Sağlık Lisesi Kaç Ortalama ile Alıyor? Eğitim mi, Strateji mi, Yoksa Bir Tür Dram mı?
Selam sevgili forumdaşlar!
Bugün öyle bir konu açıyorum ki; hem kahkaha garantili hem de içinde biraz stres, biraz umut, biraz da “ben o puanı nasıl tutturayım” isyanı barındırıyor: Sağlık lisesi kaç ortalama ile alıyor?
Yani ortalama dediğin şey var ya… bazen rakam değil, ruh hali oluyor.
Kimimiz 80’lik ortalamayla “ben doktor olacağım” derken, kimimiz 55’le “hemşireliğe kalır mıyım acaba?” diye dua zinciri başlatıyoruz.
Ama endişelenmeyin, bu başlıkta bol mizah, biraz empati, azıcık da stratejik analiz var.
Çünkü bu forumda hem “puan hesaplayanlar” hem “hayatın ortalamasını tutturmaya çalışanlar” var!
---
Erkeklerin Bakış Açısı: “Formül Basit, Hesap Yap, Gir, Kazan!”
Erkek forumdaşlar konuyu çok net görüyor:
“Sağlık lisesi kaç ortalama ile alıyor?” sorusuna verecekleri cevap genelde şöyle:
> “Hocam şimdi 70 ortalama yap, altına düşme, yerleştirme sistemi seni zaten uygun liseye atar.”
Basit, kısa, net, stratejik!
Sanki hayat bir Excel tablosu, sistem kusursuz işliyor, kimse heyecanlanmıyor, herkes mantıklı kararlar veriyor…
Ama forumda gerçekler öyle değil tabii.
Bir erkek kullanıcı mutlaka çıkar ve şöyle yazar:
> “Hocam 68.75 yaptım ama 0.25’lik farkla sağlık lisesine giremedim, şu anda aşçılıktayım, hastalara çorba yapıyorum.”
İşte stratejiyle hayatın sürprizleri arasındaki fark budur.
Ama ne olursa olsun, erkeklerin bu konuya yaklaşımı hep matematiksel sadelik taşıyor:
Hedef → Ortalama → Sonuç.
(Arada “insan duygusu” diye bir sekme var ama genelde gözden kaçıyor.)
---
Kadınların Perspektifi: “Puanı Boşver, Kalpten İstiyorsan Olur!”
Kadın forumdaşlarımız konuyu daha duygusal, daha empatik, ama bir o kadar da yaratıcı biçimde ele alıyor.
Birisi hemen yazar:
> “Benim ortalamam 72 idi, ama ben hemşire olmak istiyordum, o yüzden kesin girdim!”
Yani burada ortalama değil, inanç katsayısı devreye giriyor.
Kadınlar bu süreçte sadece puanları değil, arkadaşlarını, öğretmenleri, hatta guidance rehberini bile organize ediyorlar.
WhatsApp grupları kuruluyor, Excel tabloları değil ama “moral motivasyon listeleri” hazırlanıyor:
> “Ayşe sen kesin kazanırsın, zaten el yazın bile hemşire gibi!”
> “Benim kuzenin de 69’la girmişti, olur yani!”
Kadınlar için “karar süreci”, bir nevi duygusal danışma seansı.
Ama o kadar pozitif yaklaşıyorlar ki, insanın içinden “ben bile girebilirim ya!” demek geliyor.
---
Ortalama Meselesi: Rakam mı, Ruh Hali mi?
Şimdi, ortalama meselesine biraz bilimsel(!) bakalım.
Türkiye’de sağlık liseleri genelde 70-85 ortalama aralığında alıyor.
Ama bu ortalamayı belirleyen şey sadece notlar değil;
okulun bulunduğu şehir, o yılın kontenjan durumu, hatta bazen öğretmenlerin yaz tatiline çıkma isteği bile etkili olabilir (tamamen bilimsel kaynaklardan alıntı değil ama tecrübeye dayanıyor).
Kimi bölgede 68 yetiyor, kimi yerde 85 bile “zar zor” kabul ediliyor.
Ama unutmayalım ki ortalama, sadece bir rakam değil; aynı zamanda karakter testi gibi:
Kimimiz son haftalarda 15 sınavdan 10’unu “kurtarma operasyonu”yla geçiyoruz,
kimimiz “bir nottan ne olur” deyip yıl sonunda ağlıyoruz.
