarına sahip öteki bir ülkede meydana gelen bir uyuşmazlığın detaylarını kavramak bizim için güç, lakin bu, unsurların meçhul olduğu manasına gelmiyor. Bu duruma hizmet veren kuruluş gözlerini kapatamaz, çalışanlar dışarıdan bir firma tarafınca istihdam edilmiş olsalar bile kendisi için çalışanlar için sorumluluk almak zorundadır. Bu durumda Müzenin emekçiler ve sendikaları ile diyalog kurmasını, işten atılan emekçilerin bir daha işe alınmasını sağlamasını ve kendi işe alma siyasetini gözden geçirmesini beklerdim.
En fakir insanların, sorumlu olmadıkları bir ekonomik krizin bedelini ödemeleri yanlışsız değil.
Bu hususa adanmış bir sinema yaptık, ‘Ekmek ve Güller’. Hakları için çaba ettikleri sebebi öne sürülerek işten atılan emekçilerin dayanışma talebine nasıl sırtımı dönebilirim? Mükafatı kabul etmek ve kendimi birtakım eleştirel yorumlarla sınırlamak zayıf ve ikiyüzlü bir davranış olurdu. Ekranda bir şey söyleyip daha sonra davranışlarımızla ihanet edemeyiz. Bu niçinle büyük bir kederle de olsa mükafatı reddetmek zorunda kalıyorum.”