Plastik gerçekten her yerde bulunur. Giysilerimizde, telefonlarımızda, güneş kremimizde. Ama aynı zamanda deniz besin zincirlerinde ve okyanuslarda yüzen büyük çöp yığınlarında da giderek artıyor.
Bunu nasıl düzeltebiliriz? Milletler bir cevap bulmaya çalışıyor ve bu yıl çok önemli olacak. Geçen yıl başlayan ve 2023’e kadar devam etmesi planlanan müzakereler, 2024’ün sonuna kadar beklenen bir plastik sözleşmesini şekillendirecek.
Konuşmalar, plastikle ilgili iki karşıt bakış açısını tanımlamalıdır: çok sayıda malın yaygın olarak bulunmasını sağlayan ve tıpta devrim yaratan teknolojik bir mucizedir, ancak aynı zamanda iklim değişikliğine, biyolojik çeşitlilik kaybına ve kirliliğe de önemli bir katkıda bulunmaktadır.
Artan küresel tüketim, su yollarına giren plastik atığın 2040 yılına kadar iki kattan fazla ve belki de üç kattan fazla olacağı anlamına geliyor. Çevreciler, üretimin ancak dünyanın kârlarını korumak için petrol ve gaz şirketlerini ve fosil yakıt şirketlerini terk etmesi durumunda artacağından korkuyorlar.
İşte tehlikede olan şey.
Plastiğe ne kadar ihtiyacımız var?
Plastiğin tıbbi cihazlar gibi bazı çok önemli şeylerde kilit bir bileşen olduğu doğru olsa da araştırmalar, kullandığımız plastiğin yüzde 40’ından fazlasının ambalaj ve genellikle tek kullanımlık ürünler olduğunu gösteriyor.
Uluslararası Çevre Hukuku Merkezi’ni yöneten ve sözleşme müzakerelerini yakından takip eden Carroll Muffett, “Plastik her yerde,” dedi. “Ama gerçekten gerekli olduklarını söylemekle aynı şey değil.”
Ne de olsa, çoğunuz muhtemelen soda şişelerinin yeniden doldurulabilir ve camdan yapılmış olduğu bir zamanı hatırlıyorsunuzdur. Sadece bu sisteme geri dönmenin çok büyük bir etkisi olur.
Ancak, alışkanlıklarımızı değiştirmek inanılmaz derecede zor olacak. Market alışverişi eskiden plastiksizdi. Ancak Muffett, politikada anlamlı bir değişiklik olmadan, ona geri dönmenin büyük olasılıkla çok zor olacağını söyledi. Geçenlerde NPR’den bir muhabir, sadece bir hafta boyunca markette plastikten kaçınmaya çalıştığında bunu kanıtladı.
Plastik neden zararlıdır?
Plastik, hem iklim hem de biyolojik çeşitlilik krizlerinde rol oynuyor.
Sera gazı emisyonlarının yüzde 3,4’ünden sorumludur, çünkü büyük bir kısmı fosil yakıtlar kullanılarak üretilir. Besin zincirlerine girdiğinde veya hayvanları yakaladığında deniz yaşamını öldürür. Plastik parçacıklar toprakta, suda, havada ve ayrıca bizde bulunabilir. Bazıları, plastiğin okyanusların karbon tutma yeteneğini de etkilediğinden endişe ediyor.
Muffett, “Bana küresel plastik krizinin potansiyel etkisinin ne olduğunu sorarsanız, bunu daha yeni anlamaya başlıyoruz” dedi.
Pek çok plastik de, onu yalnızca bize ve genel olarak hayata zararlı kılmakla kalmayan, aynı zamanda geri dönüştürülmesi çok daha zor hale getiren zehirli kimyasallardan yapılır. Bunu geliştirmek, antlaşmanın ana hedeflerinden biri olacaktır.
Ulusları ayıran konular nelerdir?
Muffett, müzakerelerin temelde iki tarafı olduğunu açıkladı.
Elli ülke, anlaşmayı imzalayan her ülke için bağlayıcı hedeflerle plastik üretimini sınırlayan bir anlaşma için bastıran Yüksek Hırslı Koalisyona (Plastik Kirliliğini Bitirmek İçin) katıldı.
Climate Home News’e göre Suudi Arabistan ve ABD gibi fosil yakıt üreten ülkeler de dahil olmak üzere diğer ülkeler, geri dönüşüme odaklanan ve gönüllü taahhütlere dayanan küresel bir anlaşma istiyor.
Muffett gibi savunucular genellikle ilk versiyonu tercih ederler.
Birincisi, çünkü geri dönüşüm henüz gerekli ölçüde kendini kanıtlamadı.