Yani ortalama aslında şunu söylüyor:
> “Ne kadar düzenli, sabırlı ve biraz da şanslısın?”
---
Erkeklerin Stratejik Yaklaşımı: “Sistemi Çöz, Oyunu Kazan”
Bazı erkek forumdaşlar bu işi gerçekten profesyonel düzeyde ele alıyor.
Puan hesaplama sitelerini, e-okul verilerini, geçmiş yılların taban puanlarını inceliyorlar.
Grafikler, istatistikler, simülasyonlar…
Biri geçen gün şöyle yazmıştı:
> “Hocam, 2018’den 2024’e kadar 5 ilde ortalama 73 civarında değişim var, bu yıl 70.6 ile alır.”
Bir an için zannettim ki TEOG değil, borsa analizi yapıyor!
Ama işte bu da güzel: erkekler sistemin mantığını çözerek kazanmayı seviyor.
Duyguya değil, veriye inanıyorlar.
Yine de bazen hesapladıkları kadar net sonuçlar çıkmıyor çünkü sistemin içinde hep bir “insan faktörü” var —
ve o insan faktörü genelde anneleri oluyor:
> “Oğlum sağlık lisesine git, hem iş garantili hem de kızlar çok çalışkan.”
---
Kadınların Empatik Yaklaşımı: “Lise Değil, Hayat Tercihi”
Kadınlar için sağlık lisesi sadece bir okul değil, bir hikâye.
Çünkü bu mesleğin kalbinde “insanlara dokunmak” var.
Kadın forumdaşlardan biri mutlaka yazar:
> “Ben 74 ortalamayla girdim ama ilk hastama baktığımda anladım ki bu iş notla değil, gönülle yapılır.”
İşte bu, puan tablolarına sığmayan bir şey.
Kadınlar geleceği hayal ederken beyaz önlük giydiğini, hastalara moral verdiğini, “geçmiş olsun” dediğinde gözlerinin dolduğunu hayal ediyor.
Bu yüzden sağlık lisesine girmek onlar için sadece akademik bir başarı değil, insan olma yolculuğu.
---
Forum Gerçekleri: “Benim Zamanımda...” Ekibi
Bir de her forumda bulunan o efsane grup var:
“Benim zamanımda 65’le giriliyordu” tayfası.
Onlar nostaljik ama biraz da gururlu bir tonla yazarlar:
> “Evladım biz o zamanlar ortalamayı elle hesaplıyorduk, Google bile yoktu. Şimdi herkes robot gibi puan topluyor.”
Bu cümle hem bilgelik, hem hafif sitem, hem de “bizim kuşak daha gerçekçiydi” havası taşır.
Ama bu grup her zaman moral verir çünkü onların amacı “sen de yaparsın” dedirtmektir.
---
Forumdaşlara Sorular: Ortalama mı, Motivasyon mu?
Şimdi top sizde arkadaşlar:
- Sizce sağlık lisesine girmekte en önemli şey ortalama mı, yoksa motivasyon mu?
- Erkeklerin hesapçı yaklaşımı mı işe yarıyor, yoksa kadınların inanç temelli yaklaşımı mı?
- Ortalama düşükse, hayaller de düşer mi, yoksa “kalp ortalaması” yüksek olan kazanır mı?
- Bir de şu efsaneyi netleştirelim: 69.85 ortalama gerçekten 70 sayılır mı?
Forumun en eğlenceli kısmı burası olacak biliyorum çünkü her cevabın arkasında ayrı bir karakter, ayrı bir hikâye yatıyor.
---
Sonuç: Ortalamayı Değil, Hayalini Hesapla
Sağlık lisesi kaç ortalama ile alıyor sorusunun net bir cevabı var: 70-85 arası.
Ama hayatın ortalaması öyle kolay hesaplanmıyor.
Kimimiz 100 çalışsa da 50’lik moral alıyor, kimimiz 60’la 100’lük mutluluk yaşıyor.
Yani işin özü şu:
Ortalamalar gelir geçer ama hayaller kalır.
Ve sağlık lisesine girmek, sadece puanla değil; merhamet, sabır ve azimle ölçülür.
Şimdi forumun klasik kapanışıyla bitirelim:
> “Puanın düşükse üzülme, hayat bazen düşük notlara yüksek hikâyeler yazar.”
Haydi bakalım, şimdi söz sizde sevgili forumdaşlar —
Kaç ortalama ile girmiştiniz, kaç kahveyle sabahlamıştınız? Anlatın, gülelim, öğrenelim!
