Uzun zamandır hayalini kurduğum bir şeyi yakın zamanda gerçekleştirdim. Amerika'yı trenle geçtim.
Özellikle batıya doğru sallanarak ilerlerken manzara muhteşemdi. WiFi zayıftı ve yemekler çok daha iyi değildi. Ama aynı zamanda trenlerin uçmaktan daha temiz olması nedeniyle de bunu yapmak istedim.
Ancak eve gelip rakamları araştırdığımda şaşırtıcı bir şey keşfettim: Uçmuş olsaydım çevreyi daha az kirletirdim.
Bir iklim gazetecisi olarak hikayelerimi anlatmak için sık sık uçuyorum ama iklim değişikliğinin maliyeti konusunda her zaman endişelendim. Çok fazla yakıt kullanan jetlerle uçmak muhtemelen yaptığımız en kirletici şeylerden biridir. Bir sorun hakkında rapor vermek için uçağa binerek, gezegenimizi tehlikeli uç noktalara kadar ısıtan tonlarca sera gazı emisyonuna neden olarak sorunu daha da kötüleştiriyorum.
Dolayısıyla, Stanford Üniversitesi'ndeki iki iklim bilimciyle (biri okulun fosil yakıt finansmanından kurtulmak isteyen, diğeri ise tamamen Exxon tarafından finanse edilen) zaman geçirmeyi içeren bir hikaye üzerinde çalışmaya başladığımda, farklı bir şey deneyebilir miyim diye merak ettim.
New York'tan Stanford'a genellikle çok daha küçük karbon ayak izine sahip bir ulaşım aracı olan trenle seyahat etsem ne olur?
En doğrudan rota, Lake Shore Limited treniyle Chicago'ya gitmek ve ardından California Zephyr'i Chicago'dan San Francisco'nun hemen dışındaki Emeryville, California'ya götürmekti.
Bu 3.400 millik yolculuk devasa bir 72 saat sürecektir. Ancak editörlerimi bana bir günlük çalışma ve gezi için birkaç tatil günü vermeye ikna ettim.
Hazırdım. Ve gezegeni kurtarmak için üzerime düşeni yaptım. Sağ?
Yanlış. Uzun lafın kısası, trenle Amerika'yı geçtim ve sonunda emisyon yaymaya başladım Daha Sera gazı emisyonları, daha az değil. Nedenini birazdan açıklayacağım.
Yolculuğun kendisi epikti. New York'un Penn İstasyonu'nda kalabalık bir trene bindim ve güneş batarken Hudson Nehri boyunca hızla ilerledim. Chicago'da tren değiştirip Iowa ve Nebraska'yı geçtikten sonra Colorado Rockies'e ulaştık. Düz ovalardan yemyeşil ormanlara, ardından karla kaplı Rocky Dağları'na, Utah çöllerine ve panoramik Sierra Nevada'ya olan tırmanışımız büyülü olmaktan başka bir şey değildi.
Aynı zamanda bir eziyetti. Yataklı kabinin maliyeti 2.000 dolardan fazla olurdu, bu yüzden tüm yolculuk boyunca dik bir koltukta oturdum (Baskı çorapları yardımcı oldu). . Yemek vagonunun pahalı olduğunu duymuştum, bu yüzden sebze çubukları, krakerler, peynir, humus, hazır erişte ve miso çorbası getirdim. Lake Shore Limited'de çalışmayı denedim ama Wi-Fi kapalıydı. Kaliforniya Zephyr'de hiç internet yoktu.
Ama sonra emisyonlarımı hesapladım.
Verileri bağımsız olarak doğrulanan Google Flights'a göre, New York'tan San Francisco'ya aktarmasız bir uçuş, ekonomi sınıfı yolcu başına ortalama 840 pound karbondioksit salıyor. Bu, 420 pound kömür yakmaya eşdeğerdir, başka bir deyişle Kamerun'da bir kişinin yıllık emisyonundan daha fazladır. Hava yolculuğu çevreye son derece zararlıdır.
Peki ya trenler? Amtrak'ın resmi tahmini de dahil olmak üzere, yolcu mili başına CO2 emisyonuna ilişkin çeşitli tahminlerin izini sürdüm. Geri aldığım şey: Ülkeler arası tren yolculuğum yolcu başına 450 ila 500 kilogram karbondioksit salımına neden olmuştu.
Ne!?
Bu sonucun birkaç nedeni var. Amtrak, Washington'dan Boston'a kadar Kuzeydoğu Koridoru boyunca rayların elektrikli olduğu yerlerde uçmaktan çok daha temiz. Ancak Kuzeydoğu dışında Amtrak trenleri son derece kirletici bir yakıt olan dizel yakıtla çalışıyor.