İkincisi, üretimi sınırlayan çevre anlaşmaları tarihsel olarak daha başarılı olmuştur. Ozon tabakasını incelten kimyasalların üretimini kısıtlayan Montreal Protokolü buna bir örnektir.
Anlaşmanın imzalanması, nasıl yediğimiz, evlerimizi nasıl temizlediğimiz ve günlerimizi nasıl düzenlediğimiz üzerinde derin bir etkiye sahip olabilir. Bizi izlemeye devam edin. Bu önemli hikayenin takipçisi olacağız.
The Times’tan son dakika haberi
California fırtınaları bir testi temsil ediyor: Uzmanlar, küresel ısınma daha yoğun yağışlar getirdiğinden, devletin nehirlere güvenli bir şekilde taşması için daha fazla alan vermesi gerektiğini söylüyor. Ama engeller çok büyük.
Arka arkaya sağanak yağışlar: Fırtınaların hızlı temposu, Kaliforniya’nın altyapısının sınırlarını zorluyor.
Hava kirliliğine ilişkin yeni düzenlemeler: Biden yönetimi, enerji santralleri, inşaat ve diğer endüstriyel faaliyetlerden kaynaklanan ölümcül kurum sınırlarını sıkılaştırmak için çalışıyor.
Sıcak Avrupa: Kıtadaki ülkeler, şimdiye kadar kaydedilen en sıcak yıl başlangıcını yaşadı. Hava şartları kayak merkezlerini pistleri kapatmak zorunda bıraktı.
Dinleyin: Biyoçeşitlilik kaybına karşı koymak
İklim ekibinden Catrin Einhorn, The Daily’de David Barbaro ile doğayı korumaya yönelik iddialı yeni bir anlaşma hakkında konuştu.
Times’ın dışından
Amazon, emdiği karbondioksit miktarı nedeniyle “dünyanın ciğerleri” olarak adlandırılır: çoğu tahmine göre yılda yaklaşık yarım milyar ton. Bununla birlikte, bazı Brezilyalı bilim adamları, Amazon’un dünyanın iklimi üzerinde derin etkileri olan çimenli bir savana dönüşebileceğinden korkuyor.
Bunu nasıl düzeltebiliriz? Milletler bir cevap bulmaya çalışıyor ve bu yıl çok önemli olacak. Geçen yıl başlayan ve 2023’e kadar devam etmesi planlanan müzakereler, 2024’ün sonuna kadar beklenen bir plastik sözleşmesini şekillendirecek.
Konuşmalar, plastikle ilgili iki karşıt bakış açısını tanımlamalıdır: çok sayıda malın yaygın olarak bulunmasını sağlayan ve tıpta devrim yaratan teknolojik bir mucizedir, ancak aynı zamanda iklim değişikliğine, biyolojik çeşitlilik kaybına ve kirliliğe de önemli bir katkıda bulunmaktadır.
Artan küresel tüketim, su yollarına giren plastik atığın 2040 yılına kadar iki kattan fazla ve belki de üç kattan fazla olacağı anlamına geliyor. Çevreciler, üretimin ancak dünyanın kârlarını korumak için petrol ve gaz şirketlerini ve fosil yakıt şirketlerini terk etmesi durumunda artacağından korkuyorlar.
İşte tehlikede olan şey.
Plastiğe ne kadar ihtiyacımız var?
Plastiğin tıbbi cihazlar gibi bazı çok önemli şeylerde kilit bir bileşen olduğu doğru olsa da araştırmalar, kullandığımız plastiğin yüzde 40’ından fazlasının ambalaj ve genellikle tek kullanımlık ürünler olduğunu gösteriyor.
Uluslararası Çevre Hukuku Merkezi’ni yöneten ve sözleşme müzakerelerini yakından takip eden Carroll Muffett, “Plastik her yerde,” dedi. “Ama gerçekten gerekli olduklarını söylemekle aynı şey değil.”
Ne de olsa, çoğunuz muhtemelen soda şişelerinin yeniden doldurulabilir ve camdan yapılmış olduğu bir zamanı hatırlıyorsunuzdur. Sadece bu sisteme geri dönmenin çok büyük bir etkisi olur.
Ancak, alışkanlıklarımızı değiştirmek inanılmaz derecede zor olacak. Market alışverişi eskiden plastiksizdi. Ancak Muffett, politikada anlamlı bir değişiklik olmadan, ona geri dönmenin büyük olasılıkla çok zor olacağını söyledi. Geçenlerde NPR’den bir muhabir, sadece bir hafta boyunca markette plastikten kaçınmaya çalıştığında bunu kanıtladı.
Plastik neden zararlıdır?
Plastik, hem iklim hem de biyolojik çeşitlilik krizlerinde rol oynuyor.