Selam sevgili forumdaşlar!
Bugün öyle bir konu açıyorum ki; hem kahkaha garantili hem de içinde biraz stres, biraz umut, biraz da “ben o puanı nasıl tutturayım” isyanı barındırıyor: Sağlık lisesi kaç ortalama ile alıyor?
Yani ortalama dediğin şey var ya… bazen rakam değil, ruh hali oluyor.
Kimimiz 80’lik ortalamayla “ben doktor olacağım” derken, kimimiz 55’le “hemşireliğe kalır mıyım acaba?” diye dua zinciri başlatıyoruz.
Ama endişelenmeyin, bu başlıkta bol mizah, biraz empati, azıcık da stratejik analiz var.
Çünkü bu forumda hem “puan hesaplayanlar” hem “hayatın ortalamasını tutturmaya çalışanlar” var!
---
Erkeklerin Bakış Açısı: “Formül Basit, Hesap Yap, Gir, Kazan!”
Erkek forumdaşlar konuyu çok net görüyor:
“Sağlık lisesi kaç ortalama ile alıyor?” sorusuna verecekleri cevap genelde şöyle:
> “Hocam şimdi 70 ortalama yap, altına düşme, yerleştirme sistemi seni zaten uygun liseye atar.”
Basit, kısa, net, stratejik!
Sanki hayat bir Excel tablosu, sistem kusursuz işliyor, kimse heyecanlanmıyor, herkes mantıklı kararlar veriyor…
Ama forumda gerçekler öyle değil tabii.
Bir erkek kullanıcı mutlaka çıkar ve şöyle yazar:
> “Hocam 68.75 yaptım ama 0.25’lik farkla sağlık lisesine giremedim, şu anda aşçılıktayım, hastalara çorba yapıyorum.”
İşte stratejiyle hayatın sürprizleri arasındaki fark budur.
Ama ne olursa olsun, erkeklerin bu konuya yaklaşımı hep matematiksel sadelik taşıyor:
Hedef → Ortalama → Sonuç.
(Arada “insan duygusu” diye bir sekme var ama genelde gözden kaçıyor.)
---
Kadınların Perspektifi: “Puanı Boşver, Kalpten İstiyorsan Olur!”
Kadın forumdaşlarımız konuyu daha duygusal, daha empatik, ama bir o kadar da yaratıcı biçimde ele alıyor.
Birisi hemen yazar:
> “Benim ortalamam 72 idi, ama ben hemşire olmak istiyordum, o yüzden kesin girdim!”
Yani burada ortalama değil, inanç katsayısı devreye giriyor.
Kadınlar bu süreçte sadece puanları değil, arkadaşlarını, öğretmenleri, hatta guidance rehberini bile organize ediyorlar.
WhatsApp grupları kuruluyor, Excel tabloları değil ama “moral motivasyon listeleri” hazırlanıyor:
> “Ayşe sen kesin kazanırsın, zaten el yazın bile hemşire gibi!”
> “Benim kuzenin de 69’la girmişti, olur yani!”
Kadınlar için “karar süreci”, bir nevi duygusal danışma seansı.
Ama o kadar pozitif yaklaşıyorlar ki, insanın içinden “ben bile girebilirim ya!” demek geliyor.
---
Ortalama Meselesi: Rakam mı, Ruh Hali mi?
Şimdi, ortalama meselesine biraz bilimsel(!) bakalım.
Türkiye’de sağlık liseleri genelde 70-85 ortalama aralığında alıyor.
Ama bu ortalamayı belirleyen şey sadece notlar değil;
okulun bulunduğu şehir, o yılın kontenjan durumu, hatta bazen öğretmenlerin yaz tatiline çıkma isteği bile etkili olabilir (tamamen bilimsel kaynaklardan alıntı değil ama tecrübeye dayanıyor).
Kimi bölgede 68 yetiyor, kimi yerde 85 bile “zar zor” kabul ediliyor.
Ama unutmayalım ki ortalama, sadece bir rakam değil; aynı zamanda karakter testi gibi:
Kimimiz son haftalarda 15 sınavdan 10’unu “kurtarma operasyonu”yla geçiyoruz,
kimimiz “bir nottan ne olur” deyip yıl sonunda ağlıyoruz.
Yani ortalama aslında şunu söylüyor:
> “Ne kadar düzenli, sabırlı ve biraz da şanslısın?”