Ayrıca Amtrak trenleri onlarca yıllıktır. (Tek katlı Amfleet arabaları 1970'lerin sonunda inşa edildi.) Buna cömert koltuk aralıklarını, uzun mesafe trenleri için geniş, eski moda özel odaları, ülke çapında daha uzun, dolambaçlı bir rotayı ve “yolcu mili başına emisyonları” ekleyin. ” teknolojiyle ilgili bir podcast olan “Senin Sorunun Var”ın sunucularından Justin Roczniak, “Çatıdan geçiyoruz” dedi.
Demiryolu şirketinin sözcüsü Olivia Irvin, Amtrak'ın ortalama 300 ila 400 mil yol kat eden yolcuların büyük çoğunluğu için hala daha iklim dostu bir seçenek olduğunu söyledi. (Bununla birlikte, ülke genelinde trene binecek kadar deli olan pek fazla insan yok.) 2022 Ulaştırma Bakanlığı araştırması, Los Angeles'tan San Diego'ya tren yolculuğunun, uçmak gibi yolcu başına yarıdan daha az emisyon ürettiğini ortaya çıkardı. Boston'dan New York'a giden elektrikli rotada trenle seyahat etmek, uçak veya araba emisyonlarının beşte birinden daha azını üretti.
Yolculuklar yaklaşık 700 milden uzun sürdüğünde uçaklar trenlere göre avantaj kazanıyor. Uçaklar yakıtlarının çoğunu kalkış ve yüksekliğe tırmanırken kullanırlar. Bu, kısa uçuşları çok verimsiz hale getirir; tüm yakıtı sadece kısa bir mesafe kat etmek için kullanırsınız. (Fransa ve İspanya gibi bazı ülkeler, demiryoluna alternatifler mevcut olduğunda en kısa uçuşları yasaklamaya çalıştı.)
Daha uzun uçuşlar için genellikle daha büyük uçaklar kullanılır ve bu da ölçek ekonomisine yol açar. Yıllar geçtikçe uçaklar yakıt açısından daha verimli hale geldi. Ancak örneğin birden fazla bağlantıya sahip uçuşları seçerseniz, birden çok kez kalkış ve iniş yapmanız gerekeceğinden ayak iziniz hızla artabilir. Uçaklar ayrıca nitrojen oksitler ve is gibi diğer kirleticileri de yayarak gezegeni daha da ısıtan kontrrailler oluşturuyor.
Uzmanlar da havacılığın karbondan arındırılması en zor sektörlerden biri olacağı konusunda hemfikir. Trenlerin elektrifikasyonu zaten kolaylıkla mümkün. Teknoloji orada. Örneğin Çin, son birkaç on yılda demiryolu hatlarının yüzde 70'ini elektrikli hale getirmeyi ve aynı zamanda daha hızlı hale getirmeyi başardı. Elektrik şebekesi daha fazla güneş ve rüzgar enerjisiyle daha temiz hale geldikçe, bu şebekeden gelen elektrikle çalışan trenler de daha temiz hale gelecek.
Elektrikli uzun mesafe yolcu uçağı geleceğimizde çok daha ileride.
Ancak Amtrak'ın Kuzeydoğu Koridoru'nun dışına elektrik verip vermeyeceği başka bir soru. Amerika'da raylar, elektrifikasyona karşı çıkan nakliye şirketlerinin mülkiyetinde. (Yük trenleri aynı zamanda bazı Amtrak trenlerinin yer açmak için sık sık durmasının nedenidir. Ve tüm bu durma ve kalkışlar Amerika'nın yolcu trenlerini daha da az enerji verimli hale getiriyor.) Amtrak şu anda filosunu, daha az kirletici ve kirletici olmasına rağmen daha yeni dizel trenlerle modernleştiriyor. biraz daha hızlı.
Ülkeler arası tren yolculuğum sırasında öğrendiğim bir şey var: Hala trenleri seven pek çok Amerikalı var. Bindiğim trenlerin tamamı doluydu. Yol arkadaşlarım arasında uzun mesafeli erkek arkadaşını ve büyükanne ve büyükbabasını bir aile gezisinde ziyaret etmek için seyahat eden bir üniversite öğrencisi vardı (ancak torunlarıyla birlikte araba kullanmak istemediler).
Peki yine trenle ülke çapında seyahat eder miydim? Amtrak hattı elektriklendirmedikçe muhtemelen hayır. Sadece hayal edebiliriz.