Sera gazı emisyonlarının yüzde 3,4’ünden sorumludur, çünkü büyük bir kısmı fosil yakıtlar kullanılarak üretilir. Besin zincirlerine girdiğinde veya hayvanları yakaladığında deniz yaşamını öldürür. Plastik parçacıklar toprakta, suda, havada ve ayrıca bizde bulunabilir. Bazıları, plastiğin okyanusların karbon tutma yeteneğini de etkilediğinden endişe ediyor.
Muffett, “Bana küresel plastik krizinin potansiyel etkisinin ne olduğunu sorarsanız, bunu daha yeni anlamaya başlıyoruz” dedi.
Pek çok plastik de, onu yalnızca bize ve genel olarak hayata zararlı kılmakla kalmayan, aynı zamanda geri dönüştürülmesi çok daha zor hale getiren zehirli kimyasallardan yapılır. Bunu geliştirmek, antlaşmanın ana hedeflerinden biri olacaktır.
Ulusları ayıran konular nelerdir?
Muffett, müzakerelerin temelde iki tarafı olduğunu açıkladı.
Elli ülke, anlaşmayı imzalayan her ülke için bağlayıcı hedeflerle plastik üretimini sınırlayan bir anlaşma için bastıran Yüksek Hırslı Koalisyona (Plastik Kirliliğini Bitirmek İçin) katıldı.
Climate Home News’e göre Suudi Arabistan ve ABD gibi fosil yakıt üreten ülkeler de dahil olmak üzere diğer ülkeler, geri dönüşüme odaklanan ve gönüllü taahhütlere dayanan küresel bir anlaşma istiyor.
Muffett gibi savunucular genellikle ilk versiyonu tercih ederler.
Birincisi, çünkü geri dönüşüm henüz gerekli ölçüde kendini kanıtlamadı.
İkincisi, üretimi sınırlayan çevre anlaşmaları tarihsel olarak daha başarılı olmuştur. Ozon tabakasını incelten kimyasalların üretimini kısıtlayan Montreal Protokolü buna bir örnektir.
Anlaşmanın imzalanması, nasıl yediğimiz, evlerimizi nasıl temizlediğimiz ve günlerimizi nasıl düzenlediğimiz üzerinde derin bir etkiye sahip olabilir. Bizi izlemeye devam edin. Bu önemli hikayenin takipçisi olacağız.
The Times’tan son dakika haberi
California fırtınaları bir testi temsil ediyor: Uzmanlar, küresel ısınma daha yoğun yağışlar getirdiğinden, devletin nehirlere güvenli bir şekilde taşması için daha fazla alan vermesi gerektiğini söylüyor. Ama engeller çok büyük.
Arka arkaya sağanak yağışlar: Fırtınaların hızlı temposu, Kaliforniya’nın altyapısının sınırlarını zorluyor.
Hava kirliliğine ilişkin yeni düzenlemeler: Biden yönetimi, enerji santralleri, inşaat ve diğer endüstriyel faaliyetlerden kaynaklanan ölümcül kurum sınırlarını sıkılaştırmak için çalışıyor.
Sıcak Avrupa: Kıtadaki ülkeler, şimdiye kadar kaydedilen en sıcak yıl başlangıcını yaşadı. Hava şartları kayak merkezlerini pistleri kapatmak zorunda bıraktı.
Dinleyin: Biyoçeşitlilik kaybına karşı koymak
İklim ekibinden Catrin Einhorn, The Daily’de David Barbaro ile doğayı korumaya yönelik iddialı yeni bir anlaşma hakkında konuştu.
Times’ın dışından
Yahoo News tarafından bildirilen bir araştırmaya göre, Amerika Birleşik Devletleri’ndeki çocukluk çağı astım vakalarının yüzde 10’undan fazlasından gaz sobaları sorumludur.
Bir araştırma, ülkeler en iddialı iklim hedeflerine ulaşsa bile, ısınmanın tüm buzulların yarısını 2100 yılına kadar yok edeceğini buldu.
China Dialogue’dan: Araştırmalar, insan kaynaklı iklim değişikliğinin 2021 Henan sellerine yol açan yağış miktarını artırdığını gösteriyor.
Yale Environment 360’a göre, kasırganın vurduğu Florida mahalleleri, fırtınalardan sonra ev fiyatları ve ortalama ev sahibi kazancının artmasıyla soylulaştırmaya yatkın.
Amazon, emdiği karbondioksit miktarı nedeniyle “dünyanın ciğerleri” olarak adlandırılır: çoğu tahmine göre yılda yaklaşık yarım milyar ton. Bununla birlikte, bazı Brezilyalı bilim adamları, Amazon’un dünyanın iklimi üzerinde derin etkileri olan çimenli bir savana dönüşebileceğinden korkuyor.