---
Erkeklerin Stratejik Yaklaşımı: “Sistemi Çöz, Oyunu Kazan”
Bazı erkek forumdaşlar bu işi gerçekten profesyonel düzeyde ele alıyor.
Puan hesaplama sitelerini, e-okul verilerini, geçmiş yılların taban puanlarını inceliyorlar.
Grafikler, istatistikler, simülasyonlar…
Biri geçen gün şöyle yazmıştı:
> “Hocam, 2018’den 2024’e kadar 5 ilde ortalama 73 civarında değişim var, bu yıl 70.6 ile alır.”
Bir an için zannettim ki TEOG değil, borsa analizi yapıyor!
Ama işte bu da güzel: erkekler sistemin mantığını çözerek kazanmayı seviyor.
Duyguya değil, veriye inanıyorlar.
Yine de bazen hesapladıkları kadar net sonuçlar çıkmıyor çünkü sistemin içinde hep bir “insan faktörü” var —
ve o insan faktörü genelde anneleri oluyor:
> “Oğlum sağlık lisesine git, hem iş garantili hem de kızlar çok çalışkan.”
---
Kadınların Empatik Yaklaşımı: “Lise Değil, Hayat Tercihi”
Kadınlar için sağlık lisesi sadece bir okul değil, bir hikâye.
Çünkü bu mesleğin kalbinde “insanlara dokunmak” var.
Kadın forumdaşlardan biri mutlaka yazar:
> “Ben 74 ortalamayla girdim ama ilk hastama baktığımda anladım ki bu iş notla değil, gönülle yapılır.”
İşte bu, puan tablolarına sığmayan bir şey.
Kadınlar geleceği hayal ederken beyaz önlük giydiğini, hastalara moral verdiğini, “geçmiş olsun” dediğinde gözlerinin dolduğunu hayal ediyor.
Bu yüzden sağlık lisesine girmek onlar için sadece akademik bir başarı değil, insan olma yolculuğu.
---
Forum Gerçekleri: “Benim Zamanımda...” Ekibi
Bir de her forumda bulunan o efsane grup var:
“Benim zamanımda 65’le giriliyordu” tayfası.
Onlar nostaljik ama biraz da gururlu bir tonla yazarlar:
> “Evladım biz o zamanlar ortalamayı elle hesaplıyorduk, Google bile yoktu. Şimdi herkes robot gibi puan topluyor.”
Bu cümle hem bilgelik, hem hafif sitem, hem de “bizim kuşak daha gerçekçiydi” havası taşır.
Ama bu grup her zaman moral verir çünkü onların amacı “sen de yaparsın” dedirtmektir.
---
Forumdaşlara Sorular: Ortalama mı, Motivasyon mu?
Şimdi top sizde arkadaşlar:
- Sizce sağlık lisesine girmekte en önemli şey ortalama mı, yoksa motivasyon mu?
- Erkeklerin hesapçı yaklaşımı mı işe yarıyor, yoksa kadınların inanç temelli yaklaşımı mı?
- Ortalama düşükse, hayaller de düşer mi, yoksa “kalp ortalaması” yüksek olan kazanır mı?
- Bir de şu efsaneyi netleştirelim: 69.85 ortalama gerçekten 70 sayılır mı?
Forumun en eğlenceli kısmı burası olacak biliyorum çünkü her cevabın arkasında ayrı bir karakter, ayrı bir hikâye yatıyor.
---
Sonuç: Ortalamayı Değil, Hayalini Hesapla
Sağlık lisesi kaç ortalama ile alıyor sorusunun net bir cevabı var: 70-85 arası.
Ama hayatın ortalaması öyle kolay hesaplanmıyor.
Kimimiz 100 çalışsa da 50’lik moral alıyor, kimimiz 60’la 100’lük mutluluk yaşıyor.
Yani işin özü şu:
Ortalamalar gelir geçer ama hayaller kalır.
Ve sağlık lisesine girmek, sadece puanla değil; merhamet, sabır ve azimle ölçülür.
Şimdi forumun klasik kapanışıyla bitirelim:
> “Puanın düşükse üzülme, hayat bazen düşük notlara yüksek hikâyeler yazar.”
Haydi bakalım, şimdi söz sizde sevgili forumdaşlar —
Kaç ortalama ile girmiştiniz, kaç kahveyle sabahlamıştınız? Anlatın, gülelim, öğrenelim!