Özellikle batıya doğru sallanarak ilerlerken manzara muhteşemdi. WiFi zayıftı ve yemekler çok daha iyi değildi. Ama aynı zamanda trenlerin uçmaktan daha temiz olması nedeniyle de bunu yapmak istedim.
Ancak eve gelip rakamları araştırdığımda şaşırtıcı bir şey keşfettim: Uçmuş olsaydım çevreyi daha az kirletirdim.
Bir iklim gazetecisi olarak hikayelerimi anlatmak için sık sık uçuyorum ama iklim değişikliğinin maliyeti konusunda her zaman endişelendim. Çok fazla yakıt kullanan jetlerle uçmak muhtemelen yaptığımız en kirletici şeylerden biridir. Bir sorun hakkında rapor vermek için uçağa binerek, gezegenimizi tehlikeli uç noktalara kadar ısıtan tonlarca sera gazı emisyonuna neden olarak sorunu daha da kötüleştiriyorum.
Dolayısıyla, Stanford Üniversitesi'ndeki iki iklim bilimciyle (biri okulun fosil yakıt finansmanından kurtulmak isteyen, diğeri ise tamamen Exxon tarafından finanse edilen) zaman geçirmeyi içeren bir hikaye üzerinde çalışmaya başladığımda, farklı bir şey deneyebilir miyim diye merak ettim.
New York'tan Stanford'a genellikle çok daha küçük karbon ayak izine sahip bir ulaşım aracı olan trenle seyahat etsem ne olur?
En doğrudan rota, Lake Shore Limited treniyle Chicago'ya gitmek ve ardından California Zephyr'i Chicago'dan San Francisco'nun hemen dışındaki Emeryville, California'ya götürmekti.
Bu 3.400 millik yolculuk devasa bir 72 saat sürecektir. Ancak editörlerimi bana bir günlük çalışma ve gezi için birkaç tatil günü vermeye ikna ettim.
Hazırdım. Ve gezegeni kurtarmak için üzerime düşeni yaptım. Sağ?
Yanlış. Uzun lafın kısası, trenle Amerika'yı geçtim ve sonunda emisyon yaymaya başladım Daha Sera gazı emisyonları, daha az değil. Nedenini birazdan açıklayacağım.
Yolculuğun kendisi epikti. New York'un Penn İstasyonu'nda kalabalık bir trene bindim ve güneş batarken Hudson Nehri boyunca hızla ilerledim. Chicago'da tren değiştirip Iowa ve Nebraska'yı geçtikten sonra Colorado Rockies'e ulaştık. Düz ovalardan yemyeşil ormanlara, ardından karla kaplı Rocky Dağları'na, Utah çöllerine ve panoramik Sierra Nevada'ya olan tırmanışımız büyülü olmaktan başka bir şey değildi.
Aynı zamanda bir eziyetti. Yataklı kabinin maliyeti 2.000 dolardan fazla olurdu, bu yüzden tüm yolculuk boyunca dik bir koltukta oturdum (Baskı çorapları yardımcı oldu). . Yemek vagonunun pahalı olduğunu duymuştum, bu yüzden sebze çubukları, krakerler, peynir, humus, hazır erişte ve miso çorbası getirdim. Lake Shore Limited'de çalışmayı denedim ama Wi-Fi kapalıydı. Kaliforniya Zephyr'de hiç internet yoktu.
Ama sonra emisyonlarımı hesapladım.
Verileri bağımsız olarak doğrulanan Google Flights'a göre, New York'tan San Francisco'ya aktarmasız bir uçuş, ekonomi sınıfı yolcu başına ortalama 840 pound karbondioksit salıyor. Bu, 420 pound kömür yakmaya eşdeğerdir, başka bir deyişle Kamerun'da bir kişinin yıllık emisyonundan daha fazladır. Hava yolculuğu çevreye son derece zararlıdır.
Peki ya trenler? Amtrak'ın resmi tahmini de dahil olmak üzere, yolcu mili başına CO2 emisyonuna ilişkin çeşitli tahminlerin izini sürdüm. Geri aldığım şey: Ülkeler arası tren yolculuğum yolcu başına 450 ila 500 kilogram karbondioksit salımına neden olmuştu.
Ne!?
Bu sonucun birkaç nedeni var. Amtrak, Washington'dan Boston'a kadar Kuzeydoğu Koridoru boyunca rayların elektrikli olduğu yerlerde uçmaktan çok daha temiz. Ancak Kuzeydoğu dışında Amtrak trenleri son derece kirletici bir yakıt olan dizel yakıtla çalışıyor.
Ayrıca Amtrak trenleri onlarca yıllıktır. (Tek katlı Amfleet arabaları 1970'lerin sonunda inşa edildi.) Buna cömert koltuk aralıklarını, uzun mesafe trenleri için geniş, eski moda özel odaları, ülke çapında daha uzun, dolambaçlı bir rotayı ve “yolcu mili başına emisyonları” ekleyin. ” teknolojiyle ilgili bir podcast olan “Senin Sorunun Var”ın sunucularından Justin Roczniak, “Çatıdan geçiyoruz” dedi.
Demiryolu şirketinin sözcüsü Olivia Irvin, Amtrak'ın ortalama 300 ila 400 mil yol kat eden yolcuların büyük çoğunluğu için hala daha iklim dostu bir seçenek olduğunu söyledi. (Bununla birlikte, ülke genelinde trene binecek kadar deli olan pek fazla insan yok.) 2022 Ulaştırma Bakanlığı araştırması, Los Angeles'tan San Diego'ya tren yolculuğunun, uçmak gibi yolcu başına yarıdan daha az emisyon ürettiğini ortaya çıkardı. Boston'dan New York'a giden elektrikli rotada trenle seyahat etmek, uçak veya araba emisyonlarının beşte birinden daha azını üretti.
Yolculuklar yaklaşık 700 milden uzun sürdüğünde uçaklar trenlere göre avantaj kazanıyor. Uçaklar yakıtlarının çoğunu kalkış ve yüksekliğe tırmanırken kullanırlar. Bu, kısa uçuşları çok verimsiz hale getirir; tüm yakıtı sadece kısa bir mesafe kat etmek için kullanırsınız. (Fransa ve İspanya gibi bazı ülkeler, demiryoluna alternatifler mevcut olduğunda en kısa uçuşları yasaklamaya çalıştı.)
Daha uzun uçuşlar için genellikle daha büyük uçaklar kullanılır ve bu da ölçek ekonomisine yol açar. Yıllar geçtikçe uçaklar yakıt açısından daha verimli hale geldi. Ancak örneğin birden fazla bağlantıya sahip uçuşları seçerseniz, birden çok kez kalkış ve iniş yapmanız gerekeceğinden ayak iziniz hızla artabilir. Uçaklar ayrıca nitrojen oksitler ve is gibi diğer kirleticileri de yayarak gezegeni daha da ısıtan kontrrailler oluşturuyor.
Uzmanlar da havacılığın karbondan arındırılması en zor sektörlerden biri olacağı konusunda hemfikir. Trenlerin elektrifikasyonu zaten kolaylıkla mümkün. Teknoloji orada. Örneğin Çin, son birkaç on yılda demiryolu hatlarının yüzde 70'ini elektrikli hale getirmeyi ve aynı zamanda daha hızlı hale getirmeyi başardı. Elektrik şebekesi daha fazla güneş ve rüzgar enerjisiyle daha temiz hale geldikçe, bu şebekeden gelen elektrikle çalışan trenler de daha temiz hale gelecek.
Elektrikli uzun mesafe yolcu uçağı geleceğimizde çok daha ileride.
Ancak Amtrak'ın Kuzeydoğu Koridoru'nun dışına elektrik verip vermeyeceği başka bir soru. Amerika'da raylar, elektrifikasyona karşı çıkan nakliye şirketlerinin mülkiyetinde. (Yük trenleri aynı zamanda bazı Amtrak trenlerinin yer açmak için sık sık durmasının nedenidir. Ve tüm bu durma ve kalkışlar Amerika'nın yolcu trenlerini daha da az enerji verimli hale getiriyor.) Amtrak şu anda filosunu, daha az kirletici ve kirletici olmasına rağmen daha yeni dizel trenlerle modernleştiriyor. biraz daha hızlı.
Ülkeler arası tren yolculuğum sırasında öğrendiğim bir şey var: Hala trenleri seven pek çok Amerikalı var. Bindiğim trenlerin tamamı doluydu. Yol arkadaşlarım arasında uzun mesafeli erkek arkadaşını ve büyükanne ve büyükbabasını bir aile gezisinde ziyaret etmek için seyahat eden bir üniversite öğrencisi vardı (ancak torunlarıyla birlikte araba kullanmak istemediler).
Peki yine trenle ülke çapında seyahat eder miydim? Amtrak hattı elektriklendirmedikçe muhtemelen hayır. Sadece hayal edebiliriz.